Vorig jaar maart toonde mijn paard opeens aan één voorbeen schilferigheid, lichte jeuk, verlies van haar.
De da die ik toen heb laten komen diagnosticeerde het als mijten, gezien ik nog sebacil had staan begonnen met behandelen. Toen besloten geen afkrabsel te nemen gezien het typische beeld.

Dit ging af en aan goed en dan weer iets minder, maar nooit kreeg ik het gevoel dat er echt een goede reactie kwam op de sebacil. Rond de zomer zijn alle klachten helemaal weg geweest, en wanneer ze er waren viel de jeuk altijd mee, en bleef het gebied heel lokaal, nooit op de andere benen, ook niet wanneer ik mijn borstels niet mee waste.

Omdat het recent weer wat erger was geworden, wassen niet werkte, en ook smeren met vettige zalf weinig respons gaf heb ik toch eens een afkrabsel laten nemen.
Dit bevestigde wel mijn gevoel, er zijn geen mijten te vinden.

Maar wat is het dan? Gezien het zo lokaal blijft, niet reageert op wassen en de tijdsduur schimmel ook uit sluit, vermoed de dierenarts sacroïdose. Dit valt vast te stellen met een huidbiopt, maar gezien dit vrij invasief en ze ook al op leeftijd is, is wil ik daar voorlopig niet aan beginnen.

Nu begrijp ik dat sarcoïdose een autoimmuunrespons is, behandeling die we nu gaan doen is dagelijks corticosteroïdenzalf en monitoren of er verbetering komt.

Ik ben erg benieuwd of er Bokkers zijn die hier al ervaring mee hebben, of er ondersteunende behandelingen/aanpak zijn etc

Zal ook het topic proberen te updaten met foto’s, morgen met daglicht even een foto maken met de huidige stand van zaken.

Ik heb zelf sarcoïdose. Bij de mens is het idd ook een auto immuun ziekte die dus granulomen (tijdelijke zwellingen/tumoren, hoe je ze noemen wilt) over en in je hele lijf kunt krijgen. Bij mij is de aanval toen op mijn longen geslagen en mijn huid en botten. Ik kwam dus niet meer vooruit bijna van het lood in de benen hebben en over benen en armen een soort van teken beten leken het wel; blauwe plekjes met een rode rand eromheen.
Ik heb toen voordat ze erachter waren wat het was, verschillende antibiotica kuren gehad die niets deden.
Pas toen ik een korte stootkuur prednisolon kreeg was ik na die 5 dagen overal van af...

Ik heb natuurlijk geen idee hoe dat dit bij paarden werkt, maar misschien kan je er iets mee?

Mijn paard heeft er sinds 1,5 jaar ook 1 tussen de singel en haar voorbeen. Dierenarts er bij gehad maar zij gaf aan er niks aan te doen zolang het paard er geen last van heeft, het groeit en het niet in de weg zit. Zodra je er in gaat snijden is de kans groot dat die groter wordt. Ik heb toen op advies van de dierenarts koortslipcreme erop gesmeerd. Uiteindelijk is die wel iets kleiner geworden. Ze heeft later op een kuur prednisolon gestaan (voor wat anders) maar dat heeft er wel voor gezorgd dat het veel kleiner is geworden (bijna weg), Wat Neetoch ook aangeeft. Ik weet alleen niet of ik er voor zou kiezen om haar op een kuur prednisolon zou zetten alleen voor de sarcoidose.

Mijn paard heeft er 2. Kleintjes weliswaar. Eentje behandelt met salicylzuur van de DA. Is verbeterd, maar niet weg. Nu wel rustig, dus ik laat het zo.

Je moet het wel goed in de gaten houden, als het open gaat, kan het ineens heel hard gaan.

Sarcoidose is iets anders dan een sarcoid. De woorden lijken op elkaar, maar het zijn verschillende aandoeningen

Wat Gabrielletje zegt inderdaad, het is niet hetzelfde, ondanks dat de namen echt veel op elkaar lijken.
Maar goed, weer ik ook pas sinds kort

Dit is minn pregnancy brain.. ik zweer je hahaha! Ik weet het verschil maar meen echt dat ik sarcoid las toen ik het topic opende

Bokker @EvelienKiss heeft trouwens een paard die een mengvorm van sarcoidose en vasculitis heeft. Misschien kan zij je verder helpen?

Mijn eerste paard had het ook. Eerst gediagnosticeerd als vasculitis, maar het bleek toch sarcoïdose te zijn (of zijn geworden). Ik denk dat uit UV houden en de huidbalans zo min mogelijk verstoren het belangrijkste is. Je hebt hier speciale sokken voor van het merk Winnie. Woofwear heeft tegenwoordig ook mooie paddockboots. Mijn paard heb ik na circa 2 jaar in moeten laten slapen, omdat er complicaties optraden en het niet meer paardwaardig was. Zorg echt voor de ideale omstandigheden voor je paard, om het zo lang mogelijk rustig te houden.

Bedankt! Ik kreeg ook al eerder vasculitis getipt, maar het past niet geheel in dat beeld. Om te beginnen heeft ze het aan haar zwarte been, en vooral nu voor de tweede keer in de winter opgekomen, terwijl het midden zomer (24/7 buiten altijd) juist zo goed als weg was.
De locatie op het pijpbeen past misschien iets meer, en ik zal zeker een oog houden op de invloed van UV. Kleine moeite daar iets voor te regelen gezien er tegenwoordig best mooie opties zijn.

Dit is de stand van afgelopen vrijdag, zaterdag heb ik voor het eerst gesmeerd met de zalf. Dat twee weken dagelijks volhouden en zou er verbetering moeten komen.

[ img ]
[ img ]
[ img ]
[ img ]

Er zit nog wat oude kootholtezalf op die ik er niet goed af gewassen krijg, waardoor sommige plekken wat vettiger lijken dan het droge beeld dat het eigenlijk geeft. Maar goed, nu zit er toch weer zalf op.

Zit het rondom de voet of alleen in de kootholte en op de pijp?

Het is niet heel goed te zien maar naar voren op de voet zit ook wat aangedane huid inderdaad. Maar zeker niet gehele rondom en daarna ophoog, het zijn verschillende plekken.

Zie haar eigenlijk er zelf niet aan jeuken/krabben, maar aan de vorm en de beschadiging van de huid heb ik wel het idee dat ze er af en toe zelf aan knabbelt. Al valt de jeuk enorm mee.

https://m.facebook.com/PaardenpraktijkU ... 767329106/

Dit is niet mijn paard, maar zo zag het er bij die mij uit, ongeveer 2 jaar na de diagnose. Alleen wat minder opgelopen en doordat de huid ongepigmenteerd was, zag het er vaak fiks roze tot vurig uit. De huid was duidelijk verdikt en schilferig.

Een behandeling was er toen niet voor, misschien nu wel? Universiteit Utrecht heeft veel kennis over huidproblemen, misschien kan je daar eens informeren?

Het is een autoimmuum ziekte wat genezen natuurlijk lastig (onmogelijk?) maakt. De reactie onderdrukken met corticosteroïden (of zelfs prednison maar daar ben ik niet direct happig op ) is natuurlijk een beproefde methode bij dergelijke reacties van het lichaam. Wil je door de nadelen weer niet te lang moeten geven. Daarnaast zal het zaak worden het zo veel mogelijk te monitoren en de eerste reactie te onderdrukken. Geen idee hoe die toekomst eruit ziet, betekend het af en toe smeren met een corticosteroïdenzalf, daar kunnen we prima mee leven, betekend deze reactie het begin van een veel heftiger verloop, tja, dan zal er eens een keus gemaakt moeten worden. Ze is al met pensioen, dus hoeft ook niet goed te functioneren als rijpaard, ik kwam in mijn zoektocht wel gevallen tegen van vrij jonge paarden, dat lijkt me heel lastig.

Ik zal zo de foto’s van de link eens bekijken, ik word op mijn telefoon telkens doorgestuurd naar hun beginpagina.

Hier foto’s van vandaag, dag 5 van smeren. Ik merk dat de huid rustig is, er komt nu nog wel wat haar los op plekken waar het eerst geen reactie leek, maar ik denk dat daar onder de haren toch wel wat speelde.
Ik wil het van de week even wassen om al dat losse haar, schilfers en zand weg te hebben en beter zicht te hebben op het verloop.

[ img ]
[ img ]
[ img ]

Been was voor de behandeling af en toe wat opgezet en voelde ook korstjes af en aan alsof ze eraan had staan bijten. Beide is sinds behandeling afwezig.

Ik zou toch proberen om nog een verdere diagnose te krijgen. Is een bacteriële infectie bijvoorbeeld uitgesloten? Als het iets immuungemedieerds is, dan is het een kwestie van zo lang mogelijk acceptabel proberen te houden. Prednison inderdaad als laatste optie.

Schimmel is uitgesloten ivm weerstand en de tijd die het nu al duurt. Bacterie is niet uitgesloten, dat is iets om in het achterhoofd te houden inderdaad.
De zalf die ik nu gebruik is een combinatie van corticosteroïden en antibiotica, dus een reactie op de zalf sluit geen van beide opties echt uit, naast dat een aangedane huid door de ene als of ook broedplaats kan zijn voor extra bacteriële infectie.

Voorlopig wil ik eerst 2 weken smeren en dan kijken wat daaruit komt. Afhankelijk van de staat dan kies ik er mogelijk voor een huidbiopt te nemen, maar ik heb vertrouwen in de kennis en kundigheid van deze specifieke DA in dit proces.

Ik volg even en zal later reageren. Ik verdenk mijn paard al jaren van sarcodiose maar het beeld klopt er niet 100% bij. Sinds een paar weken ook begonnen aan het onderbeen en echt exact hetzelfde als bij jouw paard.

Paard van een vriendin van met sarcoïdose reageerde juist erg op vocht. Elke keer na wassen, afspuiten of in de regen buiten zag je het opvlammen. Met droog houden heeft ze het meer dan 10 jaar onder controle kunnen houden.

Ik vermoed dat het per paard verschilt waar ze precies op reageren, dus misschien de moeite waard om dat uit te zoeken.

Die van mij had het aan een wit been. Het zag er niet helemaal zo uit, zoals op de foto's. De koot rondom werd na verloop van tijd schilferig, gezwollen en minder behaard. Soms vlamde het op en werd het vurig met her en der korstjes. De kroonrand veranderde later ook van structuur, wat weer doorwerkte in de hoef. De hoef groeide ook sneller, maar van mindere kwaliteit. Verder liep de kogel op, waardoor ze niet meer rad liep. Ik deed zo min mogelijk aan de huid, behalve uit de zon houden.

Tijd om een update te geven in het topic, want er is een hoop gebeurd en weer veel stof om over na te denken en snel weer in overleg te gaan met de dierenarts voor vervolgstappen.

Ik was dus aan het smeren met mokzalf van de DA (bevatte cortico's en ab). Ik heb het toen op een kleine 2 week smeren gewassen om de nodige losse haren en plakkerige zand er vanaf te krijgen zodat de zalf zo mooi mogelijk op de huid kon komen.

Dag van het wassen 5-2:

[ img ]

[ img ]

[ img ]

Dagen erna werd het been plots heel dik (uiteindelijk nog veel dikker dan dat de foto weergeeft) en duidelijk een reactie op het wassen, of puur het wassen zelf, of ik heb de huid ergens beschadigd en is daardoor een ontsteking ontstaan? In elk geval, in de sneeuwweek 2x per dag naar stal voor 4 dagen orale antibiotica, metacam en da heeft haar op dag 1 mogelijk ook nog een andere ontstekingsremmer ingespoten (kan ik later nakijken als de rekening binnen is). En voorlopig geen zalf smeren. Gelukkig knapte het heel snel op, ondanks de kou, nattigheid, etc.

7-2: start behandeling
[ img ]

[ img ]

13-2: 2 dagen na stop medicatie

[ img ]

[ img ]

[ img ]


Dat is inmiddels ook weer twee weken terug en ik heb tot nu toe niets meer gesmeerd. Wat ik nu opvallend vind is dat de huid die op het pijpbeen zat en erg aangedaan leek heel mooi aan het herstellen is, maar de kootholte nu weer erg schilferig aan het worden is. Voorkant van de koot was ook beschadigd aan het begin en dat is allemaal netjes geheeld. We lijken weer een beetje terug naar het eerste begin te gaan.
Als ik dat vergelijk met bijvoorbeeld vasculitis begint het daar wel sterk op te lijken (plus de goede weersomstandigheden rond UV..?), maar voor sarcoidose is het ook geen ongewoon beeld...

20-2

[ img ]

[ img ]

[ img ]


23-2
[ img ]

[ img ]

[ img ]

[ img ]


Eigenlijk had ik het plan om na de mokzalf het verloop een tijdje in de gaten te houden en bij verergeren een biopt te laten nemen. Maar nu ben ik wel wat geschrokken van de heftige reactie en ontsteking op enkel wassen, dat ik nog niet echt happig ben op werkelijk een gaatje boren in de huid.

Ik moet sowieso deze foto's even doorsturen naar de da om te overleggen waar we nu staan en ben aan het rondkijken wat aan te schaffen voor UV bescherming (Whinny Socks en leg guards lees ik hier op Bokt goede dingen over).
Daarnaast wil ik kijken of ik de suikers in haar rantsoen nog wat verder terug kan schroeven, maar dat is een lastige. Ze staat al op geen weidegang wegens gasgevoeligheid, armer hooi vanwege de andere paarden die sober moeten eten. Toch moet ze juist bijgevoerd worden vanwege haar leeftijd en de nodige zaken die ze niet meer enkel uit een vitamine/minderalen mix kan halen. Dus dat is nog even schipperen, ook omdat ik het mijn stalgenoten die een deel van het voeren op zich nemen niet te ingewikkeld wil maken. Genoeg om over na te denken en onder andere hier op Bokt te blijven lezen qua ervaringen.

Ik herken het eerlijk gezegd niet als vasculitis of sarcoïdose. Probeer eens of je in contact kan komen met Dr. Sloet in Utrecht. Als iemand het kan herkennen, is zij het wel!

Ik ken sarcoidose ook meer als het verhaal van tessebes. Een soort mok achtige rand op de kroonrand die ook de hoef aan tast met de ribbels zoals op de foto. Imvet van vetcur kalmeert volgens mijn osteopaat het immuunsysteem, misschien dat van binnen uit ondersteunen nog wat kan doen? Ik heb ook wel eens een paard met hardnekkige mok elke dag wat paardebloemen gevoerd en wat met zalfjes niet over ging was toen weg, dus wie weet.

Reactie op biopt nemen valt vaak heel erg mee. Het tast de normale huidflora niet aan, zoals wassen dat wel doet. Voordeel van een biopt is dat je (hopelijk) wat meer duidelijkheid krijgt over de oorzaak en dus ook gerichter een plan kunt maken.
Let er wel op dat behandeling met corticosteroïde ontstekingsremmers de uitkomst van je biopt nog enkele weken kunnen beïnvloeden (zowel smeren als andere toediening).
Blijkt het echt sarcoïdose te zijn, kom je er met alleen corticosteroïde ontstekingsremmers meestal niet. Dan is orale behandeling daarmee nodig. Het gaat helaas ook nooit meer over.

Succes in elk geval!