Ik wil jullie zo graag mijn verhaal over Els delen, dus bij deze!
Toen ik op 5oktober naar de auto liep, zag ik 2 eksters iets pikken, toen ik beter keek zag ik dat het een baby vogelte was! Ik ben er meteen op af gegaan en zag dat ze vogel ernstig gewond en nog maar heel klein was. Ik had werkelijk 0 verstand van vogels... WAT MOEST IK DOEN!?!?!? Ik heb zonder te twijfelen de vogel van de grond gepakt en ben gaan zoeken waar haar nest zou kunnen zijn. Maar bijzonder genoeg zat er NERGENS een nest, waar ik ook keek. Ik had die dag iets besproken dus ik moest echt weg, maar dat babytje aan zijn lot overlaten, nee echt niet! Ik heb een krat gepakt met kranten en hooi en heb haar daarin gelegd. Helaas nam de dieren ambulance niet op, het was zondag. Eenmaal onderweg ben ik gaan zoeken wat voor vogel het kon zijn, het meest logische was een ekster, maar nee dat was ze niet. Eindelijk gevonden, een houtduif! Toen ik die middag weg was verwachtte ik dat ze dood zou zijn als ik thuis zou komen. Toen ik thuis kwam ben ik meteen de schuur in gegaan en ja hoor, de duif leefde nog! Met mijn 0 verstand van vogels wist ik echt niet wat ik moest, dus ben ik de duivenmelkers in de buurt gaan afbellen of ik haar bij hun mocht brengen of wat ik nou moest doen. Niemand wilde haar hebben, "want ze zou wel ziek zijn en dan erbij zou ze het toch niet overleven". Fijn, niks opgeschoten. Ik had havermout staan dus dat warm maken en in een spuitje doen en dat maar proberen te voeren... Haar snaveltje was nog erg zacht, dus heel voorzichtig aan eten gaan geven. Die dag ben ik om het uur uit bed gegaan om haar te voeren, ook de nacht. Elk uur hielt in mijn hart weer vast omdat ik vermoedde dat zij allang dood zou zijn. Maar elk uur werd ik weer verrast door een piepje van haar! YES ik deed het dus niet voor niets!! Hier een foto van de vogel toen ik haar vond.
Maandag 07-10-14 Ik ben s morgens naar de dierenwinkel gereden om informatie te winnen, het internet afstruinen en ook de dierenambulance gebeld. Die vertelde mij dat ze er eigelijk niet zo heel veel voor konde doen, dus met overleg hebben wij besloten dat ik de zorg van de duif op me zou nemen. Eenmaal in de dierenwinkel heb ik speciaal voer gekregen met veel eiwitten, niemand had hoop dat ze het zou overleven, alleen ik en de aanhouder wint! Eenmaal thuis ben ik haar weer gaan voeren nu om de 2 uur. Echt waar, ik zag haar steeds een beetje opknappen, ik doe het dus niet voor niets!!
Zo is het een week door gegaan om de 2 uur els voeren met een spuitje en water geven, dag in en dag uit! Maar na een paar dagen vond ik het wel heel koud worden in de schuur dus maakte ik voor haar een kooitje op mijn kamer.
Ze lag het liefste bij mij te slapen op mijn buik, lekker warm onder een handdoek.
Tot de dag kwam, dat ze zelf begon te eten. Waaaaahhh ik was zo trots als een pauw!!!! Ik voelde me echt haar moeder haha.
Els zag me ook echt als haar moeder, echt heel lief. Ze begon na mate de tijd beter te lopen en zelfs een beetje te huppelen, van been naar been springen haha. Ook vond ze de achterkant van de stoel uit en ze voelde zich alsof ze de hele wereld aan kon!
Toen ze dat uit vond begon ze ook steeds stukjes te vliegen, jaaaaaa ik voelde me alsof je kind de eerste stapjes zet (ik heb geen kinderen haha). Geweldig! Maar ze vond dat s nachts ook wel heel leuk als ik lag te slapen, dus moesten we iets gaan verzinnen waardoor ze de kooi niet meer uit kon. We hebben haar de 2e dag al een naam gegeven: Els! Els zou als ze groot genoeg was naar een kennis van mij gaan die duiven heeft die los rond vliegen maar eten en onderdak hebben! Wat een fijn vooruit zicht. Maar Els vond eten en drinken krijgen allemaal wel heel handig dus was ze nog lang niet van plan om zelf te gaan eten en drinken. Want Elsje wilde haar ei voer ook alleen maar warm... Mervouw is niet verwend.... Helaas daardoor bleef ik wel verbonden aan tijden ik moest op tijd naar huis om eten en drinken te geven, soms wel vervelend. Els was namelijk ook zo fijn om van mijn moeder of broer geen eten aan te pakken! Maar ja het probleem was dus dat Els vloog, dus heb ik een konijnenkooi voor haar gekocht waar ze s nachts in moest slapen, zodat ook ik gewoon een nachtrust had. Els zat trouwens de hele dag beneden bij onze 2 honden en 3 katten en 3 vissen.. Want tja, die vissen soms denkt ze dat ze een reiger is... De katten rennen weg voor haar of springen aan de kant en bukken zelfs als ze langs komt gevlogen. Tja en soms.... Als de katten lekker lagen te slapen, dan wilde Els ze nog wel eens pesten door de lekker te gaan pikken......
En de honden... Die zijn de taxi van Els.... Els gaat op hen kont zitten om van de ene kant naar de andere kant van de kamer te gaan hahahaha
Inmiddels de tekeningen waren klaar en de spullen waren binnen, Els haar kooi kon gebouwd worden!! Dit is het resultaat van haar kooi :
Ik denk dat veel duiven jaloers op Els haar paleisje zijn! Ze zit hier alleen s nachts in, overdag zit ze los in mijn kamer of zit ze beneden bij ons. Nu omdat we een kerstdorp en de boom hebben staan mag ze even niet beneden, anders ligt alles door de kamer denken we. Gezien hoe Els met de honden en de katten is kunnen wij haar helaas niet meer vrij laten, dan zou ze meteen voer worden! Van de zomer spannen wij een fruitnet over de hele tuin heel ook ivm de katten die niet meer over de schutting mogen, dan mag els zelf weten of ze naar binnen of naar buiten gaat. Ik zou graag een maatje willen voor Els maar door haar jaloezie ben ik bang dat dat niet gaat werken.
Als ik alleen met Els op mijn kamer ben is ze zo lief en rustig, ik hoor haar al piepen als ik op de trap loop en als ik nog geen 2 stappen in mijn kamer ben zit ze al op mijn hoofd. Ik heb haar "kus" geleerd, elke keer als ik kom en als ik weg ga dan krijg ik ook echt een kus van haar, zo lief! Je kunt het zo gek niet bedenken. Maar als mijn moeder mee komt op mijn kamer komt ze niet bij me zitten en is ze heel druk ze gaat me moeder dan vervelen, zodra me moeder weg is komt ze op me zitten of tegen me aan en gaat ze lekker liggen slapen... (Heel mijn bed vol met dekens voor de poep)
Als mijn vriend mee op mijn kamer is, als hij alleen is vind ze het allemaal prima dat plaagt ze hem een beetje. Maar zodra ik binnen kom begint ze hem meteen te slaan met haar vleugels en aan te vallen... Dit blijft ze telkens doen als wij samen op mijn kamer zijn ze word dan ook heel druk. Bij mij doet ze niets, ze ziet hem als indinger, ik ben tenslotte haar moeder in haar ogen, die ze aan het beschermen is... Ik moet er ontzettend om lachen, al is het soms niet leuk voor hem natuurlijk! Zo ook voor mijn moeder. Ook poept ze alleen op hun, op mij doet ze dat nooit meer. Gisteren lag ik even te slapen toen is ze naast me gaan zitten op haar stok toen ik rustig lag te slapen ging zij ook rustig zitten, als ik omdraaide of zwaar ademde was ze meteen alert. Heel bijzonder om te zien was dat zei me vriend, alsof ze over me zit te waken.
Els maakt het super goed en ziet er ontzettend goed uit, inmiddels eet ze hard voer zelf en drinkt ze zelf, en badderen vind ze heeeeeeeeeeeerlijk! Ik ben super blij met mijn lieve Elsje! Ook maken wij regelmatig een ElsFie!
Dank jullie wel voor het lezen van dit heeeeeeeleeeee lange verhaal over de redding van mijn lieve Elsje! Een reactie vinden wij ook leuk! De foto's zet ik onder mijn bericht want het lukt niet op ze in mijn verhaal te zetten....
|