Heel veel sterkte met dit verlies. Ook voor je vader en je broertje of misschien moet ik zeggen voor iedereen om jullie heen.
Wat een topper was Tico en wat fijn dat hij zijn laatste dagen met liefde omringd was.
Neemt jullie verdriet niet weg natuurlijk, maar wat moet hij het fijn gehad hebben bij jullie....Juist op die filmpjes waarbij hij blij was als je zijn naam noemde.

Ik kan begrijpen dat je hem niet mee had genomen als je dit van tevoren hebt geweten, maar toch ben ik blij voor het mannetje (hoop dat je me snapt).

Als er een inzameling of iets dergelijks nodig is, dan wil ik meedoen.
Uiteraard hoop ik dat het asiel/dierenarts de kosten vergoedt.

Heel veel sterkte met het verlies van Tico.
Zo kort in jullie leven met al wel zoveel herinneringen en zoveel liefde.Wat een mazzelkont was Tico dat hij deze laatste weken bij jullie heeft mogen zijn.
Laat die tranen maar lopen hoor!!

Heel veel sterkte. Ik had zo gehoopt voor jullie dat het nog een beetje meeviel.. Wat ontzettend jammer dat dit zo is gelopen, Tico was een geweldige hond en had een super huisje bij jullie gevonden. Gelukkig heeft hij toch nog een paar weken kunnen genieten van jullie liefde en zorg.

Ik heb er ook absoluut geen spijt van, maar het was inderdaad anders geweest als ik het had geweten. Zo simpel is het.. maar met alle plezier en liefde hebben we hem die laatste paar weken compleet in ons gezin omarmt. Tico heeft voor altijd een plekje in mijn hart en in mijn gedachten.

He bah, dat het uiteindelijk zo moest lopen met Tico. Diep van binnen was ik er al bang voor dat dit de enige uitkomst zou zijn. Veel uit je verhaal kwam zo overeen met mijn vorige hond. Hoopte van niet natuurlijk, maar helaas toch wel.

Ik vind het echt heel erg voor jullie; jij, je vader en Tico. Uiteindelijk maar zo kort elkaar hebben mogen kennen. Hopelijk kunnen jullie je over een tijdje troosten met het feit dat jullie Tico in elk geval nog een heel mooi leven hebben kunnen geven, ook al was het kort; zn laatste weken zijn, ondanks de pijn, de mooiste van zn leven geweest.

Voor nu heel veel sterkte voor jullie beiden met het verlies van Tico

Wat is dit voor allen naar afgelopen ...

In korte tijd heeft Tico een onuitwisbare indruk achtergelaten en het gemis is enorm.
Voor allen heel veel sterkte gewenst met dit grote verlies....

Laat de herinneringen,
een troost zijn,
nu ...
en later ....

Karin.

Gisterochtend heb ik mijn vader weer naar het UMC Utrecht ziekenhuis gebracht, hij is vanwege voor onderzoeken etc nu al opgenomen maar wordt woensdag pas geopereerd. Hij ziet er erg tegenop maar ligt ook een beetje weg te kwijnen in zo'n kamertje. Erg sneu.. Voelt zich ook goed klote na Tico. Hopelijk mag hij binnen een paar dagen weer naar huis na de operatie en hoeft niet weer weken te liggen.. Maar dat is weer even afwachten.

Het asiel zou verhaal gaan halen bij hun dierenarts maar daar halen we natuurlijk Tico niet mee terug. Ik geef ze tot dinsdag om zelf weer contact met ons op te nemen en anders ga ik zelf bellen en kijken of ze in ieder geval een deel van de kosten willen terug betalen. Als ze moeilijk gaan doen dan hebben ze aan mij een verkeerde..

Hopelijk kan hij zich toch een beetje vermaken in het ziekenhuis en verloopt de operatie goed!

Hopelijk wil het asiel een deel terugbetalen en kan je vader, als hij er klaar voor is, een nieuw vriendje uitzoeken.

En desnoods krijgen ze heel bokt over zich heen

Veel sterkte aan je vader!

Ik hoop dat je vader goed door de operatie komt en snel zal herstellen!
Staat hij mettertijd nog open voor een ander vriendje?

Bedankt allemaal! Erg lief.

Over een nieuw hondje hebben we het nog niet gehad.. Eerst dit slijten en dan hebben we het er nog wel eens over.. Maar het is inmiddels bekend dat m'n pa nog een aantal vervelende afspraken bij de cardioloog heeft staan na zijn schildklier operatie. Die was nog niet zo happy met de stand van zaken. Ook niet echt een leuk vooruitzicht. Hij is er nog lang niet en ik denk dat hij het ergste achter de rug wil hebben en we gauw alweer weer in januari/februari zullen zitten voordat er weer over een hondje gesproken wordt.

Dat is niet tof . Maar mss kan een hondje welsteun bieden als hij zo vaak naar het ziekenhuis moet?

Maar het is ook erg moeilijk om bij veel ziekenhuisbezoeken/opnames/operaties iedere keer van huis te moeten zijn en een hondje waarmee je nog een band moet opbouwen achter laten.
Ook moet dit eerst een plekje krijgen, na zoiets is het vertrouwen echt even kapot en wil je niet weer snel ergens induiken en misschien weer ontzettend teleurgesteld worden. Laat het hart eerst even helen...en stel het dan weer open voor een nieuw vriendje als daar behoefte voor is en de tijd juist.

Is er geen hondje in de buurt die misschien tussendoor ter ontspanning voor je vader uitgelaten wil en mag worden?
Ik zou mijn honden zo durven meegeven voor de afleiding

Heel erg veel sterkte met het verlies. De tijd die Tico heeft gehad met jullie is een mooie maar korte tijd geweest.

Wat een triest verhaal dit! Heb je andere topic gevolgd, heel triest voor zowel Tico als jullie, sterkte ermee!

Hier een kaartje gehad van de dierenarts om ons sterkte te wensen, heel lief. En vandaag nog eentje van het dierencrematorium Flevoland, met de bevestiging van de crematie van Tico een paar dagen na zijn overlijden. Ook erg mooi, maar persoonlijk ben ik daar best boos om.. Ik wist van niks. Heeft mijn vader mij niet verteld. Als ik dat had geweten had ik op mijn manier alsnog afscheid kunnen nemen van Tico..

Oei, kan me goed voorstellen dat dat pijnlijk is voor jou. Waarom was je niet daarvan op de hoogte? Ik neem aan dat je vader op de hoogte was van je verdriet om het niet afscheid hebben kunnen nemen en zo in het crematorium had je daar alsnog gelegenheid voor gehad misschien....niet bij leven maar toch

Weet er niet zo goed op te reageren , maar ik voel je verdriet en snap helemaal dat het voor jou niet te verteren is dat het op deze manier gegaan is ..heel pijnlijk

Oooh dat maakt het extra pijnlijk als er misschien toch nog een mogelijkheid geweest was om afscheid te nemen..
Sterkte nogmaals!

Ik denk dat je vader helemaal van het pad af was door de dood van zijn hondje en de stress van de komendeoperatie... maar zuur voor jou

Ik kan me je gevoel goed voorstellen...

Wellicht kan je "iets" met de as van Tico doen zodat je op jouw manier afscheid kan nemen?

Ik was er niet van op de hoogte omdat mijn vader het gewoon niet verteld heeft. Hij heeft de beslissing zelf gemaakt bij de dierenarts, maar niet aan mij doorgegeven. Ze hadden het as van Tico al verspreid dus daar kan ik ook niets meer mee..

Jammer genoeg is mijn vader inderdaad helemaal van het padje. Operatie is gisteren gelukkig goed gegaan, maar thuis lopen er inmiddels meerdere dingen niet lekker en er wordt ook vergeten dat het met mijn schoonmoeder ook niet zo goed gaat. Ik heb via de huisarts hulp gezocht om het gezin weer bij elkaar te rapen, die is inmiddels thuis langs geweest en neemt het allemaal zeer serieus.
Maar ik word niet gesteund en tegengewerkt. Alles bij elkaar opgeteld zorgt ervoor dat ik momenteel zo goed als niet meer thuis aanwezig ben. Ik ben inmiddels ook echt kapot en de manier waarop dingen gaan en ook de manier hoe er met anderen wordt omgegaan, vind ik niet meer kunnen. Baal er gigantisch van dat alles zo verloopt en verlang ontzettend naar een knuffel met Tico. Maar nee, dat kan niet meer..

Het dierenasiel heeft trouwens nog steeds niet van zich laten horen. Wel tijd genoeg om opnames te maken voor Hart van Nederland. Ik ben woest.

Knuffel TS. Pas goed op jezelf. Sterkte.