Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
flavlip schreef:Ik snap je, maar die gevoelens mogen er ook zijn hè. Het geeft alleen maar aan hoeveel je van hem houdt, dus tegelijkertijd is het ook iets moois. Natuurlijk doet het pijn en maakt het je verdrietig om te denken dat hij er misschien over niet al te lange tijd meer is, maar het is niets om je voor te schamen en soms is het ook goed om die gevoelens even toe te laten. Het enige dat je daar denk ik tegen kunt doen, is afleiding zoeken op de momenten dat het gepieker je teveel wordt en je er even niet mee bezig wilt zijn.Dankje mkango! Ja, dat doe ik ook echt als ik bij 'm, heel bewust poetsen, aaien, kroelen, echt in 't moment zijn en ook veel naar 'm kijken, gewoon bij 'm zitten in de wei of paddock. Dat helpt zeker! Vooral omdat paarden een ster zijn om in 't hier en nu te blijven, dat heeft m'n pony me wel geleerd. Alleen kan ik niet altijd bij 'm zijn helaas. Probeer nu wel vaak het laatste moment dat ik bij 'm was even "terug te halen" daar aan te denken en zo dan de pieker gedachten te stoppen. Anders stort ik gewoon af en toe in, bij de gedachte alleen al dat ik 'm "ooit" moet gaan missen, terwijl 't nog niet zover is. Gewoon het besef dat dit moment steeds dichterbij komt. Ik wil niet verdrietig zijn, juist blij en dankbaar dat hij er nu nog is. Alleen dat is soms zo moeilijk.