Geplaatst Ik had niet gehoopt dat ik dit topic moest openen maar ik zit met mijn handen in het haar momenteel.
Ik hoor heel graag van jullie meningen, hoe lang ga je door? Hoe lang wil je door gaan? Andere behandelmethoden? Brand vooral los, ik neem alles mee.
Het gaat om Larix, shetlandpony van 25 jaar oud. Het is een geweldig lieve pony en natuurlijk houd ik hem zo lang als mogelijk bij mij, maar wel zo lang als mogelijk.
Allereerst wat is er eergister gebeurd:
Larix kreeg een koliekaanval, hij was onrustig, wilde gaan liggen en dat is gezien door de lieve vrouw bij wie hij staat. Hij wilde uiteraard ook niet eten. Alleen daarna is er iets heel heftigs gebeurd; hij stond naast het houten hek en is gewoon zo omgekiepeld naar de zijkant. Larix bewoog met zijn benen en zijn ogen leken helemaal van de wereld. De vrouw die dit zag schrok zich helemaal dood natuurlijk. En is tegen hem aan gaan duwen en roepen dat hij overeind moest komen. Met wat geduw kwam hij overeind. Zij heeft mij gebeld, ik ben in de auto gesprongen en heb de spoeddierenarts gebeld, het was net avond. De vrouw is met hem gaan lopen.
Toen ik aankwam liep hij heel raar, hij had wat pinguinbeentjes aan de voorkant om het zo te zeggen, coordinatie leek niet 100%. Na een goed halfuur was de dierenarts er. Geen koorts, onrustige darmen. Zij dacht een krampkoliek, misschien wel door de diarree die hij heeft (zie hieronder). Pupillen reageerden gewoon goed en hij kon ook een klein achtje en achteruit lopen. Hij heeft pijnstillers en darmontspanner gekregen en de pijnstillers begonnen te werken. Hij wilde toen gelijk eten (mocht uiteraard niet) en was weer helemaal de oude. De dierenarts zei dat het omvallen waarschijnlijk van de pijn kwam.
Ik maak even een opsplitsing vanaf hier; eerst de koliek + verleden en dan het omvallen.
De koliek
In februari heeft hij ook al gaskoliek gehad. Toen ook pijnstillers en darmontspanner ingespoten. Verder leek hij toen ook wel weer wat op te knappen. Daarvoor heeft hij nooit koliek gehad. We dachten dat het misschien kwam door de sneeuw die hij had lopen eten. Hij houdt nogal van sneeuw
.Nu ongeveer 4 weken geleden kreeg hij wat dunnere mest, die werd steeds dunner en het knapte niet op. Eerst dacht ik aan wat probiotica, door de koliek en met het wisselen van het weer kan hij wel eens een wat verminderde weerstand hebben. Hij heeft toen een week ecostyle darmbalans gehad. Dit hielp niet. Met de dierenarts gebeld en ik moest hem een zandkuur geven. Hij krijgt van mij sowieso altijd al psyliumzaadjes. Het is geen fanatieke zandeter en ook het hooi krijgt hij in de stal op vlas of in een bak in de paddock. Volgens de assistente hielpen deze korrels beter dan de losse zaadjes. Hij heeft dat een week gehad en het verbeterde niet. Ik gebeld; nog een week geven, die tweede week lief afgelopen woensdag af. Hielp dus niks, met zandtesten kwam er wel wat zand af, maar het was nu ook niet dat er heel veel uit kwam. Dinsdag gebeld met ze hoe verder, en ik moest een mestonderzoek laten doen naar wormen. Nu hebben we een mengmonster gemaakt van de andere mini en de draver die er ook staat en er kwam 500 EPG stronglyden uit. Lichte besmetting dus en ik moest een wormenkuur ophalen. Die heb ik gistermorgen opgehaald en met ze overlegd wanneer ik die moest geven ivm de koliek. Dat mocht vanmorgen en heeft hij uiteraard ook gehad. Hij heeft woensdagavond geen eten gekregen ivm darmontspanners, gister steeds een beetje per 2 uur en vandaag staat hij weer samen met de anderen buiten. Hij is er nu wel goed bij. Heeft wel praatjes en doet wel mee, maar ik vind hem niet op zijn top fit zoals ik hem wel heb gekend. Daarnaast loopt hij dus nu bijna al 4 weken met diarree rond. De laatste week is het bijna water wat er uit komt en kleine hoopjes en is hij ook heel winderig.
Wat de kliniek zei
Ik moet nu eerst 2-4 weken wachten om te zien of die wormenkuur zijn mest wat verbeterd. Mocht dat niet helpen, dan kunnen we transfauneren (sonderen met mest van een ander paard) om zijn darmflora weer recht te trekken. Maar, ik zit nu met een pony die dus de hele dag alleen maar platte hoopjes mest en het water bij de benen langs loopt. Het voelt heel lang om daarop te wachten.
Het omvallen
Ja, hier wordt het lastig. Ik voel er niks voor om mijn pony straks ergens half dood te vinden omdat hij omvalt. Dat wil ik vooral hem niet aandoen. De diagnose van de dierenarts voelt wat raar. Hij wilde de vorige keer ook wel liggen bij de koliek maar dat was met nog wel enigszins door de benen zakken. Nu heeft hij zichzelf gewoon plat tegen het hek aan laten vallen. Samen met die gek staande beentjes en het totaal niet op deze aarde zijn vind ik het heel lastig. Gaat dit nog vaker gebeuren? En wat is het? Volgens de dierenarts is het geen epilepsie of hersenprobleem (bijv. TIA) geweest maar ik heb hem wel meegemaakt met koliek (die heftiger was dan deze keer) en dit heeft hij nog nooit gedaan. Waar ik zelf nog aan zat te denken, hij heeft PPID (ziekte van Cushing). Krijgt nu een kwart pilletje met 150 kg pony. Maar vertoonde toch wel wat probleempjes weer, wegvallende rugbespiering en lange haren. Ik heb hem laten testen in februari, toen ook de tandarts (super goede paardenarts die helaas hier niet meer werkt en ook paardentandarts is) kwam om zijn tanden te doen, en toen waren zijn waardes op het randje. Dus waar ik nog aan dacht; kan de vergrote hypofyse druk uit hebben geoefend op zijn hersenen? De reden dat ik de vorige keer het pilletje niet heb opgehoogd na een halve, is omdat hij dus net koliek had gehad en een van de bijwerkingen van de prascend koliek kan zijn.
En dan nu
Ik weet het niet zo goed meer, ik vind het vreselijk om mijn beste vriendje zo te zien. Er lijkt niet echt een oorzaak te zijn gevonden voor het probleem. Ik heb niet zoveel vertrouwen meer in mijn kliniek omdat we maar wat aanmodderen terwijl het beestje echt niet fit is.
Ik wil niet dat hij pijn heeft, daarvoor houd ik teveel van hem.
Alle input is welkom, dankjulliewel
