Geplaatst Onze wereld stond even op zijn kop en een lange weg naar het herstel staat voor de deur.
In dit topic wil ik jullie graag mee nemen in deze weg naar de operatie en het herstel.
Misschien zijn er bokkers die dit ook meegemaakt hebben en hun ervaringen hier willen delen.
Of zijn er bokkers die in hetzelfde schuitje zitten als wij.
Laat ik met bij het begin beginnen en eerst even kort onze Ayla aan jullie voorstellen.
Ayla is een Duitse Herder teefje van juli 2014 en misschien hebben jullie haar al vaker voorbij zien komen samen met onze andere Duitse Herder Shyva in mijn fotografietopics. Zo niet, dit is onze Ayla.
Shyva is de tante van Ayla (moeder van Ayla is de zus van Shyva), maar ze heeft geen LPA of LPC of aanwezig daarvoor.
Als pup zijnde heeft Ayla een zware start gehad omdat ze vol met spoelwormen zat. Maar ook was Ayla zo slim om over de schutting van ongeveer 1 meter te springen waarachter nog een sloot van minimaal 1,5 meter diep zit. Dit is voor Ayla de trikker geweest om eens in de zoveel tijd kreupel te lopen. Natuurlijk zijn we bij de dierenarts geweest om alles te laten checken. Ayla gaf eigenlijk alleen steeds aan dat ze last had van rechterschouder. Die is uitgebreid op de foto geweest, maar daar blijkt achteraf het probleem niet te zitten.
Met het Hemelvaartsweekend kon Ayla uit het niets niet meer op haar rechterpoot lopen. We waren aan het wandelen en in ene begon ze te janken en stak ze haar poot naar voren. Even gevoeld, maar we konden niks vinden. Ze doet soms ook zoals er een steentje tussen haar tenen zit, maar nooit met gejank.
Afspraak bij de dierenarts gemaakt die week om er toch maar naar te laten kijken. Ons vermoeden ging ditmaal niet meer naar de schouder maar naar de elleboog. Dierenarts wilde graag foto’s want Ayla liet zich niet onderzoeken. Hiervoor moest ze nuchter zijn en omdat het op zich wel weer ging was het niet erg dat er een paar dagen overheen ging ivm het Pinksterweekend.
In het Pinksterweekend werd het weer erger en wilde Ayla helemaal niet meer lopen. Maar we moesten nog even wachten op de afspraak van de foto’s.
De dag van de foto’s brak aan en Ayla liet het allemaal over zich heen komen. Prikje geven was totaal geen probleem. Ging zelf rustig liggen op commando voor ze wankel op de grond zou ploffen. Op het moment dat we gehaald werden voor het resultaat, zagen we al aan het gezicht van de dierenarts dat het niet goed was. Bij het zien van de foto’s vielen voor ons zoveel kwartjes op zijn plek.
Hieronder staat een foto van de foto. Het stukje bot hoort vast te zitten aan het bod van de elleboog.
Helaas kan onze eigen dierenarts dit niet behandelen en hebben we gelijk een doorverwijzingsafspraak bij de Tweede Lijns gemaakt. Hier zat wel spoed achter dus een paar dagen later konden we gelijk terecht voor wat wij toen dachten een operatie om het stukje bot weg te halen.
De dag van wat wij dachten dat de operatie zou zijn was aangebroken. Helaas kon ik zelf niet mee door mijn werk. Eenmaal daar aangekomen bleek dat er eerst uitgebreid onderzoek gedaan moest worden om te bepalen of Ayla meer had dan alleen dat. Dit bleek helaas ook het geval. Het bot wat losligt heet LPA, dit betekend dat er een botfragment losgeraakt is en dat dit van zijn plek kan verschuiven. Daarnaast heeft Ayla in beide ellebogen LPC. Dit betekent dat er losse kraakbeensplitters in het gewricht zitten.
LPC is niet moeilijk te behandelen en wordt door middel van een cameratje normaal gesproken aan beide poten tegelijk weggehaald. Aan LPA doen ze over het algemeen niks.
Helaas gaat bij Ayla het niet zoals gebruikelijk en zal Ayla eerst alleen aan haar rechter elleboog geopereerd worden. De LPA bij Ayla kan niet meer op zijn plek. Het bot is 180 graden over de lengte gedraaid en daarna nog zoveel graden met de klok mee gedraaid. Dus het “puzzelstukje” past niet meer op zijn plaats. Omdat dit nogal een ingrijpende ingreep is wordt eerst alleen de LPC aan de rechter elleboog meegenomen. De linker elleboog zal behandeld worden op het moment dat Ayla daar last van gaat krijgen.
Hieronder staan de CT-scans en daarop zie je duidelijk het verschil van haar rechter en linker elleboog.
Aanstaande dinsdag is het zover en wordt Ayla geopereerd. Dit kan ik mee en is ook aangeraden om met twee personen te komen. Dit omdat ze na de operatie weer mee naar huis mag, maar dat is voor ons minimaal 1 uur rijden. Dus mocht er iets zijn met haar dan kan ik bij haar zitten en mijn moeder gewoon autorijden.
Petje af voor iedereen die dit verhaal gelezen heeft. Het is een lang verhaal maar wel ons verhaal met LPA en LPC.
Vandaar mijn welgemeende compliment. 
