Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
Levita schreef:kwita schreef:nou met name de wedstrijd sport..
Nou de gemiddelde "amateur" vind ik juist schrikbarend slecht met hun paarden omgaan. En maar rukken en plukken, want het hoofd moet en zal naar beneden. Pony komt vervolgens omhoog, wat ik niet gek vindt, en dan krijgt die op zijn lazer want he dat mag niet. Of paarden die totaal niet vaak eruit komen, barsten van de energie. Dan gaan ze er een keer mee naar buiten, paard wordt vrolijk en begint te bokken. Ruiter eraf en geblesseerd en het paard heeft het gedaan. Zo kan ik nog wel even doorgaan en dat zijn geen wedstrijdruiters hoor....
IHN schreef:ik moet zeggen dat het me ook irriteert dat iedereen overal iets van moet vinden. Eigenlijk is niets zeker in dit leven, en ieders waarheid is een andere...ik denk dat ik happy paarden heb die 24/7 kunnen kiezen of ze binnen of buiten staan met onbeperkt hooi.
Er komen hier ook mensen kijken naar een pensionplekje, die vinden het te modderig, die willen buitenverlichting in de bak, of ze willen dat hun paard 's nachts op stal staat. Dat is allemaal hun goed recht. En wie heeft dan gelijk???
Als je er geen plezier aan beleeft, dan kijk je dus gewoon niet.
Zeggen dat je er geen plezier aan beleeft, en je te focussen op wat de ander allemaal verkeerd doet, kost in mijn ogen alleen maar energie. En ik vraag me ook af waarom je de behoefte hebt dat te uiten...in mijn ogen probeer je jezelf hiermee boven de ander te plaatsen..
ik doe het goed. Zij doen het fout. En door hen is mijn plezier vergald.
Niemand heeft de wijsheid in pacht. En ik denk dat iedereen op zijn manier probeert het goede te doen, ook al is dat soms wat anders als wat je zelf zou doen.
manubres schreef:Sorry ben slecht in het quoten enzo, daarom maar zo.
Elisa2 je schrijft;
Daarnaast denk ik dat als je de kennis hebt en je wilt graag verbeteringen zien op dit gebied, deel de kennis dan. Ga lesgeven, geef het goede voorbeeld etc. Vanaf de zijlijn is het makkelijk oordelen en afgeven.
Het is makkelijker gezegd dan gedaan. Ik heb geen diploma maar gaf zeker wel les, mn ponyruiters. Het waren vooral vastgelopen combi's die ik door een andere manier van rijden weer op de rit probeerde te krijgen en dit lukte vrij goed. Maar dan gingen deze combi's op wedstrijd en kregen de andere combi's in de ring, waarbij de paarden in de krul getrokken liepen, strak in het hele lichaam maar super sjouwen over de benen, veel hogere punten. En dan begonnen de ruiters toch weer te denken dat de manier die ik hun aanleerde niet de juiste was. Ik heb hierover een mail gestuurd naar het KNHS. Die zagen absoluut dit probleem in de praktijk terug komen en beloofden hier in de trainingen van de juryleden meer aandacht aan te besteden.
Daarnaast geef ik soms voorzichtig wat adviezen aan bekenden van mij, maar omdat zij hoger in de sport rijden dan ik worden mijn adviezen toch minder serieus genomen. En dat zie je op Bokt ook vaak, het niveau waar je op rijdt is doorslaggevend hoe serieus je wordt genomen.
Verder is het fijn dat mensen die wel op een hoog niveau rijden, en dus wel serieus genomen worden, zich inzetten voor betere inzichten in de biomechanica.
https://www.knhs.nl/nieuws/2019/hippisc ... -praktijk/
Nog even een stukje uit de leer van de biomechanica over een paard achter de loodlijn..."Op het moment dat het paard met zijn neusbeen achter de loodlijn wordt gebracht heeft dit direct invloed op de biomechanica en de werking van het lichaam. Om te beginnen vernauwd de luchtpijp zich en kan het paard minder goed (door)ademen. Het dier wordt beperkt in zijn zicht en verstoord in zijn balans. De anatomie maakt dat deze houding uiterst oncomfortabel en onverantwoordelijk is voor het lichaam. Het is een onnatuurlijke nageeflijke houding.
Eigenlijk geldt op het gebied van de anatomie en de biomechanica van het paard, dat hoe korter het dier van voren is (dus hoe korter de hals) hoe langer het achterbeen. En met langer wordt bedoelt dat het achterbeen van de loodlijn verder naar achteren beweegt als naar voren.
Bij een paard wat met een te korte hals gereden wordt, zal de natuurlijke swingende diagonale beenzetting verloren gaan".
Ik heb zelfs bij mijn jonge paard, die iets achter de loodlijn kruipt, van mij osteo te horen gekregen dat ik daarmee de hele beweging over de rug van het paard blokkeer. En juist in de beginfase van de trainingen doet dit afbreuk aan de ontwikkeling van het paard, terwijl ik dacht dat het paard gewoon wat sterker moest worden. Maar dit blijkt dus helemaal niet te lukken als het paard iets achter de loodlijn loopt. Ze is toen met meer halslengte bereden en het beeld was absoluut minder spectaculair, maar wat een verschil in gebruik van lichaam en beenzetting.
IsabelleN schreef:@Manubres: over dat beetje doorgeslagen: dat we soms vergeten dat elk paard een eigen persoonlijkheid heeft, en er dus ook dominante dieren zijn. Helaas krijgen we nogal wat klanten met een paard (en heel vaak pony's, die zijn vaak slim en lekker eigengereid) dat volledig de regie heeft, terwijl 'ie eigenlijk een leider nodig heeft. Maar iedereen roept (vaak ongezien, hier ook op Bokt) met de allerbeste intenties: eerst naar de tandarts, dan de osteopaat, de fysio, de zadelpasser, de bitfitter, vervolgens het complete skelet op de foto.
Nou krijgen al onze trainingspaarden een veterinaire check omdat we zeker willen weten dat ze gezond zijn, maar een correctie is soms onvermijdelijk en meestal hoeft dat ook maar 1x als de timing klopt.
Gini schreef:Nadenkertje: als paarden graag springen en er vanzelf overheen gaan, waarom heeft iedere vrijspringwedstrijd dan hekken, een sluis waarbij alleen de hindernis de "uitweg" is en de aanwezigheid van minstens 3 personen met lange zwepen?
Gewoon als nadenkertje, niet ter veroordeling, want ik sta zelf regelmatig met een paard op die wedstrijden.
lovelucydan schreef:Ik ben het er mee eens dat het zeker anders moet in de paardensport.
Maar eerlijk is eerlijk de hobby is te duur om hem enkel als grasmaaier te laten staan....
En wat gaan we doen met al die paarden?
Ik wil ook hoe egoïstisch ook plezier beleven aan mijn paarden en dat doe ik met de allerbeste zorgen en bedoelingen.
Maar ja ik rij ook soms. Soms grondwerk. Soms wandelen. Soms buiten rijden. Soms lessen. Soms een weekendje weg. Soms voor de wagen.
Ik heb echt het gevoel dat mijn paarden gelukkig zijn in wat ze doen
Kortom ze zijn er voor de mens eigenlijk. Te duur om te laten staan. Kunnen ook niet terug in de natuur gooien.
Dus ja dan maar het beste er van maken... En ja er is ruimte voor verbetering
manubres schreef:lovelucydan schreef:Ik ben het er mee eens dat het zeker anders moet in de paardensport.
Maar eerlijk is eerlijk de hobby is te duur om hem enkel als grasmaaier te laten staan....
En wat gaan we doen met al die paarden?
Ik wil ook hoe egoïstisch ook plezier beleven aan mijn paarden en dat doe ik met de allerbeste zorgen en bedoelingen.
Maar ja ik rij ook soms. Soms grondwerk. Soms wandelen. Soms buiten rijden. Soms lessen. Soms een weekendje weg. Soms voor de wagen.
Ik heb echt het gevoel dat mijn paarden gelukkig zijn in wat ze doen
Kortom ze zijn er voor de mens eigenlijk. Te duur om te laten staan. Kunnen ook niet terug in de natuur gooien.
Dus ja dan maar het beste er van maken... En ja er is ruimte voor verbetering
Ik ben in principe ook niet voor totale afschaffing van paarden berijden. Het gaat om de manier van rijden...
lovelucydan schreef:Ik ben het er mee eens dat het zeker anders moet in de paardensport.
Maar eerlijk is eerlijk de hobby is te duur om hem enkel als grasmaaier te laten staan....
En wat gaan we doen met al die paarden?
Ik wil ook hoe egoïstisch ook plezier beleven aan mijn paarden en dat doe ik met de allerbeste zorgen en bedoelingen.
Maar ja ik rij ook soms. Soms grondwerk. Soms wandelen. Soms buiten rijden. Soms lessen. Soms een weekendje weg. Soms voor de wagen.
Ik heb echt het gevoel dat mijn paarden gelukkig zijn in wat ze doen
Kortom ze zijn er voor de mens eigenlijk. Te duur om te laten staan. Kunnen ook niet terug in de natuur gooien.
Dus ja dan maar het beste er van maken... En ja er is ruimte voor verbetering
Ja inderdaad het zal anders moeten gaan worden. Maar ik blijf er wel bij dat paarden voor ons zijn hier in NL.
Ik merk wel dat er een verschuiving aan het plaats vinden is. Mensen gaan anders denken.
Voor alle fanatiekelingen..... Heb geduld Rome is ook niet in een dag gebouwd.
Niet helemaal on topic maar er is een filmpje online van hoe mensen 15 jaar geleden dachten over een mobiele telefoon. De meeste vonden het belachelijk en onnodig. Ze hadden toch een huistelefoon waarom moesten ze de hele dag bereikbaar zijn??
Dit geeft aan hoe de wereld verandert. Dit is ook aan het gebeuren in de paarden wereld...
Kendra schreef:Ik vind het vrijspringen (ken het alleen van de keuringen) altijd heel netjes gaan. En dan springen de meeste echt niet vanzelf, op vreemd terrein en op het moment dat het moet. Die lange zwepen worden niet gebruikt om te meppen, maar om paarden de weg te wijzen, iets aan te sporen of juist af te remmen.
En natuurlijk zal een paard spontaan geen parcours in de juiste volgorde springen ..
Maar een paard dat al generaties lang is gefokt om te springen en dat zelf vaak doet, kan daar beslist lol in hebben. En dat zie je ook doordat ze thuis een keer spontaan een hindernisje springen, dat doen ze hier zeker.
Maar ik zal niet ontkennen dat er ook druk is in het parcours. Alle hindernissen moeten worden gesprongen en in de juiste volgorde. En soms is er dan een verschil van mening tussen ruiter en paard. Maar is dat een reden om de springsport af te schaffen?
brokjes schreef:dat vind ik al best opmerkelijk, waarom zouden paarden op deze wereld zijn voor onze hobby? de hobby is te duur om een paard enkel als grasmaaier te houden las ik ook. dus omdat ze (waar paarden niks aan kunnen doen) een aardig prijskaartje hebben, moeten ze een tegenprestatie leveren?
manubres schreef:orion456 schreef:Ik herken me erg in de TS. Heb ook steeds meer kennis en inzicht gekregen in paarden en hoe ik ze beter biomechanisch en mentaal kan rijden zodat ze zelf ook beter in hun vel zitten. Daardoor vind ik paarden evenementen met topsport vaak niet meer leuk om naar te kijken. Hierdoor ook gestopt met jureren, omdat ik hoe ik heb geleerd punten te geven niet meer voor mezelf kon verantwoorden. Dus dat vind ik ook jammer. Daarentegen heb ik ook beetje oogkleppen gecreeerd. En omring ik me graag met gelijkgestemde mensen waar ik graag mee spar over paarden rijden en houden e.d. En ga ik niet zo om met mensen die er anders over denken. Ik vind het helemaal prima hoe die mensen met paarden omgaan, maar merk dat ik het minder leuk vind om daar dan mee om te gaan. WIl ze ook niet mijn ideen opdringen en in hun waarde laten.
Aan de andere kant geniet ik nu wel nog meer van alleen al bij mijn paarden zijn en als ik rij, ik meer contact met ze heb en meer verbinding voel met ze dan met hoe ik vroeger reed, waardoor het geluksgevoel groter is. Dus het heeft meerdere kanten. En gelukkig komen er ook steeds meer paardenevementen die in lijn liggen met mijn manieren en denkwijzen, dus dat is wel leuk om ernaartoe te gaan.
Precies, zoals jij het zegt. Genieten van je paard met meer contact en verbinding.
Ik heb verplicht een tijd moeten stoppen met rijden wegens blessures van mijn paard. Het was vreselijk. Paardrijden is een verslaving. Maar na de afkickperiode kwam een soort openbaring. Mijn oogkleppen bleken af te zijn gegaan. Ik bleek alleen met mijn eigen doelen bezig te zijn en verloor het paard daarbij wat uit het oog. Door de blessures werd ik terug geworpen op grondwerk en dat opende enorm mijn ogen. Wat een mooi gevoel van samenwerken en communiceren. Ik heb nu een jong paard die ik aan het beleren ben. Maar ondanks veel grondwerk en fijne communicatie voelt het toch niet helemaal goed. En vraag ik me af of ik het wedstrijd)rijden nog wel wil...bizar voor iemand die zo verslaafd was...
hagelslag schreef:Ik heb een gedeelte plezier terug gevonden.
Het is ontiegelijk moeilijk om echt fijn te rijden.
Zoals vroeger gaat helaas niet meer lukken omdat die omgeving waar ik toen reed hier niet is.
In het voorjaar zijn we wel op vakantie geweest met de paarden.
En ja dat was genieten met een hoofdletter G!!
Verder probeer ik zoveel mogelijk mijn paard tevreden te houden.
Gister had zij/wij een kleine kortsluiting.
Eerst samen met mijn zusje in de bak gereden. Beetje dressuur moet op zijn tijd en ik wou graag naderhand op het akker een vlot galopje doen.
Dus hoppa het akker op en gas, ging prima ook netjes optijd gestopt.
Maar bonnie bleef een beetje raar heet.
Dus ik zeg tegen mijn zusje oh ze is wel erg heet.
Maakt de rare bewegingen achteruit.
Dus ik ben eerst eraf gesprongen en een stuk ernaast gelopen zodat de kortsluiting weer voorbij is.
En dat zijn momenten dat ik mijzelf voor mijn kop kan slaan.
We hebben namelijk geen galop gedaan in de bak omdat ze met haar hoofd met galop bezig was ipv draven en doen wat ik wil.
Dus ja eigen schuld dikke bult dat wanneer je dan buiten gas geeft er een kortsluiting komt.
En dat zijn momenten dan vind ik het toch best moeilijk.
Je doet hard je best maar ja, toch weer net het verkeerde gedaan
Kendra schreef:Gini schreef:Nadenkertje: als paarden graag springen en er vanzelf overheen gaan, waarom heeft iedere vrijspringwedstrijd dan hekken, een sluis waarbij alleen de hindernis de "uitweg" is en de aanwezigheid van minstens 3 personen met lange zwepen?
Gewoon als nadenkertje, niet ter veroordeling, want ik sta zelf regelmatig met een paard op die wedstrijden.
Ik vind het vrijspringen (ken het alleen van de keuringen) altijd heel netjes gaan. En dan springen de meeste echt niet vanzelf, op vreemd terrein en op het moment dat het moet. Die lange zwepen worden niet gebruikt om te meppen, maar om paarden de weg te wijzen, iets aan te sporen of juist af te remmen.
En natuurlijk zal een paard spontaan geen parcours in de juiste volgorde springen ..
Maar een paard dat al generaties lang is gefokt om te springen en dat zelf vaak doet, kan daar beslist lol in hebben. En dat zie je ook doordat ze thuis een keer spontaan een hindernisje springen, dat doen ze hier zeker.
Maar ik zal niet ontkennen dat er ook druk is in het parcours. Alle hindernissen moeten worden gesprongen en in de juiste volgorde. En soms is er dan een verschil van mening tussen ruiter en paard. Maar is dat een reden om de springsport af te schaffen?
elnienjo schreef:hagelslag schreef:Ik heb een gedeelte plezier terug gevonden.
Het is ontiegelijk moeilijk om echt fijn te rijden.
Zoals vroeger gaat helaas niet meer lukken omdat die omgeving waar ik toen reed hier niet is.
In het voorjaar zijn we wel op vakantie geweest met de paarden.
En ja dat was genieten met een hoofdletter G!!
Verder probeer ik zoveel mogelijk mijn paard tevreden te houden.
Gister had zij/wij een kleine kortsluiting.
Eerst samen met mijn zusje in de bak gereden. Beetje dressuur moet op zijn tijd en ik wou graag naderhand op het akker een vlot galopje doen.
Dus hoppa het akker op en gas, ging prima ook netjes optijd gestopt.
Maar bonnie bleef een beetje raar heet.
Dus ik zeg tegen mijn zusje oh ze is wel erg heet.
Maakt de rare bewegingen achteruit.
Dus ik ben eerst eraf gesprongen en een stuk ernaast gelopen zodat de kortsluiting weer voorbij is.
En dat zijn momenten dat ik mijzelf voor mijn kop kan slaan.
We hebben namelijk geen galop gedaan in de bak omdat ze met haar hoofd met galop bezig was ipv draven en doen wat ik wil.
Dus ja eigen schuld dikke bult dat wanneer je dan buiten gas geeft er een kortsluiting komt.
En dat zijn momenten dan vind ik het toch best moeilijk.
Je doet hard je best maar ja, toch weer net het verkeerde gedaan
Ik vind het raar dat je eraf springt ipv dat je het oplost terwijl je erop zit.