Wie nog meer een hond geadopteerd uit het buitenland??

Moderators: NadjaNadja, Essie73, Muiz, Maureen95, Firelight

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Eliana

Berichten: 5453
Geregistreerd: 14-03-03
Woonplaats: Ridderkerk

Re: Wie nog meer een hond geadopteerd uit het buitenland??

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-02-21 11:44

Spannend! Nog een paar uurtjes :)

emilyslaluna

Berichten: 3811
Geregistreerd: 11-08-11

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-02-21 13:14

Omg dikke stress! We hebben te horen gekregen dat we haar eerder kunnen ophalen. Ik was echt net op stal dus snel alles gedaan en daarna meteen in de auto gestapt :):)

TinkerTreas

Berichten: 3636
Geregistreerd: 03-08-04

Re: Wie nog meer een hond geadopteerd uit het buitenland??

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-02-21 13:31

Spannend *\%/*

Milky_Way

Berichten: 1590
Geregistreerd: 31-05-07

Re: Wie nog meer een hond geadopteerd uit het buitenland??

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-02-21 13:52

Oeh spannend! Echt heel leuk :D
Ben heel benieuwd hoe je de eerste dagen gaat ervaren, hopelijk deel je soms ook wat met ons.
Ik post dan bijna nooit wat maar lees graag mee hihi.

Sem_
Berichten: 7764
Geregistreerd: 17-02-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-02-21 14:01

@Arzil, kreeg jij niet ook vandaag je hondje? :)

Jorinda

Berichten: 13461
Geregistreerd: 01-05-10
Woonplaats: Groningen

Re: Wie nog meer een hond geadopteerd uit het buitenland??

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-02-21 15:16

Spannend! :D

lies

Berichten: 9626
Geregistreerd: 09-11-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-02-21 15:27

Goh, zie per ongeluk dit topic en wil ook even leeglopen over mijn adoptiehond uit Bulgarije.

Wij hebben ruim 9 jaar geleden een hond geadopteerd en het is zacht gezegd niet wat we ervan hadden verwacht eigenlijk, ik zal het dan ook niemand aanraden een hond uit het buitenland te halen. Ik begrijp dat het vaker goed gaat, dan verkeerd, maar in ons geval vind ik het behoorlijk verkeerd gegaan.

We hebben de hond nog steeds, en we houden van haar, maar we hebben wel op het punt gestaan de hond terug te geven en ze heeft ook eventjes bij de stichting op de site geplaatst als herplaatser (terwijl ze ondertussen wel gewoon bij ons woonde), maar er kwam geen hond voor natuurlijk (haha :+ ).
De stichting bood overigens verder weinig hulp, ze hebben wel wat omslachtige dingen georganiseerd, waaronder een tijdelijke plaatsing bij een vrouw met een roedel honden in Hamburg, waar ze door heropgevoed zou worden. Het enige resultaat van deze tijdelijke herplaatsing was een broodmagere hond terug, die nog net zo bang was en nog steeds (bij ophalen al) gromde naar mijn dochter.

Dus om bij het begin te beginnen, ik zag een lief hondje van ongeveer 9 maanden op een site, en dacht; dat is ze! :+: Foto's, filmpjes, ze waren allemaal superschattig en vrolijk.
Toen de hond in Nederland aan kwam met een busje van de stichting, na 3 dagen en nachten rijden, kregen we haar direct in handen gedrukt. Ze was enorm bang. Echt doodsbang, maar we dachten dat dit door de reis kwam en dat ze thuis wel zou ontdooien. Toen we thuis kwamen vluchtte ze naar de bench die we voor haar klaar hadden gezet, en daar heeft ze een dag of 3 in gezeten. We konden haar wel aanhalen, en eruit halen voor een rondje lopen, maar verder kwam ze er niet uit. Andere mensen en honden waren ook doodeng. Na 3 dagen kwam ze er voorzichtig af en toe uit zichzelf uit.

Mijn dochter (toen 12) kwam thuis na een weekje bij haar vader te hebben doorgebracht en de hond gromde en blafte direct naar haar, liet haar tanden zien en vluchtte weer terug in haar bench. We dachten dat dit niet zo lang zou duren, omdat ze voordat mijn dochter thuis kwam, ook langzaamaan ontdooide. Dit was niet zo..
Het blaffen en grommen is na een aantal jaren afgenomen, maar ze doet het nog steeds af en toe (9 jaar later dus he, mijn dochter is inmiddels volwassen). En dan andere mensen, buren, familie, vrienden, ze kunnen niet in haar buurt komen (alleen mijn moeder kan haar een klein beetje aanhalen). Ze gromt en blaft, en kruipt in een hoekje. Als iemand op haar afloopt (eigenwijze mensen houd je altijd.. >;) ), dan vliegt ze nog liever door een raam, dan dat ze zich laat aanraken door diegene.

Andere honden zijn ook doodeng, maar die angst gaat meestal wel sneller weg. De meeste honden zien haar grommen en grauwen en begrijpen de boodschap en negeren haar vervolgens, dus dan voelt ze zich wel weer veilig.

Ik heb alle middeltjes, therapieen en hondenfluisteraars in de buurt in huis gehad, die eerste wanhopige jaren. Thundershirt, medicijnen, bach bloesem, ik ken het allemaal. Maar het hielp niets. 1 van de fluisteraars vertelde me dat ze eigenlijk zelfmoord wou plegen en dat mijn dochter aan de kat moest vertellen dat de hond mijn dochter best kon vertrouwen.. 8)7

Nu zijn we dus ruim 9 jaar verder met haar en de situatie is leefbaar. Meer kan ik er niet van maken helaas. Als er visite komt, doe ik haar in het kantoortje, als we op visite gaan, mag ze niet mee. Als we op vakantie gaan, moet ze naar een kennel, want niemand kan deze hond een riem om doen om uit te laten.
Jammer allemaal, maar ondanks dit zijn we wel gek op haar. Maar ik zou NOOIT weer een hond uit het buitenland adopteren.

Sorry voor dit negatieve verhaal, maar wou ook wat zeggen :D

Skippy01
Berichten: 6498
Geregistreerd: 01-11-06

Re: Wie nog meer een hond geadopteerd uit het buitenland??

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-02-21 16:46

@lies wat een vervelende ervaring! Ik snap dat je dan het niet nog eens aandurft. Het grote voordeel bij mijn adoptie: mijn hond was al een maand in NL en dan kun je gaan kijken en zelf een inschatting maken. Op basis van de informatie op de site had ik nl eigenlijk interesse in een andere hond dan deze. Kwam ik aan, totaal geen klik met die hond. Maar Toby danste als een blij ei rondom mij en bleef waar ik was. En dat is nu vijf jaar later nog steeds zo.

Ik ken meer verhalen dat de situatie echt niet is wat iemand verwacht had, en dat is natuurlijk ontzettend pijnlijk. Gelukkig gaat het meestal gewoon goed binnen het gezin en krijg je op termijn wel een band met in ieder geval de hond en alle gezinsleden.

BonteLisa

Berichten: 1068
Geregistreerd: 01-11-09

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-02-21 19:51

Ik heb ook zo’n hond! Maar 7- 10 maanden is de lastigste leeftijd met adopteren. Ik heb dan geen kinderen en hij gaat wel is mee naar visite maar ligt dan op de logeerkamer ‍♀️. Als er bekende visite komt mag hij los maar anders niet. De andere hond is totaal anders en geeft hem een hoop steun. Ze kunnen niet allemaal makkelijk zijn. Hij is als pup naar NL gekomen maar ik heb hem met 8 maanden over genomen ( hadden opeens geen tijd meer). Hijs nog maar 4 dus heb nog even te gaan maar ik houd van hem en kan mijn leven goed aanpassen voor hem. :knuffel:

Hijs reactief, snel overprikkeld, kan happen, gromt, heeft constant veel begrenzing nodig, kan niet met vreemde mensen, sommige honden niet en jaagt. Maar oprecht denk ik dat het te maken heeft met z’n weinige opvoeding de eerste maanden dan dat t een buitenlander is :o

lies

Berichten: 9626
Geregistreerd: 09-11-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-02-21 20:44

Skippy01 schreef:
(...)

Ik ken meer verhalen dat de situatie echt niet is wat iemand verwacht had, en dat is natuurlijk ontzettend pijnlijk. Gelukkig gaat het meestal gewoon goed binnen het gezin en krijg je op termijn wel een band met in ieder geval de hond en alle gezinsleden.


Wij (mijn man en ik) hebben wel een mooie band met deze hond. En nog een positieve noot; ze luistert enorm goed en is totaal niet veeleisend, je merkt in 'normale' situaties niet eens dat ze er is, wat soms ook best wel makkelijk is natuurlijk. Het is niet allemaal kommer en kwel, maar als ze er straks niet meer is (wat ik aan de ene kant een verschrikkelijke gedachte vind natuurlijk), wordt ons leven wel een stukje makkelijker. We kunnen al 9 jaar geen volledige dag weg, zonder haar naar de kennel te moeten brengen. Wat we maar niet doen, want dat levert zoveel stress op voor haar.

BonteLisa schreef:
(..)

Hijs reactief, snel overprikkeld, kan happen, gromt, heeft constant veel begrenzing nodig, kan niet met vreemde mensen, sommige honden niet en jaagt. Maar oprecht denk ik dat het te maken heeft met z’n weinige opvoeding de eerste maanden dan dat t een buitenlander is :o


Dat klinkt ook best ongemakkelijk allemaal :\
Ik denk dat het in ons geval niet zozeer aan (gebrek aan) opvoeding ligt. Want de filmpjes van haar, in de opvang in bulgarije, tonen echt een compleet andere hond. Ik denk dat de reis naar nederland voor haar zo ontzettend traumatisch is geweest, dat ze alle vertrouwen is kwijt geraakt.

Skippy01
Berichten: 6498
Geregistreerd: 01-11-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-02-21 21:03

Wel ontzettend sneu als ze in hun leven zoveel meemaken dat ze echt het vertrouwen kwijt zijn :(:)

Ik vind dat Toby maar twee nadelen heeft: hij kan niet los (dat is podengo eigen natuurlijk) en hij maakt veel lawaai, vooral in de tuin als hij vogels weg wil jagen. In huis is hij overigens super stil. Verder vind ik het juist een hele makkelijke hond en zou ik er zo nog wel tien kunnen hebben bij wijze van spreken.

BonteLisa

Berichten: 1068
Geregistreerd: 01-11-09

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-02-21 22:03

lies schreef:
Skippy01 schreef:
(...)

Ik ken meer verhalen dat de situatie echt niet is wat iemand verwacht had, en dat is natuurlijk ontzettend pijnlijk. Gelukkig gaat het meestal gewoon goed binnen het gezin en krijg je op termijn wel een band met in ieder geval de hond en alle gezinsleden.


Wij (mijn man en ik) hebben wel een mooie band met deze hond. En nog een positieve noot; ze luistert enorm goed en is totaal niet veeleisend, je merkt in 'normale' situaties niet eens dat ze er is, wat soms ook best wel makkelijk is natuurlijk. Het is niet allemaal kommer en kwel, maar als ze er straks niet meer is (wat ik aan de ene kant een verschrikkelijke gedachte vind natuurlijk), wordt ons leven wel een stukje makkelijker. We kunnen al 9 jaar geen volledige dag weg, zonder haar naar de kennel te moeten brengen. Wat we maar niet doen, want dat levert zoveel stress op voor haar.

BonteLisa schreef:
(..)

Hijs reactief, snel overprikkeld, kan happen, gromt, heeft constant veel begrenzing nodig, kan niet met vreemde mensen, sommige honden niet en jaagt. Maar oprecht denk ik dat het te maken heeft met z’n weinige opvoeding de eerste maanden dan dat t een buitenlander is :o


Dat klinkt ook best ongemakkelijk allemaal :
Ik denk dat het in ons geval niet zozeer aan (gebrek aan) opvoeding ligt. Want de filmpjes van haar, in de opvang in bulgarije, tonen echt een compleet andere hond. Ik denk dat de reis naar nederland voor haar zo ontzettend traumatisch is geweest, dat ze alle vertrouwen is kwijt geraakt.


Ik moet eerlijk zeggen dat ik er gewend aan ben geraakt. Soms remt hij mij af idd maar ik heb genoeg vrienden die wel eens een dagje bij mij thuis op hem letten. En hij kan goed alleen zijn. M’n tweede hond heb ik voor hem erbij genomen maar zeker ook voor mezelf. Eindelijk een hond die overal mee naar toe kan. Deze is wel per vliegtuig gekomen en dat maakt wel echt verschil.
Goed dat je er het werk in blijft steken! Maar jammer dat ze niet zo is geworden als ze ooit was :(:)

Vriendin van mij heeft een Spaanse podenco die los kan! Maar het blijft een jachthond en sommige seizoenen / momenten zit ze toch echt aan de lange lijn.

emilyslaluna

Berichten: 3811
Geregistreerd: 11-08-11

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-02-21 22:12

Nou hier komt de update van onze Maya! <3

Zoals eerder vermeld mochten we haar eerder ophalen en dus zijn we snel de auto in gesprongen. Initieel zouden we hen tegemoet rijden vanuit het adres van mijn ouders en zouden we daarna door rijden naar ons eigen thuis. Dit zou alsnog ruim 1 uur rijden zijn voor Maya. Gelukkig was de nieuwe locatie maar 15 minuten rijden naar huis toe.

Eenmaal op de afgesproken plaats hebben we geduldig zitten wachten op de vrachtauto. Vervolgens werden alle papieren gecontroleerd en werden er 3 honden één voor één uitgeladen. Maya was nummer 2 :D .

Gelukkig waren er twee lieve dames die die instemden om het te filmen. Maya was initieel natuurlijk best bang. Ze heeft uiteindelijk een reis van 26 uur gehad wat niet niks is. Eenmaal in onze auto keek ze meteen blij uit het raam. Binnen 5 min had ze haar hoekje gevonden en ging ze liggen. Ze vond het wel prima volgens mij.

Bij aankomst bleef ze geduldig liggen dus hebben we eerst alle spullen uitgeladen voordat we haar toen hadden gepakt. Buiten durfde ze niet te plassen en dus gingen we naar boven. Ze heeft lekker rond gesnuffeld en toen kwam haar halve lichaamsgewicht aan plas. Jeetje, dat ze dat allemaal heeft opgehouden :oo . Arme meid heeft volgens mij de hele reis niet geplast. Ook nummer 2 kwam er meteen achteraan. Dat geeft niks. Het was zeker te verwachten.

Wat heel leuk is, is dat haar nieuwsgierigheid sterker is dan haar angst. Ze wil eigenlijk wel heel graag contact, maar dan voorzichtig. Terwijl ik gehurkt zat om haar ongelukje schoon te maken, voelde ik een honden neus tegen mijn billen aan. Ik moest blijkbaar even goedgekeurd worden. Ik denk dat ik geslaagd was want ze kwam toen naar mijn gezicht en begon me helemaal af te likken. :o

Ze heeft uiteindelijk best veel geslapen. Ze is net even naar buiten geweest maar ze vond het heel spannend, dus geen plasje helaas. Maar dat is ook te verwachten. We laten haar nu lekker met rust. Vanavond nog 1 poging voor het slapen gaan en dan gaan we de nacht in. :j

Hier twee foto's van vandaag <3
Net thuis:
Afbeelding
Haar eerste dutje <3
Afbeelding

Skippy01
Berichten: 6498
Geregistreerd: 01-11-06

Re: Wie nog meer een hond geadopteerd uit het buitenland??

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-02-21 22:19

Ah, tis wel een dropje zeg <3
Fijn dat ze al wat toenadering zoekt :j

Lukasje
Berichten: 11239
Geregistreerd: 06-01-15

Re: Wie nog meer een hond geadopteerd uit het buitenland??

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-02-21 22:23

Hopelijk went ze snel en verdwijnt de angst snel. Mooi is ze vast en zeker !

Sem_
Berichten: 7764
Geregistreerd: 17-02-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-02-21 08:42

Jammer dat jullie ervaring minder is BonteLisa en Lies. Zulke ervaringen zijn ook belangrijk om gedeeld te worden!

Ach wat een schatje Emilyslaluna. <3 Wat sneu dat ze zo moest plassen. Doet me denken aan onze kat uit de Oekraïne, die zat juist helemaal onder der eigen plas van de lange reis. Die haal je natuurlijk minder makkelijk uit het reishok dan een hond. Hoe is de nacht gegaan?

lies

Berichten: 9626
Geregistreerd: 09-11-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-02-21 10:37

Maya is wel erg schattig zeg! <3

Skippy01 schreef:
Wel ontzettend sneu als ze in hun leven zoveel meemaken dat ze echt het vertrouwen kwijt zijn :(:)

Ik vind dat Toby maar twee nadelen heeft: hij kan niet los (dat is podengo eigen natuurlijk) en hij maakt veel lawaai, vooral in de tuin als hij vogels weg wil jagen. In huis is hij overigens super stil. Verder vind ik het juist een hele makkelijke hond en zou ik er zo nog wel tien kunnen hebben bij wijze van spreken.


Mijn hond heeft ook maar twee nadelen (niet met vreemde mensen en met andere honden kunnen), maar ik vind die nadelen gelijk ook best wel pittig in sommige situaties. We hebben op sommige vlakken wel ons leven moeten aanpassen aan haar.
Mijn hond kan wel heel goed los gelukkig, kan me voorstellen dat je dat een nadeel vindt. Zolang ze ontspannen is, luistert ze heel goed. Als ze angstig is, luistert ze helemaal niet trouwens. Dat stille in huis herken ik dus ook, je merkt amper dat ze er is. Ook is ze heel goed zindelijk (1 keer in huis geplast in 9 jaar) en kan ze ook heel goed alleen zijn.

BonteLisa schreef:
Ik moet eerlijk zeggen dat ik er gewend aan ben geraakt. Soms remt hij mij af idd maar ik heb genoeg vrienden die wel eens een dagje bij mij thuis op hem letten. En hij kan goed alleen zijn. M’n tweede hond heb ik voor hem erbij genomen maar zeker ook voor mezelf. Eindelijk een hond die overal mee naar toe kan. Deze is wel per vliegtuig gekomen en dat maakt wel echt verschil.
Goed dat je er het werk in blijft steken! Maar jammer dat ze niet zo is geworden als ze ooit was :(:)

Vriendin van mij heeft een Spaanse podenco die los kan! Maar het blijft een jachthond en sommige seizoenen / momenten zit ze toch echt aan de lange lijn.


Wij hebben ook een tweede hond erbij genomen, een chihuahua pup :o inmiddels ook alweer 7 jaar geleden. Ik durfde geen tweedehands hond meer aan. We namen hem vooral voor mijn dochter, want het was wel heel sneu dat de hond haar zo duidelijk afwees. Maar hij heeft helaas wel wat nare trekjes van haar overgenomen (angst voor andere honden), maar hij helpt haar ook wel in sommige situaties. Weet niet of we zo ver waren gekomen zonder hem erbij. Honden leren toch het meest van andere honden.

emilyslaluna

Berichten: 3811
Geregistreerd: 11-08-11

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-02-21 10:44

De eerste nacht is heel goed gegaan. Mijn vriend heeft op de bank geslapen. Ze sliep de hele nacht door en sliep ook uit.

Net een poging gedaan om naar buiten te gaan. Ze heeft nog steeds sinds de aankomst niet meer geplast. Gisteren 2x buiten geweest en nu net 1x. Maar niks komt eruit. Binnen ook niet.

De harnas die we hebben (we hadden twee maten gekocht) is toch niet goed denk ik. De kleine maat was te klein, maat M past maar nu is het meer harnas dan hond. Dus ik ga zo een derde halen.

Alles gaat goed, muv 1 aspect wat we lastig vinden. Namelijk, waar vind je de balans tussen haar gewoon met rust laten en niet opzoeken en anderzijds haar meenemen naar buiten toe. Ze komt regelmatig bij ons snuffelen en eet brokjes uit onze handen. Maar bij het pakken om de harnas om te doen loopt ze weg. We hebben het dus elke keer toch stiekem en snel moeten doen. Ik vind het echt lastig!

Skippy01
Berichten: 6498
Geregistreerd: 01-11-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-02-21 10:48

lies schreef:
Skippy01 schreef:
Wel ontzettend sneu als ze in hun leven zoveel meemaken dat ze echt het vertrouwen kwijt zijn :(:)

Ik vind dat Toby maar twee nadelen heeft: hij kan niet los (dat is podengo eigen natuurlijk) en hij maakt veel lawaai, vooral in de tuin als hij vogels weg wil jagen. In huis is hij overigens super stil. Verder vind ik het juist een hele makkelijke hond en zou ik er zo nog wel tien kunnen hebben bij wijze van spreken.


Mijn hond heeft ook maar twee nadelen (niet met vreemde mensen en met andere honden kunnen), maar ik vind die nadelen gelijk ook best wel pittig in sommige situaties. We hebben op sommige vlakken wel ons leven moeten aanpassen aan haar.
Mijn hond kan wel heel goed los gelukkig, kan me voorstellen dat je dat een nadeel vindt. Zolang ze ontspannen is, luistert ze heel goed. Als ze angstig is, luistert ze helemaal niet trouwens. Dat stille in huis herken ik dus ook, je merkt amper dat ze er is. Ook is ze heel goed zindelijk (1 keer in huis geplast in 9 jaar) en kan ze ook heel goed alleen zijn.


Ja dat zijn wel heftigere nadelen dan waar ik mee kamp.
Ik moet wel zeggen: mijn vorige hond kwam van een fokker, rashond met Papieren. Daar heb ik véél meer mee afgezien. Hij leed aan 'springer rage' of 'sudden onset aggression'. Een neurotransmitter defect waarbij ze bij stress van 0 naar 100 gaan en het niet verwerken. En dan dus bijten of grommen etc. Heel onvoorspelbaar is dat, en uiteindelijk heeft hij mij aangevallen en bleef hij komen. 30kg hond die blijft komen, is best eng kan ik je zeggen ;) die heeft mijn moeder er met de haak van de riem vanaf moeten meppen en we hebben hem een paar dagen later laten inslapen, kortsluiting in zijn hoofd was doorgebrand, grof gezegd, dus hij kwam niet meer uit die modus.
Daarna had ik dus maar hele beperkte eisen: geen enkele (schijn van) agressie, en fysiek goed te managen door mij, dus onder de 20kg. En nu heb ik dus Toby, 10kg, en nul komma nul agressie. Hij kruipt in kinderwagens en rolstoelen om mensen te likken. Letterlijk.
Voor mij zijn de nadelen dus inderdaad echt klein ten opzichte van waar ik vandaan kom met de vorige.
Mijn ouders hebben overigens van een fokker ook gewoon een hele fijne hond nu, het ligt niet aan fokker vs opvang. Maar ook bij een reputabele fokker kun je dus een kapotte hond krijgen :j
Het adoptie stukje is dus niet wat mij afschrikt, maar individuele honden kunnen wel echt problemen geven, dat snap ik héél goed. En ik snap ook heel goed dat je het daarom niet gauw weer doet. Precies waarom ik een kleinere hond wilde: je wil niet nog een keer die situatie.

Skippy01
Berichten: 6498
Geregistreerd: 01-11-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-02-21 10:51

emilyslaluna schreef:
De eerste nacht is heel goed gegaan. Mijn vriend heeft op de bank geslapen. Ze sliep de hele nacht door en sliep ook uit.

Net een poging gedaan om naar buiten te gaan. Ze heeft nog steeds sinds de aankomst niet meer geplast. Gisteren 2x buiten geweest en nu net 1x. Maar niks komt eruit. Binnen ook niet.

De harnas die we hebben (we hadden twee maten gekocht) is toch niet goed denk ik. De kleine maat was te klein, maat M past maar nu is het meer harnas dan hond. Dus ik ga zo een derde halen.

Alles gaat goed, muv 1 aspect wat we lastig vinden. Namelijk, waar vind je de balans tussen haar gewoon met rust laten en niet opzoeken en anderzijds haar meenemen naar buiten toe. Ze komt regelmatig bij ons snuffelen en eet brokjes uit onze handen. Maar bij het pakken om de harnas om te doen loopt ze weg. We hebben het dus elke keer toch stiekem en snel moeten doen. Ik vind het echt lastig!



Als je een goed passend harnas hebt, en erbij bent (veiligheid), zou ik het tuigje aandoen en gewoon aan laten een paar dagen. Dan heb je die stress niet en hoef je alleen de riem eraan te klikken, en dat kan tijdens het aanhalen en koekjes geven vrij makkelijk.

emilyslaluna

Berichten: 3811
Geregistreerd: 11-08-11

Re: Wie nog meer een hond geadopteerd uit het buitenland??

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-02-21 10:55

Ja precies. Dat denken wij ook. Nu komt het erop neer dat we haar met rust laten tot ze uit moet en ik wil niet dat het dan een negatieve ervaring wordt steeds. Ik ga zo een nieuwe halen!

_classic

Berichten: 1246
Geregistreerd: 13-01-14
Woonplaats: Friesland

Re: Wie nog meer een hond geadopteerd uit het buitenland??

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-02-21 12:26

Fijn dat de nacht zo goed is gegaan Emily! en niet plassen is misschien ook nog een stukje spanning, dat komt vast wel goed.

Jammer dat je tuigjes niet passen, wat voor tuigen heb je? Misschien past het model ook niet zo goed bij haar..

Sem_
Berichten: 7764
Geregistreerd: 17-02-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-02-21 12:32

Goede tip Skippy01! Dat lijkt me op dit moment ook de beste oplossing. :) Hoe groot is ze eigenlijk? Op de eerste foto's had ik haar groter geschat. :D Edit: ik zie t al terug in de comments. Ze oogt zo klein op de foto in de keuken!

emilyslaluna

Berichten: 3811
Geregistreerd: 11-08-11

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-02-21 13:13

Op de eerste foto's lijkt ze inderdaad groter! Ze zeiden dat ze 42cm hoog is, dat zou misschien wel kloppen (al denk ik dat het enkele cm kleiner is). De 9kg klopt ook wel denk ik. Maar ze is gewoon heel smal in haar bouw. Haar lendenen passen gewoon in je hand. Maar ze is niet mager oid gelukkig.

Ik zal even foto's plaatsen van het tuigje die we als eerste hadden:
Afbeelding
Afbeelding
Deze hadden we gekozen omdat we graag die borst en rug stuk wilden voor comfort. Ook met oog op auto rijden dan is het veiliger dan een dun tuigje. Op de foto's heeft ze maat S aan. Qua 'stof' valt het mee, maar de band rond haar buik was te kort. Maat M heb ik geen foto van maar ze was meer tuig dan hond geworden.

Ik heb net dit tuigje gehaald, het was de enige goede in de winkel die op zondag open is:
Afbeelding
Afbeelding

Het liefst heb ik er een die aan de bovenkant ook een stuk heeft die parallel over de rug loopt. Maar de komende dagen is het niet mogelijk om naar de dierenwinkel te gaan. Dus wilde ik even een tussenoplossing. Het kan altijd terug gebracht worden.

_classic

Berichten: 1246
Geregistreerd: 13-01-14
Woonplaats: Friesland

Re: Wie nog meer een hond geadopteerd uit het buitenland??

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-02-21 13:39

Ohja je eerste tuigje is wel mooi, maar wat lastiger om ruim te verstellen denk ik! Je tweede lijkt me niet echt ontsnappingsproof en ook niet heel fijn zitten bij de schouders, maar inderdaad als noodoplossing moet je toch wat.

Ik heb zelf voor Gocha tuigen van Annyx en eentje van Grossenbacher. Tara heeft er nu eentje op maat aangemeten gekregen van Aura's4dox. Allemaal Ytuigjes. :)

Misschien dat Annyx iets is voor haar? die zijn wel echt super ruim te verstellen vindt ik