Algemeen
Afbeelding ter illustratie. Foto: Marlies Trap Fotografie
Door Sophie Baker. Sophie is een hippische schrijfster, enthousiaste dressuurrijdster en springt af en toe.
Soortgenoten zijn goed voor paarden. Maar zoals met alles, kan er te veel van het goede zijn. Hoewel je graag wilt dat ze gezelschap hebben, kunnen paarden snel een hechte band krijgen met een ander paard - of zelfs een geit of ezel.
Het lijkt allemaal prima, totdat je een buitenrit moet maken, je paard naar een wedstrijd moet brengen, of een trip naar de dierenarts moet maken met slechts één van hen.
Je paard kan volledig ongeconcentreerd, overstuur en angstig zijn. In het beste geval zal je paard zeker niet makkelijk te berijden zijn, op stal te zetten, of op te draven voor de dierenarts. Om nog maar te zwijgen over de stress die hij te verduren krijgt.
En soms kan het gedrag ronduit gevaarlijk en onhandelbaar worden.
En natuurlijk - hoe triest het ook is - is er ook de realiteit waarmee je wordt geconfronteerd wanneer hun beste vriend overlijdt. Net als bij honden kan dit leiden tot rouw en een soort depressie.
Zoals je je kunt voorstellen, is van elkaar gescheiden zijn erg stressvol voor beide paarden.
Waarom komt verlatingsangst voor?
Scheidingsangst komt voort uit natuurlijke oorzaken. Als het aankomt op hun natuurlijke instincten, zijn paarden kuddedieren. Voordat ze gedomesticeerd werden, betekende het gescheiden worden van de kudde een lagere overlevingskans. Paarden zijn dus voorbestemd om gezelschap, en daarmee veiligheid, bij elkaar te zoeken.
Maar nu paarden gedomesticeerd zijn, zijn de relaties die ze met andere paarden aangaan minder cruciaal voor hun eigenlijke overleving. En sommige banden lijken die te overtreffen die we verwachten te zien bij niet-gedomesticeerde paarden.
Symptomen van verlatingsangst
In de meeste gevallen is het duidelijk dat je paard lijdt aan verlatingsangst. Het gedrag van je paard is vaak plotseling en extreem. Soms begint het echter geleidelijk, en sommige eigenaren hebben gewoon nog nooit scheidingsangst aan den lijve ondervonden.
In dat geval zijn hier een aantal signalen waar je op kunt letten als je je paard ergens mee naartoe neemt waar hij zijn vriend(en) niet kan horen of zien:
- Hinniken en roepen
- Dribbelen of draven
- Zweten
- Buigen, steigeren, of zich over het algemeen "ondeugend" gedragen
- Weigeren te eten
- Ongeconcentreerd of onrustig lijken
- Schudden of beven
- Agressiviteit (vooral tegen mensen die het paard proberen te hanteren).
Omgaan met verlatingsangst
Verlatingsangst kan onder controle gehouden worden, met een beetje discipline en het geleidelijk opbouwen van de tolerantie en het geduld van je paard.
Zoals bij de meeste leermethodes is het het beste om heel klein te beginnen en daarop verder te bouwen, waarbij je je paard altijd moet prijzen als het goed gaat.
In wezen wil je dat je paard positieve dingen associeert met het weg zijn van zijn maatjes. Dus een logische eerste stap is het gebruik van traktaties of voedsel.
Stap 1
Neem je paard een klein stukje weg (bijvoorbeeld door een hek) maar zorg ervoor dat hij zijn vriend nog kan zien en horen. Geef hem wat lekkers, laat hem ontspannen, en breng hem dan terug - dit alles moet binnen een minuut of tien gebeuren.
Het is zelfs beter als iemand anders hetzelfde kan doen met het andere paard op hetzelfde moment, zodat ze allebei een positieve afleiding hebben.
Je zult dit een tijdje willen doen totdat je paard er helemaal ontspannen over is en zich zelfs op jou concentreert in plaats van op zijn maatjes naast hem.
Stap 2
Vergroot langzaam de tijd en afstand dat je paard weg is, en voeg een beetje grondwerk, leiden, of zelfs longeren toe. Je kunt bijvoorbeeld twee weides verderop gaan staan, of naar een manege in de buurt, en een half uur lang werken voordat je je paard weer meeneemt.
Denk eraan om het werk rustig te houden met veel complimentjes, zodat er nog steeds een positieve associatie is met weggaan.
Stap 3
Begin met het verhogen van je verwachtingen van je paard. Je wilt dat zijn aandacht altijd op jou gericht blijft, en je kunt de tijd tussen traktaties of voer beginnen te verlengen, en ook meer van je paard vragen.
Je zult ook meer serieus werk willen introduceren in dit stadium, wat je misschien in stappen moet doen. Je kunt bijvoorbeeld het andere paard naast je laten staan terwijl jij rijdt, en hem daarna langzaam verder weg laten gaan.
Herhaling is hier de sleutel, dus blijf bij je plan en blijf ze scheiden van elkaar voor korte periodes meerdere keren per week. Uiteindelijk wil je je paard in een stal zetten en met de ander rijden zonder dat een van beide paarden van streek raakt.
Stap 4
Het kan ook mogelijk of noodzakelijk zijn om de paarden op te splitsen met betrekking tot hun weide of stalindeling. Ook dit moet geleidelijk en na verloop van tijd gebeuren. En met voldoende voedsel als afleiding!
Als het niet mogelijk is om de paarden volledig te scheiden, of als je dat niet wilt - dan is dat prima. Maar als je eenmaal een stadium hebt bereikt waarin je paard zijn vriend gelukkig achterlaat zonder herrie te schoppen, raak dan niet zelfgenoegzaam. Blijf dat positieve gedrag stimuleren en houd de situatie in de gaten zodat je kunt ingrijpen voordat het uit de hand loopt.