Geplaatst [BB] Een nieuwe hond, nieuwe vragen.
En daarop volgend leek het me leuk om een topic te maken voor Buddy, ook om zo later zelf zijn vooruitgang terug te lezen.
Even vanaf het begin: 13 jaar lang had ik een Berner sennen teefje, Daisy. Toen zij afgelopen januari ingeslapen moest worden, was ik vastbesloten dat er de komende jaren geen nieuwe hond kwam. Ik was pas bevallen, enorm verdrietig om het verlies van Daisy en dat wilde ik nooit meer mee maken.
Maar goed, je weet hoe dat gaat.
Rond oktober toch uitgesproken naar mijn man dat ik het wel miste, een maatje!
Hij miste het ook en zo begonnen we te zoeken.
We wilde in elk geval geen pup, en zo hadden we nog wat eisen. Ik wilde graag uit het buitenland adopteren, mijn man was sceptisch.
Dus gingen we eerst in NL kijken in asiels.
Uiteindelijk hebben we daar niet kunnen vinden wat we zochten, maar kwam ik in contact met een foster-mama.
Zij staat in contact met opvangcentra’s op verschillende eilanden en zij ging opzoek naar een goede match voor ons. Na een poosje werden we voorgesteld aan Buddy. 
Buddy werd gevonden in Aruba samen met zijn zusje Bella en 5 andere broers/zussen. Ze liepen langs de snelweg in een verlaten gebied met enkele huizen. Er was hier weinig water en amper voedsel, zoals wel in de toeristische gebieden. Er zijn wat struiken en cactussen en hier verscholen zij zich onder.
In Aruba werd hij opgevangen, gewassen, kreeg water en voer, werd gecastreerd, kreeg een medische check en werd klaar gestoomd voor adoptie.
Zo kwamen een half jaar Buddy en Bella afgelopen maandag in Nederland en kon ons avontuur beginnen!
Bella is ook geadopteerd en sinds zaterdag is Buddy dus bij ons.
Ik was al wel wat voorbereid, maar maar het is toch even wennen. Buddy is heel bang, onzeker en schrikt van alles. Deze update plaatste ik in het topic:
Giolli schreef:Buddy vindt alles eng. Auto’s, fietsers, voetgangers, andere honden, kinderwagens, nat gras, waterplassen, paraplus, hij kruipt zowat in me. In huis probeer ik hem niet achter mij aan te laten lopen, hij heeft een bench en een mand. Vanmorgen ben ik naar het toilet gegaan zonder dat hij voor de deur ging piepen en dat voelde als een overwinning.
Hij heeft gewoon heel veel tijd nodig om te wennen. Ik heb wel contact gehad met zijn vorige baasjes in het buitenland. (Degene die heb van de snelweg heeft geplukt) Dat gaf ons veel duidelijkheid!
De komende dagen zal het vast beter met hem gaan. Het is een heel vrolijke en lieve hond, maar snapt weinig van het leven in Nederland en dat kunnen we hem niet kwalijk nemen. Ik probeer alles zo gemakkelijk mogelijk voor hem te maken. Een rondje door het park is echt nog te veel nu, daarom gaan we de komende tijd ook nog niet uit. We gaan wel een keer of 6 per dag een stukje door de straat lopen voor het huis, dat lijkt hij minder eng te vinden zonder allemaal andere honden in zijn buurt. Gister avond heeft hij daar voor het eerst geplast! Joepie!
Ook de eerste paar uurtjes alleen laten is goed gegaan met de bench dicht. Bij terug komst sliep meneer nog.
Donderdag gaan we even naar die dierenarts voor een check, maar ik verwacht daar weinig geks.
Hij lijkt wel veel jeuk te hebben maar ik heb zelf geen vlooien gespot. Misschien is het ook wat stress of een reactie op nieuwe voeding.
We gaan zo door!
Het is uiteindelijk de bedoeling dat als Buddy gewend is, we een basis cursus gaan doen en hij mee naar mijn werk kan in een Verpleeghuis, waar dementerende ouderen hopelijk heel gelukkig van hem gaan worden.
Het lijkt me leuk als andere mensen ook volgen.
ik heb nu de halsband even een gaatje strakker gedaan. Bedankt voor de tip! 
Werk aan de winkel dus. 
