Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
Lianne007 schreef:Hoii,
2 jaar geleden mijn Friese ruin laten inslapen ivm megaoesophagus / slokdarmdivertikel. Zijn het bij jullie ook allemaal Friezen? Wij hebben destijds nog meegedaan aan een onderzoek vanuit de kliniek Wolvega betreft deze aandoening onder de Friezen.
Mijn ruin is 20 geworden. Laatste jaren 4x dagelijks seniores priores kunnen voeren op borst hoogte en stond 24/7 op “koeien gras”, tussen de koeien in met zijn maatje. Van dat hele fijne gras. Op den duur toch weer verstoppingen, om de 2 maanden weer doorgespoeld worden en (preventief) aan de antibiotica ivm longontstekingen. Hij was altijd bekaf na zo’n spoeling en eenmaal hebben ze hem zelfs met cola door moeten spoelen met de sonde om het uit het divertikel te krijgen . Toen heb ik ervoor gekozen hem los te laten…. Ik wou niet dat zo’n verstopping uiteindelijk zijn einde zou worden en elke keer weer de spoeling, bloedneuzen en antibiotica verdiende hij niet. Mijn grote vriend hebben we in alle rust en liefde laten inslapen. Ik hoop dat vele van jullie dit bespaard blijft
Lianne007 schreef:Lianne007 schreef:Hoii,
2 jaar geleden mijn Friese ruin laten inslapen ivm megaoesophagus / slokdarmdivertikel. Zijn het bij jullie ook allemaal Friezen?
Mijn ruin is 20 geworden. Laatste jaren 4x dagelijks seniores priores kunnen voeren op borst hoogte en stond 24/7 op “koeien gras”, tussen de koeien in met zijn maatje. Van dat hele fijne gras. Op den duur toch weer verstoppingen,
Ik zie net dat ik in 2016 ook al heb gereageerd. Toen heeft mijn ruin nog 4 mooie jaren gehad. Dit is dus een update.
Lianne007 schreef:Hoii,
2 jaar geleden mijn Friese ruin laten inslapen ivm megaoesophagus / slokdarmdivertikel. Zijn het bij jullie ook allemaal Friezen? Wij hebben destijds nog meegedaan aan een onderzoek vanuit de kliniek Wolvega betreft deze aandoening onder de Friezen.
Mijn ruin is 20 geworden. Laatste jaren 4x dagelijks seniores priores kunnen voeren op borst hoogte en stond 24/7 op “koeien gras”, tussen de koeien in met zijn maatje. Van dat hele fijne gras. Op den duur toch weer verstoppingen, om de 2 maanden weer doorgespoeld worden en (preventief) aan de antibiotica ivm longontstekingen. Hij was altijd bekaf na zo’n spoeling en eenmaal hebben ze hem zelfs met cola door moeten spoelen met de sonde om het uit het divertikel te krijgen . Toen heb ik ervoor gekozen hem los te laten…. Ik wou niet dat zo’n verstopping uiteindelijk zijn einde zou worden en elke keer weer de spoeling, bloedneuzen en antibiotica verdiende hij niet. Mijn grote vriend hebben we in alle rust en liefde laten inslapen. Ik hoop dat vele van jullie dit bespaard blijft
Arantes schreef:Lianne007 schreef:Hoii,
2 jaar geleden mijn Friese ruin laten inslapen ivm megaoesophagus / slokdarmdivertikel. Zijn het bij jullie ook allemaal Friezen? Wij hebben destijds nog meegedaan aan een onderzoek vanuit de kliniek Wolvega betreft deze aandoening onder de Friezen.
Mijn ruin is 20 geworden. Laatste jaren 4x dagelijks seniores priores kunnen voeren op borst hoogte en stond 24/7 op “koeien gras”, tussen de koeien in met zijn maatje. Van dat hele fijne gras. Op den duur toch weer verstoppingen, om de 2 maanden weer doorgespoeld worden en (preventief) aan de antibiotica ivm longontstekingen. Hij was altijd bekaf na zo’n spoeling en eenmaal hebben ze hem zelfs met cola door moeten spoelen met de sonde om het uit het divertikel te krijgen . Toen heb ik ervoor gekozen hem los te laten…. Ik wou niet dat zo’n verstopping uiteindelijk zijn einde zou worden en elke keer weer de spoeling, bloedneuzen en antibiotica verdiende hij niet. Mijn grote vriend hebben we in alle rust en liefde laten inslapen. Ik hoop dat vele van jullie dit bespaard blijft
Wat heftig zeg! Zo’n rot aandoening..
Die van mij is een Welsh NWR, dus vrij zeldzaam dat hij een niet-Fries is. Daardoor ook onduidelijk hoe de progressie zal zijn maar tot nu tot is hij al 1,5 jaar stabiel (sinds diagnose eigenlijk) en kan hij heel goed ermee leven dus hopelijk blijft dat zo.
Sanet schreef:Gaat het op het gras wel goed met hem? Dan maar uitkijken naar voorjaar en zomer dat ze weer lekker op het gras kunnen!
Hier ook “so far, so good”. Weinig veranderingen op het moment. We zijn inmiddels 12 jaar na diagnose, in april hopen we haar 27e verjaardag te vieren. En ondanks dat het veel werk is, doet ze het goed en dat is het belangrijkst.