Moderators: NadjaNadja, Essie73, Muiz, Maureen95, Firelight
Skippy01 schreef:(...)
Ik ken meer verhalen dat de situatie echt niet is wat iemand verwacht had, en dat is natuurlijk ontzettend pijnlijk. Gelukkig gaat het meestal gewoon goed binnen het gezin en krijg je op termijn wel een band met in ieder geval de hond en alle gezinsleden.
BonteLisa schreef:(..)
Hijs reactief, snel overprikkeld, kan happen, gromt, heeft constant veel begrenzing nodig, kan niet met vreemde mensen, sommige honden niet en jaagt. Maar oprecht denk ik dat het te maken heeft met z’n weinige opvoeding de eerste maanden dan dat t een buitenlander is
lies schreef:Skippy01 schreef:(...)
Ik ken meer verhalen dat de situatie echt niet is wat iemand verwacht had, en dat is natuurlijk ontzettend pijnlijk. Gelukkig gaat het meestal gewoon goed binnen het gezin en krijg je op termijn wel een band met in ieder geval de hond en alle gezinsleden.
Wij (mijn man en ik) hebben wel een mooie band met deze hond. En nog een positieve noot; ze luistert enorm goed en is totaal niet veeleisend, je merkt in 'normale' situaties niet eens dat ze er is, wat soms ook best wel makkelijk is natuurlijk. Het is niet allemaal kommer en kwel, maar als ze er straks niet meer is (wat ik aan de ene kant een verschrikkelijke gedachte vind natuurlijk), wordt ons leven wel een stukje makkelijker. We kunnen al 9 jaar geen volledige dag weg, zonder haar naar de kennel te moeten brengen. Wat we maar niet doen, want dat levert zoveel stress op voor haar.BonteLisa schreef:(..)
Hijs reactief, snel overprikkeld, kan happen, gromt, heeft constant veel begrenzing nodig, kan niet met vreemde mensen, sommige honden niet en jaagt. Maar oprecht denk ik dat het te maken heeft met z’n weinige opvoeding de eerste maanden dan dat t een buitenlander is
Dat klinkt ook best ongemakkelijk allemaal
Ik denk dat het in ons geval niet zozeer aan (gebrek aan) opvoeding ligt. Want de filmpjes van haar, in de opvang in bulgarije, tonen echt een compleet andere hond. Ik denk dat de reis naar nederland voor haar zo ontzettend traumatisch is geweest, dat ze alle vertrouwen is kwijt geraakt.
Skippy01 schreef:Wel ontzettend sneu als ze in hun leven zoveel meemaken dat ze echt het vertrouwen kwijt zijn
Ik vind dat Toby maar twee nadelen heeft: hij kan niet los (dat is podengo eigen natuurlijk) en hij maakt veel lawaai, vooral in de tuin als hij vogels weg wil jagen. In huis is hij overigens super stil. Verder vind ik het juist een hele makkelijke hond en zou ik er zo nog wel tien kunnen hebben bij wijze van spreken.
BonteLisa schreef:Ik moet eerlijk zeggen dat ik er gewend aan ben geraakt. Soms remt hij mij af idd maar ik heb genoeg vrienden die wel eens een dagje bij mij thuis op hem letten. En hij kan goed alleen zijn. M’n tweede hond heb ik voor hem erbij genomen maar zeker ook voor mezelf. Eindelijk een hond die overal mee naar toe kan. Deze is wel per vliegtuig gekomen en dat maakt wel echt verschil.
Goed dat je er het werk in blijft steken! Maar jammer dat ze niet zo is geworden als ze ooit was
Vriendin van mij heeft een Spaanse podenco die los kan! Maar het blijft een jachthond en sommige seizoenen / momenten zit ze toch echt aan de lange lijn.
lies schreef:Skippy01 schreef:Wel ontzettend sneu als ze in hun leven zoveel meemaken dat ze echt het vertrouwen kwijt zijn
Ik vind dat Toby maar twee nadelen heeft: hij kan niet los (dat is podengo eigen natuurlijk) en hij maakt veel lawaai, vooral in de tuin als hij vogels weg wil jagen. In huis is hij overigens super stil. Verder vind ik het juist een hele makkelijke hond en zou ik er zo nog wel tien kunnen hebben bij wijze van spreken.
Mijn hond heeft ook maar twee nadelen (niet met vreemde mensen en met andere honden kunnen), maar ik vind die nadelen gelijk ook best wel pittig in sommige situaties. We hebben op sommige vlakken wel ons leven moeten aanpassen aan haar.
Mijn hond kan wel heel goed los gelukkig, kan me voorstellen dat je dat een nadeel vindt. Zolang ze ontspannen is, luistert ze heel goed. Als ze angstig is, luistert ze helemaal niet trouwens. Dat stille in huis herken ik dus ook, je merkt amper dat ze er is. Ook is ze heel goed zindelijk (1 keer in huis geplast in 9 jaar) en kan ze ook heel goed alleen zijn.
emilyslaluna schreef:De eerste nacht is heel goed gegaan. Mijn vriend heeft op de bank geslapen. Ze sliep de hele nacht door en sliep ook uit.
Net een poging gedaan om naar buiten te gaan. Ze heeft nog steeds sinds de aankomst niet meer geplast. Gisteren 2x buiten geweest en nu net 1x. Maar niks komt eruit. Binnen ook niet.
De harnas die we hebben (we hadden twee maten gekocht) is toch niet goed denk ik. De kleine maat was te klein, maat M past maar nu is het meer harnas dan hond. Dus ik ga zo een derde halen.
Alles gaat goed, muv 1 aspect wat we lastig vinden. Namelijk, waar vind je de balans tussen haar gewoon met rust laten en niet opzoeken en anderzijds haar meenemen naar buiten toe. Ze komt regelmatig bij ons snuffelen en eet brokjes uit onze handen. Maar bij het pakken om de harnas om te doen loopt ze weg. We hebben het dus elke keer toch stiekem en snel moeten doen. Ik vind het echt lastig!