Was het maar zo een feest.

Een bekende eventingstal hier in de regio had een paar jaar geleden een jongen die alle paarden bitloos zadelmak maakte. Hij had een speciaal soort touwhalster wat precies op alle gevoelige drukpunten (meridiaanpunten) liep over het hoofd. Volgens de eigenaar van de stal werkte dit heftiger in dan een bit maar accepteerden de paarden het beter/ sneller. Hij raadde het zijn leerlingen echter af om zelf mee aan de slag te gaan vanwege de heftige inwerking.

Continu druk op de neus is imo net zo erg als continu druk in de mond, het is de hand van de ruiter die het verschil maakt. Niet de optoming.

En dan vraag ik me wel eens af... te veel druk op de mond resulteert in een open mond. Zien we niet graag, sociale controle enzo. Sperriem aansnoeren voorkomt dat niet volledig.
Wat kan een paard met te veel druk op de neus doen om zijn ongemak te uiten?

De volgende vraag is dus eigenlijk: is het rijtechnische probleem dat je bleek te hebben opgelost zodra je het bit weglaat?

Wat jullie zeggen is ook puur gissen. Het is jullie gevoel tegen mijn gevoel en daar komen we toch niet uit.

En hoezo zou de bitloze optoming heftig inwerken en accepteert een paard het beter? Beetje vreemd.
Ik ben zelf wel meer een voorstander van sidepull. Heb andere optomingen geprobeerd en vond ik minder fijn.

Een paard dat ontspannen is in zijn mond, hoofd en lichaam daar kijk ik naar. Als een bitloos hoofdstel niet werkt zal een paard dit duidelijk laten zien in gedrag. Maar er zullen heus paarden zijn die met bit blijer zijn.

Dat denk ik dus niet. 'Wij' denken nu eenmaal niet dat je bestaande rijtechnische problemen oplost door ze te omzeilen en we denken ook niet dat je een betere ruiter wordt zonder bit. Er wordt hier terecht aangehaald dat je de ene vorm van ongemak vervangt door een andere, dat is namelijk niet alleen met geknoopte touwhalsters, maar ook met hackamores en ook met bitloze optomingen die met leren bandjes op het neusbeen inwerken. Er zijn tevens terechte vragen op rijtechnisch gebied gesteld over aanleuning en daar is dan weer niks nieuws uitgekomen.

Nee, het is niet gissen, het zijn vragen/bedenkingen. Niet zomaar iets aannemen.

Hoewel ik toegeef dat ik het eens ben met pipodipo in die zin dat ik vrees dat bitloos heel vaak het probleem omzeilen is ipv oplossen. Gebaseerd op wat ik hier op bokt lees iig.

Het paard waar ik voor het eerst bitloos mee ging rijden was het rijtechnische probleem inderdaad gelijk opgelost. Paard was "stout", had geen aandacht voor mijn hulpen, schudde met hoofd en sloeg met het hoofd op en neer. Allerlei therapeuten bij gehad, tig keer de tandarts, veel verschillende bitten...en uiteindelijk zei een tandarts dat hij overgevoelig tandvlees had. Dus zonder bit gaan rijden en het was gelijk klaar. Braaf paard, super gehoorzaam en alert op mij en mijn hulpen, rustig hoofd, ontspannen lichaam.

Mijn paard die ik nu beleer, heeft voordat ik ging beleren een botontsteking in mond gehad. Mss daardoor waarschijnlijk veel negatieve prikkels in mond gehad. Met bit in mond idem, alleen maar met dat bit bezig en totaal geen aandacht voor hulpen ed. Dus nu bitloos aan het beleren en ze vindt alle nieuwe dingen al moeilijk genoeg, dus even geen extra prikkels in de mond. Nu langzaam ben ik haar aan het leren dat het bit ook positief kan zijn. Hopelijk kan ze het bit straks accepteren. Maar wil haar eerst op eigen benen en in balans hebben lopen voordat daar een bit in gaat.

Mijn oude wedstrijdpaard heb ik altijd met bit gereden. Dat paard was heel schrikkerig. En als ze van iets schrok dan hoppa onbewust keihard in die mond trekken. Aan de bijzet idem...schrok ze ergens van dan scheurde dat bit bijna dwars door de mond...vreselijk plaatsvervangende pijn had ik dan. Als ik toen bitloos had gekend had ik het waarschijnlijk bij haar ook geprobeerd.

En ik heb sinds kort ook een anatomisch gevormd hoofdstel (en doe onder de neusriem nog een neopreen onderlegger), dus die pijnpunten vallen wel mee.

https://www.equibling.nl/product-catego ... n/bitloos/

Ik omzeil juist de pijn en niet de rijtechnische problemen. Of je moet er van overtuigd zijn dat een paard een bit in de mond MOET hebben om goed te kunnen rijden. Ik denk juist dat een bit veel rijtechnische problemen verbloemt.

Wat in elk geval bewezen is, is dat veel paarden misvormingen aan de tong, de lagen en zelfs de schedel hebben door het bit. Dat zegt wel wat over de inwerking, lijkt me.
Maar dat bewijst natuurlijk niet dat bitloos paardvriendelijker/comfortabeler voor het paard zou zijn. Heel interessant vind ik in die context de bedenking van Ayasha hoe het paard bij een bitloze optoming in staat is om zijn ongemak te uiten.

@Manubres, dank voor je uitleg en ik snap dat je bij een paard met mondproblemen overstapt naar bitloos. Maar je stoute paard had naar mijn idee geen rijtechnisch probleem, maar een gezondheidsprobleem dat haar hinderde. Dat probleem heeft ze misschien nog steeds wel, maar het wordt nu niet meer steeds verergerd door het bit.

Bitloos bestaat al heel lang, je hebt er alleen tegenwoordig meer spulletjes voor zijn. In de westernsport was het al veel gebruikelijker.

Soesita, door wie is dat bewezen en is daar documentatie van?

Nouja als je paard schrikt en je trekt het bit door de mond, dan heb je zeker een rijtechnisch probleem denk ik. (no offence) Maar als je paard schrikt en je buigt hem heel snel even in op de holle kant met je been er goed bij dan heb je zo de controle weer terug en heb je het rijtechnisch opgelost.

https://www.bitmagazine.nl/instructie/b ... ruk/73140/

Wel ben ik het ermee eens dat er per paard gekeken moet worden wat fijner is voor dat dier, ieder paard is anders en uniek en heeft zijn eigen voorkeuren.

Gezondheidsproblemen zijn IMO geen rijtechnische problemen. Eentje met een gebroken been ga je ook niet rad krijgen met een goede ruiter om maar even een extreem voorbeeld te nemen. Dus ik zie niet in hoe je een medisch probleem in de mond dan wel rijtechnisch zou moeten kunnen oplossen.

Waarom is de eerst aangedragen oplossing bij "mijn paard is onrustig in de aanleuning" (wat veelal toch echt een rijtechnisch probleem is.) dan "probeer eens bitloos"?

Ik denk eigenlijk dat een bit niet zo heel veel kan verbloemen... Paarden zijn eerder gewend aan druk op het hoofd dan in de mond. Ze worden geconditioneerd op halsters nog voor ze een week oud zijn. Eer het bit ten tonele komt zijn ze veelal al een stuk zelfzekerder en minder hulpeloos dan wanneer ze het halster om krijgen.

Ik kan geen enkele logische mogelijkheid bedenken hoe een bit een rijtechnisch probleem kan verbloemen.

En opnieuw: op welke manier zou een paard ongemak van bitloos kunnen uiten? Want "ik voel dat..." is heel erg subjectief. Een open mond is dat niet.

@Ayasha, op de filmpjes die als voorbeeld werden gedeeld was te zien dat die paarden te diep gingen lopen en zich lastig naar de hand toe lieten rijden. Daardoor en door eigen ervaring vraag ik me af of het wel zo makkelijk is om een paard naar de hand toe te rijden met en bitloze optoming.

Ik heb eentje bitloos beleerd en om eerlijk te zijn had ik daar niet meer of minder moeite mee dan met bit. Die ging overigens ook niet te diep lopen. De voorbeelden die ik voorbij heb zien komen (en nu ga ik me voor de verandering weer eens niet populair maken.) zijn voorbeelden waarvan me dat eigenlijk niet echt verbaast. Die doen dat met bit ook.

Die filmpjes had ik puur gedeeld om te laten zien dat je er net zo goed mee kan verzamelen en oefeningen mee kan rijden. Omdat de meeste mensen denken dat ruiters met bitloze optomingen alleen maar wat rondsloffen met het paard en je totaal geen controle hebt. Als een paard te diep gaat is dat idd een rijtechnisch probleem en zal je goed van achter naar voor moeten rijden met een hand die toestaat en niet terug werkt. Bij een bitloos hoofdstel zal dat probleem mss sneller te zien zijn.

Het is niet voor niks dat veel ruiters bitloos niet aandurven omdat ze het gevoel hebben de controle kwijt te raken. Met bit werken ze soms zo hard in dat ze op die manier een aanleuning afdwingen en een paard onder controle hebben. Met slof, dubbele teugel, martingaal etc er ook nog soms aan. Hoezo rijtechnische problemen verbloemen?

En mss was het bij mijn schrikkerige paard ook niet heel goed wat ik deed. Maar de schrikreacties kwamen soms zo onverwacht dat je als reactie gelijk in de teugels ging hangen.

En nog even over dat subjectieve gevoel. Ik ben een gevoelsmens en menig keer had mijn gevoel het bij het juiste eind tov verstand van professionele mensen. Dus gevoel is mss subjectief maar zeker niet minder belangrijk. Daarnaast vind ik rijden met een goed gevoel heel belangrijk. En dat zal per ruiter en paard verschillen.

In de zadelkamer vind je nooit de oplossing van een rijtechnisch probleem. Tuig maakt paardrijden gemakkelijker. En zoeken naar tuig dat zowel bij ruiter als paard past, kan de eerste stap zijn in het oplossen van een rijtechnisch probleem, maar zal nooit de enige oplossing zijn.

Lees al een tijdje mee met dit topic omdat ik deze discussie wel heel interessant vind maar niet de drang voelde om te reageren maar wou hier toch even op inhaken; mijn paard is erg gevoelig op de neus en in als ik even een Pennymeisje moment had ging ik eerder wel eens met een halster rijden, 2 touwtjes aan de zijkant en je hebt een bitloos hoofdstel. Nu ligt dat een stuk minder stevig dan een echt sidepull hoofdstel maar wanneer ik daar een ophouding aan maakte gooide mijn paard haar hoofd omhoog en drukte haar rug weg en soms vol op de rem. Een reactie die ik nooit had als ik met bit rij. Dat is meteen een heel heftige reactie maar is wel een van de manieren voor het paard om ongemak te uiten met bitloos, al denk ik dat lang niet alle paarden dat zouden doen.

Dit is wel te verklaren door de anatomie van het neusbeen.

De eerste twee paarden in jouw voorbeeld, hadden dus eigenlijk een lichamelijk probleem?
De laatste (wedstrijdpaard) dat was dus een rijtechnisch probleem van jou? Je trok immers keihard in haar mond?
Dan begrijp ik jouw voorkeur voor bitloos
Neemt niet weg, dat deze paarden nog steeds lichamelijke problemen/beperkingen (kunnen) hebben.

Maar jij kan dus niet meer genieten van de paardensport omdat jouw paarden of een lichamelijk probleem hadden of de oorzaak lag op het rijtechnische vlak?

Wat betreft de voorbeelden: al deze paarden zijn met bit beleerd, ook de door jou geprezen TT rijdt gewoon met S&T zijn wedstrijden.

Ook het initiatief "we all ride" vind ik een wassen neus.
Behalve dat je met dat soort filmpjes enorm kan knoeien (stop zetten, oefeningen vele malen herhalen enz.), is dat natuurlijk helemaal geen garantie op de training zelf. Ook die ruiters kunnen allerlei hulpstukken of dwang gebruiken tijdens de trainingen. Het geeft helemaal geen garantie op diervriendelijkheid of kunde.

Eigenlijk als ik jouw berichten lees in dit topic, vind ik deze behoorlijk aanmatigend.
Je hebt zelf rijtechnische problemen (gehad), je hebt niet heel veel (wedstrijd)ervaring, je hebt niet op een hoog niveau (wedstrijden) gereden, je hebt geen opleiding in de paarden gehad (als ik het goed begrepen heb), maar je geeft wel adviezen en lessen?

Jouw berichten komen op mij over als een ruiter die vastgelopen is met de wedstrijden in de basissport en daar teleurgesteld over is.
Ik lees dit ook vaak bij ruiters met een haflinger, tinker of fries. Ze vinden vaak dat ze benadeeld worden omdat zij niet met een KWPN-er rijden

Weet je...het hele topic gaat over mijn MENING.
Ik heb geen ORUN opleiding gedaan, ik heb geen topsport gereden, ik ben geen gefrustreerde wedstrijd ruiter (gestopt vanwege kinderen) en dat ik een paard dat in een reflex er vandoor schiet aan de teugels hang een rijtechnisch probleem noemen..prima...Ik zet mezelf niet op een voetstuk. Ik geef alleen mijn gevoel en een mening, mede gevormd door ervaring en kennis.

https://onlinelibrary-wiley-com.tudelft ... rldcat.org

Dit recente arkikel (open access) laat wel een verschil zien in rijden met of zonder bit

Nou, en meteen bedankt voor de veralgemening. En ik maar denken dat we gewoon beschaafd gedachten aan het uitwisselen waren.

Natuurlijk is het geen rijtechnisch probleem als je eens een ruk aan de teugels geeft, als je paard schrikt, maar wel als hij (daarna/daardoor) niet goed (meer) met bit te rijden is en het bitloos wel veel beter gaat. Dat wijst toch op mond/gebitsproblemen, een niet passend bit of een onrustige/harde ruiterhand.

Ik vraag me daarom af of jouw kennis en ervaring goed genoeg is om anderen te adviseren en/of te corrigeren of les te geven, zoals je zelf eerder aangaf in dit topic.