Bij een cornea perforatie is er vaak uitvloei van het vocht uit de voorste oogkamer. Daardoor daalt de druk in het oog en wordt het oog kleiner. De verminderde druk kan bovendien lijden tot een loslating van het netvlies. Dat wil zeggen dat het netvlies niet meer mooi tegen de wand van het oog ligt, maar in plaats daarvan los hangt in het oog. Andere complicaties bij cornea perforatie zijn:
Lensluxatie
Infectie
Chronische uveïtis
Iris prolaps: de iris puilt door het defect in de cornea naar buiten
Bron: Bokt. Meer info te vinden op Google
Iris prolaps is wat mijn paard afgelopen zondag, 1 januari is overkomen. Waar anderen uitsliepen, naar familie gingen of wat dan ook, was het voor mij een zwarte dag.
Met dit topic wil ik proberen meer informatie te verkrijgen en te delen gezien er weinig bekend is hierover. Ik maak van dit topic dus een volg topic omdat ik nog geen idee heb waar het naartoe zal gaan met Ruby. Op dit moment maakt ze het naar omstandigheden goed en is het vooral afwachten.
Ik zal regelmatig updates posten.
Om te beginnen hierbij een situatieschets, Ruby is in het afgelopen half jaar van ver gekomen namelijk.
1 juli 2022 is Ruby in mijn bezit gekomen, een 16 jarige haflinger merrie, op dat moment best wel vermagerd, wellicht eczeem, slechte hoeven en meer dood dan levend. Maar ik had vertrouwen. Zo kwam ze bij mij aan:
Ze leerde dat er 24/7 hooi tot haar beschikking was en stond de eerste weken ook 24/7 te eten. Ik voerde haar goed bij daarlangs. Wormenkuren, hoefsmid, en vooral heeeeel veel liefde.
Ik heb haar de tijd gegeven om aan te sterken en ze was echt zo mak als een lammetje, je kon er een bom langs af laten gaan, want ze had de energie toch niet om weg te rennen.
Even grote sprong, anders wordt het een lang verhaal en kom ik niet toe aan het doel van dit topic
5 september, ze deed het goed, we begonnen met ritjes maken. In de bossen, rechtuit.
1 december. Dat zielige paard was niks meer van over. Ze had vuur in haar ogen en kreeg steeds meer conditie. We reden met bit, bitloos, met zadel of zonder zadel. Nam mijn jonge haflinger van 1,5 aan de hand mee, reden ritten van 2 tot 3 uur, verkende de bossen samen, niks was te gek. Ik kreeg zelfs moeite om haar te houden als we gingen galopperen!
We genoten volle teugen, ik had veel plannen gemaakt voor 2023;
Veel rijden met mijn jonge haflinger aan de hand, naar het strand, meedoen met haflinger event, een beginners TREC wedstrijd rijden, noem het maar op.
Helaas is dit allen nu onzeker...
1 januari 2023;
Mijn partner en ik gingen op tijd in de ochtend naar stal toe, ik was al de hele ochtend wat onrustig en wilde zo snel mogelijk naar de paarden toe.
Eenmaal bij de paarden was Ruby terughoudend, dat vond ik raar en vervolgens zag ik haar oog.
Er zat ook een flinke klodder geel siep maar die had ik er al uitgeveegd omdat ik eerst dacht dat ze een ontsteking had. Ik vertrouwde het niet dus belde direct de dierenarts, die was er niet veel later.
Ze is begonnen met een fluoresceïne test om te kijken of er geen beschadigingen waren. Er kleurde vooral heel veel siep groen, wat logisch is, en 1 plek. Even dachten we dat dat ook siep was.
Even in een spoiler.
Ze bleef haar oog enorm dicht knijpen waardoor we niet goed konden kijken dus heeft ze wat pijnstillende oogdruppels gekregen. We konden toen beter kijken en zagen dus dat ze een Cornea perforatie heeft. Wat dus inhoudt dat er door een trauma een gaatje/snee in haar hoornvlies is gekomen waardoor vervolgens haar iris naar buiten is gekomen.
De dierenarts gaf me 2 opties:
- meteen naar een kliniek en het hele oog verwijderen;
- meteen starten met druppels en antibiotica en hopen dat ze er geen pijn aan houdt
Gunstigste prognose: geen pijn aan het oog en misschien een beetje zicht terug.
Lang traject waarbij Ruby volledig op mij moet gaan vertrouwen omdat ze zo goed als blind gaat zijn aan 1 kant.
Pfoe, dat was even een domper. Maar dat betekent niet dat onze leuke plannen niet meer kunnen. Misschien aangepast of op een andere manier.
Ik heb gekozen om te starten met druppelen, het oog kan er altijd nog uit. Ik heb er voor gekozen om haar naar de kliniek te brengen waar ze vaak per dag gedruppeld wordt en goed in de gaten gehouden kan worden. Minste risico op infecties etc.
2 januari
1e nacht in de kliniek is goed verlopen, ze begon zich wat meer te ontspannen.
De dierenarts liet weten dat ze bloed van haar afgenomen hebben en daar een serum van maken en dat extra in haar oog druppelen als eigen ontstekingsremmers.
Ik ben haar uiteraard gaan opzoeken en lekker geknuffeld. Ze ziet echt niks aan die kant, als ik aan die kant stond, stootte ze vol tegen mij aan met haar hoofd omdat ze het niet in de gaten had.
Sorry als het verhaal niet helemaal duidelijk is, de afgelopen dagen waren pittig. Dus vraag gerust! Iedere dag zal ik een update plaatsen, of in ieder geval als er nieuws is.
Als er iemand ervaringen hiermee heeft hoor ik het ook enorm graag!!
Ik vind het zo erg en voel me enorm schuldig ook al kan ik er niks aan doen, maar mijn paard heeft nu verminderd zicht...