Citaat:
Wanneer een paard anders gaat lopen als zijn halshouding veranderd dat kun je er bijna vanuit gaan dat het een probleem in de hals is. Ik heb dit met een paard gehad en de baan waar de zenuw doorheen moest was te smal. Met zijn hals laag (dus meer vrijheid) geen enkel probleem. In rijhouding stokkreupel. Maar ik ben geen dierenarts natuurlijk.
'Een eend kan zwemmen, maar niet iedereen die kan zwemmen is een eend'.
Sorry, deze alinea gaat mij echt in het verkeerde keelgat.
Een paard kan om honderd redenen zijn hoofd en hals optillen.
Dat verandert een aantal zaken in het lichaam.
En ja, een zenuwbeklemming in de hals in 1 mogelijke optie.
Tenzij je een goed bespierd dressuurpaard hebt: hals hoger betekent rug holler.
Zolang we er niet boven op zitten is dit geen enkel probleem.
En een stijve, strakke hals kan ook honderd oorzaken hebben, waaronder pijn, en dat kan drommels goed pijn elders in het lichaam betekenen.
Voor het paard van TS is dit wel een probleem (halve gok: sommige dierenartsen laten je ook rijden tijdens het kreupelheidsonderzoek).
En vervolgens kreeg TS te horen 'dat het met rijden (training, de goede spieren sterker maken) over moest gaan'.
Citaat:
Aaah oei, z'n hals is niet op de foto geweest nog, dus dat wil ik nog wel laten checken! Kunnen ze dat zien op een foto?
Eerst maar eens 'een verhaal met kop en staart'!!
Wat gebeurt er met de genoemde beenspieren?
(Semimembranosus, biceps femoris - ik weet dat het voorbeen ook een biceps heeft)
Ze zitten beide achter ('richting staart') het heupgewricht en duwen het dier vooruit - dus als hij zijn linkerheup laat vallen is dit mega belangrijk om te onderzoeken.
Veel pijn tijdens fascia release wil doorgaans zeggen dat het een ouder/langer bestaand probleem is. (Logisch met 'snel spanning opbouwen en moeilijk afvloeien' - 'wat is kip en wat is ei'? ')
En via de release plus goed observeren en de puzzelstukjes bekijken kun je de 'kettingreactie' vaak wel in kaart brengen.
(Bijvoorbeeld de semimembranosus doet zeer, ik noem m even een strekspier,
dus komt linksachter op relatief goede dagen niet onder de massa en op slechte dagen laat hij de heup vallen.
En wellicht heeft het dier ter compensatie de buigspier 'psoas' loeihard laten werken en is dat het witte plekje op de thermografie.)
...ik kan er compleet naast zitten. En de kettingreactie kan langer zijn.
En het kan zijn dat de oorspronkelijke blessure verdwenen is, maar het compensatiepatroon om één of andere reden in stand is gebleven.
Maar ik denk dat je meer hebt aan mensen die dit soort puzzels met jou in kaart willen brengen, en aan de hand van dit soort gepuzzel kun je op gegeven moment een serie gerichte vragen op de kliniek stellen.
(Ik doe geen uitspraak over hoe je dier er nu precies aan toe is want dat kan niet via een schermpje, maar ik zou als je het dier morgen toch oplaadt vooral vragen wat de DA zoal dacht toen jij te horen kreeg 'hij mankeert niets, ga maar trainen'.
Want de bui die ik zie hangen is dat jij, tenzij er echt iets geks gebeurd is, morgen zo ongeveer precies hetzelfde te horen krijgt. En dat vind ik zonde.)
Geplaatst 
Kortom heeeel veel vragen en maak mij best zorgen...
