Vorig onderwerp | Volgend onderwerp
Toevoegen aan eigen berichten Pagina 13 van de 15 [ 355 berichten ]
Ga naar pagina Vorige  1 ... 10, 11, 12, 13, 14, 15  Volgende
Plaats een nieuw onderwerp

Long covid en de behandeling daarvan.

 
Profiel   

Ik schrok hier toch van, heb me er nog helemaal niet in verdiept ( ook beetje struisvogel...) Had nooit gedacht dat ik zo lang ziek zou zijn
Maar ergotherapeut zei vorige week reken maar op nog een jaar
Ben docent en zou niet weten wat ik anders kan

Blackstar snap heel goed dat het je even aanvliegt! Maar denk dat je dat ook aan niet geven, dat dit je zo raakt en stress geeft en dat helpt ook niet , in wat v functie dan ook.
Laatste bericht

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-03-23 08:33 



 
Profiel   

Bedrijfsarts roept al sinds november december dat hij niet denkt dat ik terug kan komen op de bus, maar als het wel lukt dan kan dat natuurlijk altijd. Hij heeft het nooit gehad over afkeur of WIA. Heeft toen gezegd om wat anders te gaan zoeken, in schoonmaak kan altijd.

Het hakt er gewoon even in, moet het verwerken in mijn hoofd. Had al niet de beste week.

Ik werk nu 2x per week en rij een krappe anderhalf uur. Daarna rij ik mee op de bus die langs de stalling komt en ga dan weer naar huis. Zo is het nog veilig om thuis te komen met de auto. Heb ook geprobeerd om dan mijn dienst van 4 uur tot het einde mee te rijden maar dan ben ik zo afgedraaid dat ik niet meer veilig naar huis kan autorijden.

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-03-23 09:31 



 
Profiel   

blackstar schreef
Bedrijfsarts roept al sinds november december dat hij niet denkt dat ik terug kan komen op de bus, maar als het wel lukt dan kan dat natuurlijk altijd. Hij heeft het nooit gehad over afkeur of WIA. Heeft toen gezegd om wat anders te gaan zoeken, in schoonmaak kan altijd.


Ik kan niet terugvinden hoe lang je ziek bent, maar een bedrijfsarts bepaalt niet of je afgekeurd wordt.
Het 1e jaar probeer je te reïntegreren in eigen functie, lukt dat niet, dan start dus vaak spoor 2 en moet je reïntegreren binnen een ander bedrijf. Als je rond de 2 jaar nog (deels) ziek bent, dan ga je een wia uitkering aanvragen en kun je (deels) afgekeurd worden.

Ik lees wel in je berichten terug dat het eigenlijk allemaal te veel is. Hoe harder je probeert, hoe langer het duurt. Je lichaam heeft rust en balans nodig om te herstellen.
En nee, die mindset is niet makkelijk maar wel nodig.

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-03-23 09:43 



 
Profiel   

Esther_ schreef
@Blackstar, probeer het los te laten. Emoties en stress kosten heel veel energie en staan je herstel in de weg.
Misschien wel handig om te weten. Spoor 2 hoeft niet als zo ziek bent of er geen functies zijn waarin je wel kan werken.
Je werkgever moet dan een deskundige oordeel aanvragen bij het UWV. Alleen gebeurt dit meestal niet. Ik werkte toen ik 1 jaar ziek was een paar uurtjes in eigen aangepaste functie. De arbeidsdeskundige zag geen functies die ik wel 100% kon uitvoeren, dus hoefde geen spoor 2. En ben altijd bezig geweest met reïntegreren in eigen functie, ook toen ik 100% uitviel.

Wat heb jij een fijne arbeidsdeskundige gehad! Ik ben jaloers. Bij mij is tweede spoor ingezet, terwijl ik echt niet belastbaar ben. Van de arbeidsdeskundige moest ik een half uur tot een uur per dag werken. Dat heb ik een paar weken geprobeerd, maar het lukte amper en triggerde een terugval.
Deskundigenoordeel is nu eindelijk aangevraagd, dus ik ben benieuwd wat er uit gaat komen. Ik ben zelf stiekem wat bang voor de uitkomst. Wat als ze zeggen dat de arbeidsdeskundige gelijk had en ik wel moet werken?
Voor het tweede spoor ben ik via Teams in contact met een reïntegratiebureau. Via mijn werkgever is dit geregeld. Eens in de twee weken heb ik zo'n beetje gesprek en dan krijg ik nieuwe opdrachten. Ik heb veel testen moeten doen over mijn interesses en wat ik belangrijk vind en mijn cv wordt nu aangepast (lukte mij zelf niet). Ik vind het, ondanks dat ik momenteel helemaal nergens aan de slag zou kunnen, best nuttig. Je leert meer over wat je interessant vindt en over solliciteren in deze tijd. Het tijdrovende en belastende vind ik meevallen, maar alles is wel aangepast op mijn belastbaarheid. Ik denk dat je er best veel uit kunt halen, als je er maar met een open en nieuwsgierige blik in gaat. Niet alles is zo erg als het in eerste instantie lijkt. :)
Ik ben ook docent trouwens. Nu zo'n 1,5 jaar ziek. 2e spoor is een week of twee voor mijn 1 jarig ziek zijn ingezet.

Oh en! Als je via tweede spoor ergens aan het werk gaat, dan is dat in principe nog steeds met het idee om via dat opstapje terug te komen bij je huidige baan. Het betekent dus zeker niet dat je dan nooit meer op de bus komt. Zolang je contract nog loopt bij je huidige werkgever, blijft het doel dat je daar weer vol aan de bak gaat.

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-03-23 09:57 



 
Profiel   

Esther_ schreef
*knip*
Ik lees wel in je berichten terug dat het eigenlijk allemaal te veel is. Hoe harder je probeert, hoe langer het duurt. Je lichaam heeft rust en balans nodig om te herstellen.
En nee, die mindset is niet makkelijk maar wel nodig.

Helemaal mee eens. Zolang je blijft vechten en het niet accepteert, zal je over je grenzen gaan en waarschijnlijk zieker worden en je minder vrolijk voelen. Probeer het te aanvaarden zoals het is. Vandaag gaat het niet, misschien volgende week wel. Bekijk je gevoel met de dag, geniet van wat je wél kunt. Berusting in je ziekte is denk ik erg belangrijk. Aan alles komt een eind, maar je moet het wel de tijd geven en vertrouwen hebben in het proces. Vechten helpt niet.

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-03-23 10:01 



 
Profiel   

Bijna een jaar ziek.
Van de bedrijfsarts: probeer prive ook steeds meer, qua autorijden en dingen ondernemen. Over je grenzen gaan om deze op te rekken.
Mijn teammanager: hij wilde teveel en wilde in 3 maanden tijd dat ik van 2x2 uur naar mijn normale 32 uur.
Dit is finaal mis gegaan. Ik had voor ik 2x2 uur ging werken (na mijn revalidatietraject van LENGG) al aangegeven dat ik graag wilde beginnen met de rustige lijnen en dan kleine stukjes zelf rijden. Dit werd niet geaccepteerd door mijn teammanager. Nu 4 maanden later heb ik dat nog een keer aangegeven dat ik zo wilde opbouwen en dat ik dat ook al eerder heb gezegd tegen hem. Hij kon zich dat niet herinneren maar mag nu wel opbouwen op de rustige lijnen. En dat doe ik ook, want rij elke keer een stukje verder dan de vorige keer en ben dan best trots op mijzelf.

Ik heb met die 2 dagen zo werken rust gekregen. Dit is nu mijn 4e week dat het zo gaat en ik voel me prima.
En ik weet dat ik spoor 2 in ga, maar weet niet wat het allemaal inhoud. Volgende week woensdag naar de bedrijfsarts.
*correctie* over 2 weken naar de bedrijfsarts (zodat ik mijn man kan meenemen)

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-03-23 10:09 



 
Profiel   

Hier is inmiddels ook het woord long covid gevallen nadat ik vorig jaar oktober covid heb opgelopen in het ziekenhuis.
Ik lag daar al even na een hele zware buikoperatie met zo'n beetje alle complicaties (o.a. sepsis door abcessen in de buik en longontsteking) en ben in het ziekenhuis besmet en heb daar best veel last van de covid gehad.
Uiteindelijk heb ik bijna een maand in het ziekenhuis gelegen voordat ik naar huis kon met 5x per dag thuiszorg.
Ik kon in het begin niets.
Denk dat het allemaal anders was gelopen als ik op een ander moment covid had gekregen, nu was mijn lichaam al zo verzwakt dat het echt pittig was.
Er was ook longschade te zien op de foto's.
Na de sepsis werd er al gezegd dat ik daar wel 12 maanden voor uit mocht trekken om daarvan te herstellen en toen kwam de covid er nog overheen...

Nu 5 maanden later kan ik nog steeds heel weinig doen.
In het ziekenhuis werd de fysio al opgestart en thuis ging dat ook door. Daarna ben ik bij de fysio begonnen met bewegen. 5 minuten op de hometrainer, wat arm oefeningen en dan lag ik daarna 2 dagen op bed om bij te komen.
Inmiddels kan ik iets meer belasten maar ik heb nog steeds hulp in huis, kan nog niet met de honden wandelen (paar keer een kort stukje geprobeerd) en er zit eigenlijk al weken geen verbetering in.
Volgens de fysio wil ik te snel en te veel en zit ik al ver boven mijn grens met wat ik doe omdat mijn lichaam nog steeds ziek is en zo niet de kans krijgt om te herstellen.
Ik heb na de operatie nog steeds veel pijn, loop ook bij de pijnpoli maar die weten het nu ook niet meer. Volgens de fysio kost dat 24/7 met pijn ook veel energie.

Arboarts zegt ook dat ik te veel doe en ik mag van haar 3 of 4 keer per week in de ochtend 1 uurtje thuis wat voor het werk op de computer doen en pas als dat goed gaat, kijken of er iedere 2 tot 3 weken een uurtje bij kan.
Doel is nog steeds wel terug naar de 40 uur maar of dat haalbaar gaat zijn?

Vorig jaar september zou ik nog met een nieuw neuromusculair revalidatie traject beginnen ivm de spierziekte die ik heb maar daar kwam dus de operatie tussendoor.
De hoop was dat ik in februari wel voldoende hersteld was om te beginnen maar dat was absoluut niet zo.
Nu gaan we eind mei weer kijken of het mogelijk is om te beginnen maar de revalidatie arts zegt terecht dat ik wel voldoende hersteld moet zijn om iets aan dit revalidatie traject te hebben.
Het doel was om weer wat mobieler te worden. Autorijden mag ik al jaren niet meer door medicatie maar ik zou graag weer op de fiets kunnen om zelf in het dorp weer wat te kunnen doen.
Nu ben ik totaal afhankelijk van anderen ;(

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-03-23 10:33 



 
Profiel   

@MarijeR, waarom ga je naar de fysio als je er zo’n terugslag van krijgt? Het advies, o.a. Vanuit c-support, is echt beginnen met rust, dan dagelijkse werkzaamheden in huis opbouwen en als dat goed gaat pas fysio.

En het kan echt goed komen met rust, 10 maanden geleden kon ik niets, maar de toilet lopen was maximale inspanning, partner moest helpen met douchen en het eten maken en drinken brengen. Nu kan ik weer 10 min wandelen en 30-40 min iets in huis doen. Maar echt alles vanuit de basis rust en opbouwen met een halve minuut.

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-03-23 11:00 



 
Profiel   

Ik moet wel proberen om met hulp van de fysio te blijven bewegen ivm mijn spierziekte. Anders gaat dat ook steeds sneller achteruit.
Ik zit nu misschien op 10% van wat ik voor de operatie en covid kon.

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-03-23 11:08 



 
Profiel   

Ik snap de struisvogel Symke. Ik denk dat dat soms ook wel de beste strategie is. Als je er toch niets aan kan veranderen, dan geeft onwetendheid me meer rust.

Jeetje Annetje, eerst schrok ik best van je bericht.
Ik kom net van het UWV vandaan, ook voor m’n tweede spoor beoordeling. Het lijkt me een lastige stap om je werk los te laten en je zo over te geven aan zo’n heel nieuw traject. Waar hoop je op, qua vervolg? Nog even rust of toch iets aan werk oppakken wat bij je aansluit?

Annetje schreef
Ik denk dat je er best veel uit kunt halen, als je er maar met een open en nieuwsgierige blik in gaat. Niet alles is zo erg als het in eerste instantie lijkt. :)
Ik ben ook docent trouwens. Nu zo'n 1,5 jaar ziek. 2e spoor is een week of twee voor mijn 1 jarig ziek zijn ingezet.

Oh en! Als je via tweede spoor ergens aan het werk gaat, dan is dat in principe nog steeds met het idee om via dat opstapje terug te komen bij je huidige baan. Het betekent dus zeker niet dat je dan nooit meer op de bus komt. Zolang je contract nog loopt bij je huidige werkgever, blijft het doel dat je daar weer vol aan de bak gaat.

Deze woorden ga ik echt heel erg proberen te onthouden, dankjewel daarvoor. :j

Volgens mij gaf omikron BA.2 relatief veel long COVID klachten. Die was een jaar geleden dominant, dus het tweede spoor zal dan nu, na 1 jaar ziekte, wel bij een hele bult mensen beoordeeld moeten worden.
Ik vraag me af of en zo ja, waar het in het hele herstel zo misloopt dat we niet zo goed in het huidige re-integratie beleid passen.


Pfoe MarijeR, wat een heftige mix! Heb je denk je wel de juiste zorg om van alles te herstellen?
Het zijn een hoop dingen die door elkaar spelen, dat maakt het een behoorlijke puzzel.
Sepsis, oliebol hee. Heb je dan ook op de IC gelezen? En zo ja, zou je ook post-IC syndroom kunnen hebben? Dat lijkt best op long-COVID, alleen kom je daarmee nu mogelijk wat gunstiger uit qua revalidatiemogelijkheden, en misschien dan ook met vergoedingen.

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-03-23 15:06 



 
Profiel   

Afanaisa91 schreef
Jeetje Annetje, eerst schrok ik best van je bericht.
Ik kom net van het UWV vandaan, ook voor m’n tweede spoor beoordeling. Het lijkt me een lastige stap om je werk los te laten en je zo over te geven aan zo’n heel nieuw traject. Waar hoop je op, qua vervolg? Nog even rust of toch iets aan werk oppakken wat bij je aansluit?
Ik hoop aan handvatten voor als ik ooit beter ben dan nu. :) ik ben echt niet in staat om te werken. Ik kan nog niet eens een boek lezen of een lekker stukje wandelen. Prikkels zijn vooral het ergste, de vermoeidheid daar kan ik omheen werken, maar de prikkels niet. Ik ben sinds kort aan het wandelen en ik zit nu op 300 meter in 7 a 9 minuten, om even inzicht te geven in hoe mijn gezondheid is. Het lukt me nu eindelijk om te wandelen zonder misselijkheid.

Citaat
Ik vraag me af of en zo ja, waar het in het hele herstel zo misloopt dat we niet zo goed in het huidige re-integratie beleid passen.
puur voor mezelf ligt dat echt aan de lage belastbaarheid. Zolang ik niet normaal kan douchen, niet kan lezen, geen bezoek kan hebben of niet zelf boodschappen kan doen, heb ik niks te zoeken op een werkvloer.

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-03-23 15:51 



 
Profiel   

Ter info: er is nu (19.00 uur begonnen, maar ook later terug te kijken) een webinar van C-support over long-covid.

Mijn man zit het nu te volgen.

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-03-23 19:25 



 
Profiel   

Marije_jiplover schreef
Ter info: er is nu (19.00 uur begonnen, maar ook later terug te kijken) een webinar van C-support over long-covid.

Mijn man zit het nu te volgen.

Was het interessant?

Ik kwam op nu.nl een artikel tegen, niks nieuws, maar wel handig om door te sturen naar die ene vervelende collega die nog steeds niet snapt wat long covid nu precies is. Alle informatie staat eigenlijk op een rijtje.


https://www.nu.nl/coronavirus/6254626/d ... GqHvfJmaNc

Link naar dit berichtGeplaatst: 10-03-23 08:52 



 
Profiel   

blackstar schreef
Bijna een jaar ziek.
Van de bedrijfsarts: probeer prive ook steeds meer, qua autorijden en dingen ondernemen. Over je grenzen gaan om deze op te rekken.
Mijn teammanager: hij wilde teveel en wilde in 3 maanden tijd dat ik van 2x2 uur naar mijn normale 32 uur.
Dit is finaal mis gegaan. Ik had voor ik 2x2 uur ging werken (na mijn revalidatietraject van LENGG) al aangegeven dat ik graag wilde beginnen met de rustige lijnen en dan kleine stukjes zelf rijden. Dit werd niet geaccepteerd door mijn teammanager. Nu 4 maanden later heb ik dat nog een keer aangegeven dat ik zo wilde opbouwen en dat ik dat ook al eerder heb gezegd tegen hem. Hij kon zich dat niet herinneren maar mag nu wel opbouwen op de rustige lijnen. En dat doe ik ook, want rij elke keer een stukje verder dan de vorige keer en ben dan best trots op mijzelf.

Ik heb met die 2 dagen zo werken rust gekregen. Dit is nu mijn 4e week dat het zo gaat en ik voel me prima.
En ik weet dat ik spoor 2 in ga, maar weet niet wat het allemaal inhoud. Volgende week woensdag naar de bedrijfsarts.
*correctie* over 2 weken naar de bedrijfsarts (zodat ik mijn man kan meenemen)


Mijn bedrijfsarts zei dat ze normaal de grenzen opzoeken maar juist met corona NIET.

Link naar dit berichtGeplaatst: 10-03-23 08:59 



 
Profiel   

Helder artikel dat van nu.nl. Fijn om te lezen dat de basisvergoeding alsnog is verlengd!

Annetje schreef
Afanaisa91 schreef
Jeetje Annetje, eerst schrok ik best van je bericht.
Ik kom net van het UWV vandaan, ook voor m’n tweede spoor beoordeling. Het lijkt me een lastige stap om je werk los te laten en je zo over te geven aan zo’n heel nieuw traject. Waar hoop je op, qua vervolg? Nog even rust of toch iets aan werk oppakken wat bij je aansluit?
Ik hoop aan handvatten voor als ik ooit beter ben dan nu. :) ik ben echt niet in staat om te werken. Ik kan nog niet eens een boek lezen of een lekker stukje wandelen. Prikkels zijn vooral het ergste, de vermoeidheid daar kan ik omheen werken, maar de prikkels niet. Ik ben sinds kort aan het wandelen en ik zit nu op 300 meter in 7 a 9 minuten, om even inzicht te geven in hoe mijn gezondheid is. Het lukt me nu eindelijk om te wandelen zonder misselijkheid.


Dat wandelen lijkt me een enorme mijlpaal!
Als je belastbaarheid 300 meter is, dan zijn 30 of 3 stappen procentueel al zo’n grote hap uit je vermogen.
Maarja, effe 3 extra stappen zijn zo gezet in je dagelijkse routine. En toch is het al 1% van je belastbaarheid, wat meteen meetelt in het geheel.
Ik vind dat dat nuanceringsniveau een van de lastigste stukken is om toe te passen.

Annetje schreef
Afanaisa91 schreef
Ik vraag me af of en zo ja, waar het in het hele herstel zo misloopt dat we niet zo goed in het huidige re-integratie beleid passen.
puur voor mezelf ligt dat echt aan de lage belastbaarheid. Zolang ik niet normaal kan douchen, niet kan lezen, geen bezoek kan hebben of niet zelf boodschappen kan doen, heb ik niks te zoeken op een werkvloer.


Gisteren heb ik hier heel lang over nagedacht. Ik denk dat je helemaal gelijk hebt en dat het ook de beste mindset is om te hebben. Misschien is ook dit een vorm van jezelf en je lijf en je herstel voorop blijven stellen.

Maar ik merk meteen dat ik nog niet helemaal daar ben. Zeker als het op grote schaal misloopt bij mensen, dan vind ik dat heel erg en niet oké. Maar nogmaals: ik denk dat je helemaal gelijk hebt :j

Link naar dit berichtGeplaatst: 10-03-23 10:53 



 
Profiel   

Het is ook heel erg lastig om echt in te zien hoe weinig je kunt. We hebben heel snel de neiging om te denken dat iets wel zal lukken. Maar dat realistisch inschatten is wel je eerste stap naar herstel. Als je jezelf overvraagd, al is het maar een heel klein beetje, dan kun je niet herstellen. Sterker nog, dan zul je achteruit blijven gaan.

Link naar dit berichtGeplaatst: 10-03-23 10:59 



 
Profiel   

MarijeR schreef
Ik moet wel proberen om met hulp van de fysio te blijven bewegen ivm mijn spierziekte. Anders gaat dat ook steeds sneller achteruit.
Ik zit nu misschien op 10% van wat ik voor de operatie en covid kon.

Zijn de slender you banken niets voor jou? Misschien het proberen waard .

Link naar dit berichtGeplaatst: 10-03-23 22:29 



 
Profiel   

Malenka schreef
Het is ook heel erg lastig om echt in te zien hoe weinig je kunt. We hebben heel snel de neiging om te denken dat iets wel zal lukken. Maar dat realistisch inschatten is wel je eerste stap naar herstel. Als je jezelf overvraagd, al is het maar een heel klein beetje, dan kun je niet herstellen. Sterker nog, dan zul je achteruit blijven gaan.


Denk dat je helemaal gelijk hebt, net als de voorgaande berichten.
Ik vind dit zo vreselijk moeilijk en blijf naar de fout in gaan. Als reactie op teveel krijg ik eerst een extra dosis energie lijkt het wel, maar met veel te hoge hartslag en oorsuizen dusnis meer een soort van paniek energie
Daar ook overheen is het echt mis. Was eergisteren nog echt ziek, inclusief koorts rillingen en misselijk, niet kunnen eten en drinken, ook niet kunnen slapen. En hop weer terugval

Link naar dit berichtGeplaatst: 11-03-23 09:03 



 
Profiel   

Symke schreef
*knip*
Ik vind dit zo vreselijk moeilijk en blijf naar de fout in gaan. Als reactie op teveel krijg ik eerst een extra dosis energie lijkt het wel, maar met veel te hoge hartslag en oorsuizen dusnis meer een soort van paniek energie
Daar ook overheen is het echt mis. *knip*
Dat heb ik ook, maar achteraf gezien is het meestal geen energie, maar meer onrust. Ik verveel me, mijn benen zijn onrustig, ik heb het idee dat ik iets moet gaan doen en mijn hartslag is hoog. Afgelopen 3 dagen die onrust gehad en gisteren ineens doodmoe. Ik hoop dat het maar een paar dagen aanhoudt en dat ik dan weer door kan. Jij ook sterkte met je terugval! Gelukkig is alles tijdelijk dus ook dit gaat weer over.

Oh! En praat niet over jezelf als 'de fout ingaan'. Het is geen fout, het is een heel logische reactie. Helaas heeft je lijf daar een tegenreactie op en daar moet je mee leren omgaan.

Link naar dit berichtGeplaatst: 11-03-23 10:11 



 
Profiel   

Energie, hoge hartslag, hormonen, stress, lege angst en onrust. Klinken als allemaal dingen die een ontregelt sympathisch zenuwstelsel veroorzaakt.

Helemaal eens dat dat geen kwestie van schuld is, dit is denk ik wat aan de basis van long COVID ligt; een ontregelt centraal zenuwstelsel.
En wijzelf, onze omgeving, veel huidige richtlijnen in de zorg en de maatschappij moeten leren daarmee om te gaan.

Link naar dit berichtGeplaatst: 11-03-23 11:45 



 
Profiel   

Zoek maar eens op nervus vagus en Corona. Er waren twee jaar geleden al mensen die het hier over hadden.

Link naar dit berichtGeplaatst: 11-03-23 11:52 



 
Profiel   

Ja die wordt veel genoemd idd, vooral rondom stress- en ademhalingsproblematiek. Maar ik zie ook wel problemen en klachtenpatronen vanuit andere hersenzenuwen, dus ik denk dat het probleem nog wel centraler kan liggen. Er is inmiddels al aangetoond dat sars-cov2 de bloed-hersenbarrière kan doordringen.

Daarop voortbordurend, denk ik, maar dat is enorm speculatief, is dat het coronavirus nog veel meer vormen van lichamelijke of orgaangebonden ontregeling veroorzaakt. Ik denk dat dit nu nog niet wordt opgemerkt, omdat het nu enkel de ontregelingen zijn daar mensen, of we, gewoon erg veel hinder van ondervinden.

Ik kwam bijvoorbeeld ergens een studie tegen dat veel mensen met een milde covidinfectie lichte nierschade hadden opgelopen. Dat merk je natuurlijk niet zelf, symptomen krijg je pas bij veel ergere schade. Dus er kraait nu nog geen haan naar dit soort, hopelijk tijdelijke, problematiek, maar dat betekent niet dat het er niet zit. Het valt nu enkel niet zo op.

Long COVID valt natuurlijk wel heel erg op, en daar ligt nu dan ook de meeste nadruk op. Maar ik verwacht op lange termijn dat er nog meer vormen van door corona verstoorde lichaamsfuncties ontdekt zullen worden.
Wat me veel hoop geeft, is dat het tot nu toe vaak over tijdelijke verstoringen lijkt te gaan. En daarmee dus ook dat er hopelijk veel mogelijkheden voor genezing zullen bestaan. :j

Link naar dit berichtGeplaatst: 11-03-23 12:08 



 
Profiel   

C-support heeft vorige week een webinar gegeven over de stand van zaken qua onderzoek en medische ontwikkelingen rondom long-COVID.

Vooral het verhaal van dr. Alfons Olde Loohuis vond ik helder; hij legt duidelijk uit welke mechanismes ontregelt lijken te zijn bij long-COVID, de grootte en complexiteit van de problemen, maar hij laat ook een beetje doorschemeren welke verwachtingen hij heeft en in welke hoek hij zelf verlichting van enkele klachten zoekt.

Erg interessant ook om het aandeel van darmen en het belang van goede voeding hier terug te zien. Ik heb inderdaad in het begin veel gepuzzeld met mijn vaste diëtiste, vanwege snel en ongewild gewichtsverlies. Maar in die fase was ik zo enorm vergeetachtig dat ik me dat pas bij dit webinar weer een beetje herinner.

Het tweede deel van de webinar gaat over lopend onderzoek, dat vind ik zelf minder relevant als je geen onderzoeksdeelnemer daar bent.

Het webinar is terug te kijken via YouTube: https://youtu.be/W8J2XBOGp0o
Ik raad het terugkijken aan als je geïnteresseerd bent in een overzicht van de stand van zaken, of als je meer inzicht wil in het ziektebeeld.

Link naar dit berichtGeplaatst: 13-03-23 12:16 



 
Profiel   

Afanaisa91 schreef
C-support heeft vorige week een webinar gegeven over de stand van zaken qua onderzoek en medische ontwikkelingen rondom long-COVID.

Vooral het verhaal van dr. Alfons Olde Loohuis vond ik helder; hij legt duidelijk uit welke mechanismes ontregelt lijken te zijn bij long-COVID, de grootte en complexiteit van de problemen, maar hij laat ook een beetje doorschemeren welke verwachtingen hij heeft en in welke hoek hij zelf verlichting van enkele klachten zoekt.

Erg interessant ook om het aandeel van darmen en het belang van goede voeding hier terug te zien. Ik heb inderdaad in het begin veel gepuzzeld met mijn vaste diëtiste, vanwege snel en ongewild gewichtsverlies. Maar in die fase was ik zo enorm vergeetachtig dat ik me dat pas bij dit webinar weer een beetje herinner.

Het tweede deel van de webinar gaat over lopend onderzoek, dat vind ik zelf minder relevant als je geen onderzoeksdeelnemer daar bent.

Het webinar is terug te kijken via YouTube: https://youtu.be/W8J2XBOGp0o
Ik raad het terugkijken aan als je geïnteresseerd bent in een overzicht van de stand van zaken, of als je meer inzicht wil in het ziektebeeld.


Bedankt voor de tip!
gewichtsverlies had ik helaas niet, was wel gewenst geweest
Doe nu Paleo anti allergeen dieet, vgl natuurvoeding deskundige was dat waar een overbelast lichaam beste op kan herstellen
Zullen vast verschillende meningen over zijn, vooralsnog voel ik me er goed bij en houd ik het voorlopig even zo

Link naar dit berichtGeplaatst: 13-03-23 13:20 



 
Profiel   

BigOne schreef
Zoek maar eens op nervus vagus en Corona. Er waren twee jaar geleden al mensen die het hier over hadden.

Dank voor de tip, heel interessant.

Hier heb ik 3 jaar long corona weten te ontwijken maar medio februari was ik eindelijk aan de beurt. Na drie dagen voelde ik me weer beter en na een weekje ben ik weer gaan werken maar toen begonnen de klachten pas echt. Benauwdheid, hartkloppingen, brain fog en geen energie meer. Voor de longen heb ik een pufje en dat helpt wat en voor het hart wacht ik nog op 2 onderzoeken (holterkastje en een CT-scan). Waarschijnlijk zijn ook mijn nieren aangetast, wat als gevolg heeft dat ik afgelopen weekend met de ergste pijn van m'n leven te maken heb gekregen en mogelijk jicht heb opgelopen. Daarvoor zit ik nu op prednison en een hele zware pijnstiller. Het ironische is dat ik me door die pijnstiller voor het eerst in lange tijd weer 'okay' voel, ik snap nu waarom mensen daaraan verslaafd kunnen raken.

Dat nervus vagus verhaal vind ik heel interessant omdat ik vermoed dat die bij mij bijdraagt aan de alle klachten en vooral ook de ergste klacht en dat is stress. Inmiddels ben ik meer dan een maand thuis en doe ik nauwelijks wat maar ik voel me continu gespannen. Aanvankelijk ging de huisarts uit van een 'gewone' burnout maar inmiddels zitten we toch op long covid. Het beeld dat mijn smartwatch geeft is ook wel vrij typerend.

[ img ]

Vanuit het werk voel ik veel onbegrip en is de vraag toch wanneer ik weer kom. In de grafiek hierboven is ook te zien sinds wanneer we onderbezet staan en mijn afwezigheid maakt dat probleem natuurlijk nog erger. De arbodienst spoort me aan om tenminste even koffie te gaan drinken op het werk maar zelfs als ik daar al de energie voor had dan zie ik daar nu voor mij geen enkele reden voor.

Ik moest het even van me afschrijven en zal proberen het topic volledig terug te lezen. Het is in ieder geval fijn om een grote groep mensen te zien die het wél begrijpen. :)
Omhoog

Link naar dit berichtGeplaatst: 27-03-23 17:53 

Plaats een nieuw onderwerp  Plaats een reactie
Pagina 13 van de 15 [ 355 berichten ]
Ga naar pagina Vorige  1 ... 10, 11, 12, 13, 14, 15  Volgende
Vorig onderwerp | Volgend onderwerp




Zoek naar
Inloggen