Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
_Cindy schreef:Mijn paard had volgens de dierenarts maanblindheid, maar Christiane Goerig vond een bepaald virus wat juist niet zoals maanblindheid behandeld moet worden, dus een goede diagnose is echt belangrijk! Er zijn veel goede artsen in Nederland maar weinig die echt oogarts zijn en diagnose van zeldzamere oogaandoeningen met zekerheid kunnen vaststellen.
Flux schreef:Woensdag 26 mei kwam ik einde middag op stal om mijn 4-jarige pony Dibbes te trainen. Hij staat 24/7 buiten in een paddock paradise. Alles leek normaal, hij stond te vreten, ik riep hem, hij keek attent op. Ook met halsteren zag ik niks mis, pas bij het hek ging hij zich anders gedragen.
Het weekend ervoor had hij een nare ervaring gehad met een nieuw paard welke hem bij intrede van de paddock aangevallen heeft. Het hek is nu spannend. Ik dacht hem te helpen door het hek helemaal open te zetten zodat hij alle ruimte had. Mijn verbazing was dan ook groot toen hij met die voorzorgsmaatregel alsnog vol in het hek liep. Hij schrok er zelf ook behoorlijk van.
"Hij is blind" dacht ik direct. En bij betere inspectie bleek ook dat zijn linkeroog een witte waas had. Dibbes durfde zich niet te verroeren dus ik heb hem losgeklikt en ben hulp gaan halen. Hij liep toen zelf wel terug naar de hooiruif.
Met de stalhouder hebben we hem al duwend naar binnen gekregen. Hij was erg in paniek, durfde zijn voeten niet goed te verzetten en liep tot 2x toe vol in de wand van de binnenbak.
De dierenarts constateerde maanblindheid in het linkeroog (fluor test gaaf geen beschadigingen hoornvlies) en dit is het schema die we aanhouden tot nu toe:
Woensdag 26, donderdag 27 en vrijdag 28 mei:
Om de twee uur druppelen met dexamethason en atropine druppels
Woensdagavond had hij een injectie metacam gekregen, donderdag en vrijdag oraal.
Vrijdag kwam de dierenarts weer en mochten we terug naar 6x per dag druppelen. Ik had zorgen over zijn rechteroog. Dit was woensdag ook al gezegd maar de dierenarts vond dit geen punt van zorg. Vrijdag kwam een paardenarts van de praktijk kijken en die zei dat rechts ook niet goed was, maar dit oude schade is van een eerdere aanval. Behandelen zou niets doen.
Woensdag 2 juni kwam de dierenarts weer. Oog was minder dik, de witte waas is erg afgenomen, wel zijn er wat vlokken te zien onderin het oog. Ze gaf aan dat ze niet zeker is of Dibbes meer gaat zien dan nu, wat me ernstig zorgen baart want dat is niet veel. Ik mag terug naar 4x per dag druppelen en volgende week woensdag komt ze weer.
Mijn pony is 4 jaar en ik ben heel erg bang dat hij zometeen volledig blind is. Rechts ziet hij kennelijk ook niet bar veel (is me echt nooit opgevallen, ook niet in training) en links is nu ook ruk. Als ik hem zie scharrelen in de binnenbak breekt mijn hart want hij loopt regelmatig tegen de bankrand op. Ik zie zeker wel wat progressie, maar ik vraag me ten zeerste af of dit komt omdat hij zicht terug krijgt of omdat hij beschikt over een groot aanpassingsvermogen...
Ik wil hem alle kansen geven die hij kan krijgen. Die dierenarts heeft mij geadviseerd te wachten tot zijn oog weer helemaal rustig is en hij geen atropine meer krijgt (pupilontspanner) eer ik hem naar de kliniek breng, dat zal minimaal nog 2 weken duren wellicht langer. Ik wil sowieso een echo van beide ogen laten uitvoeren, oogvocht laten afnemen om te bepalen waar de ontsteking vandaan komt en indien hij er wat aan heeft een vitrectomie laten uitvoeren.
Op dit moment is kliniek Utrecht mijn eerste keuze. Zijn er mensen met ervaring wbt oogheelkunde in Utrecht? Ervaringen met maanblindheid en zijn verloop zijn ook welkom als ook tips en trics. Ik heb al heel wat oudere topics gelezen maar wellicht zijn er nog recentere ervaringen.
Ik probeer dit topic te updaten voor mezelf om terug te lezen maar ook om anderen te informeren. Vragen staat vrij!
zazaza schreef:Hoe gaat het nu met je paardje TS?