Bokt.nl

**Geplaatst**: 03-08-19 11:01

Geplaatst: 03-08-19 11:01

Vorig jaar mei is bij mijn paard een peesblessure vastgesteld. Eerst behandeld (speciaal beslag, rust, wel gewoon op het land) maar de onregelmatigheid bleef. Uiteindelijk uitbehandeld, vermoeden dat paard altijd onregelmatig zal blijven lopen. IJzers er onder uit gehaald en het weiland in. Nu een jaar later geen enkele verbetering helaas. Hier dus geen “fijne” ervaring

**Geplaatst**: 04-08-19 10:21

Re: Diagnose peesblessure; hoe ver ga je?

Geplaatst: 04-08-19 10:21

Bij ons gaat de pony prima
Voor simpel werk
Heb ook een ex Spring Paard staan van een eigenaar
Deze pees is nu rustig maar paard gaat ook alleen maar dagelijks t land in en snachts op stal .
Pees blessures kunnen lang aanhouden . En keren gemakkelijk terug .
Ligt ook wel aan de leeftijd en de soort blessure

**Geplaatst**: 04-08-19 13:15

Geplaatst: 04-08-19 13:15

Josien_ schreef:
Ik ben in principe ook voor (weide)rust (onder een bepaalde begeleiding), maar aangezien ze zichtbaar pijn had en zeer kreupel liep is haar gewoon zo rond laten lopen niet echt een optie voor mijn gevoel.

Heb je een update voor ons?

**Geplaatst**: 04-08-19 13:25

Re: Diagnose peesblessure; hoe ver ga je?

Geplaatst: 04-08-19 13:25

De vraag is ook altijd: wat zou er uit kunnen komen wat een andere behandeling vraagt?
Meestal is de kans dat je wat anders moet doen niet zo heel erg groot.
De meerwaarde van een MRI vind ik dus zeer betrekkelijk.
Ik zou het eerst 3 maanden aanzien. Geen boxrust, wel in de wei.

**Geplaatst**: 04-08-19 13:32

Geplaatst: 04-08-19 13:32

Mijn pony heeft 1,5 naar stil gestaan net zijn peesblessure. Na een jaar echt stil staan op een postzegel van een wei mocht ik rustig gaan stappen. Eerst aan de hand op het harde en daarna voorzichtig op het zachte en zo weer heel voorzichtig onder het zadel. We zijn nu een half jaar verder en inmiddels "rij" ik 4 a 5 x in de week. Lees: alleen maar rechtuit in stap, draf en een lange zijde galop. Daarna been koelen met koud water. Ik controleer zijn been iedere dag. Als het dik is stap ik alleen en koel ik extra lang. Na het stappen is het been al veel minder dik maar dit heeft lang geduurd. Nu staat mijn paard nog steeds op een kleinere wei. Heel veel succes!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-08-19 13:43

Geplaatst door de TopicStarter : 04-08-19 13:43

carika schreef:
Josien_ schreef:
Ik ben in principe ook voor (weide)rust (onder een bepaalde begeleiding), maar aangezien ze zichtbaar pijn had en zeer kreupel liep is haar gewoon zo rond laten lopen niet echt een optie voor mijn gevoel.

Heb je een update voor ons?

We hebben haar inmiddels behandeld met spuiten ontstekingsremmers en ze staat nu de komende 6 weken 24/7 op de wei.
Daarna evalueren of we voor lange tijd rust gaan zonder behandeling of dat we nog iets extra's moeten doen.
Ze is in de tussentijd wel iets verbeterd maar nog wel kreupel.

Box rust of op een heel klein weitje is lastig omdat ze dan onrustig rondjes gaat draaien zodra er iemand langs komt of eten op is.

**Geplaatst**: 17-08-19 10:04

Geplaatst: 17-08-19 10:04

In Maart 2018 is er bij mij Fries (nu 7 jaar) een peesblessure vastgesteld aan de tussenpees in, in eerste instantie, beide voorbenen. Ik reed met haar net M1 dressuur in die tijd.

Revalidatie traject met de kliniek aangegaan. Begonnen met 10 minuten stappen en dit steeds verder uitgebouwd. Na iedere beweging werd ze gekoeld d.m.v. Ice vibes. In mei 2018 weer onder het zadel gaan stappen en in Juli 2018 mochten we ons eerste drafje weer maken. Dit met begeleiding van de kliniek heel langzaam uitgebouwd en ging goed. Paard bleef klinisch en op de scans goed ontwikkelen/verbeteren. In de acute fase hebben we ook nog 3 x shockwave therapie gedaan.

Half december 2018 mochten we een minuscule galopje meepakken af en toe, ze was behoorlijk fris maar wel regelmatig. Tussendoor 1 x twijfel gehad of het paard goed liep en toen training weer 3 weken op een laag pitje gezet. Helaas werd been in maart 2019 weer dik, waar ik gelijk weer aan haar blessure dacht, dit keer alleen rechts. Toch naar de kliniek gegaan en helaas was het beeld op het rechter tussenpees niet mooi, nieuwe beschadiging. Paard was niet onregelmatig en been was ook niet extreem dik, maar net niet mooi slank.

Hierna het besluit genomen het paard niet nog een jaar dit traject van boxrust aan te doen en haar in april 2019 naar een “rusthuis” gebracht om met rustige, bejaarde paarden op de wei te staan voor x aantal maanden/jaar. Zonder beslag op de wei gezet.

Ze staat daar nu nog steeds, is hartstikke fit en loopt goed. Been blijft ook mooi dun en nog niet weer dik geweest. Ze staat nu een eindje van huis, maar ze doen daar de volledige verzorging.

Hoelang zouden jullie een paard als deze op volledige rust laten staan? Ons idee is om haar Januari weer naar huis te halen, tenzij het daarvoor heel nat wordt. Dan voorzichtig te kijken hoe het gaat gezien we dan al bijna 2 jaar bezig zijn en alles hebben geprobeerd..

**Geplaatst**: 17-08-19 10:21

Re: Diagnose peesblessure; hoe ver ga je?

Geplaatst: 17-08-19 10:21

Ze kunnen tegenwoordig op de kliniek ook veel met orthopedisch beslag, waarbij ze soms net de zwakke plek kunnen ontlasten zodat deze kan genezen. Maar daarvoor moet je wel precies weten wat je wilt behandelen.

Hier nu twee keer een sportpaard door de MRI laten gaan. In beide gevallen een behandelbaar problem gevonden en volledig hersteld met periode rust (de ene op stal, de ander mocht gewoon in de paddock/weide) en speciaal beslag. Maar kan me voorstellen dat dit voor een pony, waar je ook andere doelen mee hebt, anders is.

**Geplaatst**: 17-08-19 12:44

Re: Diagnose peesblessure; hoe ver ga je?

Geplaatst: 17-08-19 12:44

Rust, vrije beweging, liefst 24/7, evt. zorgen voor goede supplementen en tijd. Dat is zo ongeveer het recept voor mij.
Ontstekingsremmers kunnen goed helpen, pijnstilling en koelen in de acute fase ook.

**Geplaatst**: 17-08-19 13:08

Re: Diagnose peesblessure; hoe ver ga je?

Geplaatst: 17-08-19 13:08

Ik ben met mijn ene ruin heel lang bezig geweest voor we erachter kwamen wat hij had. Overal aangeklopt, maar niemand zag wat ik voelde met rijden en zag op de cirkel aan de longe.

Toen we erachter kwamen, waren het beide pezen in de achterbenen. Er was ook al wat artrose, dus waardeloos. Er werden wel behandelingen voorgesteld, maar niet met veel toekomst perspectief.

Wij hebben toen gekozen voor 24/7 naar buiten en 2x daags op harde wandelen. Het bleef lang niet zo best, maar hij liep lekker rond, at, dronk, had gezelschap.

Het wandelen verder uitgebreid en op een gegeven moment na een maand of 3 zelfs onder het zadel weer stapritje gemaakt. Dat ging zo goed dat hij weer mee is geweest op ritjes.

Hij heeft een paar keer een flinke dip gehad dat we op het punt stonden te stoppen. En hij is ook hb geweest, wat het niet makkelijker maakte.

De laatste 2 jaar doe ik niet veel meer met hem. Hij loopt lekker rond en is heel af en toe nog mee geweest een rondje stappen. Hij zou iets meer beweging moeten hebben, maar dat blijkt wel iets lastig. Hij is inmiddels 21.

Ik zou nooit voor boxrust kiezen. Op een stal draaien ze veel en ik ben echt voorstander van bewegen. Sowieso voor de rest van de gezondheid en het mentale gedeelte. Persoonlijk ben ik ze liever kwijt na een kort goed leven, dan een lang waardeloos leven met veel rekken van tijd en pijn.

Met speciaal beslag moet je altijd oppassen. Soms zie je paarden dan veel beter lopen, maar feit blijft dat ze nog steeds tijd nodig hebben. En zonder is hij kreupel of niet goed, dus je verdoezelt zaken.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-08-19 16:04

Geplaatst door de TopicStarter : 19-08-19 16:04

Jetta schreef:
Rust, vrije beweging, liefst 24/7, evt. zorgen voor goede supplementen en tijd. Dat is zo ongeveer het recept voor mij.
Ontstekingsremmers kunnen goed helpen, pijnstilling en koelen in de acute fase ook.

Dit lijkt tot nu toe hier ook een goed recept.
Pony loopt inmiddels 3 weken buiten en loopt niet meer overduidelijk kreupel.
Ook haar been is minder dik geworden. Dit wisselt nog wel een beetje (ook omdat ze het er zelf niet mee eens is dat ze rustig aan moet doen), maar op goede dagen is de verdikking nog amper voelbaar als je het niet zou weten.

Ik hoop dat dit zich de komende maanden door zet.

**Geplaatst**: 19-08-19 16:43

Geplaatst: 19-08-19 16:43

Dit lijkt op mijn verhaal! Paard sinds april kreupel. Wisselende dagen, soms gaat het wat beter om een dag erna weer kreupel te zijn. Dierenarts geweest, uitverdoofd, foto s gemaakt en rontgelogisch de benen van een 3 jarige ( hij is 23) maar wat is het dan wel? Misschien collaterale banden of pees maar omdat het zo laag zit geeft alleen een MRI duidelijkheid. Kosten 1200 eur.

Hij is nu ingespoten en speciaal ijzer met nog geen enkel resultaat. Ik geef het tot 1 april. Dan is hij 24 en heb ik het een jaar rust gegeven, is het dan niet beter dan zal ik een keuze moeten maken op deze stal oud worden of echt een pensioenplekje zoeken en dus nog een keer verhuizen op zijn oude dag.

Ik geef hem overigens geen boxrust. Wil ik hem niet aandoen plus hij breekt de boel af. Wel is hij verkast van de grote weide naar de “oude banketstaaf weide” daar staan ze met 6 i.p.v. 25 en minder ruimte.

**Geplaatst**: 19-08-19 17:01

Geplaatst: 19-08-19 17:01

Wij hebben er 2 gerevalideerd met pittige peesblessures. Een veelvoud aan tijd genomen van het advies van de dierenarts. Eerst heel veel koelen en ontstekingsremmers, want de zwelling moest eraf. Ze gingen voor langere tijd de wei op met een rustig weidemaatje. Beide paarden liepen daarna weer op Z-niveau (drs en spr). Bij de één was er geen littekenweefsel zichtbaar, de pees was als nieuw, waardoor de dierenarts dacht dat hij het verkeerde been aan het scannen was. De ander hield een bult op zijn pees door het littekenweefsel. Hij had zich helaas ontzettend misdragen tijdens de revalidatieperiode. We konden hem met geen enkele omheining nog binnen de wei houden en zijn hem uiteindelijk van narigheid maar weer gaan rijden. Hij is nu op leeftijd en met pensioen, maar heeft op het been met peesblessure nog jaren lang alles kunnen doen (van voltige tot crossen), zonder problemen. Beide paarden zijn regulier in behandeling geweest qua controles, ontstekingsremmers en koelende gels, maar werden ook alternatief ondersteund met supplementen (we grepen alles aan). Voor beide paarden is een kleine, rustige pony aangeschaft, want de overige rijpaarden zouden teveel aanzetten tot rennen en klieren in de wei. Ze werden dus als setje apart gehouden.

Bij peesblessures hoor ik veel verhalen over terugvallen, toch weer kreupel, etc. Dat kan, die pech kan je hebben. Maar neem alsjeblieft de tijd. Wij gaven aan dat we GEEN haast hadden en namen toen alsnog het dubbele van de revalidatietijd die de dierenarts noemde.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-01-20 16:55

Geplaatst door de TopicStarter : 10-01-20 16:55

We zijn inmiddels een hele tijd verder en er is veel veranderd. Dus voor de mensen die een update interessant vinden;
Het 24/7 op de wei duurde uiteindelijk niet die 7 weken, ze was totaal niet zuinig op zichzelf en daarbij enorm dominant tegen het weidemaatje. Dit was dus geen match.
Ze is toen weer terug gegaan naar overdag weide (alleen) en 's nachts op stal. Echter bleef haar been dik en warm, hier kwam geen verbetering in. En na een aantal flink gekke 5 minuten was ze ook korte tijd opnieuw kreupel.

Na verschillende scans en dierenartsen zijn we doorverwezen naar de Lingehoeve en deze hebben een operatie uitgevoerd. Daarbij hebben ze inderdaad een klein scheurtje in de diepe buiger geconstateerd en nog wat "schoonmaakwerkzaamheden" bij de pees en peeschede gedaan. Zowel de chirurg als mijn eigen dierenarts zagen het herstel erg positief in en vonden aanvullende behandeling niet nodig.
Hierna moest ze sowieso wel twee weken op boxrust met verband en daarna zou de boxrust blijven maar mochten we gaan stappen. Heel schema je kent het wel, van 5 minuten steeds verder opbouwen.
Hiervoor nemen we ruim de tijd en bij tussentijdse controle was de dierenarts tevreden over hoe alles eruit zag, maar we zijn er uiteraard nog niet.
Inmiddels zitten we op 20 minuten stappen per keer en mag ze regelmatig weer een uurtje op een kleinde weide.
Dus so far so good, maar we zijn er uiteraard nog wel eventjes zoet mee.