Vorig onderwerp | Volgend onderwerp
Toevoegen aan eigen berichten Pagina 2 van de 2 [ 43 berichten ]
Ga naar pagina Vorige  1, 2
Plaats een nieuw onderwerp

Wanneer laat je je pony gaan?

 
Profiel   

Ik vindt dat als een paard geen paard waardig leven meer kan hebben door iets het beter is om een dier te laten gaan. De meeste mensen laten dieren toch in leven omdat ze dat zelf graag willen. Een dier doe je er vaak toch geen plezier mee. Bij de meeste dingen is het logisch om een paard te laten gaan zoals een gebroken been of een draai in de darmen met weinig overlevingskansen.

Een aantal reden om er een einde aan te maken zou voor mij zijn: Niet meer goed kunnen eten door het verlies van veel tanden , zware artrose waarbij het paard niet lekker mee kan komen , ernstige lichamelijke aandoeningen waarbij het paard extreem veel ongemak zou hebben enzovoort.


En inderdaad soms kun je gewoon lezen in de ogen dat het genoeg is geweest. Ik heb dit bij een mens al eens ervaren maar een mens kan nog praten. Bij een dier moet je het ook soms echt af kunnen lezen. Het mooiste zou zijn het eeuwige leven maar helaas kan dat niet. En ook ik ben soms wel eens te ver gegaan met het beter maken van een dier , puur omdat ik het wou maar het beestje was gewoon op door het ziek zijn ( dit ging om een cavia). Sindsdien zou ik wel wat sneller kiezen voor inslapen en niet meer eindeloos proberen.

Ooit zal ik de keuze bij mijn Fjord met artrose moeten maken. Een Fjord is wel een extreme doorzetter en zal pijn vaak verbergen. Nu heeft mijn Fjord nog heel veel levenslust wat dat betreft. Haar ogen glimmen nog , ze haalt nog grappen uit , eet als een gek , is niet mager en vindt de ritjes nog best leuk. Ik rij haar niet vaak meer maar mijn verzorgster zeker nog 2x in de week. Dit is vooral recht toe recht aan. Ik heb haar 2 dagen geleden weer eens gereden en dan merk ik dat ze echt even blij is dat ik weer met haar ga rijden. En dan gaat ze ook nog best een beetje showen en leuk lopen. Zolang ze nog zo gelukkig buiten staat in de kudde , is er wat mij betreft nog niet veel aan de hand. De winters beginnen nu echt wel lastiger te worden merk ik. Ik denk er nog niet teveel over na , maar ik weet wel dat zij niet uit zichzelf gaat en dat het waarschijnlijk ooit wel inslapen gaat worden.

@chasey

Wat heeft je Fjord een lieve uitstraling. Ik herken de sterke wil bij mijn Fjord ze zijn soms heel hard voor zichzelf.
Laatste bericht

Link naar dit berichtGeplaatst: 10-08-21 22:52 



 
Profiel   

Past ook wel in dit straatje en gezien mijn eerdere post: wat vinden jullie van een paard op Metacam laten staan? Dus niet voor 2 weken maar gewoon voor zolang het nog mag duren? Al dan niet een onderhoudsdosering dus bv helft van het gewicht.

Ik merk dat ik hier anders tegen aankijk dan met een hond of kat. Ben met mijn paard eerder bang dat ie zichzelf daardoor juist kapot loopt en gekke sprongen gaat maken wat z'n benen niet meer op kunnen vangen ofzo.

Link naar dit berichtGeplaatst: 10-08-21 23:04 



 
Profiel   

Langdurig op pijnstillers zonder zicht op verbetering ga ik niet doen. Dan is het al duidelijk dat het niet meer paard waardig is.

Link naar dit berichtGeplaatst: 11-08-21 06:53 



 
Profiel   

myk_en_shant schreef
Mijn ervaring is, dat je het voelt wanneer het klaar is.

Dit inderdaad.
Bij mijn Shetlandruin (17 jsa, hoefbevangen, PPID) zag ik het al maanden van tevoren aankomen maar na het plotselinge overlijden van zijn vrouw (mijn Setlandmerrie, 21 jaar, zware koliek) ging het heel hard. Ondanks dat hij mijn 2 Tinkers nog als gezelschap had.
Op een gegeven moment kwamen we op het punt dat het mijn hart iedere keer brak om hem te zien lopen ondanks een zakje buut per dag. Op donderdag de DA gebeld voor een afspraak op maandag. In het weekend heb ik hem overgedoseerd met buut en mocht hij samen met de tinkers de wei op en zich zat vreten aan gras.

Het inslapen ging vlot. Mijn DA had zich goed voorbereid met een extra hoge dosering aan verdoving want ze wist dat hij een vechter was.

Link naar dit berichtGeplaatst: 11-08-21 07:10 



 
Profiel   

Polie heeft een top leven met 2 coënzymen pilletjes per dag. Is geen pijnstilling maar grijpt heel diep in op het metabolisme van het lichaam. Zodra we stoppen meestal deze maand zie je haar weer achteruitgaan en het begint altijd met haar nek die weer vetter en strak wordt na paar weken. Dus die heeft levenslang gekregen.
Ze kan daardoor galopperen, draven in de kudde. Heeft een mooi plekje en ze ziet er prachtig uit. Al haar verspringende kreupelklachten zijn verdwenen. Dit is dus zeer paardwaardig.
Het ligt eraan denk ik wat je geeft.

Link naar dit berichtGeplaatst: 11-08-21 07:28 



 
Profiel   

Levenslang op pijnstilling vind ik niet per se een probleem, maar de kans is wel groot dat het niet al te lang duurt voordat het eindig is. Zichzelf kapot maken ben ik niet zo bang voor, meestal valt dat best wel mee en kapot zijn ze toch al. Liever kwaliteit van leven dan kwantiteit.

Link naar dit berichtGeplaatst: 11-08-21 07:51 



 
Profiel   

bigone schreef
Ik had een jonkie met cushing, net 10. En aangezien ik een pony op een postzegel zetten met een beetje hooi terwijl de rest de wei in ging niet paardwaardig vind en ze weer richting bevangenheid ging ondanks anderhalve pil prascend heb ik ter plekke besloten dat het genoeg was.
Ze zag er prachtig en gezond uit, tot ze moest lopen die dag. Dierenarts was een vreemde , eigen op vakantie en hij hoorde me aan en heeft haar laten gaan.
Had ik haar nog kunnen laten leven? Ja maar niet paardwaardig. Ik vind dat dieren veel te vaak te lang in leven worden gehouden met allerlei lapmiddelen.


Dit vind ik lastig.

Veel paarden zijn metabolisch niet geschikt voor Nederlandse weiden. Ik ken toch heel wat paarden die met cushing fit oud zijn geworden en gehouden zijn op hooi maar toch meer dan voldoende loopruimte. Toen deze paarden ouder werden en een toegenomen voedingsbehoefte hadden konden ze met een pilletje prascend ook weer enkele uren grazen.

Een paard eet van nature ook slechts voor een deel mals gras, we hebben onszelf een beetje wijsgemaakt dat ze alleen gelukkig zijn als ze de hele dag met de kop in het gras staan. Maar een erg groot deel van de paarden wordt daar ziek van.

Er is natuurlijk ontzettend veel meer te verzinnen dan een postzegel. Er ontstaan niet voor niks zoveel bewegingspensions.

Link naar dit berichtGeplaatst: 11-08-21 07:51 



 
Profiel   

Mijn oudje met cushing kon gewoon de hele dag op de wei met zijn pracend.
Dat hij cushing had ben ik dus achter gekomen omdat hij licht bevangen stond, wat niet echt bij hem hoorde.
Mooi aan gewicht en nooit last van gehad. Kwpn-er dus ook minder gevoelig wat dat betreft.
Verder had hij toen nog geen symptomen als slechte vacht enz.

Kan me wel voorstellen dat als mijn tinkers dat nu krijgen het wel meer mee gaat spelen.

Link naar dit berichtGeplaatst: 11-08-21 09:06 



 
Profiel   

Wanneer hij ziek wordt en de kans op een pijnloos herstel klein is.
Wanneer hij niet meer paardwaardig kan leven
Wanneer ik hem minimaal een half jaar op boxrust moet zetten en de kans dat het daarna weer goed komt niet gegarandeerd is.

Mijn pony is echt een buitenpony, als er morgen gezegd word, mennen kan niet meer, maar verder is hij pijnvrij, prima dan mag hij lekker in de kudde lopen en ga ik kijken naar de mogelijkheden voor een opvolger.

Wanneer de dierenarts zegt dat er niks anders op zit dan opsluiting laat ik hem inslapen. Dat ga ik hem niet aan doen. Dan is het IMO niet meer paardwaardig en hou ik hem alleen maar in leven om geen afscheid te hoeven nemen, dat verdient hij niet.

Link naar dit berichtGeplaatst: 11-08-21 09:13 



 
Profiel   

Je weet wanneer het tijd is zoiets voel je opeens

Mijne had gewone longontsteking met 35 jaar
Heb 2 weken geprobeerd misschien achteraf niet goed genoeg
Maar 35 is goed zo hij was nog maar 3 jaar met pensioen

Link naar dit berichtGeplaatst: 11-08-21 09:17 



 
Profiel   

Ik denk dat velen het al gezegd hebben, maar het is een combinatie van voorgevoel en de blik in de ogen van een dier.

Ik heb afgelopen mei mijn pony op veel te jonge leeftijd moeten laten gaan aan de gevolgen van hoefbevangenheid. Toen ze eind februari weer tekenen toonde van hoefbevangenheid, wist ik eigenlijk al dat ik de keuze moest gaan maken om afscheid van haar te nemen.

Ze stond op een hele hoge dosis medicatie, is door verschillende hoefsmeden bekeken maar ondanks dat zag ik niet meer de pony die ik daarvoor had. Een ondeugende draak die je achterna liep en in je kont probeerde te happen als je niet oplette. De twinkeling in haar ogen was verdwenen en voor mij was dat de grens.

Ook al had ik het er emotioneel heel zwaar mee, ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om haar te laten leven puur voor mijn zelfbehoud.

Link naar dit berichtGeplaatst: 11-08-21 10:31 



 
Profiel   

Ook bij mijn paard was het vrij ‘duidelijk’. Ze liep al jaren slecht (spat, rugproblemen en waarschijnlijk bekkenproblemen). Op een dag kon ze haar stal amper meer uit, ondanks de buut, en zag ik in haar ogen/blik dat het klaar was. Als een paard met zware pijnstilling nog zoveel pijn heeft is het tijd.
Heb die dag de DA gebeld en 2 dagen later is ze ingeslapen.

Bij mijn eerste pony had ik dat gevoel minder. Pony was oud en om de paar weken stond ze kreupel. Toen heb ik ook gezegd als ze voor een 4e/5e keer kreupel wordt laat ik haar gaan.

Link naar dit berichtGeplaatst: 11-08-21 11:20 



 
Profiel   

Bijzonder, die blik in de ogen. Heel herkenbaar.
Er komt een dag en dan zie je, voel, weet je dat het klaar is.
En dan gaan ze ook in alle rust, hun tijd is gekomen.

Als het kan gun ik ze overigens ook nog wat reservetijd, ik zet ze gewoon op de buut - maar ook dan is er ergens een moment dat het klaar is.

Link naar dit berichtGeplaatst: 11-08-21 11:36 



 
Profiel   

[ img ]
Jeetje gister toevallig een stukje gelezen in dit topic en vandaag hebben we op het werk de moeilijke beslissing moeten maken om onze topper van een fjord te laten gaan hij was al oud tegen de 30 en heeft altijd heel hard gewerkt en ging tot vorige week nog lekker mee met onervaren bosritjes van de week was hij gevallen op het erf en kregen we hem alleen met behulp van de trekker overeind maar dat hij weer stond liep hij al was het wat stijf en had wat schaaf plekken al weer lekker een paar daagjes in de wei . Maar helaas was hij vanmorgen lekker gaan liggen in de wei en toen kregen we hem weer niet overeind en toen was het klaar . Het is gewoon balen want in zijn hoofd was hij nog lang niet klaar maar zijn lichaam was op jeetje wat gaan we hem
Missen zoveel gave dingen met hem meegemaakt

Link naar dit berichtGeplaatst: 11-08-21 19:55 



 
Profiel   

Bij deze wil ik het topic even een schop omhoog geven, dat er meerdere mensen nog hun verhaal delen. Het speelt bij mij nog heel erg en om 'ervaringen' te lezen helpt misschien.

Link naar dit berichtGeplaatst: 21-08-21 19:50 



 
Profiel   

Vind dit een hele lastige. Zelf zou ik er voor kiezen wanneer ik zie dat het paard er geen plezier meer in heeft, geen glans meer in zijn ogen heeft. En geen paard waardig leven meer heeft.

Maar wanneer dat moment er is, blijft het altijd weer lastig merk ik.

Link naar dit berichtGeplaatst: 22-08-21 19:51 



 
Profiel   

Ik heb er zelf gelukkig nog nooit een beslissing over hoeven maken maar (het is al veel gezegd hierboven) als een paard te lijden heeft zou het voor mij klaar zijn. Als je de pijn niet meer kan oplossen door behandeling etc. Als er geen pijnvrij toekomstperspectief meer is.

Link naar dit berichtGeplaatst: 06-10-21 09:02 



 
Profiel   

Juut schreef
En ook: als ik mijn pony met grote beperkingen niet meer zelf aan kan houden. Deze is hard, maar hoeveel 'projectpaarden' 'weidemaatjes/ coachpaarden' komen nu echt op een goede plek? Liever een kort en goed leven, dan langer en gevuld met ellende.


Hier ben ik het ook volledig mee eens. Het klinkt misschien hard, maar het is heel liefdevol.
Omhoog

Link naar dit berichtGeplaatst: 06-10-21 09:23 

Plaats een nieuw onderwerp  Plaats een reactie
Pagina 2 van de 2 [ 43 berichten ]
Ga naar pagina Vorige  1, 2
Vorig onderwerp | Volgend onderwerp




Zoek naar
Inloggen