Jeetje wat een verhaal is dit. Knap dat jullie je hier doorheen geslagen hebben. Wees daar trots op! Jullie gaan vast deze hindernis ook kunnen overwinnen.

Als ik het een beetje vanuit mijzelf zou moeten benaderen zou ik een instructie zoeken die gericht is op angsten. Zelf ben ik onwijs angstig aangelegd en dat projecteer ik natuurlijk volledig op paardlief. Met een juiste instructrice die ook psychologisch onderlegd is konden we daar langzaam doorheen prikken en de plezier terugvinden. Ik denk dat zoiets wel heel fijn zou kunnen werken. Ik zou hem niet snel uit handen geven. Het is toch je eigen zorgenkindje en je bent juist zo voorzichtig met hem dat je voor mijn gevoel dit gevoel ook beter zelf kunt overwinnen. Ik las dat je wandelen wel graag doet: geniet daar in ieder geval alvast van want dat is ook al heel leuk om te doen. Misschien kun je dat langzaam en spelenderwijs uitbreiden met wat grondwerk, vrijheidsdressuur en misschien zo nu en dan even kort erop. Bouw het uit en kijk waar je plezier uit haalt. Ik weet niet hoe je conditie is, maar tijdens het wandelen stukken draven is super goed voor zijn lijf (en die van jou ). Hoe meer je hem ziet doen hoe meer vertrouwen je weer gaat krijgen in zijn lichaam denk ik zomaar. Maar het angstige moet slijten en weer plaatsmaken voor vertrouwen en plezier.

Veel succes met deze laatste loodjes van dit enorm zware traject.

De masterclass van Wild Magic Celeste Lazaris gaat je heel veel brengen. Dit icm een onderzoek en behandeling van Equi Biome en gewoon lekker beginnen met wat vrijheidsdressuur voor jou om terug spelenderwijs wat aan de slag te gaan. Je mag altijd een berichtje sturen als je vragen hebt

Dus... Sinds de start van dit topic en alle reacties is er best wel veel veranderd. Ik heb veel van jullie invallen overwogen en ook meegenomen en hier veel van geleerd. Ik wil nog niet te hard juichen, want we zijn er nog niet. Maar kijk met me mee...

Als eerste stap zijn we begonnen met het werk van Wild Magic LLC. Ik had er goede verhalen over gehoord maar vond het tegelijkertijd best wel 'zweverig'. Maar Tab reageerde hier zo enorm goed op! Je zag (ziet) hem met de week veranderen. Deze oefeningen doen we nog steeds bijna dagelijks. Ook ben ik veel met hem gaan wandelen met stukjes draf er tussendoor op aanraden van zijn fysio. Dat doen we op vrije dagen nu nog steeds.
[ img ]

Op aanraden van de dierenarts en hoefsmid, heeft hij voor speciaal beslag gekregen om te helpen met het corrigeren van zijn hoeven. Zij verwachten dat dit er over een tijdje, als de hoeven de goede kant op groeien, weer af kan. Hij doet het er super op. Aan de longe, wat we er ook wekelijks in houden, kreeg hij ineens zelfs sprong in galop!

Daarnaast verder gaan lessen. We beginnen echt vanaf 0 en Tab en ik vinden het beide heeeeel lastig, maar het gaat steeds een stukje beter. Tab heeft in verhouding met zijn rug, een erg lange en zware nek. Eerst willen we hem dus zo:
[ img ]
Om dan vervolgens wat te schakelen en hem daarmee stukjes 'omhoog' te liften:
[ img ]
Dat houdt hij nog niet lang vol maar dat is niet erg. Hij moet ook weer kracht en vooral vertrouwen krijgen in dat hij zijn buikspieren en benen weer kan gebruiken.

En... Na al dat wandelen begon het te kriebelen om hem weer mee op rit te nemen. Inmiddels gaan we al een aantal weken minimaal 1x/week samen op pad en hij vind dit zo fantastisch. Dit was/is voor mij zo'n stuk angst overwinnen. Buiten loopt ie lekker aan de lange teugel met z'n oortjes (en kop ) erop. Dressuurmatig niet correct, maar ik moet er dan wel helemaal op vertrouwen dat hij zichzelf redt. Op alle soorten paden, in alle gangenen in alle omstandigheden. En blij dat ie dan is!
[ img ]
Voor het eerst samen met zijn vriendin op pad:
[ img ]

Inmiddels doet hij meestal zo'n 5 dagen in de week 'iets'. En daarmee doel ik op rijden, maar ook op wandelen oid. De andere 2 dagen laat ik hem met rust en staat ie lekker paard te zijn met zijn vriendjes. Van het proces waar we in zitten, heb ik zo geleerd dat juist veel (laten) bewegen belangrijk is. Wat ik in eerste instantie echt niet durfde. Maar hij wordt er beter op. Er zullen vast nog momenten komen dat ik het niet meer zie zitten met hem, want het blijft een portret met een rugzakje. Af en toe denk ik er ook nog wel eens over na om hem toch een maandje weg te brengen, gewoon om hem nog een stukje te boosten en voor mijn eigen rust. Niet meer uit angst omdat ik niet durf. Maar voorlopig...

[ img ]
[ img ]

Edit: en toen ik dit verstuurde startte 'don't stop believing' van Journey op de radio, toeval of?

wat een mooie foto's met name die laatste!!!
Fijn dat het zo goed gaat!

Super TS!

Wat fijn dat je ermee aan de slag bent gegaan! Als je een beetje verder komt in anatomie ga je ook zien dat de methode eigenlijk helemaal niet zweverig is maar juist heel logisch, eigenlijk bijna raar dat het nu pas zo van wal steekt

Wat een fijne update, en ook het rijden ziet er fijn uit.

Wat een mooie update!

Ik stuitte vanochtend op dit topic. Het eerste wat in mij opkwam was om mesotherapie op de stramme spieren toe te passen zodat hij zich beter zou voelen, maar dit lijkt helemaal niet nodig.

Fijn dat het zo goed gaat en veel succes nog samen!