Moderators: NadjaNadja, Essie73, Muiz, Maureen95, Firelight
Granoek schreef:Wat een superleuke hondjes allemaal!
Ik had helemaal geen ervaring met cockers voor ik Murphy had.
Wij hebben enkele maanden later nog een rode cocker geadopteerd uit hetzelfde asiel, maar die was
heeeel anders van karakter. Ik kan het moeilijk omschrijven, hij was erg lief, actief, sociaal, maar het botste heel erg met Murphy. Wij hebben privé begeleiding ingeschakeld voor Mirko en het ging wel beter, maar soms haalde hij echt ineens uit naar Murphy en die goedzak deed natuurlijk niks terug.
Toen hij dan tot 3 x toe mijn zusje en moeder in hun handen snauwde, met open wonden tot gevolg, hebben we besloten dat dit voor ons geen match was. Mirko heeft ondertussen een fantastisch nieuw huisje gevonden en we volgen hem nog van heel kortbij.
Er werd me toen verteld dat dat iets typisch was aan rode cockers, dat ze agressief zijn??
Nou Murphy is echt het tegenovergestelde van agressief. Ik zou hem bij wijze van spreken mijn hamster op zijn neus zetten en hij zou me denk ik gewoon eens vreemd aankijken
@Maximuss, Murphy gaat om de 9 (denk ik, kan ook 7 zijn) weken naar de trimmer. Deze trimmer is de fokker van onze Bluts. Hij krijgt dan groot onderhoud, pootjes kort, onder zijn buikje wat langer en de binnenkant van zijn oren kaal omdat hij al sinds het begin kampt met zware oorontstekingen.
Na 4 weken krijgt hij dan een klein onderhoud, gewoon wat bijwerken.
Nog iemand last van die lange oren?
Murphy gaat echt al 3 jaar minstens om de 2 maanden naar de dierenarts en als het erg is zelfs om de twee weken.. Hij is verdoofd geweest en zijn oren zijn gespoeld maar het blijft steeds terug komen. Soms gaat het beter maar het is nooit volledig weg
Ceetje_bokt schreef:Rode cockersyndroom wordt te pas en vooral te onpas op een rode cocker geplakt. Ik heb twee Cockers, een rode en een zwarte, geadopteerd uit het asiel. Waarschijnlijk afkomstig uit de broodfok, maar beide ruim 10 jaar en still going strong. Ik wist eigenlijk niks van Cockers, maar heb een heleboel geleerd van deze 'monsters' en andere cockermensen. Het belangrijkste is dat Cockers ontzettend gevoelig zijn, je ze heel snel kan verklooien en andere mensen denken vaak dat het knuffeldiertjes zijn. Voor ons (en een select gezelschap ook) zijn ze dat wel. Het zijn geweldige honden, het eigenwijze herken ik niet in deze twee, ze luisteren prima, zijn dol op spelletjes en puzzelen en willen het liefst de hele dag bij je zijn. Daar moet je wel tegen kunnen. [ [url=m/06rj8J.jpg]Afbeelding[/url] ]
[ [url=m/pjeagJ.jpg]Afbeelding[/url] ]