Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-10-19 11:35

Geplaatst door de TopicStarter : 23-10-19 11:35

IsabelleN schreef:
Begrijpend lezen is voor sommige mensen erg moeilijk

Ik lees net dat er ook steeds minder kinderen gaan ponyrijden. (Gecorrigeerd voor het dalend aantal geboren kinderen). Dat vind ik superjammer. Het kan zo mooi en leerzaam, karaktervormend voor een kind zijn om met dieren om te gaan. Dat wij, volwassenen een andere opvatting van de sport hebben/krijgen lees ik volop in dit topic.
Hoe zou het komen dat minder kinderen kiezen voor de sport...? Beeldschermen enzo misschien? Of zouden ze dezelfde overwegingen maken die je in dit topic voorbij ziet komen?

Ik denk dat kinderen inderdaad steeds meer op beeldschermen kijken en andere interesses hebben. Mijn kinderen hebben ook op een manege gereden. Maar wat mij betreft zouden kinderen moeten beginnen met grondwerklessen. Leer ze omgaan met pony's, de pony leiding leren geven en vooral de pony respecteren. Op de manege leren ze dat een pony een soort gebruiksvoorwerp is. Opstappen en rondjes lopen en als hij het niet doet trekken in de mond, schoppen of tikken met de zweep. Ze gaan al galopperen als ze totaal nog geen balans hebben...ik zal je zeggen ik heb peentjes gezweet langs de bakrand.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-10-19 11:41

Geplaatst door de TopicStarter : 23-10-19 11:41

Rakkie123 schreef:
manubres schreef:
Misschien ligt het aan mijn leeftijd. Misschien ligt het aan mijn toenemende kennis van oa biomechanica van het paard. Maar de paardensport kan mij steeds minder bekoren. Vroeger genoot ik van alles wat ik zag. Maar tegenwoordig vind ik het steeds vaker tenenkrommend om er naar te kijken. Ik mis het wel, dat ik onbezorgd kon genieten van alles wat ik zag. Maar helaas kan ik de tijd en mijn kennis niet terug draaien. Ik vroeg me af of ik zeldzaam of alleen hierin ben of dat er meer mensen zijn die het herkennen.

Ik denk maar zo, verander de wereld, begin bij mezelf.
Ik leid mijn paard op, op een manier waar ik achter sta, les bij mensen die me goed kunnen leren hoe ik het graag zie.

En uiteindelijk zul jij niet de eerste zijn die stopt met het sportgedeelte.

Ik vind het sportgedeelte juist leuk en concentreer me op waar ik mee bezig ben.

Ik begin zeker bij mezelf. Maar het moeilijke is dat ik vaak het idee heb alleen in mijn ideeën en visie te staan. Vind maar eens een instructeur die dezelfde ideeën heeft, dat is zo makkelijk niet. Ook heb ik hulp met het beleren van mijn jonge paard, omdat het een behoorlijke pittige tante is. Maar ook hier is het moeilijk iemand te vinden die dezelfde visie heeft. Ik sluit wedstrijd rijden nog steeds niet geheel uit, maar vraag me wel af of ik dit nog wil. Ik blijf naar mijn paard kijken en als ik niet met een goed gevoel de ring in kan dan blijf ik liever met een goed gevoel thuis.

**Geplaatst**: 23-10-19 11:44

Geplaatst: 23-10-19 11:44

Pipodipo schreef:
..... waar Rembrandt een meer aansprekende manier van bewegen had en chiquer in het type was.

En laten we niet vergeten dat met Rembrandt een ander type paard zijn intree deed...die kwam soms ook niet over X, was vaak stout en explodeerde bij het minste of geringste. Nu zou daar ook schande over worden gesproken. Maar omdat er geen social media waren (en geen Bokt) is iedereen dat vergeten - en ziet men nu alleen het super-expressieve dansende paard.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-10-19 11:51

Geplaatst door de TopicStarter : 23-10-19 11:51

Kendra schreef:
Pipodipo schreef:
..... waar Rembrandt een meer aansprekende manier van bewegen had en chiquer in het type was.

En laten we niet vergeten dat met Rembrandt een ander type paard zijn intree deed...die kwam soms ook niet over X, was vaak stout en explodeerde bij het minste of geringste. Nu zou daar ook schande over worden gesproken. Maar omdat er geen social media waren (en geen Bokt) is iedereen dat vergeten - en ziet men nu alleen het super-expressieve dansende paard.

Het gaat mij er niet zozeer om dat de paarden en het rijden van nu anders is dan vroeger. Het gaat meer om de veranderde inzichten van mij en de gevoelens die ik daarbij heb. Ik kan het steeds minder zien als een sport en zie het steeds meer als een soort circusact...Daarbij kan ik niet meer tegen die stang en trens in de monden en het gehang in de mond. Ik ben afgelopen jaar nog wel bij hengstencompetities geweest en ik kon tot de L/M genieten, maar vanaf de Z begonnen mijn tenen weer te krommen. Stang en trens in de mond, gehang/getrek en gedoe om die paarden te verzamelen en bij zich te houden vond ik vreselijk. Korte nekjes, gespannen spieren en geen blije paarden.

**Geplaatst**: 23-10-19 12:03

Re: Kan jij ook steeds minder genieten van de paardensport?

Geplaatst: 23-10-19 12:03

Ik had hetzelfde en werk nu met intrinzen. Dat is een manier waarmee je de intrinsieke motivatie van het paard om te bewegen leert activeren. Heel interessant en voornamelijk op wetenschap gebaseerd bij zowel biomechanica als gedrag. Altijd de moeite om het eens in te kijken omdat er bijna uitsluitend positieve bekrachtiging wordt gebruikt maar met veel minder extrinsieke beloning zoals voer als bij bv clickertraining.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-10-19 12:20

Re: Kan jij ook steeds minder genieten van de paardensport?

Geplaatst door de TopicStarter : 23-10-19 12:20

Caatje ik zal even op YouTube gaan kijken, ken het zo niet.

Zelf heb ik veel gehad aan de manier van Tristan Tucker. Ik had een paard dat erg nerveus was en heb haar via de methode van Tristan getraind en is ze echt een ander paard door geworden. Prikkel weghalen op moment dat paard ontspant. Zo leren paarden bij spanning te ontspannen, waardoor ze zich automatisch beter voelen en meer grip op de situatie hebben zonder weg te rennen van de enge prikkel.

https://youtu.be/Mq1LXFlq78M

**Geplaatst**: 23-10-19 12:30

Geplaatst: 23-10-19 12:30

IsabelleN schreef:
Begrijpend lezen is voor sommige mensen erg moeilijk

Ik lees net dat er ook steeds minder kinderen gaan ponyrijden. (Gecorrigeerd voor het dalend aantal geboren kinderen). Dat vind ik superjammer. Het kan zo mooi en leerzaam, karaktervormend voor een kind zijn om met dieren om te gaan. Dat wij, volwassenen een andere opvatting van de sport hebben/krijgen lees ik volop in dit topic.
Hoe zou het komen dat minder kinderen kiezen voor de sport...? Beeldschermen enzo misschien? Of zouden ze dezelfde overwegingen maken die je in dit topic voorbij ziet komen?

Paardrijden, of eigenlijk, beginnen met paardrijden is erg duur. Daarnaast heb ik het gevoel dat vooral de ouders het gevaarlijk vinden.

Als er hier eentje van t paard valt, staat mama of papa er meteen naast te gillen, terwijl er 9 vd 10 keer niks aan de hand is. Ook al kindjes gehad die paardrijden fantastisch vonden, ondanks dat ze er wel eens af vielen (en er enorm om moesten lachen), maar die van mama niet meer mochten omdat ze er wel eens af vielen en zij dat eng vond.

Sja.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-10-19 12:37

Re: Kan jij ook steeds minder genieten van de paardensport?

Geplaatst door de TopicStarter : 23-10-19 12:37

Ik vind het zelf idd ook eng. Als ze niet kunnen rijden, op de manege al op grote pony's mogen en rond galopperen terwijl ze er bijna afstuiteren. Ik begon op shets zonder zadel en eraf vallen was net zo normaal als erop blijven zitten, maar van zo'n shet vallen heeft toch een ander effect. Misschien komt het ook omdat ik kinderverpleegkundige ben en veel ruitertjes in het ziekenhuis krijg. Meesten met nier, lever, milt rupturen door tegen een bakrand, hek aan te komen tijdens hun val of paard dat over hen heen komt. Ik weet niet of je zelf kinderen hebt?...Maar mijn kinderen zijn me erg dierbaar en weeg ik de risico's wel degelijk af. Mijn zoon was al stuk groter toen hij ging rijden, met langere benen, daar heb ik me ook veel minder zorgen om gemaakt.

**Geplaatst**: 23-10-19 12:40

Geplaatst: 23-10-19 12:40

manubres schreef:
Ik vind het zelf idd ook eng. Als ze niet kunnen rijden, op de manege al op grote pony's mogen en rond galopperen terwijl ze er bijna afstuiteren. Ik begon op shets zonder zadel en eraf vallen was net zo normaal als erop blijven zitten, maar van zo'n shet vallen heeft toch een ander effect. Misschien komt het ook omdat ik kinderverpleegkundige ben en veel ruitertjes in het ziekenhuis krijg. Meesten met nier, lever, milt rupturen door tegen een bakrand, hek aan te komen tijdens hun val of paard dat over hen heen komt. Ik weet niet of je zelf kinderen hebt?...Maar mijn kinderen zijn me erg dierbaar en weeg ik de risico's wel degelijk af. Mijn zoon was al stuk groter toen hij ging rijden, met langere benen, daar heb ik me ook veel minder zorgen om gemaakt.

Ik snap het ook wel. Je hebt vallen en vallen. En ik heb het in bovenstaande gevallen niet over tegen de bakrand aan vliegen of in rengalop in volle vaart eraf stuiteren. Ja tuurlijk, dan wil je naar je kind.

Hier staan ze zelfs na eraf glijden in draf al gillend naast t kind terwijl die in een lachstuip op de grond rolt.

Misschien is het ook een verschil dat ze bij ons pas op de grotere pony's mogen als ze fatsoenlijk kunnen stappen, draven en galopperen. Tot die tijd rijden ze op A en B pony's. De grotere kinderen op de C/D pony's.

**Geplaatst**: 23-10-19 12:45

Geplaatst: 23-10-19 12:45

manubres schreef:
[Ik kan het steeds minder zien als een sport en zie het steeds meer als een soort circusact..

Dat heb ik ook bij dressuur.
Het hele westernriding (zoals beoefend in Amerika) vind ik paardrijden zoals paardrijden bedoeld is.
En springen blijf ik gewoon een zwak voor hebben.

**Geplaatst**: 23-10-19 12:48

Geplaatst: 23-10-19 12:48

Overigens merk ik ook dat mensen geen geduld meer hebben. Alles moet snel snel snel. Na vier lessen moeten ze los kunnen galopperen, na 8 lessen kunnen ze de groep in.

Nee. Zo werkt dat niet. Het correct aanleren van de basis duurt lang. Dat red je niet met 8 lessen. En dan zien ouders niet zo snel vooruitgang, en stoppen ze er maar mee.

elnienjo schreef:
manubres schreef:
[Ik kan het steeds minder zien als een sport en zie het steeds meer als een soort circusact..

Dat heb ik ook bij dressuur.
Het hele westernriding (zoals beoefend in Amerika) vind ik paardrijden zoals paardrijden bedoeld is.
En springen blijf ik gewoon een zwak voor hebben.

De recente filmpjes van westernpaarden die van vermoeidheid door de benen gaan, op de voorknieën vallen en ruiters van gewicht heb ik jou daar dragen, vind ik niet paardrijden zoals het bedoeld is.

Zelf kijk ik erg graag naar Rien van der Schaft en Tristan Tucker. Dat vind ik paardrijden zoals het bedoeld is.

**Geplaatst**: 23-10-19 13:53

Geplaatst: 23-10-19 13:53

Kendra schreef:
Pipodipo schreef:
..... waar Rembrandt een meer aansprekende manier van bewegen had en chiquer in het type was.

En laten we niet vergeten dat met Rembrandt een ander type paard zijn intree deed...die kwam soms ook niet over X, was vaak stout en explodeerde bij het minste of geringste. Nu zou daar ook schande over worden gesproken. Maar omdat er geen social media waren (en geen Bokt) is iedereen dat vergeten - en ziet men nu alleen het super-expressieve dansende paard.

En Nicole Uphoff kreeg in 1995 (uit mijn hoofd) al paginavullende artikelen in de bladen omdat ze Remmie te rond instelde. Dat was het begin van de LRD mode in de dressuur en op openbaar terrein, maar gelukkig hebben we dat inmiddels wel achter de rug. Dus mensen die denken dat er NU iets verandert, daar ben ik het dus niet mee eens.

En nog even over Corlandus, dat is wel echt een lel van een paard en past ook goed bij het KWPN oog van toen, omdat de hengsten uit zijn pedigree allemaal wel een duidelijke rol hebben gekregen in de fokkerij in ons land.

**Geplaatst**: 23-10-19 14:15

Geplaatst: 23-10-19 14:15

Kendra schreef:
superpony schreef:
En de sport was 40jr geleden niet mooi? de piaffe en passage die we toen zagen waren echt mooier en in velen ogen ook beter dan nu. Kan waarschijnlijk niet eens meer met die achterlijke krul in de hals die gewoon ongezond is.

Dit was Klimke in 1984, OS.
https://www.youtube.com/watch?v=tKbqokuTzh8
Ik vraag me echt af, als we deze combinatie nu zouden zien tussen Werth, Dujardin, Gal, etc. - wat zouden we er dan van vinden?

Deze is trouwens ook interessant, kampioenen vanaf 1984 tot nu: https://www.horses.nl/dressuur/evolutie ... aren-heen/

Vindt het wel hoopgevend dat je de Fam. Klimke in een topic als dit aanhaald.
Kijk je naar een huidige Ingrid generatie en de Duitse namen die eerder langs komen, zie je toch een verschuiving naar de mooie klassieke dressuur die tenminste wat gezonder is voor paard zelf.
Hopenlijk is deze tendens besmettelijk om Nederland te gaan beïnvloeden.
Maar als ik kijk naar wat er met Riens is gebeurd , die een andere koers wou varen , vrees ik dat het nog jaaaren gaat duren.
Ook hoopgevend dat er toch fiks aantal hier met ts eens zijn en dus anders willen en anders doen.

Het speelt zich trouwens ook af op het kleine level van een bokt platform, in de afgelopen 8 a 10 jaar zijn vele klassiek gerichte ruiters en instructie gewoonweg van bokt afgehoond of bruut weggepest.
Ken er nog aantal van, maar die laten het absoluut uit hun hoofd om nog reactie te geven hier.
En geef ze geen ongelijk, de basiskennis is gemiddeld genomen erg laag en de eigengereidheid extreem hoog.

Het zij zo, ik ga zelf weinig met plezier naar wedstrijd dressuur of springen meer kijken, of het moet zijn dat ik met iemand mee ga die gewoon fijn een eerlijk rijdt.
Zelfs in de b draai ik me regelmatig om, of loop weg, daar gaat al zoveel mis kwa losgelatendhied en swung.

De mens sport en de achtergrond sfeer aldaar ben ik nog wel te vinden om te genieten, bij western gaat het er ook vaak scherp en gemeen aan toe met veel uiterlijk vertoon helaas.

**Geplaatst**: 23-10-19 14:17

Geplaatst: 23-10-19 14:17

Zeker weten San87. Er moet ook direct gegaloppeerd worden, ook al heeft het dier nog geen balans, of is zo krom als een hoepel en dan ook nog een mens op de rug. Begin gewoon met stap en draf, de galop komt daarna vanzelf

**Geplaatst**: 23-10-19 14:26

Geplaatst: 23-10-19 14:26

manubres schreef:
Elisa2...Toch staat een hoog niveau wat mij betreft niet altijd gelijk aan kennis en kunde. Alle credits voor de paarden die toch doen wat hen opgedragen wordt, terwijl ze vastzitten in hun lichaam. Helaas gaan er nog te vaak winstpunten naar paarden die niet durchlassig zijn en op een juiste manier gereden worden. Wat ik al eerder zei...zet op grote wedstrijden iemand die verstand heeft van biomechanica naast de jury en dan eens kijken waar de punten heen gaan...

Gaan ze dus echt niet doen, een spectaculair groot deel mag dan direct bij het inrijden al de baan of parcours verlaten, en tja das niet aardig voor al die hardwerkende ruiters en hun paarden die het zo goed bedoelen.
Zit altijd een stukje tot fiks stuk commercieel balang bij.
En wie gaat een norm neerzetten wat goed of niet goed is voor paard ?, er is nu al discussie genoeg hierover waar men niet uitkomt.
Alleen al de vele meningen over paar centimeter voor of achter l. Lijntje

**Geplaatst**: 23-10-19 14:29

Geplaatst: 23-10-19 14:29

Het is voor onze lol dat de dieren moeten doen wat wij willen dat ze doen. Als je het hen vraagt, gaan ze vast liever staan vreten of een rondje rennen in de wei. Daar heb ik de laatste jaren wat 'last' van: ik ben me dan suf aan het relativeren en in twijfel trekken van wat we als ruiters met en van de paarden willen. En ja, ik doe het ook nog steeds, ik zit nog steeds op m'n paard, spring een rondje, ga naar dressuurles, rijd een stuk in het bos, hang 'm aan de longeerlijn etc. Vroeger dacht ik er niet eens over na; je deed het gewoon omdat het zo was en omdat men zei dat het zo moest. Ik kan echter niet zo goed meer naar de meeste dressuurruiters kijken zonder dat ik denk: jeetje, echt? Klimke en veel van de Duitsers kan ik nog wel van genieten en in de springsport kijk ik heel graag naar Steve Guerdat omdat ik dat persoonlijk een van de beste ruiters aller tijden vind.... Maar dan denk ik weer: jeetje, dat gesleep met die paarden van hot naar her om ons kunstje te tonen aan de jury... Soms moet ik er gewoon om lachen. We maken het zo belangrijk en groot.

**Geplaatst**: 23-10-19 15:36

Geplaatst: 23-10-19 15:36

Peetstap schreef:
Vindt het wel hoopgevend dat je de Fam. Klimke in een topic als dit aanhaald.
Kijk je naar een huidige Ingrid generatie en de Duitse namen die eerder langs komen, zie je toch een verschuiving naar de mooie klassieke dressuur die tenminste wat gezonder is voor paard zelf.
Hopenlijk is deze tendens besmettelijk om Nederland te gaan beïnvloeden.

De Duitsers zijn niet verschoven hoor, die hebben altijd al meer sjoege gehad van goed paardrijden. Het is dus geen tendens, het is eigenlijk altijd zo geweest. Wat nu dan weer opvalt is dat de Duitsers makkelijk een sterk team neerzetten en zelfs ruiters hebben zoals Isabell Werth die met gemak in haar eentje met 3 verschillende paarden een sterk team zou kunnen vormen. Het valt nu wat meer op omdat de Engelsen dat dus nog steeds niet op elk kampioenschap kunnen, en in andere landen zijn er ook eigenlijk altijd te weinig sterke ruiters. De Nederlanders hebben door de jaren heen heel weinig neiging vertoond om zich te laten besmetten door Duitsland en dat helaas wel zo blijven. Laat Nedeland eerst maar eens een degelijk team vormen voor de dressuur.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-10-19 20:57

Geplaatst door de TopicStarter : 23-10-19 20:57

Adelaide71 schreef:
Het is voor onze lol dat de dieren moeten doen wat wij willen dat ze doen. Als je het hen vraagt, gaan ze vast liever staan vreten of een rondje rennen in de wei. Daar heb ik de laatste jaren wat 'last' van: ik ben me dan suf aan het relativeren en in twijfel trekken van wat we als ruiters met en van de paarden willen. En ja, ik doe het ook nog steeds, ik zit nog steeds op m'n paard, spring een rondje, ga naar dressuurles, rijd een stuk in het bos, hang 'm aan de longeerlijn etc. Vroeger dacht ik er niet eens over na; je deed het gewoon omdat het zo was en omdat men zei dat het zo moest. Ik kan echter niet zo goed meer naar de meeste dressuurruiters kijken zonder dat ik denk: jeetje, echt? Klimke en veel van de Duitsers kan ik nog wel van genieten en in de springsport kijk ik heel graag naar Steve Guerdat omdat ik dat persoonlijk een van de beste ruiters aller tijden vind.... Maar dan denk ik weer: jeetje, dat gesleep met die paarden van hot naar her om ons kunstje te tonen aan de jury... Soms moet ik er gewoon om lachen. We maken het zo belangrijk en groot.

Wat bedoel je precies met we maken het zo belangrijk en groot?

**Geplaatst**: 23-10-19 21:29

Geplaatst: 23-10-19 21:29

Als paarden au konden zeggen in mensentaal is de sport nog minder leuk.....

Ook hier tweestrijd. Vooral omdat ik maar een eenvoudige manege ruiter ben. Ik vraag mij vaak af voor wie is dit nu leuk? En als ik eerlijk ben dan denk ik alleen voor mij

**Geplaatst**: 23-10-19 23:15

Geplaatst: 23-10-19 23:15

manubres schreef:
Ik begin zeker bij mezelf. Maar het moeilijke is dat ik vaak het idee heb alleen in mijn ideeën en visie te staan. Vind maar eens een instructeur die dezelfde ideeën heeft, dat is zo makkelijk niet. Ook heb ik hulp met het beleren van mijn jonge paard, omdat het een behoorlijke pittige tante is. Maar ook hier is het moeilijk iemand te vinden die dezelfde visie heeft. Ik sluit wedstrijd rijden nog steeds niet geheel uit, maar vraag me wel af of ik dit nog wil. Ik blijf naar mijn paard kijken en als ik niet met een goed gevoel de ring in kan dan blijf ik liever met een goed gevoel thuis.

Of jij er alleen in staat kan ik natuurlijk niet beoordelen maar ik tref vooral mensen en via hen leraren die ik erg waardeer en heb dan les van hen.
Stuk voor stuk mensen van wie ik veel kan leren en graag van wil leren.
En degene van wie ik les heb, kunnen volgens mij op allerlei niveaus les geven.

Wat zoek je?

**Geplaatst**: 24-10-19 07:54

Geplaatst: 24-10-19 07:54

brokjes schreef:
dat vind ik al best opmerkelijk, waarom zouden paarden op deze wereld zijn voor onze hobby? de hobby is te duur om een paard enkel als grasmaaier te houden las ik ook. dus omdat ze (waar paarden niks aan kunnen doen) een aardig prijskaartje hebben, moeten ze een tegenprestatie leveren?

Jup. wat mij betreft wel. Heb ik geen moeite mee. Als ik niet meer mag rijden, zijn dit mijn laatste paarden geweest. Dan heb ik hooguit nog 2 shetten/koeien/alpaca/schapen whatever in de wei ter decoratie en ben er dan wel klaar mee. Dan

Maar daar hoort voor mij wel bij dat ik er ook voor zorg dat ik er voor zorg dat ze echt een geweldig leven hebben binnen de grenzen van wat kan in Nederland. Dus ze hebben 24h een top leven waarbij ze veel vrijheden hebben en daarvan werken ze gemiddeld een half uur per dag voor mij. Wat ze op hoofdlijn ook nog leuk vinden om te doen ook. Die momenten dat je een grens opzoekt en het dus even 'onaangenaam' is op korte termijn kunnen er dan best af. Heb ik echt helemaal geen gewetensbezwaren bij.

En voor de species paard is dat ook best een goede overlevings strategie gebleken. Hoeveel paarden denk je dat er zouden zijn als ze iet gedomesticeerd en gebruikt waren?

**Geplaatst**: 24-10-19 08:26

Re: Kan jij ook steeds minder genieten van de paardensport?

Geplaatst: 24-10-19 08:26

Hoe je het ook wend of keert: een paard is toch een 'gebruiksdier' . Maar is dat zo erg als je er goed voor zorgt? Mijn honden moeten zich ook aan mijn regels houden en leven ook niet zoals zij ooit vroeger in de vrije natuur leefden. Zijn ze daarom ongelukkig? Volgens mij niet. Ik zie meer in de basis leefomstandigheden op wettelijk niveau te verbeteren. Hier staat bijvoorbeeld een pony'tje moederziel alleen op een industrieterrein. Ja wel 24/7 buiten en er wordt verder goed voor gezorgd maar dat zou men echt mogen verbieden wat mij betreft. Ook zijn er nog zoveel stallen waar de paarden helemaal niet buiten komen, hier in Zoetermeer bijvoorbeeld een manege zonder weide of paddocks. Die komen er alleen uit voor de lessen. Dat soort zaken doen mij veel meer 'zeer' dan dat uurtje per dag dat een paard misschien moet werken en bereden wordt. Als hij voor de rest van de dag een goed leven heeft?

**Geplaatst**: 24-10-19 08:39

Geplaatst: 24-10-19 08:39

Dyanne_z schreef:
Als paarden au konden zeggen in mensentaal is de sport nog minder leuk.....

Ook hier tweestrijd. Vooral omdat ik maar een eenvoudige manege ruiter ben. Ik vraag mij vaak af voor wie is dit nu leuk? En als ik eerlijk ben dan denk ik alleen voor mij

Het gehark op veel maneges en wat zij toestaan of aanleren, dan heb je gelijk...
Als je er niet eens mee start een paard normaal kuit te geven om te gaan lopen maar mensen leert te schoppen....om te beginnen.

Maar een eigen paard, het laat beleren heel licht op de hulpen te zijn, en hier consequent in zijn.
Het zadelmak maken heel rustig doet enzovoorts enzovoorts....

Ik weet zeker dat mijn paarden graag met me werken.
En als ze een keer geen zin hebben, gaan we gewoon een dagje lanterfanten....maar dat gebeurd echt weinig.

Maar au dat zeggen ze vrijwel nooit.
Niet vaker dan wij mensen omdat we ons hebben gestoten ofzo.

**Geplaatst**: 24-10-19 08:59

Geplaatst: 24-10-19 08:59

manubres schreef:
Adelaide71 schreef:
Het is voor onze lol dat de dieren moeten doen wat wij willen dat ze doen. Als je het hen vraagt, gaan ze vast liever staan vreten of een rondje rennen in de wei. Daar heb ik de laatste jaren wat 'last' van: ik ben me dan suf aan het relativeren en in twijfel trekken van wat we als ruiters met en van de paarden willen. En ja, ik doe het ook nog steeds, ik zit nog steeds op m'n paard, spring een rondje, ga naar dressuurles, rijd een stuk in het bos, hang 'm aan de longeerlijn etc. Vroeger dacht ik er niet eens over na; je deed het gewoon omdat het zo was en omdat men zei dat het zo moest. Ik kan echter niet zo goed meer naar de meeste dressuurruiters kijken zonder dat ik denk: jeetje, echt? Klimke en veel van de Duitsers kan ik nog wel van genieten en in de springsport kijk ik heel graag naar Steve Guerdat omdat ik dat persoonlijk een van de beste ruiters aller tijden vind.... Maar dan denk ik weer: jeetje, dat gesleep met die paarden van hot naar her om ons kunstje te tonen aan de jury... Soms moet ik er gewoon om lachen. We maken het zo belangrijk en groot.

Wat bedoel je precies met we maken het zo belangrijk en groot?

Ons eigen gewin en het tonen van ons kunstje in de sport voert soms zo de boventoon, het in de spotlights willen staan. Snap het wel hoor, er gaat een hoop geld in om, maar als je het van een afstandje probeert te bekijken soms, is het heel grappig. Alsof de wereld vergaat als je een slechte wedstrijd rijdt. Geld en aanzien verkiezen boven het plezier in sommige gevallen. Het willen winnen ten koste van een heleboel. Ik was ook zo, heb dat niet meer zo sterk nu.

**Geplaatst**: 24-10-19 09:10

Geplaatst: 24-10-19 09:10

Ja, dat eigen gewin, ten koste van....
Dat zie ik wel veel om me heen....

Ik ken wel die competitiedrang maar gelukkig zit dat van mij in spelletje monopolie oid
~~(hoewel mijn overtuigingsdrang er wel eens voor zorgt dat ik de ander vergeet~~