Een kudde wilde mustangs in de winter. Foto: bokker Eline
Hoe paarden warm blijven
Als het koud, nat en waaierig is, is het behouden van de lichaamstemperatuur van levensbelang. Sommige tamme paardenrassen zijn beter geschikt voor deze leefomstandigheden dan anderen, maar de meeste gezonde paarden zijn wel in staat om een lichaamstemperatuur van ongeveer 37.7 graden te behouden over een grote range van buitentemperaturen. Als de buitentemperatuur onder de -12 tot -15 graden komt moeten paarden echter verschillende strategieën toepassen om gevaarlijk verlies van lichaamstemperatuur te voorkomen.
Fris gedrag als rennen en bokken verbrandt veel calorieën en is dus geen strategie die paarden gebruiken om warm te blijven als het koud is. In plaats daarvan beperken ze het energieverbruik, clusteren ze samen en zoeken ze onderdak. Kleinere pony’s zijn meer geschikt voor koud weer omdat ze een minder groot lichaamsoppervlakte hebben. Een dikke wintervacht en lichaamsvet zorgen ook voor bescherming tegen de kou.
Resultaten van verschillende onderzoeken suggereren ook dat paarden juist minder actief zijn als het koud en regenachtig is. IJslandse paarden rennen en spelen bijvoorbeeld minder tijdens de strenge winters in Noorwegen. Wilde Przewalski paarden en shetlanders zijn ook minder actief, zij hebben het vermogen om de metabolische processen van het lichaam te vertragen in een poging om zich aan te passen aan een combinatie van koud weer en weinig voedsel.
Doordat tamme paarden in de winter ruim voldoende toegang hebben tot voedsel en onderdak, hebben ze vaak geen problemen met het behouden van hun normale temperaturen.
Training en socialisatie
Door het natte, koude weer en een kortere dagduur staan paarden tijdens de winter vaak meer op stal en worden ze minder vaak bereden. Dit kan zorgen voor een grote verandering in routine omdat het zorgt voor een afname in fysieke activiteit, mentale uitdaging, aandacht van mensen en socialisatie met andere paarden. Het frisse gedrag van paarden tijdens de winter wordt hier waarschijnlijk door veroorzaakt, de hoeveelheid energie kan dus een waarschuwingssignaal zijn dat het paard niet genoeg beweging krijgt. Het beste zou zijn als de routine in de winter ook bestaat uit genoeg dagelijkse beweging en genoeg buiten komen.
Als de winterse omstandigheden de training beperken, is het belangrijk dat die tijd vervangen wordt met meer sociale verrijking. Een voorbeeld hiervan is tijd spenderen met het paard, wat de band tussen mens en paard zal verbeteren, maar ook het alleen spelen met veilig speelgoed is een mogelijkheid. Verder is een slowfeeder een enorme verrijking omdat dit het paard een paar uur lang bezighoudt.