Vorig jaar een verslagje geschreven oven mijn Sjokoprinsje. (http://SJOKOPRINS dat is andere koek!) Een fjord geboren in 2019 met de stamboeknaam Prins. Een naam die niet echt bij hem paste, want hij is weinig prinselijk. Dus via een favoriet koekje uit mijn kindertijd, Chocoprince, kreeg hij een nieuwe naam en als roepnaam Sjoko en die naam past wel!

Nu onze belevenissen van 2021
In februari natuurlijk sneeuw en dat was voor Sjoko de eerste keer. Hij wist niet goed raad met de hoge sneeuwduinen op het erf en dacht dat hij er overheen moest springen.

[ img ]

[ img ]
Maar na bestudering van het witte zachte goedje ging hij helemaal los.


[ img ]
maart 2021 In omgang nog steeds erg braaf en hij laat zich nog steeds poetsen en verzorgen zonder halster en wacht keurig op zijn plaats tot ik klaar ben om hem naar buiten te brengen.

Maar hij is gelukkig ook nog steeds zo nu en dan ondeugend.
Laatst was hij toch langzaam weer richtig de haken met halsters en touwen geschuifeld en had net het graasmasker van Marnix beet. Met "Uhh, denk erom!!!!', corrigeerde ik hem en meestal is dat genoeg om los te laten. Maar hij hield zich stil met nog steeds dat masker in zijn mond en ik zag hem denken, "Verdorie, ze heeft me door, maar het lijkt me zo'n leuk ding om mee te spelen.. WTF! Ik doe het gewoon!" En hij wipte in één haal het masker van het haakje en ging ermee vandoor.

[ img ]
Sjoko staat samen met de ruin Marnix (2016). Marnix is een wat bange schijterd die dat compenseert met stoer en dominant gedrag. En dit was in het begin de enige manier waarop ze konden krauwen, met een boxdeur ertussen. Later heeft Sjoko het voor elkaar gekregen dat dit ook buiten kon door Marnix steeds maar weer uit te nodigen en ondanks alle afwijzingen te blijven proberen. Niet van zijn stuk te krijgen die Sjoko!

24 april Sjoko is jarig en is 2 jaar geworden. Mijn bijrijder had van huis een halster en een paar dekjes meegenomen om te kijken of het paste. Sjoko vond alle aandacht heerlijk maar werd er wel wat baldadig van.


[ img ]
Kijk Marnix, ik heb een ander halster. Wat vind je ervan?

[ img ]
Wacht, ik zal Marnix de dekjes ook even laten zien!


[ img ]
juni 2021 Sjoko verveelt zich snel. Dus als hij samen met Marnix de ochtend in de rijbak/paddock doorbrengt zorg ik altijd voor wat afleiding in de vorm van speelgoed. Een autoband, een paar houtblokken of in dit geval een bal.

Mijn verslag van vorig jaar eindigde met een ontsnapping van Sjoko op tweede kerstdag.
En heeft Sjoko in 2021 nog de benen genomen? Jawel.., meerdere keren...
De eerste keer troffen we Sjoko in het weiland aan naast de rijbak. Hoe dan??? Er was niets stuk en voor een fjordje is de omheining best hoog.
De rijbak heeft meerdere uitgangen en die zijn afgesloten met koorden. De afsluiting naar het weiland was altijd stroomloos, maar dat hadden de paarden niet door. Nu dus wel! Sjoko kroop tussen de koorden door.
Goed, dat heb ik veranderd. Maar als ik vergeten was om de stroom erop te zetten had Sjoko dat altijd in de gaten en kroop er ergens tussendoor. En zo troffen we hem een paar keer op het erf aan, of terug in de stal. Eén was hij de rijbak uitgegaan en een paar meter verderop weer onder een koord door een weitje in. Dat is ook raar, alsof je paard door een onzichtbare hand is opgetild en in het weitje is gezet! "Beam me up Scotty!"

[ img ]
augustus 2021 Een ander welkome afleiding zijn boomtakken. In dit geval Wilg.

Ik probeer elk najaar een standfoto van Sjoko te maken om zijn ontwikkeling vast te leggen.

[ img ]
Oktober 2019, de eerste dag bij mij.

[ img ]
Oktober 2020, zijn veulenbouw met meer kont dan front is nog duidelijk te zien.

[ img ]
November 2021, wat een verandering! Dat had ik zelf pas door toen ik de foto's kon vergelijken.

Ik had voor 2021 een aantal doelen gesteld voor Sjoko. Ik wilde graag dat hij wat verkeersmak zou worden en daarom hebben we veel langs de weg gewandeld.
Het wennen aan een hoofdstel met een bit en een dekje met een longeersingel, daar slaagde hij ook met vlag en wimpel voor.
Hij heeft schriktraining gedaan, maar dat is in Sjoko's ogen een hoop maffe dingen mogen doen en er nog voor beloond worden ook!
En ik wilde graag dat hij teugelwijs zou worden. Simpel; links, rechts en ho. Ik oefende maar 10 minuten per keer en soms zat er wel een maand tussen, maar Sjoko bouwde moeiteloos voort op wat hij in een vorige sessie geleerd had.

[ img ]
december 2021 De stuurknopjes zitten erop!

Is hij altijd zo braaf en makkelijk?
NEE, DUS!

Een tijdje geleden schrok hij tijdens een wandeling van een paard in een wei naast de weg en trok zich los. Niets aan de hand; hij liet zich meteen weer pakken en we konden verder.
Maar dit voorval heeft hem wel op een idee gebracht. Dus een tijdje later weer op een wandeling trok hij zich weer los en nu niet uit schrik maar uit pure baldadigheid. Hij liep rustig naast me met zijn hoofd ontspannen laag en zo vertrok hij ook; nog steeds ontspannen met zijn hoofd laag, maar wel meteen in galop... En hij liet zich niet pakken en bouwde zijn eigen feestje met bokken en wegspringen. Op een gegeven moment galoppeerde hij met zijn hoofd en staart triomfantelijk in de lucht midden over de openbare weg. Hij is wel redelijk verkeersmak, maar verkeersregels is nog wel een dingetje... Gelukkig liep hij een onverhard weggetje op en daar liet hij zich uiteindelijk weer vangen. Pffff...

Omdat Sjoko zo makkelijk leert en daar ook veel lol in heeft heb ik me aan de vrijheidsdressuur gewaagd. 'Voer weigeren' had ik hem al geleerd omdat hij veel te gretig naar mijn handen hapte als hij wist dat hij een snoepje kreeg.
Jambette had Sjoko in 2 sessies oefenen onder de knie en hij vindt het prachtig!

[ img ]
december 2021 Een trots paardje (en een trots baasje)

Soms deed Sjoko in zijn enthousiasme een aantal jambettes een beetje rommelig achter elkaar en dan rolde er een perfecte buiging uit. Dus dat is het volgende wat we aan het oefenen zijn.

[ img ]
november 2021 Een toevalsbuiging! (ook toevallig vast gelegd)

Twee weken geleden kwam de dierenarts voor de jaarlijkse enting en ik wilde het gebit van Marnix laten controleren. Sjoko zag de man binnenkomen met een trolley vol kisten en werd meteen razend nieuwsgierig naar wat er allemaal ging gebeuren en bonkte hard tegen zijn boxdeur om aan te geven dat hij eruit wilde. Dat Marnix uit zijn box werd gehaald en blijkbaar eerst aan de beurt was kon hij nog accepteren; hij werd rustig en keek met belangstelling toe hoe Marnix een sperbit in kreeg en dat er met lampjes in zijn mond werd geschenen.
Marnix zijn gebit was prima in orde dus die kon al snel weer naar zijn box. Toen Sjoko zag dat de dierenarts zijn spullen weer opruimde terwijl hij nog niet aan de beurt was geweest begon hij uit onvrede weer hard tegen zijn deur te bonken en toen de man met de trolley de stal verliet kwam hij met een boos gezicht in zijn box omhoog. " NEE, niet weggaan! Ik ben er ook nog, ik wil ook aan de trolley snuffelen en spelen met al die leuke rammeldingen!"
Dat de dierenarts terugkwam, hem een prikje gaf en daarna beloonde was een heel schrale troost.

[ img ]
december 2021

Het was zeker geen saai jaar met Sjoko en ik kijk uit naar alles wat we in 2022 gaan ondernemen.

Wat een geweldig leuke Fjord

[ img ]
[img]m/rrp
[img]
[ img ]
m/WJNxuT.jpg[/img]
YM7.jpg[/img]
Hoi Sjoko en Marnix, hier een berichtje van jullie maatje Morris. Ook bij mij is afgelopen jaar de tandarts geweest, heb net als jullie vlak voor kerst mijn enting gehad. Ook veel bijgeleerd onder het zadel. Lekker veel buiten gereden en gespeeld met Doortje. Kroelen doen wij veel, maar spelen met een merrie, is toch anders dan spelen met een ruin. Daarom staan wij nu a nachts niet meer bij elkaar, dan krijgt Doortje nog een beetje rust. Ook heeft kunstenares Mary-ellen Janssen nog een mooi schilderij van ons gemaakt. Groetjes van ons allemaal.

Hé Saskia! Wat mooi, dat schilderij van Morris en Doortje.
Jammer genoeg spelen Marnix en Sjoko nauwelijks met elkaar. Marnix laat dat niet toe.

Mijn mafketeltje in uitgelicht!

Wat een heerlijke boef!

Wat een leuk overzicht is het geworden! Heb met plezier je verhalen gelezen en foto's bekeken. Stoere fjord, en zo te lezen echt een boefje

Dank je wel.

Tja, een boefje is het zeker. Maar hij wil het ook graag goed doen. Daarom poets ik hem ook los, dan heeft hij voor zichzelf een opdracht namelijk; op zijn plaats blijven. Bind ik hem vast, dan staat hij te klieren, dan is op zijn plaats blijven geen opdracht meer, want hij kan niet weglopen.

Leuk zo'n fjordenboefje

Wat een mooie fjord, hij is echt een mooi paard aan het worden

Die is echt heel mooi uitgegroeid, wat een verschil in foto's zeg

Dank jullie wel! Ja, hij is enorm veranderd in een jaar. Als veulen kreeg hij op de keurig een terechte B-premie. Had te weinig ras-eigenschappen en ik had ook mooiere veulens gezien. Maar zijn moeder en volle zus zijn mooie typische fjorden, dus ik had de hoop dat het wel goed zou komen. (blijft een gok natuurlijk).

(De buiging is al bijna bevestigd, Sjoko leert zo snel)

Wat leuk geschreven! Zo te zien heeft kleine Prins, ofwel stoere Sjoko een prachtig plekje gekregen bij jullie! Leuk om te lezen dat hij zijn boevenstreken nog heeft en dat hij net zo leergierig is als zijn volle zus. Wat ziet hij er ook goed uit! Ik ben heel benieuwd wat dit jaar jullie gaat brengen!