Phoe, ik wil toch hier eens de meningen peilen.

5 weken geleden stond mijn merrie ineens op 3 benen. Lv werd absoluut niet meer belast, zo maar.

Na koelen en aankijken, besloten toch de dierenarts te bellen. Eerst gedacht, ja wat kan hij verder doen dan kijken en pijnstilling geven(die ik zelf nog had liggen). Maar toen karev ging liggen en helemaal plat ging van de pijn, gingen bij mij alarmbellen rinkelen. Ze is een keiharde fjord en als die plat gaan..

In eerste instantie werd gedacht een flinke kneuzing. Pijnstiller gespoten en 2-3 weken rust.
Maar na 13 dagen was ze nog onveranderd. Mijn onderbuikgevoel zei me dat dit geen kneuzing was.
Afspraak op de kliniek gemaakt voor foto's.
En dan komt het verlossende woord, en het vermoeden wat ik al had na het trage/geen herstel...gebroken

En dan. Opereren zou kunnen. Minimaal 4000 euro. Was het een gezond jong paard dan zou ik het doen. Maar karev is 17, heeft al spat, artrose en verbeend hoefkraakbeen. Dus samen met de arts besloten dat dat eigenlijk geen optie is, zakelijk gezien.
Dan is er nog 1 optie. Rust.
Overleg met specialist wijst uit dat het niet alleen een breuk is, maar ook een los fragment, wat uberhaupt niet vast te zetten is vanwege de locatie. De specialist denkt echter dat het met rust alleen niet goed gaat komen.
De paarden arts zegt zolang ze blij is, goed eet en de moed niet laat zakken, geef het die kans.

En nu staat ze dus apart van de groep, wel binnen zicht van de rest, en elke dag komt er even een vriendje knuffelen en kriebelen

Maar ze wordt steeds onrustiger en wil naar de rest. Ze ijsbeert, roept, heeft geen rust.

Snachts mag ze soms bij de 2 buitenblijvers in. Dit zijn 2 rustige pony's. Dan is ze zelf ook rustig.

Maar het valt me zwaar. Waar doe je goed aan, gaan we er voor, onze enige kans. Dit kan zomaar een jaar duren,als het al hersteld. Mag ik haar dit aan doen?
Mag ik hopen op een pony die weer kan functioneren in de kudde, en weg kan rennen als het moet, want dat is het doel. Ik denk niet dat ze ooit weer bereden kan worden.
Waar ligt de grens tussen stoppen en doorgaan, paardwaardig of "mishandeling"(bewust laten leven op een gebroken been met hoop op herstel, niet zomaar je maatje willen opgeven)

Breuk linksvoor in overgang ulnea/radius
[ img ]

Ik heb eerlijk gezegd nog nooit gehoord dat een veearts een gebroken been bij een paard ‘wil aankijken’. Dat is eigenlijk gewoon einde verhaal. En dan 17 met artrose en spat en gebreken? Bijzondere veearts vind ik. De meeste andere zouden je adviseren het paard in te laten slapen.

Het is natuurlijk heel zuur, en ik leef met je mee
Ik zou haar laten gaan..

Voor mij is doorslaggevend dat je paard de rust niet "accepteert" en het dus eigenlijk op die manier al geen kans van slagen heeft. Overigens vind ik qua leeftijd en andere blessures de grens wel bereikt maar ik snap als je alles eruit wilt halen.

moeilijk is dat he…ik snap wel redelijk hoe je je nu voelt.

ik had een paar weken geleden dus zoiets met mijn ruin,dat bleek na foto’s dus een gebroken onderkaak te zijn.
en daar had nog een plaat op gekunt, maar dan moest hij ook apart op een klein stukje.
hij mocht niet op de wei want hij mocht die kaak dan niet belasten om gras te pakken
geen hooi, alleen geweekt voer.
onder narcose om te opereren, en dan als alles heel was die plaat er weer uit laten halen onder narcose.
narcose geeft risico’s
er bestond kans op een infectie op die plaat..
dat werd echt een heel moeilijk en langdurig verhaal.

hij was 29. nog topfit hoor.!
echt het baasje van de groep
maar ik heb er dus voor gekozen om zijn leven te beëindigen..
het was goed ,hij had echt het mooiste leven ooit gehad, al die ellende die hij dan nog door zou moeten.


elke breuk is anders,denk dat je absoluut goed moet kijken naar het hele plaatje.
wat is haalbaar voor jouw pony,jij kent je dier het beste.
maar ik denk dat een los fragment ook nog voor ontsteking kan gaan zorgen?

Ik had jouw verhaal gelezen ellepel. Sterkte nog.

Over het losse fragment en ontsteking is verder niets genoemd. Ik moet ook eerlijk zeggen dat ik het niet zie op de foto.

Het is dus idd dat lastige, je kent je paard. Je weet dat ze hard is voor zichzelf. Ik wil haar niet zomaar opgeven maar anderzijds ook niet onnodig laten lijden.

Ik zou haar laten gaan.
Je paard merkt er zelf niks van en de vraag is of ze nu geen pijn heeft. Wat je zelf ook zegt, ze is keihard. Als ze pijn voelt zal ze het waarschijnlijk niet laten zien, tenzij het te heftig is. De kans op herstel is niet groot, daarbij haar andere kwalen en haar leeftijd..
Ik begrijp dat het heel verdrietig is maar haar laten gaan is denk ik het meest eerlijk.
Sterkte!

[ img ]

In het omcirkelde deel zou het losse fragment moeten zitten


[ img ]

Nee de breuk zit precies onder je blauwe cirkel.

Het uitstekende deel is afgebroken.


[ img ]

Hoe bedoel je onali? De breuk is de zwarte omgekeerde u. Wat jij aanwijst idd. Buiten de breuk om zou er in het blauwe omcirkelde ook nog een los fragment zitten

Vraag me af of dat gewricht weer stabiel is te krijgen, al heeft ze wel mooie botten.

Ik zou een second opinion vragen bij een kliniek of dierenarts die in paarden in gespecialiseerd. Dat maakt het voor jou ook duidelijker.

Geen leuk antwoord.

Maar, ik denk niet dat het fair is om hiermee door te tobben.

En het verbaast mij oprecht dat een dierenarts dat wél nog wil.


Sterkte.

Pffttt...bij het lezen van de titel dacht ik nog, gebroken been kan ook een scheurtje zijn, maar dit is gewoon door en door gebroken. Hoe zuur ook, maar volgens mij zijn er 2 opties, of je gaat all the way met de operatie, of je laat haar gaan. Alles er tussenin is volgens mij niet in het belang van het paard.

Gezien de leeftijd en al andere problemen, zou ik denk ik voor laten gaan kiezen. Maar goed dat is makkelijk praten als je geen emotionele band hebt met het paard in kwestie. Maar aankijken is volgens mij de slechtste keuze die je kan maken.

Heel veel sterkte TS, want hoe dan ook, dit is in en in verdrietig!

De foto's zijn gemaakt door een paarden arts en de second opinion is door de specialist gegeven

Een heel aantal jaar terug stond ik met paard op een pensionstal. Daar kwam aan het begin van het grasseizoen een paard uit de buurt op 3 benen bij. Voorbeen was gebroken. Ik weet niet waar maar het been werd niet belast. Paard werd in de kudde gegooid voor het hele seizoen en die heb ik meerdere keren full speed met de hele kudde rond zien stuiteren en racen op 3 benen. Het zag er niet uit maar ze leek verder happy en had geen moeite haar positie in de kudde te vinden en houden. Mijn keuze zou het niet geweest zijn maar het was niet mijn paard en ik was nog jong... eind van het seizoen werd het been weer licht belast en een jaar later kwam ik hetzelfde paard weer tegen. Nu onder de man. Ze was rad en ze reden weer met haar buiten.

Ik weet niet wat er gebroken was. Wel dat het paard er geen moeite mee leek te hebben om te hinken op 1 voorbeen. Ze was net zo snel als de rest met alles. Of ze pijnstillers etc kreeg weet ik niet en ik denk dat het al minstens een week of 6 gebroken was dat ze de kudde in ging. Ik zou het denk ik anders gedaan hebben maargoed, ze deed het nog.

Hoeveel tijd ze erna kwijt zijn geweest om het paard weer recht in bespiering te krijgen en wat op latere leeftijd de problemen zijn hierdoor weet ik ook niet.

Ik zou zeggen, kijk naar je paard. Naar de blik in zijn ogen. Als ie wil leven zou ik hem laten lopen. In de kudde als dat hem rust geef. Of igg met 1 rustig paard. Gaat ie steeds liggen en geeft ie aan klaar te zijn dan is de beslissing snel gemaakt. Maar als ie happy is in de kudde en de rest van zijn lichaam kan het opvangen, waarom niet?

je kunt eventueel hier nog lezen
https://docplayer.nl/63383786-Ulnafract ... baers.html

gaat over dit soort breuken en hoe dat dan geopereerd word.
misschien dat het je net genoeg info geeft over wat je kunt doen.

kijk paarden gaan door.
zo zijn ze, die laten niet zien als er wat mis is.
en dat maakt het voor ons juist zo moeilijk om dan een goede beslissing te nemen.

ik vind deze breuk er best wel naar uitzien.

Ik vind het een heftige breuk en denk niet dat het eerlijk is naar je paard toe om haar hier mee rond te laten lopen.
Ik zou haar zsm laten gaan.
Heel veel sterkte..

Dit artikel heb ik idd gelezen ellepel. En door het voorbeeld in dit artikel, wel geopereerd en pas na een heel aantal maanden de breuklijnen dicht groeien, stemde me niet blij.

Pfoe, ik vind het oprecht heel vreemd dat hier een dierenarts nog wel mee wil gaan tobben. Maar goed, ik heb altijd tegen mezelf gezegd: gebroken been is einde verhaal. Volgensmij moet je het niet willen nu nog zó lang je paard die ellende aan te doen. Want dit is niet met 6 week rust klaar.

Sas_Mon: natuurlijk gaat zo’n paard met de kudde mee. Dat is niet zo gek.

Hoe is je paard klinisch? Veel pijn?
Kan hij goed gaan liggen en opstaan?

Voor mij zou het een overweging zijn, als het paard wel gewoon kan liggen en opstaan, eten en rondstappen..
Als dat niet kan dan zou ik hem laten gaan.

Veel sterkte en wijsheid

Misschien niet te vergelijken. Maar als ik zie hoe veel pijn de (onbelaste) gebroken pols van m'n vriend deed, zou ik hier ook niet mee door gaan..

Lastige keuzes TS, sterkte.

Ze belast het been. In stap zie je weinig .In draf wel kreupel. Ze ligt rolt en bokt nog. Hoeven bekappen gaat goed. Donderdag net gedaan. Rechtsvoor zonder moeite bekapt(volledig op gebroken been belast).
Dat maakt het ook zo lastig

Dat klinkt wel als een paardje dat nog van alles wil. Ik weet niet hoeveel pijnstilling ze nog heeft, maar wat als je die wat afbouwt, haar weer in de kudde zet of misschien met een paddockmaatje apart? Als ze vanaf liggen van pijn terug is naar een paardje dat kan gaan liggen en weer opstaan en naar haar maatjes wil dan zou ik zeggen: volg haar maar gewoon in wat ze aangeeft.

Eens met Shadow !

Je zegt zelf dat ze hard is voor zichzelf. Valt de pijn denk je echt mee, of verbijt ze deze?