Ik had eerder altijd ratjes gehad. Ik had zelfs een aparte rattenkamer, waar alle kooien stonden. Een uit de hand gelopen hobby dus .. Maar een prachtige hobby. Ratjes zijn zo slim en zo aanhankelijk.

Helaas, toen ik op mezelf ging, werd het moeilijk. Weinig studentenkamers die ratten accepteren als huisdier. Gelukkig was de groep ratten al aardig gekrompen omdat ze ongeveer 2/2,5 worden. Dus de 6 mannen gingen mee naar eerst Leeuwarden en toen Groningen. Daar heb ik ze nog een tijd gehad, tot ik ook de laatste mannen moet hebben laten gaan.

Vanwege het student zijn en moeilijk een kamer vinden waar ratten worden toegestaan, ben ik gestopt met ratten. Ik was ondertussen al een paar keer meer verhuisd en blij dat ik geen ratten had, want dat had alles een stuk moeilijker gemaakt. Ik nam later een hond en dat was al moeilijk genoeg haha. Maar vreemd genoeg makkelijker dan ratten .

Toen ik in 2015 een tijd in het ziekenhuis lag kwam bokker Banjer langs met haar ratjes, omdat ik gewoon een dierenmens ben en het contact met dieren miste.

[ img ]

We zaten heerlijk buiten en haar ratjes waren echt leuk. Banjer vertelde me van alles over haar ratjes en dat liet het balletje al een beetje rollen. Misschien zou ik weer ratjes kunnen nemen? Ik zou de tijd hebben en de ruimte. Voorzichtig ging ik rondkijken ergens in januari naar twee ratjes.

Banjer kwam vaak genoeg met suggesties en stuurde me veel nummers van mensen met ratten. Maar op één of andere manier lag mijn hart er telkens niet helemaal in en liet ik het zelf allemaal een beetje over me heen komen, maar strandde het telkens ook snel. Ik twijfelde weer. Wilde ik wel ratten? Ze worden niet zo oud en daar had ik altijd zo'n hekel aan. Zo snel dat verlies.

Dus nee.. Toch wel. Nee... Ja.. Misschien. Toch niet. Oké, toch wel, maar dan zou ik zelf actief zoeken en omdat ik eerder van alles heb gehad, maar ik nooit heel veel eigen keuze had in wat voor ratjes (vaak opvangratjes die bij mij kwamen en nooit meer weg gingen), wilde ik dit keer wel een eigen keuze en voor mij de perfecte ratjes vinden. Ik twijfelde heel lang tussen man en vrouw, want twee vrouwtjes en dan de namen Elsa en Anna had ik geweldig gevonden, maar mannetjes hebben toch meer mijn hart. Sowieso wilde ik ook één dumbo ratje. Dat zijn ratjes met grotere oren en aan de zijkant van hun koppie in plaats van er bovenop. Dus de zoektocht begon.

Banjer had me in het begin één van haar oude kooien gratis gegeven . Het is nog gebracht ook. Wat een service. Ik verfde (niet niet-giftige verf) de kooi en hij stond maanden op zolder, tot ik ratjes uitgekozen had en ik de kooi eindelijk naar beneden kon verplaatsen, wachtend op bewoners. Voorpret is ook één van de leukste dingen van ratjes kopen.

Dit is een google foto van de kleuren van de oude kooi. Heb helaas geen voor foto van mezelf.

[ img ]

Kooi was verder nog in goede staat, alleen wat roestige tralies hier en daar. Ik heb veel zitten schuren en daarna ook de tralies geverfd (wat een werk!) Hij is nu nog wat leeg, maar er missen nog wat spullen. Een toiletje, een sputnik en ik wil nog wat trapjes en huisjes.

[ img ]

Ik kwam op een fokker in Zutphen. Ik woon in Assen, dus dat zou anderhalf uur met de trein zijn. Voor mij best een lange reis, lichamelijk, maar wel te doen en Zutphen was de enige goede fokker die niet meer dan twee uur reizen van me vandaan was. De website sprak me aan en de vrouw achter de website ook. Hele gesprekken gevoerd en ondanks dat ze zich officieel geen rattery noemde maar een passiefokker, beviel haar behandeling van de ratten mij prima. Ze werden goed verzorgd, ze fokte doordacht met lijnen, had al meerdere generaties die veelal heel gezond waren, ze hadden goede verblijven en ze kwamen veel in de hand. Daarnaast vond ik het ook fijn dat ze de ratten niet terug zou roepen voor de fok, zoals sommige rattery's als eis stellen. De eisen die wel werden gesteld waren redelijk en normaal, zoals goed voer, goede kooi en alles dat. Dus het werd Zutphen.

Mijn vriendin postte nog op facebook gisteren, van wat een reis, ze zijn hier ook wel in de dierenwinkel. Klopt, dat zijn ze ook... Maar ik weiger om ooit een dier van de dierenwinkel te kopen.

Ik wil geen dierenwinkel ratjes, want ik wil de broodfok absoluut niet steunen. Er word er maar op los gefokt met ratjes, zonder te letten op ziektes. Dierenwinkel ratten zijn daardoor vaak zwakker en vatbaarder voor ziektes dan ratjes van een goede rattery/fokker, omdat die er niet uit worden gefokt en bij goede rattery's/fokkers wel. Daar word gekozen voor (bijna) ziekte vrije stamboomlijnen. Heeft een combinatie een nestje die later veel gebreken tonen, dan zal die combinatie bij een goede fokker niet weer gebruikt worden voor de fok.

Vele bekende rattenziektes zijn chronische verkoudheid of luchtwegproblemen, dus veel niezen, pruttelend of piepend ademhalen. Tumoren komen veel voor, en achterhandsverlammingen als ze ouder worden. Middenoorontsteking; dan gaan ze scheef lopen, is balans weg en houden ze het koppie scheef.

Broodfokkers geven daar niet om. Zoveel mogelijk fokken is het belangrijkste. Is het nestje weg, dan heeft ze binnen no time weer een nestje.. En een fokrat spendeert haar hele leven in een kleine plastic bakje. Ik wil geen jonge ratjes die alleen maar opgroeien in zo'n klein bakje en vervolgens in een net zo slechte glazen bak zitten in de dierenwinkel.

Een typische broodfok 'fabriek'. Meestal fokken ze niet alleen ratjes, maar ook andere knagers. Bijna alle dieren in een dierenwinkel komen van een broodfokker. Worden de knagers niet verkocht en zijn ze niet meer schattig en te oud, gaan ze terug naar de broodfokker. Ze eindigen dan meestal als voer.

Ik heb er niet zo'n moeite mee dat ze voer worden, die dieren moeten ook eten. Maar ik heb moeite met hoe ze worden gefokt en behandeld. Tot ze worden verkocht als huisdier of eindigen als maaltijd hebben ze gewoon geen prettig leven gehad... Daarnaast door de slechte kennis van dierenwinkels krijgen kopers vaak verkeerd advies en word het dier dan vaak verkeerd gehouden. Voorbeelden genoeg.

Een knager in een veel te kleine kooi of hok. Ratten, hamsters, konijnen, chinchilla's, degoes etc, hebben vaak veel meer ruimte nodig dan de kleine kooitjes die worden verkocht en aangeraden in de winkel. Een konijn of rat allen houden terwijl dat groepsdieren zijn. Een cavia en konijn aanschaffen die elkaar gezelschap houden. Slecht idee, ze zijn het beste af met een vriendje van dezelfde soort. Twee hamsters houden, terwijl hamsters solitair zijn en als ze ouder worden absoluut gaan vechten.. Of dat kopers ineens met een nestje van iets zitten opgezadeld omdat de dierenwinkel de geslachten verkeerd heeft.

Dit is een foto van een broodfokkerij.

[ img ]

Dit zijn foto's van een bekende broodfokker in Nederland. Hier wil ik dus mijn ratten niet vandaan halen.

[ img ]

[ img ]

Wil jij je dieren wel daarvandaan halen en de portemonnees spekken van deze slechte ondernemingen? Als je een dier aanschaft, lees je goed in en ga aub naar een goede fokker of opvang en laat de dierenwinkels links liggen. Hoe schattig en lief ook, als je er één koopt zit er de volgende dag een nieuw arm ding in het glazen bakje. Daarnaast zijn ze sneller ziek en ook absoluut niet tam omdat ze nooit in handen komen.

Mijn ratjes zijn al vanaf kleins af aan in de handen geweest.. Hoe eerder ze worden gesocialiseerd met mensen, hoe minder problemen je ermee gaat krijgen.

En hier zijn ze dan eindelijk.

Allereerst het nest toen ze nog bij de fokker waren.
[ img ]

[ img ]

[ img ]

Papa en mama
[ img ]

Izzy's Olaf
[ img ]

Izzy's Sven
[ img ]

En gisteren waren ze mee in de trein. Heb heel wat bekijks gekregen en allerlei vragen. Een meisje heeft ook nog Sven even op schoot gehad en hij bleef lekker rustig bij haar zitten.

Sven is dapperder dan Olaf. In het begin zaten ze beiden onder het dekentje, maar Sven kwam er al snel uit. Olaf pas na 30/40 minuten en eerst voorzichtig kwam dat neusje tevoorschijn.

[ img ]

[ img ]

Verder heb ik nog geen foto's want ik wil ze de eerste dagen een beetje met rust laten, zodat ze wennen aan de kooi en aan mijn aanwezigheid in de kamer. Maar ik zal zeker foto's blijven plaatsen en ik ben benieuwd hoe ze uitgroeien. Ik hoop dat het mooie grote stevige mannen worden Ik houd van die luie zwabbers die over je schouder heenhangen en daar rustig een uur blijven zitten

Ach die foto's van je rittens, zo cute!

Ik heb ook een hele tijd ratjes gehad, ook altijd bij een goede rattery vandaan. Zijn zulke leuke beestjes! Altijd enthousiast als ze je zien, en lekker spelen op schoot enzo Mis ze wel hoor, mijn oudste is ruim 3 geworden. Had overigens dezelfde kooi
Leuke namen ook haha! Veel plezier met ze

Heftige foto's van de broodfokker, had me er geen voorstelling van kunnen maken. thanx voor het delen!

Heel veel plezier met je twee jonge mannen, gaat vast helemaal goed komen!

Ik heb een enorme angst voor ratten en muizen. En normal lopen de rillingen over mijn rug als ik ze op een foto zie.

Maar ik moet eerlijk toegeven dat ik vertederd kijk naar de eerste foto's van je nieuwe vriendje.

Van harte proficiat met je mooie mannen. En onwijs veel plezier samen.

Ooooohw

Ik heb gisteren mijn laatste dametje in laten slapen Ze was 2 jaar en 9 maanden oud. Ook van een goede rattery, samen met haar zusje Die waren siamees gewoonoor en burmees dumbo.

Kijk, dierenwinkel zijn goedkoop en makkelijk, maar die extra reistijd, wachttijd en aanschafprijs van rattery-ratjes is het echt dubbel en dwars waard. Mijn rattery-ratjes waren echt heeeel anders (leuker, als ik eerlijk ben) dan de broodfokratjes/opvangratjes die ik heb gehad. En als je eenmaal de broodfok hebt gezien...(ongeacht welk diersoort)

Ze zijn erg leuk, veel plezier met ze

Wat een scheetjes, dumbo is toch altijd net iets schattiger. Ik ben benieuwd hoe Olaf door gaat kleuren. Kooi heb je leuk ingericht, daar zullen ze vast een hoop plezier aan beleven.

Als je eenmaal aan ratten begint blijven ze in je hart. Ik heb inmiddels al een jaar of 5 geen ratten meer, maar mis het regelmatig. Als ons meisje wat groter is komen er hier ook weer ratten, dat is 1 ding wat zeker is.

@Kesje: Och wat sneu. Dat is ook waarom ik zo lang twijfelde. Ratten worden helemaal niet.oud en ik herinner me nog dat ik met zoveel ratten toen, zo vaak verdriet had omdat er één was gestorven of ingeslapen moest worden. Dat was verschrikkelijk... Maar uiteindelijk is de liefde die je ze geven is het verdriet dubbel en dwars waard. 2 jaar en 9 maanden is behoorlijk oud zeg. Dat heeft ze goed gedaan . Een mooi lang leventje voor een rat. Maar ondanks dat nog altijd een rot verlies. Sterkte Kesje.

Ik heb alleen maar opvang ratjes gehad die van de broodfok kwamen, maar ik merkte wel verschil met nestjes die bij de opvang zelf geboren werden uit een broodfok moeder en de ratjes die wel bij de broodfokker geboren waren. Mijn lievelingsratjes waren vrijwel degenen die niet bij de broodfokker geboren waren, maar bij de opvang, of die al heel jong bij de opvang kwamen. Die schrokken minder snel van onverwachte bewegingen, waren veel dapperder en meer onderzoekend dan de broodfok geboren ratjes. Hun karakters waren meestal toch wat meer mens gericht. De anderen waren ook geweldige lieve ratjes hoor, maar ik merkte wel het verschil.

Daarom geen dierenwinkel ratjes voor mij, en deze keer ook geen opvang. Ik wilde graag gewoon een keer iets leuks van een rattery/fokker, met ook nog een bijzonder kleurtje en dumbo's. Eerder maakte kleur me niet uit, ik nam gewoon van alles in huis als ze een huisje nodig hadden, als het maar bij de groep paste qua karakter. Maar nu wilde ik gewoon voor eens een bredere keuze hebben en iets aparts kiezen . En daarin ben ik wel geslaagd. Ze zijn prachtig en ontzettend lief.

@Kaaaren: Ik wilde eigenlijk eerst alleen maar mijn ratjes showen, maar tijdens het typen dacht ik, ik heb toch niet zoveel foto's nog, dan kan ik ook wel een heel stuk toevoegen over de broodfok en hopen leren sommige mensen er iets van . Hoe meer het weten, hoe beter. Hopelijk, ooit, ver in de toekomst, worden er geen dieren meer in dierenwinkels gekocht, maar alleen voer en benodigheden.

@Warboel: Dat is ook oud! Jeetje wat geven jij en Kesje jullie ratten Mijn oudste rat ooit was ook 2 en een paar maanden, volgens mij was het 7/8 maanden, maar dat weet ik niet zo zeker meer. De rest is allemaal jonger gegaan. Maar wederom, broodfok ratjes. Volgens mij gaan die vaak toch wat eerder dan ratjes van een goede fokker. Ik had echt heel veel te maken met ziektes en oef, die dierenartskosten. Ik wilde dat dit keer wat indammen. Dus duimen dat ze goed gezond blijven deze twee!

@Rocamor: Ahw, wat lief. Ik snap wel waarom mensen ze eng vinden. Veel mensen associëren tamme ratjes met wilde plaagdieren die ziektes dragen. Ik ben ook niet zo van de wilde ratten en muizen. Heb er genoeg op stal. Bestrijd ze niet, maar ik kan wel vloeken als ze mijn vlas weer als nestmateriaal gebruiken en het pak kapot hebben geknaagd . Dan ben ik niet zo dol op ratjes. Maar de tamme ratten zijn zo ver verwijderd van de wilde soort. Gedomesticeerd en als ze goed worden opgevoed, niets engs aan. Maar alsnog, ik snap de angst wel. Veel mensen vinden de staart vooral eng. Zien het als een glibberig kaal slangetje, terwijl het gewoon ruw is en juist super schattig, die staartjes. Maar angst is angst. Waar de één dol is op een tarantula, hoef ik die niet bij me in de buurt te hebben, brrr.. En zo zullen veel mensen, en ook een aantal van mijn vrienden, over mijn ratjes denken

@Zonnebloem18: Dumbo is echt heel vertederend vind ik. Daarom wilde ik graag gewoon één dumbo. Maar het hele nest was dumbo . Dus dan maar twee. Ook niet erg . Ik ben eigenlijk ook wel benieuwd hoe Olaf zijn kleur zal veranderen. Dat die veranderd is al duidelijk. Nu hij wat ouder is dan op de eerste foto's van hem, met de blauwe rand, zie je het al rondom zijn snuitje. Het verkleurd daar al een beetje.

Mag ik vragen waarom je nu geen ratten hebt? Vanwege alleen je dochter? Want in principe zou dat toch gewoon moeten kunnen, lijkt me. Ik heb ook jaren geen ratjes gehad en nu ik ze weer heb, denk ik nu al een paar keer per dag, hoe heb ik in hemelsnaam zolang geen ratjes kunnen hebben. Het geeft me nu al zoveel plezier.

Die oortjes!!! Ik wens je heel veel plezier en liefde met je nieuwe vriendjes!

Wat een schatjes!! En zeker weten een goede keuze qua fokker! Een vriendin van mij heeft twee ratjes van haar en het zijn echt superlieve beestjes die ontzettend aanhankelijk zijn!!

Ja het is zo jammer dat ze zo ontzettend vatbaar zijn voor tumoren
Ik gaf ze Supreme Science, zo'n oranje zak. En soms wat stukjes gekookte kip, of een stukje ei.
Overigens had ik altijd een knijpermandje (zoiets http://images.hema.nl/products/multi-20 ... oom_rd.jpg zonder knijpers uiteraard) in de kooi hangen en dat was altijd een groooooot succes haha! Gingen ze soms met z'n alle inliggen
Ik woon nu sinds een paar weken samen en m'n vriend ziet ratjes niet zo zitten helaas. Maargoed we willen een huisdiertje waar we ons beide goed bij voelen dus waarschijnlijk worden het grasparkietjes. Ook superleuk Maar een heel ander kaliber haha.
Ik moet elke keer gewoon naar die schattige foto's van je rittens kijken, awww
Bij mij was er ook één vernoemd naar een Disney film, Flynn uit Rapunzel

[ img ]

[ img ]

Wat leuk om te volgen! Ik zit in hetzelfde proces, ik wil dolgraag ratjes Helaas mag dat niet zo lang ik nog thuis wonen. (want de staart is vies? ik mag hamsters etc, maar ratten, nee ) Dus ik heb momenteel dikstaartgerbils, ook erg leuk! Maar persoonlijk vind ik die staart erger.

Wat zijn ze leuk!!!

Heb er ook gehad, maar nu alleen nog "wilde" in de stallen en schuren...

Akelig om te zien, die bakken.
Arme beestjes!

Goed topic!
Ik kende de broodfok eigenlijk voornamelijk vanuit de honden.

Maar voor deze diertjes is het net zo erg!

Ik heb jaren ratten opgevangen, sommige momenten had ik wel 100 in huis (dan vaak wel veel rittens), maar gemiddeld zeker tussen de 30 en 50 ratten. Ik ben toen in 2010 gestopt met opvangen en heb ik alles gehouden tot ze waren overleden. Niet veel later verbrak ik mijn relatie en had ik nog 3 of 4 ratten. Mijn man (toen vriend) vond ze niet zo heel geweldig en eigenlijk was ik na jarenlang een heleboel ratten er ook wel klaar mee. Uiteindelijk zijn we gaan samenwonen, kwam er nog een kat bij (had er al 2) en is er nu een klein meisje wat veel aandacht vraagt. Het zou nu wel kunnen, maar zo in de woonkamer vind ik wel spannend met 3 katten waarvan 1 echte jager en apart op een kamer boven voelt niet goed, daarmee zou ik ze echt te kort doen. Als Lotte wat ouder is zouden ze op haar kamer kunnen staan, maar daar vind ik haar nu echt te jong voor.

De rattery waar jij je ratjes vandaan hebt fokt regelmatig met ratten met een marter-kleur. Die kleur is ontstaan uit lab ratten en broodfokkerij. De eerst ratten in NL met deze kleur zijn door Rene Bastiaans naar NL gehaald (de eigenaar van die fokkerij waarvan je hierboven foto's laat zien). Ik heb dus mijn vraagtekens bij deze rattery. Schattige beestjes wel.

Leuk!! Ik ben ook zeer blij met mijn keuze. Het voelde goed en ik en de fokters hebben echt hele verhalen weg getypt op facebook. Ze kwam oprecht over en heeft echt veel liefde voor haar diertjes. Dat ze dan geen rattery is, ach, het is maar een naam. Ik kan zelf nu een vrouwtje bij de dierenwinkel kopen en mezelf rattery noemen. Er zijn gewoon slechte rattery's/fokkers en goede rattery's/fokkers, welke benaming er aan hangt doet er niet zo toe. Je moet echt goed uitkijken als je ratjes neemt, of je ze van de juiste plek haalt. Zij noemt zichzelf passiefokker en dat vind ik een mooie benaming voor haar, want je voelt de passie als ze over haar ratjes praat.

Ik heb even meer foto's toegevoegd. Ik dacht er net aan, die foto's van bij de fokker thuis kunnen er ook bij. Plus een foto van de ouderratjes .

@Warboel: Die foto's! Met dat kopje. Prachtig, zo schattig. En wat een mooie beestjes zeg . Welke kleurslag is dat? En ja, dat knijpermandje gaf de fokster me ook als advies haha. Dus die ga ik ook nog halen inderdaad. Je hoeft helemaal niet van dat dure echte knaagdieren spul. Genoeg te koop bij de Action, hema etc en genoeg zelf te maken. En dan kun je je kooi al prachtig invullen.

Jammer dat je vriend ratjes niet zo ziet zitten. Maar in principe, ze zitten in een kooi, hij hoeft ze er niet uit te halen en je wilt het zo graag Je puppyogen blijven opzetten, misschien, ooit, gaat hij ermee akkoord

Grasparkietjes zijn ook geweldig. Die kunnen ook zo mooi tam worden. Enige wat ik wel sneu vind is om ze goed tam te krijgen dat je ze als jonkie dan al moet nemen en dus zelf nog moet voeren met een spuitje. Daar ben ik niet zo'n voorstander van. Maar het is een stuk moeilijker om ze op latere leeftijd goed tam te krijgen. Maar ik denk dat je bij een fokker van grasparkieten beter slaagt dan een winkel. Ben niet thuis in de vogelwereld, maar wie weet is er een fokker die ze veel in de handen neemt ook, van jongs af aan.

Wij hadden vroeger grasparkieten en soms denk ik er nog wel eens aan ze te nemen. Wie weet, later. Maar nu ben ik tevreden met mijn ratjes

@Fair: Wat jammer dat het niet mag! Je ouders hoeven ze toch niet aan te raken Ze zitten netjes in hun kooi, daar heeft niemand last van. Ach, zo snel je op jezelf bent mag je doen en laten wat je wilt en dan kun je prachtige ratjes nemen. Nog even wachten dus, helaas.. Maar dikstaartgerbils zijn ook erg schattig. Alleen niet zo aanhankelijk toch?

@Shirley: Haha, ja wij hebben ook genoeg wilde. Soms vangt mijn hond er wel eens een of vind ik een dode ergens in de zadelkamer, ook altijd leuk. En ze zijn grooot! Maar ik wil geen gif strooien. Dat is een nare dood en als een ander beest hun vergiftigde lijkjes op eet is die ook de banketstaaf.. Plus mijn hond loopt los over het terrein, die kan dan bij het gif komen.. Dus we hebben een aantal vangkooien. We vangen wel muizen, maar de ratten zijn er te slim voor helaas Ik vind het niet super erg, het enige vervelende is dat ze telkens mijn vlaspakken kapot knagen en er weer overal vlas ligt, of ik het nou hoog leg of niet.

@Barbet: Ik denk dat veel mensen zich er niet zo van bewust zijn hoe knagers worden gefokt. Voor broodfokkers zijn het geen dieren, maar is het simpelweg een soort fabriek. Vaak is de moeder alweer gedekt terwijl ze nog zoogt, zodat als haar jongen weg zijn, ze een weekje later weer een nestje heeft.. En dat is haar hele leven... En zo is het ook met konijnen, cavia's, hamsters, gerbils en van alles nog wat... Dierenwinkeldieren.. Nee. Maar vraag je erna, dan zal een werknemer nooit precies antwoorden waar ze vandaan komen en al zeker niet toegeven dat ze van een broodfokker komen.

@Zonnebloem: Jeetje wat een ratten! Op mijn hoogtepunt had ik wel 30, maar zeker geen 100. Wat een werk zeg! Ik had ook wel een beetje hetzelfde als jouw. Ik ging een nieuw hoofdstuk starten en na jaren zoveel ratten te hebben gehad was het voor mij ook wel even klaar. Dus ik snap helemaal waarom er daarna geen ratten meer kwamen. Maar wie weet in de toekomst . 5 is inderdaad iets te risicovol om ratjes in haar slaapkamer te hebben.

@Vanillia: Ik heb niet zoveel verstand van kleuren als fokkers zelf of mensen die zich er meer mee bezig houden dan ik, maar ik heb wel vertrouwen in deze rattery en het gebruik van marter. Dit omdat de kleur al generaties verder is en zo vaak gemixt met wel 'goede' ratten, dat ik betwijfel of het invloed heeft op de gezondheid. Verder doet zij niet aan 'lijnteelt', wat veel fokkers doen, maar waar ik geen fan van ben. Ik heb met haar over de generaties gepraat en de ouderdieren. Deze lijn is behoorlijk gezond. Weinig ratten met de bekende problemen en dat vind ik belangrijk.

Het is jammer dat de marter kleur ontstaan is bij de broodfokker, dat is iets wat ik niet wist, maar eerlijk, het zit me niet zo dwars. Ik heb een super gevoel bij deze fokster en het belangrijkste, de zorg van de dieren, zit helemaal goed.

Alle ratten komen ergens vandaan en niet alle ratten die door fokkers worden gebruikt hebben een 100% goede stamboom met voorouders die ook een 100% perfecte achtergrond hebben. Elke kleur heeft ergens een oorsprong en die zijn niet allemaal even geweldig. Maar na generatie op generatie met bewezen goede lijnen zie ik daar het probleem niet meer van in. Ondertussen is ook de marter kleur die zijn oorsprong bij de broodfok heeft vele generaties verder en zullen die ongetwijfeld ook goede lijnen hebben. Dat schrikt mij niet af.

Vond ik ook. Ik snap het ook niet Ik hou ze bezig, ze staan zelfs op mijn kamer en als mijn moeder wil hoeft ze ze nooit te zien, maar ach Half jaartje en dan ben ik het huis uit.

Klopt, ze zijn meer op zichzelf en houden niet van dagelijks opgepakt worden. Met hun beleef je echt plezier in een mooi habitat te maken waar ze lekker kunnen spelen en graven

Ik wilde nog even iets toevoegen, want ik dacht er net aan. Zij fokt ook met ratten uit het buitenland. Er gaan ratten van dit nest naar Polen, Duitsland en nog een aantal andere landen, en ze haalt zelf ook ratten uit het buitenland voor de fok. Het is dus prima mogelijk dat de marter kleur die zij gebruikt niet zijn oorsprong heeft bij die broodfokkerij. Ondanks dat hij de kleur marter voor het eerst naar NL bracht, betekend niet dat ze de marter ratten gebruikt die uit die lijn komen. Het kan ook van een buitenlandse lijn zijn. Toch, alsnog, als het wel zo is, zie ik het probleem er nog zo niet van in, omdat die lijnen ondertussen zijn gemixt met zoveel ander bloed, maar het kan ook prima zijn dat ze uit het buitenland marter aan haar lijn heeft toegevoegd.

@Fair: Heb je zo'n mooie glazen bak met allerlei dingen om het zo natuurlijk mogelijk te maken. Huisjes van hout, taken, zand etc?

Dankje, ik heb het er eerlijk gezegd moeilijker mee dan ik dacht, want het zat er natuurlijk al een tijd aan te komen met die leeftijd. Maar toch, ik denk nog de hele tijd dat ik haar hoor rondscharrelen, of dat als ik naar de kooi kijk, dat ik haar terug zal zien kijken, omdat ze er uit wil. Gisteravond wilde ik voor het slapen gaan nog een handje voer geven, maar voor het eerst sinds jaaaren hoeft dat niet meer. Ik mis de ratten gewoon nu al. Bij mijn ouders zijn er een stel cavia's die ze opvangen, waarvan ik er 2 zou overnemen, dus wat betreft zal de leegte wel opgevuld raken, al zal het nooit hetzelfde zijn als de ratjes. Die zijn echt een soort apart, binnen de huisdieren. Wie weet kriebelt het over een tijdje toch weer hard genoeg om ze weer in huis te nemen



Ik gaf ze ook Science Selective En verder groente- en fruitrestjes, af en toe een witlof of een gekookt ei. Rond de leeftijd van 1-1,5 jaar ontwikkelen vaak de eerste tumoren (bij vrouwtjes). Ik heb die laten verwijderen, daarna leefden ze allemaal nog ruim een jaar, zonder probleem. Mijn oudste was ook ruim 3 Die kreeg toen achterhandverlamming. Kost wel handenvol geld inderdaad, als ik niet had laten opereren, waren ze een heel stuk jonger overleden.

Ik zou me ook niet zo druk maken om waar de marter-kleur oorspronkelijk vandaan komt. Ze zijn al een aantal generaties uit de broodfok nu, dus dat verdiend geen cent aan je. De rattery trouwens ook niet waarschijnlijk, netto gezien

Ik vind ratjes zo leuk om te zien
Alleen ben ik altijd al bang geweest voor de bijt van knaagdieren, kunnen behoorlijk pijn doen, en ik kan ze moeilijk aflezen. Dat gaat niet zoals bij een hond of kat

Ik ga binnenkort op mezelf, en toch blijven ratjes in m'n achterhoofd zitten, en helemaal als ik die van jou zo zie

Ik volg zeker, en misschien ooit.... heel binnenkort...

Ik geef ze ook Science Selective Of nouja, heb nog wat voer meegekregen van de rattery, dus gister en vandaag dat nog gekregen en morgen mix ik het met mijn eigen voer tot het op is.

Tumoren zijn inderdaad een groot probleem. Ook daarom heb ik liever mannetjes, daar komt het minder vaak voor gelukkig. Hoewel als ze een tumor krijgen ik het ook gewoon weg zou halen. Ratjes zijn echt heel veel duurder dan mensen denken omdat ze dus heel snel ziek worden en dingen krijgen. Ik heb ook ratjes gehad met een achterhandverlamming, heel sneu. Daar is niets aan te doen. Als het te slecht werd liet ik ze inslapen. Of nouja, net voor het te slecht werd, omdat ik niet wilde dat ze het hele slechte meemaakten en niets meer konden.

Verder die luchtwegproblemen zijn ook een groot probleem. Sneue is dat veel mensen ze op zaagsel zetten en in sommge dierenwinkels zitten ze ook op zaagsel. Dat is veel te stoffig voor een rat en dan krijgen ze geheid luchtweg problemen.

@Kesje: Ik zou het er ook moeilijk mee hebben. Je bent toch elke dag met ze bezig, voor minimaal 2 jaar. Je hecht je eraan. Ze hebben allemaal hun eigen aparte karakters en trekjes en het is een heel verlies als er ééntje doodgaat. Zeker als het de laatste is. Ineens valt dat patroon weg van voeren en waterflesjes vullen en 's avonds wat van je avondeten aan ze geven, zoals je groente of wat stukjes pasta. En dingen zoals dat je zelf een appel eet en er een stuk afsnijd om in de kooi te doen. Die gewoontes zijn bijna een automatisme en dan is het raar als dat allemaal wegvalt.

Heb je een foto Kesje? Ik ben wel benieuwd naar je overleden ratje.

@Just_Sannee: Als je ze van een goede fokker haalt die er vanaf kleins af aan mee bezig is, in de handen etc, dan is de kans heel klein dat ze bijterig worden. Je moet gewoon zelf geen dingen doen als voer door de tralies stoppen en als je gegeten hebt je handen wassen zodat er geen geurtje van iets lekkers aan zit.

Ik ben 3x gebeten, terwijl ik 30 ratten heb gehad.. En ik ben gebeten toen mijn ene rat wat ouder werd en langzaam blind. Ik wilde hem een stukje appel geven en hij hapte verkeerd, zo in mijn vinger. Dus het was ook niet eens een aanval. De andere was net nieuw en al volwassen. Ik kende hem niet goed, hij mij niet, het ging eerst niet goed in de groep, hij was stresserig en toen hapte hij mij een keer. De laatste keer in een opvang. Ik had via via ratten opgehaald die van een slecht huisje kwamen en die bracht ik naar een opvang. Daar hadden ze nog een aantal ratten en ik bleef even plakken. Vroeg of ik ze mocht aaien. Ja hoor, geen probleem. Moment dat ik er ééntje wilde aaien hing die aan mijn vinger. De vrouw meteen sorry, sorry, helemaal vergeten. Die was net nieuw en niet aan mensen gewend en ze had er even niet aan gedacht dat die in de groep zat .

Maar de ratten die ik van ritten af aan had, nooit hebben die een bijt poging gedaan. Als je gewoon goed gesocialiseerde ratten krijgt is er niets aan de hand. Wat ze wel doen is je handen vaak likken of met hun tandjes over je huid heen schrapen. Dat vinden veel mensen best wel eng, maar dat is puur nieuwsgierigheid, onderzoeken en ook affectie.

wat een schatjes Eline Ik ga dit topic volgen en ik kom ze snel een keer knuffelen

Goed topic!
En wat een leuke ratjes heb je uitgekozen

Ik heb (eenmalig) een nestje ratten gefokt. Was een schoolopdracht 2 jaar geleden.
Nee ik was niet blij met die opdracht want het is gewoon vermeerderen en het kost je zelf klauwen vol geld want moest wel kooien en alles nog aanschaffen (vroeger wel ratten gehad dus de verzorging en alles wat er bij komt kijken was me niet vreemd).

Maar enfin, omdat het moest wilde ik het wel goed doen. Dus de ouderdieren ook echt geselecteerd op gezondheid en incestvrij.

Is dan ook een geweldig nest van 13 rittens uitgekomen. Alles meteen vanaf dag 1 in handen, tammer kon je ze niet krijgen. Heb 1 vrouw gehouden samen met mams en had bij de vader een ander mannetje. Alle rittens hebben fijne huisjes gevonden gelukkig.

Dochterlief is ondertussen 2 jaar en 5 maanden oud en nog steeds doet ze aan als een 1-jarige. Mama is ruim 3 en doet het ook nog steeds prima. Papa spant de kroon, want hij is ondertussen de 4 jaar gepasseerd en nog steeds rent hij naar het deurtje van de kooi om een snoepje

Foto's zijn een beetje groot, excuus.

Dit was Fidget
[ img ]

En haar zusje, Frisky (in de vuile rattenwas, where else )
[ img ]

Samen

[ img ]


Ik heb in totaal 8 ratten gehad, nog nooit gebeten. Zelfs niet als ik ze in de houdgreep moest nemen vanwege medicijnen of wat dan ook. Dat knabbelen aan vingers herken ik inderdaad wel, veel mensen vatten dat al op als bijten en trekken dan snel hun vingers weg. Beetje jammer, ze zijn heel voorzichtig met je, net als wanneer ze elkaar verzorgen.

Frisky Maar ik houd gewoon van dumbos. Maar prachtige ratjes waren ze. Werden ze maar 10 ofzo