Moderators: NadjaNadja, Essie73, Muiz, Maureen95, Firelight
Serenity350 schreef:Wat een knapperd!
Maar weet niet of ik je helemaal goed begrijp. Bedoel je puur opvangen tot een vaste baas gevonden is of bedoel je echt adopteren en dat de hondjes permanent bij je komen wonen?
Wij hebben trouwens meerdere buitenlandse hondjes in huis gehad (permanent), zeker in het begin soms met een gebruiksaanwijzing, maar stuk voor stuk ontpopten ze zich tot hele lieve dankbare honden. Ook hebben we opvangers in huis gehad, honden die tijdelijk een plek nodig hadden. Dit waren vaker juist wel weer rashonden (voornamelijk herder-achtigen die waren gekocht door mensen met te weinig ervaring waardoor het misging).
Lisitano schreef:Het is zó leuk!
Eén hond die ik opving was heel angstig, wist ik van tevoren, en is 11 maanden gebleven voor hij een baasje had. Ik voelde me alsof ik mijn eigen hond weg deed. Voor mij was hij perfect maar hij vond mijn vriend zo eng. Ik heb daar best een klap van gehad en sindsdien niet meer opgevangen.
Het opvangen zelf is heel leuk. De eerste weken even een draai vinden met zijn allen maar daarna ging het soepel. Ik heb altijd alleen honden in nood opgevangen die snel weg moesten, nooit zelf iets gekozen. Eentje heb ik gehouden trouwens Ik heb ook een heel stabiele reu in huis die me fantastisch helpt.
Sassy schreef:Een (of meerdere) andere stabiele honden is heel belangrijk vind ik zelf als je tijdelijk een opvanger in huis neemt.
Ik heb zelf nooit voor stichtingen opgevangen, maar wel al eens van particulieren een hond overgenomen, al dan niet tegen betaling, liever nog een bedrag betalen, als een verwaarloosd dier ergens laten zitten en aan zijn lot overlaten, en als de hond er klaar voor was een nieuwe plek gezocht.
Met een stabiel roedel was dat wel zo fijn als je een heel bange hond meer zelfvertrouwen kunt geven.
Ik heb er thuis gehad die dusdanig getraumatiseerd waren dat je die echt niet kon benaderen, maar omdat mijn eigen honden een snoepje kwamen halen durfden ze dat meestal al heel snel ook.
Aangezien de laatste rescue aan mijn "vingers is blijven plakken", en we nu ook niet meer zoveel ruimte hebben, kunnen we dat helaas niet meer doen.
Vaak gaat het toch ten kosten van je eigen honden, en zeker ten koste van je eigen beurs.
Dat moet dan ook maar kunnen.
Denk als je via een stichting opvangt dat hun in elk geval de medische kosten dragen?
En geloof soms zelfs ook het voer, ontworming e.d.
We hebben wel eens een teefje 1.5 jaar in huis gehad, mentaal en fysiek weer opgelapt, op eigen kosten laten behandelen en steriliseren, en dan gratis weggegeven (met een contract) naar een goeie thuis.
Als je dan ziet dat zo een hondje het goed heeft, dan heb je er dat graag voor over
AfricanLady schreef:Top heel erg bedankt ik had die tip ook al gekregen idd om dubbel te zekeren dus dat ga ik zeker doen !
maj0 schreef:Ik meld mij ook.
Wij hebben nu 2 keer een opvang stabij gehad (en 1 keer kruising) 2 keer nog bijna puppy's echt wel heel leuk! Het ligt hier nu even stil omdat onze oudste hond (15 jaar) het niet meer leuk vind met dat jonge grut in huis. Maar zodra het weer kan worden wij weer opvang
Je hebt ook lijnen die je aan beide kanten vast kunt maken loop je niet met 2 lijnen in de hand.
AfricanLady schreef:Wat is jullie tip wat betreft de eerste nacht.
Zal ik de bench op mijn slaapkamer zetten of laat ik de bench gewoon beneden bij mijn andere hond.
En dan in de bench of los