xDenies @ [MD] Kan bokt meedenken? Wat is er toch
Hallo bokkers!
Ik weet dat jullie geen dierenarts zijn maar wellicht herkennen jullie iets of denken er net iets anders over na waardoor ik samen met de dierenarts nog specifieker kan zoeken. Ik ga mijn best doen de situatie zo goed mogelijk uit te leggen en te schetsen. Belangrijk is dat ik écht mijn best doe met alles wat binnen handbereik ligt en daarbuiten.
Ik heb al 12 jaar mijn merrie Baby in mijn bezet. Een Quarter Horse merrie. Eigenlijk mogen wij in onze handjes knijpen want we hebben geen heel gekke dingen meegemaakt, op een elektrochemotherapie voor haar sacoïd na dan. We staan nu 5 jaar op deze stal. In de tussentijd heeft ze een keer een hoefzweer en hoefkneuzing gehad, maar goed dat kan de beste overkomen. In 2018 is ze een keer op cushing getest omdat een hoefsmid dat mij wijs maakte vanwege een bolling boven haar ogen. Daar is toen niets uit gekomen behalve een wat te kort aan vitamine e, dat heb ik toen een poosje bijgevoerd. Ze had toen verder geen klachten.
In april dit jaar kwam mijn merrie ineens kreupel uit de paddock. Een paar dagen ervoor was er nog niets aan de hand en mijn verzorgster kwam na een poosje ziek te zijn geweest weer en ineens kreupel. Rechtsvoor. Hoe dan?
In eerste instantie was het advies stappen en koelen, wachten tot hoefsmid. Hoefsmid kon niets vinden, dus zet haar maar in een klein paddockje en beetje stappen. Ik vertrouwde het niet want hier en daar kwam ook hoefbevangenheid langs dus ik wilde het zeker weten. Edigit laten komen, hoef op de foto gezet, geen kanteling. Pijnstilling voor 10 dagen, complete rust en zoveel mogelijk koelen.
Mijn verzorgster stopte ermee en wat hulp op stal was best een uitdaging maar uiteindelijk konden we haar zo'n 3x per dag koelen. Langzaam knapte ze op.
Na die 10 dagen pijnmedicatie ging ze steeds beter lopen. Wel wat stijf, maar verder prima. Ze kon weer terug in de paddock en kreeg nog volop rust. Uiteindelijk zijn we heel langzaam weer gaan longeren en rijden. Dat ging gelukkig allemaal prima!
In de winter periode tot aan ze kreupel werd kreeg ik ze van PAVO (healthboost) korreltjes.
Wat er uiteindelijk echt aan de hand is geweest dat is een beetje tasten in de duisternis. Misschien heel gek terecht gekomen tijdens een sprong in de paddock of iets en daardoor 'verstuikt' iets in die richting.
Tot we in juli die hitte golven kregen. Daar had ze wel echt goed last van. Als de temperaturen te doen waren dan gingen we een buitenritje maken, longeren of gewoon rijden.
Op 26 juli constateerde ik een kale plek onder haar manen. Ik dacht misschien in combinatie met het warme weer is het gaan broeien onder die manen of iets. Dus manen in gevlochten voor wat frisse lucht er door heen. De kale plek leek wel rustiger te worden. Een tijdje nog een lotion gebruikt maar dat werd zo'n vieze zooi dat ik het maar gewoon heb aangekeken. En het bleef rustig, werd niet groter of erger.
Ongeveer een maand later was er halverwege haar manenkam een harde schijf te voelen. Dit is niet op dezelfde plek als de kale plek. Heel gek? Gestoken?
Ik mocht er aan zitten, ze reageerde niet als zijnde 'het jeukt' en ze kon ook gewoon nagefeelijk en zo lopen. Overleg met een dierenarts gehad. Ja kijk het even 2 tot 3 weken aan, als ze gestoken is dan verdwijnt het en anders kunnen we verder onderzoeken.
Helaas die harde schijf/harde manenkam bleef en ik kon me bij haar doen en laten ook niet de vinger er op leggen. Er was iets anders dan normaal. Als je haar niet kent dan zie je het niet, maar ik merkte het gewoon aan alles.
Op 22 september is de dierenarts gekomen om bloed te prikken. Ze wisten niet zo goed waar ze nu gelijk naar moesten zoeken dus ik had vitamines en mineralen als eerste geopperd. Ergens beginnen toch?
Het weekend hiervoor heb ik contact gehad met Countree ranch voor een DNA onderzoek en onderzoeken als panel 5. Dat is ook direct opgepakt, 21 september is dat naar Amerika gestuurd.
Uitslag bloedonderzoek: Niets bijzonders eigenlijk, achteraf is er volgens mij alleen op eiwitten en dergelijke getest. Wel wat spierwaardes verhoogd, maar ze heeft daarvoor lichtjes aan de longe gelopen, stom van me - maar ik wist niet dat dit niet mocht.
Plan de campagne: Afwachten onderzoeken Amerika en dan verder doorzetten.
Waar is er op getest:
Eiwitspectrum (agarose gel)
Bloedbeeld
Differentiatie witte bloedcellen
Uitslag is eventueel te delen.
27 september is de osteopaat geweest. Ze zat hier en daar wat vast in haar lichaam en gevoelig op si gewricht. Verslag heb ik helaas nog niet mogen ontvangen maar in december komt ze nog een keer terug.
En wat nu?
Ik zit te wachten op de uitslagen in Amerika en ga morgen de dierenarts benaderen voor de volgende onderzoeken:
Insuline resistentie (geopperd door DA)
Cushing (geopperd door DA)
EMS (geopperd door DA)
Ziekte van Lyme
Orgaanwaarden/Lever waarden
Ijzer waarden?
Mijn merrie is goed op gewicht. In april is zij nog gewogen en woog ze rond de 450kilo. Ze is dus niet te dik. Ze wordt iedere 5 tot 8 weken door de hoefsmid bekapt. Ik controleer haar mest regelmatig met een mestonderzoek, en vanuit stal gaat ze mee met de standaard ontwormingen. Ze heeft pas haar jaarlijkse en rhino inenting gehad. Ze krijgt 3 tot 5x in de week beweging onder het zadel of aan de longe.
Hoe haar dag er globaal uitziet zonder werk meegenomen:
6.30 hooi
7.30 brok (handje in dit geval) - daarna naar buiten.
12.00 hooi/voordroog/gras, afhankelijk situatie
Rond 17:30 naar binnen.
18:00 hooi
21:30 hooi
Overwogen om het hooi te testen maar we staan op een grote stal, eer dat de resultaten binnen zijn begint men al aan een nieuwe baal, of is daar zelfs al mee bezig. Dus dit kan in principe altijd nog afgestemd worden met stal eigenaar.
Het voer is van Vente (?) en ik heb gekeken dat de suikerwaarde hiervan rond de 5 tot 6% zit. Uit een ander topic begreep ik dat dit an sich oké is. De 12 uur voerbeurt is een lastige omdat ze voor iets anders dan hooi naar binnen zou moeten of alleen in een paddock zodat we zeker weten dat ze echt eet wat ze krijgt ipv deelt met andere paarden. Maar ik dacht, omdat we het ook niet zeker weten, één keer tegenover de rest zou moeten kunnen?
Wat mij vooral aan haar nu opvalt is dat ze suffig is als ik haar uit de paddock haal. Ze reageert wel als ik rammel met een bakje snoepjes, die wilt ze dan wel. Ze krijgt maar een klein stukje just to be sure. Wanneer we gaan rijden, of naar het bos, of aan de longe, is ze in het begin loom. Je moet dan echt wel een beetje doorzetten om dr wat fit te krijgen (niet met zweep of sporen of iets hoor, maar hoe leg je dat uit??). Als ze eenmaal lekker loopt merk je dat ze fitter wordt en er meer zin in krijgt. Wanneer we klaar zijn is ze lekker fit, meer nieuwsgierig en zoekt dan ook meer het contact weer op.
Dit is niet hoe ik haar ken. Ze is altijd heel nieuwsgierig, zoekt contact, en is alert.
Ze staat overigens niet op het weiland omdat ik daar toen, rondom mijn auto ongeluk, voor heb gekozen om te voorkomen dat ze te dik werd. Het gras dat ze sporadische in de paddock krijgen is erg lang en afgesneden. Eigenaar denkt in ieder geval wel aan alle belangrijke dingetjes alvorens het gevoerd wordt.
Lang verhaal kort
Ik kan zo nog wel uren doortypen maar wat zie ik over het hoofd? Wat kan ik nog doen om te zien of dat iets verandert? Wat is wijsheid qua verder testen?
Op advies van de dierenarts krijgt ze nu vitamine e met lysine bij gevoerd en wat lijnzaadolie. Maar ik merk daar tot op heden nog geen verschil van.
Ik heb wellicht gewoon het gevoel dat ik iets over het hoofd zie ...
Het lastige is gewoon dat een wildvreemde zou denken, waar heb je het toch over? De dierenarts zei dat ook, 'Als je haar zo ziet dan is er niets geks te zien, geen overgewicht, geen doffe vacht etc'. Maar die harde manenkam en het nu suffere gedrag zit me niet lekker. Dat is echt van de laatste weken. Dus niet al direct vanaf 23 augustus icm de hardere manenkam.
Dus lieve mensen van bokt, wie kan meedenken?
Morgen neem ik weer contact met de dierenarts. Deze week hopen we ook de uitslagen uit Amerika te krijgen.