Bokt.nl

Touch25 schreef:

Hoi allemaal,
Mijn paard hoest niet, maar is wel erg benauwd. De longspoeling wees uit dat hij copd/ astma heeft. Helaas slaan de kuren vd dierenarts niet aan, dus ben ik opzoek naar een dampmasker.

Is er iemand of weet iemand van wie ik een flexineb/dampmasker mag lenen(huren)? Voordat ik hem zelf aanschaf wil ik eerst zeker weten dat het een positief effect heeft.

vr gr Sanne

Touch25 schreef:

Dank voor de reacties.

Nee, helaas werken de gewone slijmoplossers niet.Ik heb inmiddels 2 verschillende soorten gebruikt.


Vandaag belde de da dat ze een nieuw masker hebben en die kan ik lenen voor 55eu per week.


Naast de vernevelaar heb ik iemand gevonden die met natuurgeneeskunde verschillende ernstige astma paardenpatiënten heeft geholpen. Na een paar maanden waren zij klachtenvrij.


Dus nogmaals bedankt ik kan vooruit.

Saaams schreef:

Ik heb bij mijn pony met stofallergie ook een natuurgeneeskundige dierenarts gehad. Helaas hebben de druppels voor haar niet geholpen. Ze moest toch echt naar de prednison toen.

Saaams schreef:

Ik heb bij mijn pony met stofallergie ook een natuurgeneeskundige dierenarts gehad. Helaas hebben de druppels voor haar niet geholpen. Ze moest toch echt naar de prednison toen.

Citaat:

Luchtwegproblemen bij het paard: “dampigheid”
Dampigheid is een kreet uit het verleden die we eigenlijk niet meer zouden moeten gebruiken. Vroeger werd met een dampig paard een paard bedoeld dat langdurig hoestte, stond na te knijpen (een dubbelslag had), soms met wijd opengesperde neusgaten stond te ademen en geen uithoudingsvermogen meer had. Alle paarden met deze symptomen werden voor het gemak “dampig”genoemd en op niet al te lange termijn door-verwezen naar de paardenslager.

Al in het eind van de negentiende eeuw werd er bij mensen “longfunctie-onderzoek” uitgevoerd. Dit gebeurde niet zo geavanceerd als nu maar de principes waren grotendeels hetzelfde. In de jaren dertig van de vorige eeuw werd er al longfunctie bij paarden gedaan maar zonder dat dit tot een meer nauwkeurige diagnose bij hoestende paarden leidde.
Sinds de jaren zeventig wordt meer routinematig de longfunctie bij het paard gemeten en dit heeft er toe geleid dat we nu weten dat echte dampige paarden bijna niet bestaan. De chronisch hoestende paarden kunnen we indelen in drie groepen. In twee van deze groepen zijn de paarden benauwd en hebben minder uithoudingsvermogen. In de derde groep zitten paarden die weliswaar regelmatig hoesten maar er geen last van lijken te hebben. Deze laatste groep noemen we de “ongekompliceerde of eenvoudige chronische bronchitis”. In de eerste twee groepen zitten paarden met asthmatische bronchitis en paarden met blijvend emfyseem. Paarden met blijvend emfyseem zouden we dampig mogen noemen. Met longfunctie-onderzoek kunnen we paarden indelen in deze drie groepen.

Groep 1, ongekompliceerde chronische bronchitis
De meeste paarden die regelmatig een beetje of wat meer hoesten zitten in deze groep. Gelukkig maar want deze paarden hebben de minst ernstige problemen. We kunnen deze paarden voor het gemak vergelijken met de rokers onder u. Door een chronische prikkeling van de luchtwegen (of dit nu door stof komt of door rook) wordt het slijmvlies van de luchtwegen gestimuleerd om meer slijm af te scheiden. Dit slijm wordt door trilhaarcellen naar boven –richting keel- gestuurd. Slijm dat bij vertakkingen van de luchtwegen en in de keel komt kriebelt en laat het paard hoesten.
Het lijkt logisch om te denken dat alleen paarden in een stoffige stal hier dus last van kunnen krijgen maar dat is niet waar. Deels door een erfelijke aanleg en deels door het oplopen van infecties van de luchtwegen kan een paard extra gevoelig worden voor stof. Stof is een heel ruim begrip waaronder alle deeltjes moeten worden verstaan die in de lucht voor kunnen komen (uit hooi, stro, zaagsel, zand, cement, pollen, rieten daken, vegen in de stal etc). Ook gassen zoals zwaveldioxide, ammoniak, stikstofoxiden ed kunnen prikkelend werken. Deze worden gevormd in mest en urine. Paarden met bronchitis hoesten zo nu en dan en hebben soms wat neusuitvloeiing maar daar blijft het bij.

Groep 2, de asthmatische bronchitis
Bij een asthma aanval knijpen de luchtwegen samen en wordt het paard benauwd. Er ontstaat een dubbelslag, de neusgaten worden opengesperd bij de inademing en soms hoor je “piepen” dat ontstaat door het stromen van de lucht door de veel te nauwe luchtwegen. Een asthma aanval kan plotseling optreden maar ook wel sluipend.

Het beeld kan erg lijken op dat van de dampige paarden maar het grote verschil is dat een asthma aanval weer kan stoppen. De asthma aanval wordt getriggerd door een allergeen: een stof waar het paard overgevoelig voor is. Ook heftige prikkeling van een stof waar het paard op zich niet allergisch voor is kan een asthma aanval veroorzaken. Met de juiste medicijnen is een asthma aanval per acuut weer te stoppen. Het paard is weer vrij van klachten maar dat duurt net zo lang als hij vrij blijft van allergenen. Zodra het paard weer iets inademt waar hij niet tegen kan komen de klachten terug. In negen van de tien gevallen zijn schimmelsporen uit organisch materiaal, meestal hooi, de oorzaak van asthma. Een echte oplossing bestaat dus uit het voorkomen van herhaald kontakt.
Lastig als dat nu net is wat je het liefst eet. Kuil is dan een goed alternatief omdat in goed gewonnen kuil geen schimmelsporen voorkomen. Vaak vergeet men dat schimmelsporen over vele tientallen meters door de stal zweven. Een asthmatisch paard mag letterlijk geen hooi meer zien! Met medicijnen zijn de klachten wel te onderdrukken maar voorkomen is nog altijd beter. In een vorige aflevering over hoesten is het begrip SPCOPD genoemd, grofweg een soort hooikoorts bij paarden. Daarbij spelen andere, vaak nog onbekende allergenen en pollen een rol bij de overgevoeligheidsreactie die tot asthma leidt.

Groep 3, de dampige paarden
Als er door chronische prikkeling bij een bronchitis paard af een paard met asthma slijm is gevormd in de luchtwegen dat lange tijd aanwezig blijft kan dit slijm gaan indrogen waardoor de kleinere luchtwegen verstopt raken. Ook het samenknijpen van de luchtwegen bij onbehandelde asthma kan leiden tot chronische verstopping van de luchtwegen. Er ontstaat een steeds erger wordende ontstekingsreactie om de luchtwegen heen en het ingedroogde slijm vormt als het ware proppen waar de lucht niet meer langs kan. Het resultaat is dat de longblaasjes achter de verstopping kapot gaan. Er komt lucht tussen de blaasjes in (in plaats van in de longblaasjes. Als dit verschijnsel langer voortduurt is er onherstelbare schade aangericht. Het paard is dampig. Dit verschijnsel treedt ook op bij mensen (bij chronische belasting met rook, stof ed.) en we spreken dan van longemfyseem. Dit is vanzelf een ernstige komplikatie die niet meer geneest.

Om met zekerheid vast te stellen dat een paard dampig is zullen we meestal een longfunctie onderzoek doen. Dit longfunctieonderzoek kan ook heel snel duidelijk maken of een bepaalde behandeling bij een asthma patiënt aanslaat of niet (meestal is dat al binnen 5 minuten duidelijk!). Bij het longfunctie onderzoek meten we de druk in de borstholte. Vroeger gebeurde dat met een naald tussen de borstvliezen, tegenwoordig met een ballonnetje dat het paard in moet slikken.
De eerste methode was niet geheel zonder risico, de laatste is dat wel. Het totale onderzoek duurt minder dan 30 minuten en wordt door nagenoeg alle paarden geaccepteerd. Is het paard dampig (maar dat zijn er maar heel weinig) dan is behandeling niet zinvol. Bij bronchitis en asthma zijn er vele behandelingen mogelijk waarbij de eliminatie van prikkelende stoffen op de eerste plaats dient te staan. Enkele medicijnen : Ventipulmin, Sputolysine, Acetyl-cysteine, Phoenegriek, Dampo, Eucalyptusolie, Hoestmix, Hoest-cure, Bronchoforte, Atussin, Drosera, Prednisolon, Dexamethason, Becotide, Flixotide, Ventolin, Ipratropiumbromide, Longspoeling, Acupunctuur etc. De ene is werkzamer dan de andere en in de volgende aflevering zullen we zien wat welk medicijn doet en waarom het resultaat wel eens tegenvalt.

S.Boerma
Paardenkliniek Garijp

Slmt9 schreef:

. En misschien Elcid eens benaderen of ik een netje hooi mag laten stomen om te kijken of het wel gegeten wordt

Slmt9 schreef:

Thanks Elcid! Is het een illussie om te denken dat je paard ooit nog weer op ‘gewoon’ hooi kan staan?

Citaat:

Ik ben echt wel vrij boos op mijn dierenarts op dit eigenste moment

Citaat:

De zomer is al voorbij maar er zijn nog steeds paarden die last hebben van Summer Pasture COPD ( SP-COPD ). Dat is een moeilijke naam voor hooikoorts. We noemen het bij paarden alleen geen hooikoorts omdat de verschijnselen duidelijk anders zijn dan bij de mens.

COPD betekent chronische obstructive pulmonary disease. Heel vrij vertaald: dampigheid. Alleen is een dampig paard niet meer goed te krijgen en gelukkig zijn de meeste paarden met COPD en SP-COPD goed te behandelen. Mensen met hooikoorts zijn overgevoelig voor pollen of andere allergenen. Dat openbaart zich vooral in het krijgen van rode tranende ogen en niezen. Bij paarden vallen die verschijnselen veel minder op en zien we voornamelijk problemen met de ademhaling. Ze krijgen vergelijkbare symptomen als bij overgevoeligheid voor hooi en andere stofdeeltjes: de bronchiën vernauwen en er wordt te veel slijm gevormd. De ademhaling gaat moeilijker en het paard wordt benauwd.

Videospeler

00:00
00:14


Video’s met dank aan Leon Jongsma

Paarden met SP-COPD die van de zomer behandeld zijn krijgen nu soms een terugval omdat de zomer als het ware wat verlengd is. Blijkbaar zijn er nog steeds factoren in de lucht die de luchtwegen irriteren.

Bij de mens zijn er allergietesten mogelijk om vast te stellen voor welke boom struik of plant men overgevoelig is. Bij paarden werken die testen helaas niet. Paarden met pure stofallergie knappen buiten bijna altijd op. Paarden met SP-COPD niet, die worden buiten eerder slechter dan binnen.