Geen idee. Alleen ik heb genoeg honden in mijn vingers gehad, meer staartarmen ook. Maar nog nooit zo verkeerd begrepen als deze bull. Merkwaardig genoeg mijn totaal niet sociale honden die ook niet de meest hondsociaal en heropvoeders want geen fatsoenlijke socialisatie gehad zijn begrijpen hem des te beter. Terwijl meer "normaal sociale opgevoede" honden hem verkeerd begrijpen en niet ok reageren daarin.

Jaren geleden deze docu gezien op school, zat in de klas met tranen in mijn ogen.
Het is wel alleen in het engels:

https://topdocumentaryfilms.com/pedigree-dogs-exposed/

De erfelijke aandoeningen die je niet zien worden ook nog eens in stand gehouden door mensen die voor een dubbeltje op de eerste rang willen zitten..
van mij mogen bepaalde testen best verplicht worden. Zou een hoop leed voorkomen

Een gezond dier is per definitie mooi (goed, op bijvoorbeeld de naakte molrat na ) en je kunt ook dieren selecteren voor het als huisdier houden door de minst werklustige gebruiksdieren te gebruiken als huisdier. Hoef je niets aan het uiterlijk voor te veranderen, waarom zou je?

Mensen moeten gewoon gaan inzien dat het wensen van een onnatuurlijk uiterlijk ten koste gaat van het welzijn van het dier, zie de ronde koppetjes van veel rasdieren die alleen maar bedoeld zijn om een dier er als een surrogaatkind uit te laten zien.

Om een voorbeeld uit de kattenwereld te noemen. De Scottish Fold. Een ras dat nu ontzettend populair is, de schattige vouwoortjes maken ze ontzettend snoezig en aandoenlijk. Zeker nu Enzo Knol een Scottish Fold kitten heeft aangeschaft wil de hele social media het.

Maar, deze katten hebben vaak ook ontzettende pijn. De gevouwen oortjes zijn een afwijking aan het kraakbeen. Maar die afwijking zit vaak ook in het kraakbeen in de poten, heupen en staart. Alle Scottish Folds zouden deze afwijking dragen volgens dierenartsen die onderzoek gedaan hebben, zij willen dan ook een fokverbod.
[ [url=m/nuS92q.png]Afbeelding[/url] ]

Kan iemand uitleggen waarom zo'n overduidelijk defect schattig gevonden wordt? Idem met van die katten die met hun snuitje tegen de muur zijn gelopen. Waarom is daar vraag naar?

Zover ik weet is een probleem met bulldoggen(en andere met zo’n korte snuit) dat door de korte snuit ze meer getriggerd en getraind “moeten” worden om goed te kunnen ruiken. Dat ze doo hun korte neus dus minder reukvermogen hebben.
Wat daar uit voor komt is dat ze meer met hun ogen zullen doen dan met hun neus. Wat als probleem kan geven dat ze door andere honden niet of verkeerd begrepen worden.

Neus gebruiken begint hij langzaam te leren van die van mij. Maar op idd een totaal andere manier. Neus wordt bonk op de grond geduwd waarna een hoop gesnuif utbreekt hoorbaar. Maar he hij doet het in ieder geval.

Kwa uitdrukking heeft hij nogal een eeeh tjsa droog hoofd, kijkt bijna altijd hetzelfde al verraden zijn oren wel hoe hij zich voelt. Iets naar achter of naar voren en zijn energie vertelt het meeste . Staren is hij toch al goed in. Maar dat is eerder zijn karakter en dominantie dan bull eigen. Snorken heeft hij nagenoeg geen last van. Alleen bij langer lopen in hoog tempo dat hij zichzelf soms aandoet los. En bij warm weer hoor je hem. Verder kan hij sprintend best meekomen met die van mij. Alleen zwemmen is kansloos.

Kan iemand uitleggen waarom zo'n overduidelijk defect schattig gevonden wordt? Idem met van die katten die met hun snuitje tegen de muur zijn gelopen. Waarom is daar vraag naar?

Deels eens, deels oneens. Vooropgesteld, iedere hond ongeacht ras zou in staat moeten zijn functioneel te bewegen en vrij te zijn van pijn die wordt veroorzaakt door fysieke kenmerken.

Voor gebruikshonden zou ik een voorstander zijn van functionaliteitstesten, en dat is ook uitvoerbaar (lastig voor velen, maar niet onmogelijk) voor jachthonden, herders/drijvers en bijvoorbeeld sledehonden.
Voor andere rassen gaat dat een stuk moeilijker worden. Een bulldog of of amstaff testen op oorspronkelijk gebruik lijkt me geen strak plan.... De kleine gezelschapsrassen wordt ook moeilijk. Testen of ze goed op schoot kunnen zitten heeft niet zoveel zin
Als ik kijk naar de rassen die wij zelf gehad hebben zou het ook soms moeilijk testen zijn. Golden retrievers, makkelijk te testen. Kuvasz.... geen goed idee. Tussen een roedel wolven gooien en kijken wat er over blijft? Of een terrein laten bewaken, iemand in laten breken en kijken hoe ver diegene komt? Behalve dat het waarschijnlijk niet heel goed opgevat zou worden is het ook niet de reden waarom de meeste mensen zo’n hond hebben.
Coton de Tulears, gezelschapshondjes, ook niet te testen.

Niet ieder ras wat niet meer voor gebruiksdoeleinden wordt gefokt is ongezond, maar de meest ongezonde rassen zijn wel gezelschaps of showhonden.
Om even de vergelijking met de paardenrassen te trekken, de paardenrassen waarbij je de meeste problemen ziet worden ook in verhouding minder gefokt als gebruikspaard. Arabieren bijvoorbeeld, met name in de US. Het grootste deel wat zo extreem is is halter (alleen in de hand geshowd) gefokt, functionaliteit qua rijden is ondergeschikt aan extreme uiterlijke kenmerken. Quarter horses, ook de halter gefokte weer, karikaturen van paarden die voor de sport compleet onbruikbaar zijn. Extreme raseigenschappen. Bij trekpaarden zie ik het bijvoorbeeld ook, het lijkt mij sterk dat als deze paarden nog voornamelijk gebruikt zouden worden er zoveel met pssm en cpl zouden zijn. Ook zijn ze qua type flink veranderd na zeg 1900.

De hondenrassen die (al lang) niet meer voor gebruik worden gefokt maar wél aardig gezond zijn bestaan zeker. Poedels bijvoorbeeld, een hoop terriërs, en een hoop uit de bichon groep, zoals bichon frisees, havanezers, coton de tulears.
Wat die gemeen hebben overigens is dat als er al extreme kenmerken zijn, deze eerder te maken hebben met vacht of kleur dan met extreme kenmerken qua bouw.

Ik zou dus eerder voor een verplichte algehele keuring of beoordeling gaan waarbij gekeken wordt of een hond geen beperkende fysieke kenmerken of genetische markers heeft, en het pertinent verbieden te fokken van honden die bewezen hier niet aan voldoen.

Om een voorbeeld uit de kattenwereld te noemen. De Scottish Fold. Een ras dat nu ontzettend populair is, de schattige vouwoortjes maken ze ontzettend snoezig en aandoenlijk. Zeker nu Enzo Knol een Scottish Fold kitten heeft aangeschaft wil de hele social media het.

Maar, deze katten hebben vaak ook ontzettende pijn. De gevouwen oortjes zijn een afwijking aan het kraakbeen. Maar die afwijking zit vaak ook in het kraakbeen in de poten, heupen en staart. Alle Scottish Folds zouden deze afwijking dragen volgens dierenartsen die onderzoek gedaan hebben, zij willen dan ook een fokverbod.
[ [url=m/nuS92q.png]Afbeelding[/url] ]

Zowel in dit topic als in het "oorspronkelijke" zeggen er een paar: ja bulldogs worden zonder hun staart niet begrepen.. Hoe does NBT aussie's het dan ?

Omdat het niet hebben van een staart niet het enige is wat 'abnormaal' is aan deze honden.

Maar ik heb deze vraag ook bij akita's. Ik zie zeer veel honden ontzettend heftig op akita's en hoe ze hun staart dragen maar er zijn nog zo veel meer honden die hun staart hoog en gekruld dragen die prima begrepen worden.

Ga verder dit topic bijhouden, interessante discussie die ik graag wil volgen.