Vlak nadat ik de foto had geplaatst werd ik gebeld door de dierenartsassistente. Ze zaten nog midden in de operatie maar ze zaten met hun handen in het haar door de kittens. Ze vertelde dat toen ze de poes openmaakte en de baarmoeder zagen dat ze al gelijk wisten dat het niet goed was. Hij was bobbelig en raar misvormd. Ze hadden de eerste kitten eruit gehaald en die was dusdanig klein, mager en misvormd dat ze dachten dat hij het niet zou overleven. Aan de lijn vroeg ze mij wat ik wilde. De kitten die ze er al uithadden leek onvolgroeid. Maar qua tijd kon het niet omdat ze dus sowieso op 61 dagen zou zitten. Ze vroeg of ik ze wilden laten zitten en kijken wat er dan gebeurde met het risico dat moederpoes uiteindelijk het niet zou gaan redden. Op het moment dat ik wilde zeggen haal ze er maar uit en zorg dat de poes het overleeft, haalden ze de 2e eruit en die was vergroeid aan de achterpootjes. Echt, ik heb aan de telefoon staan janken met de assistente, diegene die bezig waren hoorde ik vol verbazing nog zeggen dat ze zo iets nog niet eerder hadden meegemaakt. De dierenartsassistente moest ophangen omdat ze moest helpen met de andere kittens. Nog geen 10 minuten later werd ik gebeld of ik om half 1 wilde komen om samen met de dierenarts te kijken wat we gingen doen met de 5 kittens. Ze leefden allemaal, ademden zelfstandig en de hartjes waren goed buiten de misvormingen om. Na heel wat telefoontjes op en neer naar mijn moeder en vriendin, konden zij regelen dat ze ook mee konden. Eenmaal bij de dierenarts witen we niet wat we zagen.. Damn wat hebben we met zijn allen lopen janken als een klein kind inclusief de dierenarts en 3 assistentes die erbij waren. De eerste kitten was miniscuul, hij was amper 7 cm en zijn pootjes waren dusdanig misvormd dat hij absoluut niet normaal kon leven. De keuze was al snel gemaakt.. snel uit zijn lijden verlossen. Nummer 2 was iets groter maar had ook vergroeide pootjes en zijn staartje was zo misvormd dat het een varkenskrul had. Nummer 3 en 4 hadden vergroeide oortjes, misvormde pootjes en nummer 3 zijn koppie was niet helemaal oke. Met pijn in ons hart ook besloten om deze in te laten slapen. Nummer 5 was daarintegen het "beste" alleen zijn voorpootje zat eer raar knikje in. We hebben samen met de 2 andere dierenartsen goed naar het diertje gekeken. Zijn achterpootjes reageerden te weinig waardoor we hebben ook voor hem de keuze hebben moeten maken om hem in te slapen. Het deed ons onwijs veel pijn, maar wij willen absoluut geen dieren die geen dierwaardig leven kunnen hebben. Misschien had de laatste met een amputatie van zijn voorpoten alsnog goed kunnen functioneren maar daar kom je pas later achter. We wilden het katertje dit niet aandoen. Sommige zullen wel denken ga dat gevecht toch aan.. maar ik denk dat wij met een hele dierenartspraktijk er goed aan hebben gedaan om ze te laten gaan. Het waren overigens prachtige kittens, precies moeders. Met de poes gaat alles naar omstandigheden erg goed, ze is weer thuis en wilt volop aandacht. Ze is trouwens gelijk gesteriliseerd!! Ik heb foto's gemaakt van de kittens, ik weet niet of ze heel schokkend zijn voor diegene die ze wil zien kan mij pben! Dit nestje is helaas de gevolgen geweest van iemand die wilde verbergen/niet wilde dat de poes zwanger was en er een abortuspil in heeft gestopt. Hier is de dierenarts helaas achter gekomen nadat meer onderzoek hebben gedaan. We hebben nog contact gezocht met de vorige eigenaar maar die doet alsof er niks is gebeurd. We laten het zo en genieten elk moment met onze lieve poes!
Zodra de rust hier weer wat is wedergekeerd zou ik even op iedereen reageren, voor nu onwijs bedankt voor alle steun en ik hoop oprecht dat wie er gaat fokken met zijn poes niet zomaar een nestje neemt voor de leuk.. en er goed over nadenkt! Excuses voor het warrige verhaal, het is echt ingeslagen als een bom.
Dit was vanmiddag toen ze net terug was, natuurlijk nog duf en erg koud van de morfine die ze heeft gehad.