Nou precies dat inderdaad, de onmacht voelt gewoon zo naar.
Nadyn was ook echt mijn paard, voelde alles aan, zelfs dat mijn zusje zwanger was maar het mij nog niet kon vertellen omdat dat nog te vroeg was, ik dacht dat hij ziek was en zo nog heel veel bijzondere dingen mee gemaakt met hem. Had een verzorgster voor hem want ik kon niet altijd, nou als zij op dinsdag geweest was, had ik 2 dagen lang een kont naar me toe gedraaid als ik op stal kwam, hij wilde niemand anders op zijn rug, alleen mijn zus, dochter en ik konden goed met hem overweg, maar dan ook gelijk dat hij voor je door het vuur zou gaan, heerlijk paard was het...
maar inderdaad, heb dit topic ook daarom geopend, had ik maar, kon ik nog...t blijft spoken in mijn hoofd.
Ook het feit dat zijn shet vriendje achter blijft en niets heeft met de andere twee is gewoon heel zielig, weet ook even niet wat ik daar mee aan moet maar omdat ik nog zo hoog in mijn emotie zit, moet ik het even los laten voordat ik straks weer iets er bij heb staan wat niet verstandig is...