Ik vind het vooral opvallend dat de hoge spierspanning hier dus wel gerelateerd lijkt aan de specifieke hoofdhals houding. En dat die dus vrijwel acuut weg is, als je het hoofd eruit vraagt.
Ik zou eigenlijk verwachten dat spanning in dat gebied vooral een beschermingsreflex (om je kwetsbare hoofd te beschermen) is en dus niet enorm afhankelijk van hoofd-halshouding.

Ik vind de uiting "geen druk, dus paarden doen het zelf" veel te makkelijk. Dat is letterlijk training. Als het paard ooit druk gevoeld heeft en release in die specifieke houding, voelt het dus mentale druk om een bepaalde houding wel of niet aan te nemen. Dat heeft niet perse meer iets te maken met "het paard wil dit zelf".
Nee, het paard heeft in het verleden geleerd dat dit de beste afweging van discomfort is.



In de medische wetenschap heb je gewoon case-studies die gepubliceerd worden. Dat zijn gewoon casus beschrijvingen van één persoon, daar lijkt dit wel op. Uiteraard moet je daar niet vergaande conclusies aan verbinden. Dat doen ze volgens mij ook niet.

Zou dat te maken kunnen hebben met het gebruik van hulpteugels bij het beleren om het paard de juiste houding aan te leren?

Kan absoluut, maar hoeft niet. Sommige gevoelige paarden hoeven maar één keer het bit /neusriem te voelen om te bedenken dat ze liever afbuigen. Het verschilt erg per paard. Sommige paarden gaan bij druk er eerder tegenin, sommigen ontwijken het het liefst.
Uiteraard afhankelijk hoe hoog die druk is, dus een hulpteugel of scherpere optoming zal eerder zorgen voor de tweede optie.

Hmm, interessant: heeft een paard een beschermingsreflex die spierspanning geeft rond het hoofd...?

Als mens hebben we die zeer zeker:
voorover zitten, schouders op, handen richting schouders, hielen op: zo ongeveer iedere ruiter doet het wel eens ("vooral als beginner").
En als je je schrap zet, doe je ook iets met je kaakspieren.
Ik ben geneigd te denken dat het somehow teruggaat op hoe een baby-aapje zich aan mama vastklampt.

Hebben we een paardenarts op bokt die meer weet over beschermingsreflexen bij paarden...?

Ook gewoon dat in de 'oude' dressuur (met de cavallerie als basis) en in de westernsport het praktische gebruik de basis was.

Gehoorzaamheid onder alle omstandigheden (vechten, tussen de koeien) en een paard dat z'n hoofd en z'n ogen mag en móet gebruiken om niet op z'n bek te vallen. En dan is de natuurlijke hoofdhouding van een paard/een hogere hoofdhouding domweg het meest effectief, want dan ziet-ie het meest. En gut, dan kan-ie z'n reet ook nog het beste gebruiken. En dat is gezien de omstandigheden (vechten, tussen de koeien) ook wel handig.

Ik denk dat we van het hele idee af moeten dat een paard afgebogen moet lopen...
Laat hem bij het beleren op eigen benen leren lopen met een vrije hoofd halsverbinding. Als hij de balans heeft gevonden gaat het vanzelf zakken in de hals, maakt de rug boller en zal het achterbeen beter ondertreden.
Nu gaan we vaak gelijk van voor tegenhouden, in de krul "trekken", teveel voorwaarts rijden, daardoor het paard op de voorhand rijden, het achterbeen remmen en zo leren de paarden hoe het niet moet...

Jij bedoelt meer de algehele reflex bij sympathische activatie. Bij mensen is dat inderdaad een soort van ineen gedoken houding, met spierspanning in handen, kaak, buik (bescherming organen), bovenbenen/kruis (bescherming reproductie organen). Ik zou zeggen dat het bij paarden in eerste instantie de hele bovenlijn aangespannen, hoofd omhoog: de vluchthouding is. Maar als het paard niet kán vluchten, dan krijg je meer een soort freeze houding en die ziet er weer heel anders uit. Ik zou zeggen dat vooral die brachiocephalicus (onderhals), maar ook bijv de buikspieren en hamstrings heel erg aan gaan bij spanning.

Ik bedoelde eigenlijk meer de beschermingsreflex bij pijn, beschadiging of als je lijf reageert op mogelijk pijn of beschadiging. Die reflex heb je bijv als iemand opeens aan je trekt, of als je bang bent dat iemand opeens aan je gaat trekken, of als je ergens pijn hebt en dat deel probeert te beschermen. Dat is wat specfifieker per lichaamsdeel.

Ik vind jouw verklaring heel logisch sanne83, een aangeleerde houding om onaangename druk te vermijden, dus ja het paard 'kiest er zelf voor', maar met een voor hem duidelijke reden.

Ik hoop dat er meer van dit soort onderzoeken komen in de toekomst.

Zeg ik dat? goed lezen he...

Als je goed rijdt gaat een paard vanzelf nageeflijk en afgebogen lopen, dat is gewoon een gevolg van het van achter naar voor over de rug lopen. Paard zoekt dan zelf de hand op.

We moeten af van met de hand afgedwongen houdingen, of dat nu op, voor of achter de loodlijn is. Wat jij omschrijft is slecht dressuur rijden en ik ben het ermee eens dat we daar vanaf moeten.

Ik vind echt dat jullie teveel voorbij gaan in het feit dat als je een paard gewoon goed traint het zelf zakt en nageeflijk wordt aan de voorkant. Dat wordt echt niet afgedwongen door druk, anders zouden ze de hand ook niet zelf op zoeken.

We kunnen ze wel allemaal met het hoofd omhoog gaan rijden, maar dan krijg je weggedrukte ruggen en KS..lijkt me ook niet echt bevordelijk voor het paardenwelzijn. Daarnaast om een paard goed recht te richten heb je schoudercontrole nodig wat je ook alleen maar krijgt als het paard nageeflijk op twee teugels wil lopen.

Het is een interessante uitdrukking "het zelf de hand opzoeken". Er gebeurt iets, en de conclusie is, "het paard zoekt de hand".
Wat als het paard in feite zijn hoofd strekt, en daarbij de hand tegenkomt? Het paard zoekt misschien helemaal niets...

Het is een uitdrukking om aan te geven dat het paard zelf zakt aan de voorkant, is er geen hand dan zakt het vaak zelf tot kniehoogte. Om aanspanning te kunnen verkrijgen is het belangrijk dat deze energie/impuls opgevangen wordt. En nee, dat is wat anders dan vasthouden, trekken of afdwingen.

En zo zie ik western ruiters rijden.

Klopt, vandaar ook mijn eerdere opmerking daar over.

Dan begrijp ik niet echt waarom je dacht dat die uitleg nodig was.

Waar doel je op?

Lijkt me duidelijk, je legt me de betekenis van de term uit, alsof ik die niet weet, volledig voorbijgaand aan het punt dat ik probeerde te maken. Mogelijkerwijs begreep je dat punt niet.

Ow jawel hoor, dat het paard niets zoekt...nee dat klopt, dat doen ze sowieso niet als je er op gaat zitten. (ze zoeken ook geen ruiter)
De hand is iets wat ze tegenkomen als ze zakken, en als je ze bitwijs maakt leert wat ze ermee kunnen doen. Ik denk dat het altijd goed is om betekenissen van termen uit te leggen, aangezien daar altijd veel verwarring over is en miscommunicatie.

Is niet iets persoonlijks naar jou toe.

Dan zijn we het gewoon eens denk ik

Denk ik ook :-} altijd lastig geschreven tekst en interpretatie soms.