Beste allemaal,

Lang verhaal kort; begin dit jaar is onze bejaarde pony overleden. Het was eigenlijk de bedoeling om op zoek te gaan naar een jong paard, maar een maand geleden kwam een oude merrie op ons pad. 20 jaar, altijd buitenritten gedaan en zelfs meegelopen met sinterklaasoptochten. Ze zochten een fijn thuis met dagelijks weidegang, veel liefde en aandacht en af en toe een buitenrit. Wij hadden plek en nog liefde over, dus zijn ervoor gegaan. Het paard had lang op dezelfde locatie gestaan, maar ging regelmatig mee op weekendjes weg, ponykampen en buitenritten op vreemd terrein. We waren er dus eigenlijk vanuit gegaan dat ze behoorlijk snel zou wennen.

Het laatste is totaal niet het geval. Al weken krijgt ze rust en regelmaat, maar er blijft echt geen land mee te bezeilen. Er lijkt ook niet echt verbetering in te zitten. Al weken loopt ze bijvoorbeeld elke dag hetzelfde stukje (van stal naar de wei en terug), maar ze blijft het doodeng vinden. Het is bijna met gevaar voor eigen leven. Poetsen lukt eigenlijk niet en we kunnen er dus ook absoluut niet op.

We weten dat een verhuizing een ingrijpende gebeurtenis is, zeker voor een ouder paard, en ze krijgt dan ook alle tijd natuurlijk, maar zijn er manieren waarop wij haar kunnen helpen? Ze staat (natuurlijk) met andere paarden samen. Ze eet ook goed.

Tijd geven…. Er zijn zat paarden die meer dan een half jaar nodig hebben om wat hun draai te vinden. Geef ze ruimte en tijd en forceer niets.

Zijn haar ogen wel goed?
Misschien ziet ze slecht en schrikt ze daarom snel en wordt ze banger.

Ik heb een merrie van 18 (wel al meer dan 12 jaar bij mij) en die kan ook echt een stresskip zijn. Wat voor die van mij werkt is gewoon doorgaan alsof het de normaalste zaak van de wereld is en “doorgaan”. Geen situaties ontwijken omdat ze het eng vind, maar juist doorzetten. Mijn merrie neemt uiteindelijk “mijn houding” over.

Ik zou daarom ook veel met het paard proberen te doen, poetsen enz.

Wellicht kun je goed gedrag eventueel bevestigen met clickertraining? Of iets van grondwerk gaan doen (parelli? Iets anders wat bij je past?) Dan gaat ze wat meer aan jou hangen, en jou zien als leider want dat gevoel heeft ze nu duidelijk niet en dat veroorzaakt soms ook paniek bij een paard. Komt over alsof ze een leider mist.

Rare vraag maar ander voer... die van mij kan op een half schepje basis brok al vliegen
en met kreupelheid en 2 weken rust en wandelen langs de weg ( rij normaal 1x per weekbuiten) gaat ze rustig op de achterbenen voor een auto of een gras spriet..

Voer kan veel doen

Inderdaad, als eerste kritisch naar het voer kijken en dan met name suikers/zetmeel. Ik heb van de zomer mijn merrie van 20 verhuisd en ze is nu op het punt dat ze vast kan staan en niet over de zeik raakt als ik even de hoek om ga. Ik heb haar wekenlang op het land gepoetst omdat ze er simpelweg niet klaar voor was om daar weg te gaan. Gewoon tijd gunnen en goed kijken wat ze aankan, stapje voor stapje