Geplaatst Op 18 augustus heeft mijn paard een klap gehad van een ander paard. Links voor, vlak bij het elleboog gewricht.
In eerste instantie leek het allemaal wel mee te vallen, maar als je de huid iets opliftte zat er toch een behoorlijk gat. Wond zelf was een centimeter of 3 denk ik, maar dus uiteindelijk wel behoorlijk diep.
Veearts erbij gehad voor de zekerheid en die heeft er een kram in geslagen om te zorgen dat de wond niet open bleef staan. Onderste deel van de wond moest open blijven zodat eventueel troep en wondvocht er goed uit kon.
Wond bleek rondom flink ondermijnt dus kans op ontstekingen was aanzienlijk.
Aantal dagen goed de wond kunnen spoelen, ook onderhuids, maar na een dag of 5 ging het toch zichtbaar ontsteken. Contact gehad met de veearts en aan de antibiotica gegaan.
Hier een foto om de locatie even goed aan te duiden
Wond zag er heel snap alweer super goed uit en ging heel snel dicht, naar mijn eigen zin eigenlijk té snel, maar daar kun je niet altijd wat aan doen.
Wond bleef erg gevoelig maar paard lief heeft tot toen geen stap kreupel gelopen.
3 of 4 dagen na dat de antibioticakuur was afgelopen haalde ik haar uit de stal en liep ze letterlijk op 3 benen. Na een paar passen zette ze het been weer neer en na 10 passen zag je er niks meer van...
Dit beeld bleef, als ze even stil had gestaan (al was het maar 5 minuten) was ze kats kreupel, maar knapte ook mega snel weer op.
Even een overzichtje van de wond ontwikkeling de eerste dagen...
Toen na een paar dagen de wond ook weer dik en warm begon te worden toch besloten te laten röntgenen en scannen....
Uit de foto blijkt de klap toch wat harder geweest te zijn als we dachten, er is een heel klein stukje bot los gekomen. Zie foto hieronder.
Op de echo was te zien dat de colateraalband rondom het gewricht ook een opdoffer heeft gehad. Niet kapot, wel geïrriteerd.
Bovendien zat er veel vocht bij de wond, was het botvlies geïrriteerd (door het afbreken van de splinter)
En zat alleen de bovenste huidlaag aan elkaar vast, en de 2e huidlaag was door de vochtvorming open blijven staan.
Toen heel bewust de keuze gemaakt de wind niet open te maken, om de kans op een bacteriële infectie van het botvlies zo klein mogelijk te houden. Het onderhuidse vocht was geen pus volgens de veearts dus met wat rust en tijd zou het lichaam dit vocht zelf oplossen.
Er was hierdoor wel een grote kans dat de 2e huidlaag altijd iets open zal blijven staan en er dus een bulte zou blijven, maar dat nam ik voor lief.
Het stukje bot is zo klein dat de veearts hoopt dat het lichaam dat zelf oplost. Resorptie dus... Hier moesten we wel enkele weken de tijd voor nemen...
Aangezien de colateraalband ook rust nodig heeft en het botvlies toch ook tot rust moet komen staat ze nu dus op rust. Ze staat nu, in overleg met de veearts, dag en nacht in een inloopstal met overdag weidegang.
Over een week of 4 a 6 dus nog eens terug voor een nieuwe foto.
Nu is vorige week de wond toch open gegaan en kwam er een hoop zooi uit, inderdaad geen pus, maar wel heel veel vocht... Uit voorzorg, om het botvlies te beschermen, meteen gestart met antibiotica. Intussen is de wond dicht, en sinds ze de hele dag in de in loopstal staat heb ik d'r geen stap meer kreupel zien lopen gelukkig.
Nu is het afwachten, gaat het lijf dat botstukje inderdaad zelf oplossen? Gaat het inkapselen? Of gaat het toch weer etteren en irriteren en moet het er operatief uit gehaald worden?
Heeft iemand hier ervaring mee?
