Net als 2020 een jaar met nauwelijks evenementen en uitstapjes, en voor het 2e jaar op rij geen Rossfechten Symposium.
Toch was ook dit jaar weer een feestje!
Het begon met sneeuw en een fotoshoot met MarMFotografie:
In het voorjaar verhuisde Santi samen met zijn vrienden Dante en Faust. We hebben jarenlang met veel plezier op een heel fijne pensionstal gestaan, maar nu deed de mogelijkheid zich voor om particulier te gaan staan met alle opties om ook op 'eigen' terrein van alles te organiseren.
Met weinig shows/evenementen wilde ik mezelf nieuwe trainingsdoelen stellen, o.a. het kunnen schermen te paard zonder hoofdstel. Dat begon natuurlijk eerst met maar eens met bij minder spannende dingen de puntjes op de hoofdstelloze i zetten.
Tussendoor gingen we weer even op strandvakantie, waar we een garrocha shoot deden met drie fotografen. De Duitse Annika Seiler maakte deze prachtige plaat:
In augustus organiseerde ik een clinic met Arne Koets, waar ik aan de slag ging met schermen zonder hoofdstel.
In augustus richtte ik samen met twee vrienden ook officieel Stichting Historische Rijkunst op. Eva Roemaat maakte deze mooie promofoto van Santi in pesade:
En we trainden verder met schermen zonder hoofdstel.
In de zomer kwamen ook Marlies en Maureen langs voor een barokke fotoshoot.
Daarnaast konden we op eigen locatie lekker samen met rossfechten aan de slag en begonnen we ook met het organiseren van trainingsdagen/weekenden hierin.
Verder kwam in het najaar langverwacht de kale boom van mijn nieuwe zadel om te testen, een replica Middeleeuws oorlogszadel. Santi liep er superfijn onder, als ruiter is het wel even op je tanden bijten. Laten we zo zeggen, een grove zitfout maak je geen twee keer.
Mits de situatie rondom corona het toe zou staan, zouden we in september naar Arne Koets gaan. Dit keer niet om te lessen, maar om mee te rijden in een heuse veldslag. Hiervoor gingen we samen trainen met de ruiters van Stichting Hei. Santi mocht een chamfron passen, stond hem zo cool! Hopelijk kan de smid van onze stichting er eentje voor Santi maken.
Tevens moest Santi onder harnas leren lopen. Ik heb toen ik hem in het begin had wel wat stappen gemaakt met harnastraining, maar buiten in de bergen in harnas een veldslag rijden was toch even andere koek. In september was het dan zo ver, flinke trailerrit naar Thüringen voor het feldlager.
Foto van MK Historical Events
We hebben weinig kunnen meevechten, één van mijn minder ervaren collega's was mee op een paard wat dit voor het eerst deed, dus veiligheid voorop. Maar toch een mooi weekend gehad. Mijn andere collega van de stichting heeft gefilmd en een prachtige video van het evenement gemaakt:
https://www.youtube.com/watch?v=cG7yBFbF0mU
In september kwam er ook nog een andere verrassing, die Santi initieel helemaal niet zo zag zitten.
Er kwam een grote vrachtwagen helemaal uit Portugal en daar kwam een klein geel ding uit: Quirino LF.
Santi is nu 12, in de bloei van zijn leven. Maar in mijn klassieke/historische stijl van rijden is een paard opleiden een traject van 8 a 10 jaar. Dus het werd tijd voor een jonkie erbij. Voorlopig mag Q lekker opgroeien en spelen, af en toe een borstel er over heen en stukjes wandelen. Hij is zo lief en leuk. Voor het rossfechten zou ik hem het liefst hengst houden, zolang hij paardwaardig in de groep kan leven (er zijn alleen ruinen op het terrein, dat scheelt) mag hij dus zijn knikkers houden.
In oktober mochten we met de stichting een demo rossfechten geven op de Lusitano Ledendag.
Helaas met telefoon geen goede foto's kunnen maken in de binnenbak, maar na een eerste ronde sparren met hoofdstel heb ik de tweede ronde zonder gereden. Dus mijn doel voor 2021 is afgetikt!
Na al dat harde, serieuze werk, wilde Santi wel even een verzetje. Dus mocht hij afgelopen weekend even aan de slag met zijn hobby, koeien pesten.
Kortom, weer een mooi jaar met niet één, maar twee Portugese boys.
Laatst bijgewerkt door Neonlight op 13-12-21 21:51, in het totaal 1 keer bewerkt
Reden: Filmpje in link geplaatst, maximaal 15 zichtbare afbeeldingen toegestaan