MarritdeG schreef:Haha Ik ben ook heel benieuwd. Vind jou verhaal wel herkenbaar! Ik merk inderdaad dat als er iets anders is wat haar behoorlijk afleid ze af haakt met naar mij luisteren. Ze heeft van die moment dat alles afleid en dan heeft ze ook momenten dat ze super goed luistert en geconcentreerd is. We willen ons opgeven voor de basis training bij de hondenschool (gaan we sowieso doen) maar ik voorzie wel dat ze daar eerst voor geen meter zal luisteren
Grappig genoeg gingen basis en vervolg gehoorzaamheid bij Toby wél goed. Maar hij raakt heel erg opgefokt van drukke andere honden op het sportveld, waar dat bij gehoorzaamheid natuurlijk altijd veel rustiger is.
XxDiandraxX schreef:Mijn jack russel was ook zo en wat geniet ik nu van mijn aussie!
Zodra er "gewerkt" moet worden is ze de rest van de wereld even helemaal vergeten..
Dat is wel van het ene in het andere uiterste ook zeg
Aussie zou mij overigens ook niet passen. Wat ik nu heb, maar dan IETSJE geconcentreerder en rustiger qua afleiding (niet krijsen naar vogels, maar gewoon voorstaan bijvoorbeeld haha) zou mijn perfecte hond zijn. Toby heeft namelijk enorme voordelen ook: in huis merk je nauwelijks dat hij er is, hij ligt graag tegen je aan, maar is klein (42cm, 9,5kg) en ligt heel stil opgerold. Hij is super vriendelijk, lief, zachtaardig tegen alle mensen en kinderen. Katten gaat goed, paarden gaat goed, etc. Máár hij heeft een enorm jachtinstinct, op alle zintuigen (gaat dus op geluid, zicht en geur jagen) en dat is voor mij zijn grootste nadeel. Want dan gaan de bananen in de oren en soms de krijsmodus aan