Hoi allemaal!

Ik wilde graag wat meningen, adviezen en ervaringen van mensen die kennis hebben van peesblessures.

Situatie: mijn 21-jarige merrie is vorig jaar in september gediagnosticeerd en behandeld voor een chronische peesblessure. Een of ander bandje was 5x zo dik als normaal en schuurt tegen de pees aan. Dit was te verhelpen met een cortico-injectie, die zou echter enkel de pijn wegnemen, de oorzaak blijft. Die kan enkel verholpen worden met een operatie, maar de slaagkansen waren daarvan slecht en gezien ze al zeer gevoelig is op verdoving, is het nog maar de vraag of ze überhaupt er wel doorkomt. Ik was nogal overdonderd gezien mijn DA het had over een lichte peesblessure, omdat het erger werd, zijn we voor een second opinion gegaan bij kliniek Moerbeke en daar kwam dit dus boven water... Ik heb ervoor gekozen om de prik te laten zetten.

Vraag 1: hoe lang werkt zo'n inspuiting doorgaans? Wat als hij uitgewerkt geraakt? Is het zinvol om de behandeling nog een keer te doen of kan ik haar beter laten inslapen dan?

De artsen hadden gezegd dat ik gewoon mocht rijden, de blessure kan niet meer verbeteren maar door de spuit zou ze geen last ervan hebben. Ik vond haar echter nog niet oke lopen dus heb haar op pensioen gezet.
Ik had moeten weten dat het niet zou werken bij een paard als Skola dat niks liever doet dan samen eropuit trekken. In eerste instantie genoot ze van haar vakantie, daarna werd ze een beetje depri en chagrijnig. Toen ze haar weidegenoten het leven zuur begon te maken, heb ik haar terug heel lichtjes in het werk gezet. Dit was begin januari. Na een paar miniritjes van nog geen 10min werd ze terug de vrolijke donderstraal vol geintjes, zoals ik haar ken

In de tussentijd heb ik een jonge merrie gekocht die nu in training staat voor traumaverwerking en daarna inrijden. Door wat oplopende frustraties op stal, enkele onhandigheden die beginnen op te breken (onverlichte, ongelijke buitenbak bvb) maar vooral mijn eigen gezondheid die achteruit gaat, heb ik besloten om het kleintje als ze weer terugkomt van training op een stal met binnenbak te zetten. Ik krijg steeds ernstige hoofdpijn van veel wind, iets dat in Zeeland helaas meer regel dan uitzondering is...

De stal die ik heb gekozen, heeft alle faciliteiten die je kunt bedenken (2 zeer goed onderhouden binnenbakken en een zeer grote buitenbak, wasplaats, longeercirkel, noem maar op). De paarden staan 8/9 maanden per jaar 24/7 op een grote wei waar ze nog hooi extra krijgen in een ruif. De winterperiode overdag op de paddock (groot genoeg om in te kunnen draven) en 's nachts in een zeer dik opgestrooide stal met veel hooi. De stal is maar 75€ duurder dan waar ik nu sta (enkel weide en onverlichte buitenbak waarvan de omheining al een paar weken plat ligt). Op de nieuwe stal zit ik binnen 5 minuten in het bos terwijl hier uitsluitend polderwegen zijn.

Vraag 2: wat zou het beste zijn voor Skola? Ze staat nu zomer en winter 24/7 buiten, ik denk dat dat het beste is voor haar pezen? Anderzijds kunnen we op de andere stal meer op buitenrit (rechte stukken) en hebben we betere bakbodems. Ze zou ivm opzeg sowieso al in het 24/7 buitenseizoen aankomen en ze is van vroeger gewend om in de winter 's nachts op stal te staan. Vind het wel sneu voor haar als ze weer nieuwe vriendjes moet gaan maken, gezien mijn jonkie pas halverwege het jaar zal terugkomen. Ik weet niet goed waar ik voor haar het beste aan doe om haar (pees) zo lang mogelijk goed te houden, haar gezondheid is het belangrijkste...

Lastige keuze zeg. Ik merk wel dat je graag het beste wilt voor allebei je paarden. Ik mis even hoe lang de paarden in de wintermaanden buiten staan?

Ik zou in de overweging meenemen hoe lang je hoopt te blijven op je nieuwe stal. Is dit iets voor een korte periode, of heb je het idee dat Skola daar haar laatste adem zou mogen uitblazen? Hoe voel je je daarbij?

Ik heb mijn 20-jarige merrie 2 jaar geleden verhuisd en dat vond ik ook heel moeilijk. Op die leeftijd weer helemaal aanpassen, nieuwe groep, etc etc… maar het viel gelukkig mee. Ze werd aanvankelijk in een groepje van 3 gezet met 2 onwijs dominante merries. Dat werkte totaal niet voor haar, dus ik heb dat aangegeven bij de stalbaas. Die heeft haar toen in een wat rustiger groepje gezet en dat gaat goed, tot op de dag van vandaag. Het duurde wel lang tot ze echt happy en rustig was op dr nieuwe plek; ik durf echt te zeggen dat ze na een jaar echt chill was. Daarvoor waren veel dingen nog stressvol.

Kijk goed naar je paard en overweeg voor wie je het doet — jezelf, je nieuwe merrie, Skola? Als je haar hebt verhuisd, blijf dan goed je paard(en) observeren en maak aanpassingen waar nodig. Geef zo’n oudje heeeeel veel tijd.

Sterkte met je keuze!

Ik zou haar gewoon verhuizen naar de nieuwe stal, die klinkt beter en s"nachts op stal in de wintermaanden is echt niet erg voor de pezen. Daarnaast kun je daar het bos in wat vast heel leuk voor haar is. Betere bakbodems zijn ook alleen maar beter voor de pezen.

Over de inspuiting, vaak werkt het een half jaar tot een jaar en mag het maximaal 3x gezet worden. Haar in lichte beweging houden (rechtuit stapritjes) is het beste..stilstand is achteruitgang.

Zolang het nog te behandelen is zou ik het behandelen en daarna kun je zelf kijken hoe het gaat. Goed management is het belangrijkste bij peesblessures.

Ik denk dat ze een ringband blessure heeft? Deze zijn inderdaad wel hardnekkig en net even iets anders dan een "gewone" peesblessure.

Dankjewel voor de adviezen! Maakt het toch weer wat duidelijker voor mij.

Elisa, dat was het inderdaad! De ringband is opgezet en schuurt tegen de pees.