Prachtig!!!!!!

Ik hou zo van deze jongens en meiden!!!
Goed werk en op naar de twintig !!!

Wat een mooie katten

Hier Jimmy van 16 jaar. Hij heeft a 35 jaar diabetes. Hoop nog lang in goede gezondheid van hem te mogen genieten
[ img ]

Te schattig weer !
Jimmy kan toveren...al 35 jaar diabetespatient op 16 jarige leeftijd

Ik heb een zwak voor kneusjes, dus piraat is voor mij
En idd wel sneu diabetes. Moet je prikken?
16 jaar en t voelt misschien als 35 jaar haha.
Wat een leukerds komen er voorbij zeg.

Ik voel me ook veel beter thuis tussen de katten die niet met een gouden lepeltje in de mond zijn groot geworden.
Los van het feit dat sommige raskatten écht prachtig zijn, hou ik van rugzakkatten.
En die van mij worden met veel eer pracht en praal begraven.Als échte helden.
En ze krijgen van alles mee......van favoriete speeltjes tot een sieraad.
Zodat men áls ze ooit eens worden opgegraven worden wéét dat hier niet zo maar een dier begraven is......maar een dierbaar, bijzonder dier.
En ik schrijf altijd iets.......zoals nu weer bij Luna Belle.

Mijn brief aan Luna Belle,

DIT was niet de afspraak meis. ……..

Ondanks jou artrose zou jij met behulp van hulpmiddelen en pijnstilling op je slofjes 18+ worden... en ver daar boven.



Jij………de Grande Dame van ons Cathouse, die deze titel met iedere vezel in je steeds ouder wordende kattenlijfje met verve droeg.

Door jou op maat gemaakte bontjas in hoogpolig zwart, waar onze handen bij iedere streling diep in weg zakten.

Door jou onberispelijke subtiele make-up in je gezichtje.

Door jou poezelige wantjes voor, en knielaarsjes achter…….compleet met uitbundige polka dots.

En door jou ogen, van even indringende als angstaanjagende zwarte poelen als je boos was, tot magische -unieke -fluweel groene kijkers als je tevreden was.



En zo een dame wordt uiteraard omringd en bewonderd door een paar bodyguards, en jij had die in de vorm van Lucas en Paul. (en kleine Tops kwam graag in aanmerking voor die functie. )

En wat stonden ze jou bij.

Val “ mevrouw “ niet lastig met een ongewenste pedicure behandeling, want anders kreeg je met hen te doen.

Gezien jou artrose ontwikkeling kwamen door heel het huis trapjes en opstapjes, maar daarover hoefde jij niks te leren.

Je ging ze op en af met stijl.

Als een koningin die haar troon besteeg en minachtend neer keek op haar onderdanen.

En naar ons dan een blik wierp van “ hè hè……….snappen jullie het nu eindelijk???



Toen ik woensdag thuis kwam was alles pais en vree.

Iedereen blij me te zien en blij met de snoepjes.

Alleen bij de “ naar bed gaan ronde” meende ik te zien dat je wat raar reageerde met een achterpootje.

“ Verkeerd gelegen “ dacht ik.... ff in de gaten houden…….. maar toch ging ik naar bed met een raar onderbuik gevoel.

En bij mijn sanitaire stop midden in de nacht keek ik toch nog eens nadrukkelijk de donkere woonkamer in, om pas gerust te zijn toen ik jou wit gepoederde neusje zag oplichten vanuit een stoel.

“ Ze IS er nog” dacht ik direct………en dat is natuurlijk een hele extreme gedachten, voor als een poesje alleen wat verkeerd gelegen heeft.



Dat er echt iets niet klopte besefte ik de volgende morgen, toen jou ingebouwde wekkertje af ging ( zoals gewoonlijk ver voor die van ons.)

In plaats van een hele riedel aan luid en duidelijk gemiauw, een plof op de grond en vinnig getrippel in de gang, net zo lang dat iedereen uit bed was, klonk er nu slechts één harde “ mauw “

Geen plof, en geen getrippel.

Je lag nog steeds in de stoel van waaruit s’ nachts jou neusje oplichten in het donker.

Eten wilde je niet aan tafel, maar op je stoel, en toen ik zag dat dat ook maar amper was aangeraakt, ging ik naar je toe en drong de gruwelijke werkelijkheid tot me door.



Jou lijfje hing in een onnatuurlijke houding slap als een vaatdoek in de stoel.

Je was niet meer in staat om zelfstandig te staan, zelfstandig te lopen.

Een tia maakte mogelijk een gemeen eind aan onze droom om nog heel veel jaren samen te hebben.

En mij restte niks anders dan jou bij te staan, en te ondersteunen waar ik maar kon.

Met het kleine beetje puf wat je nog had ging je onder protest mee naar de kliniek, waar je mocht inslapen in mijn armen.

Maar jou allerlaatste ademhaling heb ik gemist, heel stilletjes liet jij me achter bij de dierenarts .....met al mijn tranen.

Maar meisje weet dat je niet alleen MIJ ontredderd achter liet, maar ook jou mannen.



Toen wij op weg waren naar de kliniek heeft Lucas om je staan roepen.

Nog lang...... maar wij hebben dat nooit kunnen horen omdat de afstand ons alleen maar verder uit elkaar bracht, maar de buren des te meer.

En Lucas was er bij toen wij met veel zorg afscheid van je namen en klaar maakten voor een plekje in de tuin.

Je kwam bij ons binnen als een heksje, transformeerde tot een zwaan, om te sterven als de Grande Dame die ik me zal herinneren tot het eind van mijn dagen.



PS: jou gestoffeerde trapje laten we staan. Dat is en blijft het Luna Belle trapje.

SLIK....dat is mooi geschreven

Wat een mooi eerbetoon

Mooi!

Tsja, de komma gemist...
Ja, Jimmy wordt 2x per dag insuline geprikt en regelmatig wordt zijn bloedsuiker getest, gewoon thuis. Wat blijkbaar helemaal niet zo gewoon is

Heel mooi @ 7ofhearts

2 x is wel sneu zeg. Word ze niet bang voor je als je aankomt met die spuit? Aan mensen kan je uitleggen hoe en wat, een dier niet. Lijkt me best moeilijk voor jullie. En voer? Vast niet een onbeperkt bakje brokken of zo. Ben wel benieuwd. Als je liever niet wil vertellen is het ook prima hoor.

Wel nee joh, hij geeft er geen klap om
Hij krijgt eerst eten en hij is gek op eten, dus niks aan de hand
Ik heb geen filmpje als ik hem spuit, maar wel als ik hem test, wat eigenlijk pijnlijker is, gezien insuline spuitjes super dun zijn en en insuline geen bijtende vloeistof is

(Let niet op mij )
Moet wel zeggen dat Jimmy echt een hele makkelijk kat is. Ik werk ploegen, daardoor kan ik hem niet altijd zelf spuiten, dan neemt mijn moeder of zus het over, geen enkel probleem. Ben in 2019 een lang weekend weg geweest met de hele familie en toen heeft een vriendin het gedaan, voor hem een onbekend persoon, hij vind alles best, als hij maar eten krijgt

Over voer, hij krijgt 6 voedingen per dag, 2 handmatig, tegelijk met zijn insuline en 4x via timerbakjes
Geen probleem om er over te praten

Wat mooi om te zien!

13 jarige dame hier heeft vorige week een senior check gehad en is helemaal gezond bevonden.
Toch fijn om te weten.