Toen de opvolger van mijn eerste allrounder (Z2, L eventing en Z viertal) niet blij bleek te worden van crossen en eigenlijk van uberhaupt veel afwisseling/ nieuwe omstandigheden heb ik een tijdje geprobeerd mij neer te leggen bij alleen recreatie/ dressuur rijden. Dat lukt niet.....
Ik kan niks weg doen dus kwam er nóg maar een paard bij En zo werd ik een paarden hoarder.

Dus ging ik op zoek:
Allround, merrie , jong(2,5-5), geen kasteel, knap, gezond, geen teergevoelige pluisje (want die had ik al in mijn assortiment)

Verschillende paarden gezien, ééntje zo goed als gekocht maar dat liep op het aller- allerlaatste toch stuk op een bemerking. Dus die avond mijn instructeur mijn wensenlijstje doorgestuurd. En jawel; hij zou 'de perfecte' hebben staan. ja ja dacht ik nog. Dat zal wel..... Natuurlijk aan de max van mijn budget. Eventing/ springen gefokt en 6.

Bij het kijken was ik absoluut niet enthousiast. Toen ik er op stapte nog minder. (Wat een kleine, iele pony met een lelijk ondersteboven nekje.) Maar mijn instructeur vertelde nog steeds zijn enthousiaste verhaal. Super fijn paard, zoeen kan ik 5 keer achter elkaar verkopen (en ik dacht echt nog, wat een verkooppraatjes, ik ken je al lager dan vandaag toch!)

[ img ]


Maaaaaaar, toen we gingen springen Aha! ik denk dat snap waarom mijn instructeur enthousiast is. Ze gaf echt een top gevoel richting de sprong. Boven de sprong was ze naar mijn smaak was ze nog wel iets te voorzichtig (waar is mijn gordel ik!!!!, we vliegen, ik was hier niet op bedacht).
Nog een keer gaan rijden, haar een keer over een vreemd crossterrein rondgestuurd om te kijken hoe ze op zoiets zou reageren. Een vriendin meegenomen die eerst totaaaaaal niet enthousiast was maar na 2 keer steeds enthousiaster naast mij stond te springen. Zo erg dat ik dacht: houd je mond ik moet haar nog betalen.
Uiteindelijk op verstand toch maar gekocht.

[ img ]


En oh boy Beste beslissing ever.

Na een spannende introductie bij mijn ruinen. Waarbij mijn 26 jarige echt zo de geile beer uithing dat hij kilo's afviel en een nageltred bij de merrie door een afgetrapt ijzer werd het heel snel heeeeel leuk.
Mijn kleine, stoere, hete, nuchtere, sensibele, werklustige ponietje (van 1,63)

Van het begin af aan heb ik vertrouwen in haar. Al nemen we echt de tijd omdat a. de weg minstens zo mooi is als de bestemming. b. mijn zelfvertrouwen (in springen specifiek) een kleine knauw had opgelopen na jaren een watje te rijden en c. ik mijn paarden toch niet weg doe dus ik maar beter onze doelen lekker kan uitspreiden om lang samen plezier te hebben.

Dus de eerste maanden vooral gewoon lekker rijden, naar het bos, trailer oefenen etc. Maar van de zomer was het zo ver.
En gelukkig blijkt ze cross hindernissen ook best leuk te vinden en heel gretig te zijn. Dat voorzichtige mag nog steeds iets minder worden / ik mag beter leren meegaan met deze waanzin.
[ img ]
Met enige regelmaat houdt ze er haar eigen meetlat langs die een klein beetje afwijkt

Maar het gaat per training beter en ik leer er ook veel beter mee omgaan.
[ img ]

[ img ]

greppeltje:
[ img ]
(ik kom van een paard af die economie gestudeerd heeft en een stukje efficiënter springt..... Tis te zien)

Inmiddels heb ik mezelf een schop onder mijn kont gegeven en zijn we ook naar wat oefenwedstrijden geweest. En wat een zalig beest is dit zeg. Alsof ze een prof is doet ze net of dat allemaal normaal is en is ze onder het zadel gewoon hetzelfde als thuis.

Ik zit hier echt permanent op te glimlachen. Iedere dag is een feest met dit paard. Mijn vriendinnen lachen me inmiddels uit en maken filmpjes van mijn grote grijns te paard

Er zit wel wat pit in. Dus te lang wachten voor een fotoshoot met een gure oostenwind....
[ img ]
Maar ik kan wel lachen met een paard met een eigen mening en ik weet dat het ook vooral voortkomt uit een bepaalde gedrevenheid waar ik vooral heel veel plezier van heb.
Dus we vinden daar gewoon een weg in.
Het lelijke nekje is inmiddels vervangen door mooie bespiering maar bij drukke momenten kun je er nog een vleugje van bespeuren zoals hierboven.

En omdat ik een allrounder zocht zijn we op de valreep binnen het jaar ook maar op onze eerste L1 dressuur wedstrijd gegaan.
Met 190,5 punten en een ex aeqou 1e plek was dat ook al zeer geslaagd.
[ img ]

Inmiddels heeft ze de hele paardenstapel hier om haar vinger gewonden en maakt ze de dienst uit in de kudde. Zoals dat een zelfbewuste vrouw betaamt.

Ik wens echt iedereen zo'n fijn paard/ zo'n geweldige match toe.
En handelspraatjes bevatten soms gewoon de waarheid. Want mijn instructeur heeft met geen woord gelogen. Ze is perfect voor mij. Op naar heel veel mooie momenten en avonturen.

Technische specificaties: Herald3 x Mermus R. Uit een merrie die zelf M eventing heeft gelopen.

Wat een gaaf fanatiek dier! Ik snap heel goed dat je er zo blij mee bent, het is echt geweldig als ze er 100% voor gaan met springen/crossen

Ik moet wel eerlijk zeggen dat ze mij op de eerste twee fotos ook niet zou bekoren vanwege die omgekeerde bespiering en hoe strak in de bovenlijn ze toen sprong. Maar hoe netjes en ontspannen jij haar rijdt, chapeau Je ziet heel duidelijk dat ze inmiddels wel durft te ontspannen ook met springen, wat niet altijd even makkelijk is met zo'n hitte petit. Echt een super leuke combinatie zijn jullie

Ik ben wel heel benieuwd wat voor papier daar aan vast zit? Misschien eroverheen gelezen

Wow, pittig ding! Wat leuk dat zo'n dier je dan toch versteld kan laten staan hè, na zo'n eerste blik op de eerste foto Heel veel plezier met haar nog!

@flyHigh: Dat strakke ligt denk ik vooral aan de recente verhuizing naar een nieuwe stal. Ik heb van voor die tijd een video waar ze er top uitziet. En mijn instructeur is eigenlijk ook een fijne ruiter/ stelde haar keurig voor.
Maar ze stond er op dat moment inderdaad niet voordelig op.
Dus als ze ergens anders te koop had gestaan was ik misschien al heel snel weer weg gegaan

Dat boven die eerste sprong is overigens voor het grootste deel mijn gebrek. Ik dacht echt WTF. Maar we leren allebei inderdaad.

Het is een Herald3 (heraldic xx) x Mermus R x Valblank

Wow! Wat een paard! Leuk zeg! Tjeetje wat springt ie hoog!

Oh en vergeten.
Thuis heet ze dus rakketje. Ik denk dat ik na de foto's niet meer hoef uit te leggen hoe ze aan die bijnaam gekomen is.

Leuk dier! Vliegt er over.

Wat zijn jullie een leuke combinatie! En maar goed dat je instructeur voet bij stuk gehouden heeft! Maar die sprongen... Ik geef het je te doen.

“houd je mond ik moet haar nog betalen”

Wat een mooie ontwikkeling en wat wordt ze knap!

Haha, wat een fantastisch verhaal; leuk geschreven én een ontzettend leuk paard! Ben benieuwd wat de toekomst jullie gaat brengen!

Oh ik bedoelde het absoluut niet aanvallend ofzo hoor! Foto's blijven sowieso slechts momentopnames en zulk pittig paard netjes krijgen boven de sprong als je er eerste keer op zit en nog geen gevoel bij hebt is gewoon een lastige kunst, niet dat het mij zou lukken Ik heb ook zo'n bom van een merrie gereden en als die soms op het idee kwam om een ieniemienie kruisje ofzo alvast 3 of 4m van tevoren te springen en dan lekker ruim dan zag het er best triest uit

Je hebt in ieder geval een tof paard en jullie worden heel duidelijk steeds beter als combinatie, leuk om te zien

@fly high: Niet aanvallend opgevat. Maar ik wil mezelf ook niet onterecht als held wegzetten die deze merrie goed maakt
Want ze was al best goed toen ze kwam.
Maar we gaan gelukkig fijn vooruit inderdaad. Gelukkig bespeurt mijn instructeur zelfs positieve ontwikkeling bij het paard (en niet alleen bij mij, ego weer gespaard)

En inderdaad: als ze dan ineens een ruig besluit nemen over een afstand of een hoogte Help!
Ze gaat regelmatig zo door het parcours: teteteteeeeeeee aaanvalleeeeeeen.

Ik wordt helemaal enthousiast van je foto's.
Een lekker pittig "klein" merrietje die het allemaal helemaal geweldig vind en een ruiter er bovenop met de grootste lol.
Ik hoop dat jullie nog heel lang plezier van elkaar hebben en kom maar op met die topics.

wat een heerlijk paard!

Wat een heerlijk paard. Maar ik vind het vooral heerlijk om te lezen hoeveel jij geeft om je paard!

Oh nodig me maar niet uit om over haar te schrijven hoor. Dan stop ik nooit meer.

Mijn man begint al met zijn ogen te rollen als ik gereden heb en met een glimlachje om mijn mond weer binnen kom, soms maakt hij dan nog te fout om te vragen; 'wat is er?'. Met steevast het antwoord: ze is geweldig.
man: verdikke ik ben er weer ingetrapt.

Maar er zijn ook momenten dat je moet 'adem in, adem uit' met zo'n paard.

Zo moet ik me er bij neerleggen dat ze vreselijk veel stampij maakt als je haar op de trailer zet. Niet het laden zelf, Daar hebben we netjes de tijd voor genomen en geoefend. Maar het moment tussen stang er achter en 5 minuten onderweg zijn. Dan kan ze echt rond dansen en alles onder poepen. Met als grootste wonder: Ineens is het afgelopen en gaat ze hooi staan eten.
Het duurde even voor ik daar achter was. Zeker omdat we het heel netjes opgebouwd hebben met eerst korte ritjes (en weer thuis uitladen) tot steeds langer. Tot ik een camera in de trailer hing en het zag gebeuren toen we de eerste keer verder weg gingen.
Bonk, bonk (ze kan met haar voorbenen al een heel mooie piaffe), schreeuw, schreeuw, schijt, zucht, hooi vreten.

Ook toen ze een nacht ergens ging logeren ivm vuurwerk. Nota bene op de plek waar ik haar gekocht heb. Eerst 5 minuten de hele stal afbreken, omhoog komen, uitslaan tegen de achterwand..... Zucht, dan niet. Hooi eten.

Maar dat is dan ook hetzelfde paard wat zelfs tijdens het brokken eten 3 x per dag niet helemaal stil staat Het is gewoon echt een heel energiek ding (die heus ook heel vaak heel rustige momenten heeft)
Maar ik herken dit gedrag van mezelf

Leuk zeg! Je kan goed schrijven!

Haha wat een top paard en heel leuk omschreven!
Als je een boek over haar zou schrijven, zou ik het kopen

En dan die oortjes! Blij paard

En dan hebben we beeld. (hmmm dat wordt erg matig weergegeven hier zie ik, als je op de pijltjes klikt zie je wel een volledig beeld)
Een rondje 80cm vandaag.

En wat heb ik weer genoten van deze kleine heldin.

Tussen 4 en 5 was ik even iets te veel aan het genieten 'yes we kunnen dit gewoon'
En dan is de concentratie even weg met een iets maffe afstand. Ik kan mijn instructeur op zo'n moment echt met zijn ogen voelen rollen. En hij is niet eens op deze wedstrijd aanwezig.
Die wordt af en toe gek van mij omdat ik dan drukker ben met mijn paard belonen dan met verder denken aan de volgende hindernis....Ik weet niet zo goed wat erger is. Je paard niet genoeg belonen of je paard halverwege een beetje in de steek laten omdát je haar aan het belonen bent.

En mijn gegrijns was ook weer opgevallen. Een onbekende omstander keek steeds met een glimlach naar ons. Tot hij ons aansprak: 'jij bent echt de enige die op zijn paard zit te lachen'.
Ja, ik ben een beetje een idioot.

Dit was het wat ons indoor seizoen betreft.
Vanaf komende week beginnen de cross trainingen weer. Ik heb een enigszins twijfelachtige/ambitieuze planning gemaakt met een paar oefencrossen (omdat ze zo lekker in de buurt zijn). We gaan wel zien wat dat ons gaat brengen. Gewoon blijven onthouden dat we er zijn om te leren.

Heerlijk dit topic! Je verhaal doet me echt ontzettend aan mijn dressuur poppetje denken (merrie, 1.64, altijd aan, overal voor in, maar wel duidelijk). Ik houd van dit soort paarden
Veel plezier met verder opleiden!

Wat leuk Zo zie je maar weer 'don't judge a book by it's cover'

We hebben onze eerste crosstraining van het seizoen inmiddels weer gehad. En ze deed weer een klassieke 'duikboot telescoop scan' toen we aankwamen het op terrein. Dat was de blik die mijn vriendin liet besluiten dat ze geweldig was.

Ze komt dan enigszins opgewonden van de trailer af. Want 'waar ze we en wat gaan we doen!'.
Steekt haar hoofd loodrecht de lucht in (hallo gekke nekje, ben je er nog?) en draait met een felle blik in haar ogen een rondje over haar nieuwe omgeving (beeld je hier een telescoop in, die de omgeving rondom scant). En dan zie je bijna pretlichtjes fonkelen in haar ogen. Oke, ik keur dit goed, let's GO
Het hoofd zakt weer, de nel wordt weer normaal en ik weet wat er komen gaat. Een heel fijn uurtje rondsturen.

En dat was ook weer zo. Nog niet B klaar hoor (ik!) maar álles aanpakken wat ik haar voor durf te zetten. Met af en toe een kreun en gil van mij als we weer een andere meetlat gebruikt hadden om de hoogte in te schatten. Maar steeds beter en steeds voorspelbaarder. Er was eigenlijk maar 1 smalletje wat ze echt belachelijk vond. Daar moeten we nog even op studeren.

Het gevoel van 'brrr dat lijkt me moeilijk, maar laten we het proberen, schouders ontspannen en je paard het meeste werk laten doen, wat dan helemaal wegsmelt en vervangen wordt door 'we kunnen dit'!. Wat een kick zeg om dit samen (weer) te kunnen doen.

@apple: dat had ik eigenlijk al moeten leren bij mijn eerste 'eventing paard' Owen. Die wilde ik ook helemaal niet kopen en had ik alleen maar gekocht omdat hij zo bizar goedkoop was. Dus blijkbaar is moet mijn motto zijn: koop waar je vooral NIET verliefd op bent meteen.......(en ook niet na 2 weken)

Grenzen verleggen. Dat hebben we de afgelopen weken gedaan.

Na een jaar met alleen maar lol en geweldig en haleluja liepen we de afgelopen weken voor het eerst ergens tegen aan samen. Grote buitenevenementen zijn nog even overweldigend!
Het begon op een oefencross waar ze ineens zo rondgaapte en niet op de hindernissen aan trok. huh?
Echt even tijd moeten nemen om rond te kunnen rijden op dat grote veld en toen alsnog wat hindernissen kunnen springen. of ik haar niet 'aan had moeten pakken?' vroeg iemand....Maar dat voelt niet juist. Een paard die altijd! 'ja let's go!' zegt en dan een keer niet. Dan wil ik weten waarom.

En bij de volgende oefencross viel het kwartje: het is véééél! Zo'n evenement met overal mensen, paarden, linten en hindernissen. Dus stond ik er ineens náást gisteren bij het losstappen. Ik voelde de raket ontbrander al aan gaan en daar gingen we. De energie kwam er even niet aan de voorkant maar aan de bovenkant uit Een mooi solo vliegles voor mij met een landing op mijn voetjes. En nog wat nabranders er achter aan. Mijn kleine felle dondertje kookte even helemaal over.
Even rondstappen, gerust stellen, een proef drafje aan de hand en weer verder met waar we voor kwamen. En dat lukte
2 heel mooie oefenrondjes kunnen doen.

De kleine heldin kan net zo snel overkoken als ze weer kan kalmeren. Dat wisten wel al. Dat heb ik al heel vaak gezien. Ik vertrouw dit paard 'desondanks' volledig. De bereidheid en drive om samen avonturen te beleven druipt er altijd vanaf.
Nu hebben we geleerd wat hier de trigger is. Dit kunnen we samen best aan.

Wij feesten weer samen verder.

[ img ]

Ik had helemaal gemist dat je nog geüpdate had hier. Vooral blijven doen; je schrijft geweldig leuk en het is echt genieten om over jullie avonturen te lezen! Wat fijn dat ze het zo goed doet!