Lieve allemaal,

Een paar weken geleden is de dierenarts bij mij en mijn pony langs geweest, omdat ik het idee had dat zij niet goed meer zag. Helaas heeft de DA dat bevestigt, wat het precies zou zijn kon zij toen niet vast stellen maar de voorlopige prognose was Keratitus. Ik heb hier zalf voor gekregen en daardoor zou de waas in haar oog wegtrekken. Helaas is dit niet het geval en moet ik mij voorbereiden dat het toch wat erger is dan we dachten. Aankomende week komt de DA nog een keer om bij ons te kijken wat het nou is en of we er nog iets aan kunnen doen.

Er van uitgaand dat mijn pony blind wordt, wil ik haar graag voorbereiden hierop. Ik hoopte dat jullie misschien een manier van trainen of een spelletje weten waarbij je de andere zintuigen triggered en het zicht weghaalt. Zelf heb ik al een handoek over haar ogen gelegd en gekeken hoe ze reageert op stem geluiden, maar ik zou dit graag willen uitbreiden.

Ik voel me heel erg verdrietig en angstig voor haar en hoop dat jullie mij kunnen helpen?

Groetjes Fenna❤️

Ik denk dat je het beste voor een vaste routine kunt zorgen, zodat je pony ook als hij blind is, weet wat er gaat gebeuren
Mijn pony ziet slecht in het donker, en heb ik geleerd dat ze als ik "kom maar" zeg de paddock op kan lopen.
Eerst durfde ze dat niet, omdat ze dacht dat de schrikdraad nog voor de opening zat.
Het helpt dat haar moeder meestal bij haar in de buurt blijft

Staat ze bij een andere pony of paard? Daar vinden ze vaak ook steun bij en gebruiken ze als een soort tweede paar ogen.

Zicht is voor paarden niet zo belangrijk als voor ons. Hun andere zintuigen zijn veel belangrijker.
Slecht zien en zelfs volkomen blind zijn is amper een handicap bij een paard. Ik heb verschillende slechtziende en blinde paarden gehad en ze redden zich prima als je ze op bekend terrein zijn en op onbekend terrein is het een kwestie van even op muren kloppen en langs de omheining lopen voor een ruimtelijk gevoel.
Een maatje kan ook enorm helpen en er is meestal wel 1 in de groep die zo´n taak vanzelf op zich neemt.

Je hoeft geen verdriet te hebben voor het verlies van zicht, ze ervaren dit niet zoals een mens die erg gehecht is aan wat ze zien.
Ze accepteren de dingen zoals ze komen. Het hoort bij het leven.

Nee, je hebt gelijk. Een vluchtdier heeft zijn zicht niet nodig.

Ik vind dat er maar 1 eerlijke beslissing is voor een paard dat blind is.

Amper een handicap vind ik ook wel heel positief gesteld hoor. Een prooidier dat niet kan zien, best wel serieus. Alleen is een paard een dier dat zich snel neerlegt bij een situatie.
Kun je het proces niet vertragen/stopzetten door naar een gespecialiseerde DA of kliniek te gaan?

Een paard ruikt en hoort iets gevaarlijks láng voordat hij het kan zien.
Ze durven ook nog steed hard te gaan in hun eigen ruimte én kunnen zch verdedigen.
Daarbij, we creëren een veilige plek voor onze paarden.
Hoeveel slechtziende en blinde paarden heb je gehad of meegemaakt? Het lijkt erop dat je totaal geen ervaring er mee hebt.

https://www.youtube.com/watch?v=wNesX-N1K3c

Alleen als een paard angstig gedrag vertoond en zich niet durft te verroeren moet je denken aan inslapen, maar over het algemeen passen ze zich prima aan en is er geen enkele reden voor.


Ze zijn helemaal niet bezig met prooidieren zien. Dat is toch zo´n vreselijk menselijke reactie! Zie mijn reacte aan de vorige poster. Ze ruiken en horen zo´n dier al lang voordat ze het kunnen zien. Paarden zijn bovendien bij ons in een veilige omgeving, en ze voelen dat, dus welke prooidieren heb je het in godsnaam over?
Hun ogen zijn ECHT NIET zo belangrijk voor hen als ze zijn voor ons.

Zoek eens op Endo the blind. Dat is een paard zonder ogen (niet aangeboren). Het is fantastisch hoe de eigenaresse om gaat met hem, en hoe goed leven dat paard heeft (incl springen!) Dat paard heeft een zeer goed leven, onvoorstelbaar.
Misschien kun je iets uit het verhaal ophalen hoe zij hem heeft voorbereid.

Daar heb ik een link van geplaatst.

Er is toch ook een bokker met een blind paard?Of een blind paard heeft gehad.ik dacht dat het paard Boke heet.

Er zijn ongetwijfeld een heleboel bokkers met binde paarden,of die er een hebben gehad, oa ikke.
Ik kan me zelfs nog een topic herinneren, even kijken of ik dat kan vinden.

Mijn paard was blind aan 1 oog. Dus hij kon wel nog wat zien. Zijn vriendinnétje liep altijd aan zn slechte kant, dat regelden ze zelf. Hij vertrouwde haar ook blindelings. Verder hebben we nog lang kunnen springen, alleen dubbels niet meer omdat hij geen diepte meer zag met 1 oog denk ik.
Maar goed met 1 oog kan je nog heel veel. Twee ogen blind is een ander verhaal denk ik.
Als je je routine blijft behouden weet het paard waarn hij aan toe is. Bovendien passen paarden zich makkelijker aan dus komt het uiteindelijk wel goed denk ik. Succes en sterkte voor je paardje!

Ik denk dat het probleek niet zo zeer het herkennen van gevaarlijke dieren is als ze blind zijn, want die ruik en hoor je inderdaad vooral. Maar het vinden van een veilig vluchtpad is nagenoeg onmogelijk zonder zicht.

Ts je kan je paard voorbereiden door commandos op stem en aanraking te zetten die nuttig gaan zijn dadelijk, maar ik zelf zou een paard de ellende besparen denk ik. Ze kunnen toch niet echt meer paard zijn al zullen ze zich er best in schikken.

Bokker [***] heeft een volledig blind paard: Boke.
Ik zou haar eens een berichtje sturen!
memberlist.php?mode=viewprofile&u=16732

TS, betreft het een oog of beide?
In het geval van een oog, laat het maar op z'n beloop, ze passen zich hier snel en goed op aan op hun eigen manier. Vooral als de omgeving verder gewoon vertrouwd is.

Blind aan twee ogen is voor mij een ander verhaal, ook dan passen ze zich inderdaad aan (is er een keuze?), maar of we dat moeten willen. Maar dat verschilt zo te lezen per persoon.

Ik denk dat dat erg afhangt van het paard en de eigenaar. Ik ken een paard dat blind is en 24/7 binnen in een stal staat, elke dag gaat de eigenaar er eens mee wandelen voor een 15-30 minuten. Dat zou voor mij een no-go zijn, had er bijna een keer wat van gezegd maar heb me ingehouden. Dat is inderdaad geen leven voor een paard.

Maar dan heb je er ook zoals Endo the blind, dat dier is volgens mij heel gelukkig en komt niks te kort.

Nog nooit een blind paard in volle galop door eigen wei zien gaan dus. Ze weten waar ze zijn, ze kennen hun terrein en bovendien zijn ze, als het goed is, ook niet alleen.
(En komen ze helemaal geen gevaarlijke dieren tegen in hun wei, kom op zeg! )
Paarden die op de vlucht gaan, doen dat in een groep en een blind paard gaat gewoon mee in zo´n groep, en net als een hulpeloos veulen wordt het op een veilige plek tussen de anderen gehouden.

Ze schikken niet in de zin van "mijn leven is hopeloos dus ik doe het er maar mee" maar ze passen zich gewoon aan en voelen zich helemaal niet zielig of zo.

En voor de eerlijkheid, er zijn paarden die geen stap meer buiten hun stal durven te doen en voor hen is inslapen veel humaner dan in leven houden, maar in de meeste gevallen moet je het erbij vertellen dat een paard blind is, omdat je het niet of nauwelijks merkt.

Ligt er dan denk ik ook wel aan wat voor omheining je hebt?
Met een vaste omheining kunnen ze minder schade oplopen als bijvoorbeeld dat ze dwars door het draad gaan.
Hoewel hout natuurlijk ook lelijk kan bezeren.
De eerste paar keer lijkt me dat vooral heel spannend.

weet je zeker dat het keratitis is en niet bv maanblindheid
daar is nml nog heel wat mee te doen

Ik heb er ene in pension gehad die blind was,eigenlijk vond ik een vast maatje heel belangrijk toen voor haar. Het maatje moest een door de dieren arts behandeld worden,toen is ze in letterlijk blinde paniek door de draden gegaan.Ze liep bij haar maatje altijd ergens halverwege zijn lijf,dat was ook al een ouder ,rustig paard. Ik moet zeggen dat de rest van de kudde lelijk op haar kon reageren omdat ze vonden dat ze zich vreemd gedroeg.
Ik heb op een gegeven moment de twee paarden apart een wei gegeven dan ging het goed. Haar water en eten kon ze altijd zo vinden.

Nee hoor, ze gaan gewoon rond. Ze verkennen zelf ook voorzichtg in het begin en een van de voordelen van het blind zijn is dat ze juist NIET overal van wégrennen.
Als ze rennen doen ze dat gewoon in het rondt uit vrolijkheid enzo, net als andere paarden.
Daarbij kun je ook helpen met bv zakken aan de omheining hangen die ritselen of een andere ondergrond een meter voor de omheining, die ze kunnen voelen, of lint spannen dat klappert, of een stroomdraad die tikt, bv.

Er is wel een bokker die een topic opende over een paard dat in omheiningen liep, dus het komt wel voor, maar er valt echt wat aan te doen.
Daar komen ook andere mensen met slechtziende en blinde paarden aan het woord, misschien heeft TS daar ook iets aan.

[VSW] Afrastering voor paard met slecht zicht

Bij mijn blinde muilezel merkte ik dat hij, als hij niet achter zijn "geleidepaard" aan liep, hij heel erg afging op paadjes die hij goed kende en geen stap daarbuiten zette. Deed hij dat door omstandigheden wel, dan kon hij erg verloren zijn, maar kwam wel op mijn stem af als ik hem riep of het geleide paard ging hem halen.
Maar ik heb bijna dertig hectare terrein met bomen, bosjes, ongelijke grond, greppels, zijlandjes en weet ik het wat, ook totaal niet rechthoekig of vierkant, dus die paadjes waren super belangrijk.
Maar wat ik zeggen wil, zelfs in zo´n enorm en moeilijk terrein redde hij zich prima, maar de groep en 1 paard in het byzonder, speelde daarin wel een rol.

Wij hebben een pony op stal gehad die blind was, enige aanpassingen die we maakten was altijd praten als we aan komen lopen, als ze een nieuwe weide opgingen een rondje of twee met haar lopen langs de omheining en als ze naar binnen of naar buiten ging zeiden we altijd kom maar dan wist ze dat de draden open waren. En altijd stroom op de draden wat dit kon ze ruiken. De enige paar keren dat ze door het draad ging was als de stroom eraf was.

Als aanvulling op wat hierboven al is genoemd: leer het dier stoppen op stemcommando. Dat heeft ons behoorlijk wat kapotte draden, neuzen en benen gescheeld. Als wij "NEE!"riepen wist ze dat ze op het punt stond ergens doorheen te knallen en stond ze direct stil. Zij had ook een vast maatje dat haar wel eens zo ver heeft gekregen door de dichte draden te gaan want hij wilde de wei in maar haar nieuwe maatje (meer dan een jaar met zijn drieën gestaan voordat het oude maatje overleed) was in het begin ook wantrouwig en heeft nooit goed geleerd hoe ze ons blinde paard goed kon begeleiden, dat deden wij dus ook zelf met de hand, maar als ze eenmaal doorhad dat de wei open was, wist ze precies tot hoe ver ze kon gaan. Ze kende het terrein ook goed, want ze stond er al jaren voordat ze blind werd.

AP -> MD ivm medisch

Een vluchtdier blind door het leven laten gaan zou voor mij persoonlijk geen optie zijn.