Na ons slechte 2020 (spierblessure, peesblessure en een ontsteking bij Eva, hersenschudding bij mij) begon ons 2021 redelijk. Oke, ik kon nog niet echt rijden dankzij mijn hersenschudding, maar ik had iig met Eva afgesproken dat we dit jaar de dierenarts minder vaak zouden bezoeken…
Februari: Blijkbaar had ik ipv ‘minder afspraken’ moeten gaan voor ‘minder kosten’. Eva had opeens heel veel moeite met de rechtergalop onder zadel. Onbelast ging wel, alleen iets stijf achter. Gelukkig nam onze DA haar klachten toch heel serieus en stuurde ons door naar de Lingehoeve voor een scintigrafie. Lekker, precies in die week dat er overal sneeuw lag, gelukkig waren de wegen op tijd vrij.
Mijn hart brak een beetje toen ik Eva op de kliniek achter liet. Ze kan totaal niet alleen staan en voor een scintigrafie moeten ze in een stal met dikke betonnen muren. In dat stukje zijn wel meerdere stallen, maar helaas was Eva de enige scinti patient en stond ze echt helemaal alleen.
Twee dagen later werd ik gebeld door de arts, SI gewricht en hals waren het probleem, maar voorzichtig positief advies en voor haar leeftijd vonden ze haar verder erg goed. Vrijdag mocht ik haar ophalen, hoorde mijn stem en werd helemaal enthousiast, zo blij om mij weer te zien. Zaterdag heeft mijn eigen DA beide ontstekingen ingespoten en mocht ik vrij snel daarna weer opbouwen.
Maart stond in het teken van opbouw, onder begeleiding van mijn instructrice die ons echt enorm heeft geholpen. Eind maart was ze zo goed dat we voorzichtig weer konden denken aan wedstrijden en een online L1 proefje opnamen. De punten waren slecht en de kritiek erg onaardig, ik was vooral boos op mezelf en ging keihard aan het werk om te verbeteren. Stand begin 2021: L1+4. Screenshot uit het online proefje:
April: Voor het eerst in lange tijd weer eens op pad, naar onze eigen vereniging voor een proefgerichte clinic.
Hard aan het werk gezet en dit direct meegenomen in twee online proefjes. Stand L1+7.
Mei: we waren lekker op dreef en bleven bijna wekelijks een online proefje opnemen.
Einde van de lockdown kwam in zicht en ik wilde heel graag L2 kunnen starten zodra meetmomenten weer mogelijk zouden zijn en dat lukte! Ook vierden we haar 18e verjaardag. Stand eind mei: L1+11.
Juni: twee daagse wedstrijd bij onze vereniging (had ik al gezegd dat wij best fanatiek zijn?). Weddenschap afgesloten met mijn instructrice dat ik bij 4 winstpunten zou trakteren. Na dag 1 had ik 1 winstpunt en dacht ik daar makkelijk vanaf te gaan komen, maar op dag 2 haalde mijn knappe dame zo maar even 3 winstpunten voor mij binnen. Wat een geweldig paard heb ik toch! Stand eind juni: L2+5. Deze maand kwam Nikki de Kerf langs om haar prachtige fine art foto’s te maken van Eva, die de aandacht erg leuk vond.
Juli/augustus. Ik kwam op het briljante plan dat we ook wel eens naar onbekende locaties konden gaan (als Eva iets niet leuk vind…). Het resultaat was wisselend, maar we haalden toch ook wel wat winstpunten binnen. Stand eind augustus: L2+11
September/oktober: na een welverdiende vakantie pakten we de training weer op. Eind september organiseerde mijn instructrice bij haar op stal een proefgerichte clinic (van haar instructrice). Daar werkten we er vooral aan om Eva haar achterhand er meer bij te krijgen. Eva is groot en lang en hangt graag in mijn handen, dus dat was (is) best een uitdaging. Toen ik Eva kocht was mijn doel om ooit M met haar te starten en dat doel hebben we in september gehaald! Op de locatie waar ik 3,5 jaar geleden voor het eerst op haar rug zat. We zijn zo ontzettend ver gekomen samen, vooral mentaal (ik was echt bang toen ik Eva kocht en Eva was een binnenvetter die zich afsloot), dat dit meer een emotioneel moment was dan een wedstrijd, maar toch. Stand eind oktober: M1+1
November: de M1 wilde nog niet helemaal lukken. Zoals gewoonlijk was de feedback met name dat ik mijn paard beter voor elkaar moest krijgen. Deze maand gingen Eva en ik een paar dagen op trainingskamp, waar we les kregen van Joyce Heuitink. Zij hielp me weer een stapje in de juiste richting te zetten door Eva iets losser en toch meer bij elkaar te rijden.
Estelle Roelofs kwam langs om mooie foto’s te maken. Mega trots op hoe goed Eva het deze dagen gedaan heeft, ze was super stoer (en na thuiskomst nog twee dagen diep beledigd,merrie).
Kort daarna gingen we 2x op wedstrijd en werd ons harde werken beloond met een ruime winstpunt per proef en zelfs twee keer de eerste prijs! Super leuk, maar ook zonder prijzen ben ik enorm trots op haar en onze vooruitgang. Stand eind november: M1+5.
Ook gingen we na heel veel grondwerk en wandel lessen voor het eerst onder zadel het terrein af, onder begeleiding van de grondwerk instructrice. Voor Eva is dit echt ontzettend knap, ze heeft echt moeten leren om enge dingen niet te negeren, maar juist te onderzoeken en spanning af te laten vloeien.
December: plan is om zeker weer een of twee keer op wedstrijd te gaan. Maar vooral om van elkaar te genieten. Eva is voor mij echt het meest fantastische paard ooit, ik ben zo ontzettend gek op haar. We hebben dit jaar meerdere dingen gedaan die ik een paar jaar geleden niet voor mogelijk had gehouden, dat ik benieuwd ben wat 2022 ons gaat brengen.
urosa
Berichten: 2453
Geregistreerd: 23-05-06
Woonplaats: Drenthe
Geplaatst: 27-11-21 14:55
Fijn om te lezen hoe bewust je bezig bent, je ziet de progressie bij jullie ook mooi op de foto's! Op naar net zo'n mooi 2022