Iets waar ik eigenlijk niet over wil nadenken, maar het stiekem toch een beetje de tijd wordt om er toch bij stil te gaan staan. Je paard met pensioen

Mijn merrie staat voor de randstad best oké. 24/7 in een paddock met haar shetlander maatje, klein afdakje, onbeperkt hooi, groot gedeelte zand (met drainage eronder) en een verhard deel waar ze worden gevoerd. Bij naar guur weer, of als ze om welke reden dan ook niet happy is (bv december door vuurwerk) komen ze een nachtje op stal. Ik bepaal zelf het voer (onbeperkt hooi), doe alles zelf (1x per dag aanwezig), en in de zomer kan ze lekker 24/7 op het land. Echter, in de wintermaanden is beweging toch een stuk beperkter in de paddock. Ondanks dat de redelijk de ruimte hebben, zijn het aantal stappen die ze afleggen een stuk minder dan zomers op het land. Ik vind zelf de paddock ddan ook niet echt een vervanging van beweging. Nu ze nog 'aan het werk gaat' niet heel erg, maar als ze straks echt met pensioen zou moeten, zou het wellicht beter kunnen. Een plek met meer ruimte, waar ze meer stappen zou zetten dan in de huidige paddock, wat ook ten goede komt van haar artrose.

Echter loop ik tegen het probleem aan; ze is niet echt sociaal... Met mijn shetlander gaat het goed, maar die heeft het soms nog best zwaar te verduren (niet met en niet zonder elkaar...). Samen uit 1 bak eten met andere paarden is bv echt iets dat ik nooit bij haar zie gebeuren Veel pensioenopties met tracks e.d. zijn in groepsvorm. Ik vraag mij sterk af of dat goed zou gaan, omdat ze - ondanks dat ze over de jaren wel milder is geworden - onvoorspelbaar is in haar gedrag naar andere paarden.

Door haar karakter denk ik zelf dat er niet echt betere opties te vinden zijn dan de huidige situatie waarin ze wordt gehouden, maar wellicht dat bokkers andere ervaringen hebben en mij een andere kijk op de situatie zouden kunnen geven? Zijn er mensen met ervaringen met een niet sociaal paard op pensioen zetten op een andere plek?

Alvast bedankt voor jullie reacties

Ik heb een merrie die erg graag haar eigen ruimte heeft. Een paddock Paradise of paddock überhaupt is niet aan haar besteed met 99% van de paarden.

Ik heb haar momenteel op een halve of hele hectare grasland met 4 andere paarden. Dat gaat goed en ze is zelfs socialer geworden omdat ze weet dat de ruimte er is.

Misschien dat zo iets mogelijk is voor je?

Mijn ruin staat te knuffelen met mijn merrie. Maar dan ineens is hij klaar. Moet ze ook weg.
Eten kan alleen met meerdere hopen.
Staan ze te klein (20x20) kan hij echt meppen naar haar.
Staan ze ruim dan nooit.

Dus ik denk als jou paard naar een pensioen plek gaat met echt ruime.
Dus niet van die kleine pp's die op bokt nog vaak bejubeld worden het wel zal gaan.

In Brabant zitten er een paar. Echt met hectaaaares land.
Meerdere voer plekken.
Denk dat veel paarden daar paard kunnen zijn ook al zijn ze wat minder sociaal in een kleine ruimte


Nadeel vlug 1.5 uur rijden.
Dat moet je maar net willen.

Ja, dat stukje over de afstand moet ik ook nog laten bezinken en goed over nadenken... Ik heb haar al iig 15 jaar dagelijks in handen (en stiekem gaan we al 18 jaar samen op) en dat uit handen geven zal ook wel een heel ding gaan worden waar ik goed over moet na denken. Maar als ik haar daarmee langer 'bij mij' kan houden en blij kan houden, is het wel de overweging waard, hoe moeilijk ook.

Mijn merrie staat in zo'n groep in Brabant op een paar hectare. Heel erg fan van anderen was ze nooit zo snel, ze mept niet maar zocht wel altijd haar rust op. Vond het dus wel spannend hoor nu met een hele kudde! Maar ze hebben zoveel keuze en lopen elkaar totaal niet in de weg... Haar zag ik ook echt niet eten met anderen, maar nu heeft ze gewoon haar 'vrienden' uitgekozen en gaat dat echt heel erg goed. Het bevalt mij ook echt super, het loslaten was even moeilijk maar als ik zie hoe ze er nu bij sta heb ik echt geen moment spijt.

Je zou ook je eigen plek kunnen aanpassen. Een stuk land opofferen om extra ruimte en paden te maken, zodat ze het hele jaar lekker kunnen scharrelen.


Alhoewel ik bovenstaande stalling ook wel super fijn vind klinken.

Wij hebben hier een 26 jarige pensionada staan die vroeger schijnbaar echt niet bij andere paarden kon staan. Bij ons staat ze permanent een stabiele kudde waarvan ze tot 2 jaar terug de leider was. Maar ze staan altijd op meerdere hectares gras dus altijd wat te eten. En de kudde is rustig en ze weten wat ze aan elkaar hebben.

Bedankt voor alle reacties!

Ze staat nu al 13 jaar met dezelfde shetlander, en die heeft het nog altijd wel zwaar te verduren soms. Ze kriebelen nooit, staan wel eens naast elkaar te suffen, maar dan kan mijn grote ook plots shaggo zijn en moet de kleine wijken. Dat doet ze gelukkig ook. Ze kan zo omslaan. Misschien dat het op een groter stuk beter zou gaan, ik weet niet of ik dat zou aandurven, maar wellicht het proberen waard.

@ Monsera, helaas is het aanpassen van de plek waar ze nu staat niet mogelijk. Ik sta op een pensionstal en ben afhankelijk van de staleigenaar. In de winter zijn de landen echt heel erg nat en modderig, ondanks dat wij nog het geluk hebben dat er iets van drainage onder zit. Maar het is verder klei of leemgrond, dus niet echt fijn helaas.

@ DP klinkt idd wel een beetje als mijn merrie. Ze zoekt paarden soms wel op (bv als ze hengstig is ook ) maar opeens slaat ze als een blad aan de boom om en moet je ook maken dat je wegkomt. Ze lijkt soms ook wat 'chinees' te praten, niet elk paard heeft dat op zo'n moment door. Afgelopen 10 jaar heeft ze alleen bij mijn shet gestaan en de rest allemaal met een draadje er tussen.
Fijn dat het bij jou ruin nu wel werkt als er veel VEEL ruimte is. Ik denk dat mijn dame het misschien ook wel zou moeten kunnen.

De afstand moet ik nog ook wel over nadenken. Dat lijkt mij heel lastig... Het hoeft nu nog niet, maar omdat ze afgelopen winter wel slechter was geworden, vind ik het wel eerlijk om er over na te denken. Eerst komt gelukkig de zomer, dan staat ze 24/7 op het land en hoop ik er nog iig de zomermaanden over kan nadenken!

Begrijpelijke overwegingen en het blijft lastig.

Mijn ervaring met groepen is dat vaak als de groep groot genoeg is, en de ruimte er uiteraard is, ook de sociaal lastige paarden een plekje weten te vinden. Op veel pensionstallen zijn groepen kleiner en moeten ze maar opschieten met de combinaties die wij maken. Soms blijkt dat heel lastig, ergens is dat niet gek want ook wij klikken niet altijd met mensen waarmee we opgescheept worden.

Wat ik merkte in een grote groep jonge paarden en nu ook lees bij bijvoorbeeld de paardenkamp, is dat de groep niet één hechte club is maar waar binnen paarden elkaar opzoeken. Je krijgt dus kuddes in de kudde. Met een situatie als de jouwe zou ik zoiets wel aandurven en erop vertrouwen dat ze juist haar maatje kan vinden in een dusdanige grote groep.

Maar, zelf zou ik het wel lastiger vinden mijn paard ver weg te zetten op pensioen, dus op dat vlak zou ik er meer moeite mee hebben dat los te laten.

Ik denk eigenlijk dat elk paard in de winter minder stappen zet dan op de wei. Ze eten dan namelijk hooi uit een bak of net. En aangezien er verder niks te grazen valt blijven ze dus voornamelijk bij het hooi staan.

Dat zie ik hier ook en hier staan ze op een Winterweide van 0,3ha ongeveer maar ook voornamelijk aan de hooibak.

Hooi op meerdere plaatsen hangen zou eventueel een oplossing kunnen zijn. Let wel ik zeg kunnen want ze zouden ook net zo goed eerst 1 net kunnen leeg eten en dan verder aan het volgende net, dan leggen ze net zo goed weinig afstand af.

Verder denk ik dat je paard nu echt wel fijn staat met elke dag buiten kunnen komen. Dat vind je volgens mij aan de Randstad niet veel meer.
Als je je goed voelt waar ze nu staat zou ik eerlijk gezegd niet verhuizen.

Ik heb trouwens 2 paarden met artrose. En beide staan in de winter gewoon meer stil aan de hooibak of als ze genoeg gegeten hebben gaan ze gewoon ergens liggen/staan rusten.
Ik geef beide wel een supplement voor de gewrichten te ondersteunen.

Als ze gepensioneerd is zou je misschien ook wandelingen kunnen maken. Eventueel aan de hand als onder zadel niet meer gaat.

Mijn oudje van bijna 34 is nu 3 jaar met pensioen. Hij staat alleen in een paddock, kan wel over de rand kriebelen met een ander maar hij doet dat nooit. Op de wei staat hij alleen met een draadje ertussen naast andere paarden, hij komt gewoon niet snel genoeg meer weg als er iets gebeurt en hij heeft gewoon geen behoefte meer aan contact.... we laten ze vaak zat snuffelen / kroelen aan een touwtje maar na 5 tellen loopt hij toch weer weg....
Hij is blij, is vrolijk, ligt, rolt en doet zijn ding dus ik hou hem lekker op deze manier tot hij er niet meer is. oke, kost wel wat maar ach, hij kost al 27 jaar geld dus dit mag ook

Ik ben misschien ook op zoek, voor een niet zo oude merrie met artrose.
Waarvan iedereen zegt: 'Hé ben jij van die dominante vos'?
Dus daarmee kunnen we ook niet iedereen lastig vallen...
Ik vind dit wel geschikte opties:
https://www.hetpaardenrusthuis.nl/stallingsvormen
http://hinnikenhouse.nl/hinnikenhouse/Home.html

Het afscheid wordt zwaar, maar ik zoek vooral een plek met veel ruimte waar ze fijn oud kan worden en wat een beetje betaalbaar is. En dat is er zelfs hier in de buurt niet te vinden.

@ RianneH, ik denk dat het met ruimte, regelmaat en voldoende eten idd wel goed zou moeten komen waarschijnlijk, maar het blijft wel spannend om die stap te nemen.

@ Art_Ificious; klopt idd dat er sowieso minder stappen worden gemaakt in de winter, maar in een grote weide is het denk ik altijd wel meer dan op mijn paddock van 15x15 denk ik. Ze staat hier idd verder wel echt prima, het is echt zo'n top plek waar ik niet snel weg zou willen. Maar ik merkte afgelopen winter dat het toch best snel slechter ging, en mogelijk ook door het minder lopen? Als ze zou verhuizen moet ze het echt nog beter krijgen dan nu, zou dan vooral om weidegang of iig meer ruimte voor de winterperiode gaan. Ik ben nog niet zo ver dat ik het zou kunnen hoor... maar als ik haar daarmee langer goed zou kunnen houden en (egoïstisch) ook wat langer 'bij' mij zou kunnen houden (relatief, als ze verder weg komt te staan ) zou ik het wel willen overwegen.

Wandelen doen we nu idd ook. En ik ga kijken of we toch nog wat kunnen doen qua arbeid wat ze leuk vind en waar ze baat bij gaat hebben. Nu het weer beter en warmer wordt, merk ik ook dat ze weer blijer is



Dat klinkt wel fijn

Voor wat betreft de kosten zou het mij overigens niet echt uitmaken. Ze hoeft niet goedkoper te staan dan de huidige plek, ik denk dat andere plekken sneller duurder zouden uitkomen gok ik (zeker als je benzine kosten erbij rekent).

@ Kendra; moeilijk hoor die overwegingen, ik snap goed dat je er toch ook tegenop kijkt. Ik ben er ook nog niet echt aan toe Maar wil me wel een beetje oriënteren. De opties die je noemt klinken wel fijn, vfijn dat er verschillende vormen zijn voor verschillende paarden.

In de zomer staat mijn merrie nagenoeg ideaal, tussen de paarden, eigen weide en 24/7. Het zijn vooral de wintermaanden die eventueel beter zouden kunnen.

Nu staat ze zo met mijn shetlander.
[ img ]

Beter dan dat ís haast niet te vinden.

Ik zou niet verhuizen. Echt niet.

Zou ook niet verhuizen, hoor. Wandel wat meer met haar in de winter, ga bv lange teugelen, dan kan ze prima onbelast bewegen, naast haar tijd in de paddock of de wei.

Ik heb een vrij aso paard Ze is 20 jaar, en staat al 10 jaar op pensioen wegens artrose.

Ik heb ook moeten zoeken naar dé plek hoor. Die heb ik gelukkig ook gevonden!
Wij staan half-pension (zelf de stal uitmesten + 's avonds voeren), op een weide met schuilstal met betonnetje ervoor. Heerlijk plekje, loopt echt nooit onder water. Ze staat tussen 2 andere weien in, dus vriendjes langs de draad.

We zitten nu in een periode waarin we proberen maatjes te worden met het buurpaard, maar dat is een ruin die haar helaas dagelijks meermaals probeert te dekken. Zonde, want verder komen ze super goed overeen, ze eten zelfs uit dezelfde bak - een Godswonder met mijn paard haha.

Ze staan nu weer even naast elkaar ipv samen, in afwachting van een middeltje dat de hormonen van de ruin zou moeten onderdrukken.

Ik wil maar zeggen: het bestaat hoor. Er bestaan plekken waar ze een weitje per paard kunnen krijgen, met andere paarden naast dat weitje. Ik woon wel in een groene omgeving.

Ik zou zelf een grotere groep (ook met een hele grote wei) niet aandurven. Daar is mijn paard gewoon niet sociaal genoeg voor, ze krijgt het op haar zenuwen van soortgenoten Ik heb een huismus, die zou meteen de stal willen claimen en zou andere paarden daar met de tanden bloot gewoon uitjagen.

Sta je niet gewoon goed waar je nu staat? Als ik het zo lees, denk ik niet dat je hoeft te verhuizen, dat je daar wel een fijn plekje hebt voor je paard

Bij ons in de buurt is er een “individuele” pensioen stalling. De paarden hebben allemaal hun eigen paddock, weide en box en staan dus apart. Dat is op basis van volpension dus ook ideaal als je wat verder weg woont. Het ziet er heel netjes uit allemaal. Voor minder sociale paarden of bijvoorbeeld met een blessure zou zoiets wel geschikt kunnen zijn denk ik.
Voor mijn hele sociale pony zou ik het niet de juiste keuze vinden overigens maar ik denk dat iedereen dat zelf moet inschatten.
Dit is overigens in Noord-Holland dus mogelijk wel te ver uit de buurt voor jou, TS.

Juist voor pensioen zoek ik voor mijn asociale merrie een plek in een kudde, een groot weiland/gebied waar ze 24/7 buiten staat (met schuilmogelijkheden).
Als een paard verder niks te doen heeft vervelen ze zich toch te pletter in een individuele stalling?
Misschien leuk voor de eigenaar - maar dat mag uiteindelijk geen argument zijn....