Dat doet er niet toe, ze heeft geen plezier van dat paard, paard loopt kreupel en is dus onverkoopbaar. Om te zorgen dat het dier niet de handel in gaat of op transport kan ze dan beter zelf verantwoording nemen en of in laten slapen of laten slachten.

Jij kan mij kort door de bocht vinden, jij gaat er bij voorbaat al van uit dat ik niet weet wat angst is. Laat ik dat nu net wel weten

Paard loopt niet kreupel, enkel op de volte. Verder heeft het dier nergens last van. Dat een paard geen weet heeft van de dood, moet natuurlijk niet als een vrijbrief worden gezien om een paard maar te laten inslapen als het niet nodig is, maar goed, ik snap anderzijds ook prima dat men daarom beter slaapt. Begrijp me niet verkeerd hoor, als een paard constant met pijn rond loopt, dan is dat een ander verhaal, maar dat is in dit geval niet zo.

Er zijn meer opties BigOne. Ik ben het met Wintu eens dat het idee van "een paard heeft geen weet van de dood" geen vrijbrief is om hem in te laten slapen. Jij en ik weten het toch?
Los daarvan weten we niet precies het hoe en wat van paarden. Ik geloof zeker dat zij niet met dood bezig zijn zoals mensen, maar dat ze niet zouden weten wat dood is slaat ook weer helemaal nergens op.

Benzz ik zou ook zeker niet voor de handel kiezen. Maar het is wel heel simpel om een paard of hond of welk dier dan ook weg te doen omdat je er geen plezier meer in hebt.
Heb je geen moreel kompas?

Wie van jullie eet eigenlijk vlees?

Oh, probeer je nu op zo een manier een punt te maken?

Kilo's. Inclusief paard. Ben ik nu af?

Is een andere discussie. Maar ik niet.

First things first: rot hoor, Big One!

Tegen die tijd vind ik het voor een dier ook idd tijd om in te slapen.
(Maar ik ben na 40 jaar nog steeds niet in dit stadium.) (*Klopt af*.)

Ik snap dit gewoon niet.
'Wij kunnen voor onszelf zorgen' - klopt.
En we kunnen ook voor onze dieren zorgen.
Uiteraard, tegen de tijd dat het vluchtdier op drie benen probeert te vluchten ben je te laat - met zorg, of met euthanasie.

(Als iemand ZOU stellen: 'kijk uit met vergelijken, want het vluchtdier TOONT de pijn niet graag' - daar kan ik mee uit de voeten.
Dat eventuele medicatie geen zelfzorg is van het dier vind ik dus geen argument.)

Ik wel, misschien dat ik daardoor minder moeite heb om een paard in deze situatie in te laten slapen.

Dat laatste is al enkele keren gezegd, over het vluchtdier. Dan komt er meteen een antwoord dat hun dieren echt strompelden bij de kleinste aandoening.
De vraag van ts is verkopen of inslapen. Niet hoe houd ik een pony nog 20 jaar in de benen.
Ik zou inslapen, omdat ik iemand anders er niet mee op wil zadelen. En zeker de pony niet.

De derde optie is helemaal van tafel en dat is juist wat ik niet begrijp en wat ik eigenlijk ook jammer vind. Het paard wordt gewoon gedegradeerd tot wegwerpartikel.
Maar goed, mijn paarden zijn mijn huisdieren, zoals mijn hond dat ook is. Ik heb daar een band mee en ik ga ervoor zolang een dier pijnvrij gehouden kan worden. Ik vind dood een te gemakkelijke optie soms. Maar ik krijg het idee dat het paard voor velen toch meer een middel tot het uitvoeren van de hobby is, dan dat men werkelijk geeft om het dier ansich.

Dat is hier toch ook het probleem, TS heeft geen klik met de pony.

Vandaag clickertraining geprobeerd, in een poging om wat te vinden wat we allebei nog leuk vinden en kunnen. Heb hem nog nooit zo fanatiek gezien, we hadden er allebei plezier in. Heb wel met elke bocht die hij maakt alleen maar gedachten als “wat als ik hem hiermee erger maak.” Maar ik hoop dat dat niet het geval is met de manier waarop ik nu bezig was. Zonder touwtje of zweep en als hij wilde kon hij weglopen. (Wat hij niet deed overigens, het tegenovergestelde. ) maar ja wat ik wil zeggen is dat ik hem nog een tijd hou. Ik vind wel een manier waarop het voor ons beiden leuk is. Ben al wat dingen aan het regelen. Want ik ben het wel eens dat alleen het gebrek aan een klik niet de reden moet zijn om hem in te slapen, dat zou ik ook niet doen om alleen die reden. Mocht het gouden plekje, die speld in de hooiberg op ons pad komen.. dan mag hij daarheen. Zo niet, dan hou ik hem. En als het blijkt dat hij achteruit gaat dan gaat hij sowieso niet weg, ook niet als weidemaatje. Dan laat ik hem inslapen.

Er komen wel interessante discussies uit dit onderwerp voort moet ik zeggen. Bedankt voor alle reacties, ik zal jullie wel op de hoogte houden van wat er gebeurt.

tjonge, dat is nog eens openstaan voor andere meningen Wintu. Die laatste zin van jou is belachelijk.
Dood is juist helemaal geen gemakkelijke optie voor de meesten. Ik ben hartstikke gek op onze kat, hond, koeien en paarden. Maar ga ik automatisch voor zolang een dier pijnvrij gehouden kan worden....nee. Onze hond (hele grote hond) wordt echt oud, is een jaar of 3 geleden al eens geopereerd aan een afgescheurde kruisband. We weten zeker dat hij last gaat krijgen van z'n achterpoten/heupen. Als hij hiervoor dagelijks pijnstilling moet krijgen dan stoppen we ermee. Dat is alleen rekken van leven voor ons, niet voor hem. Hebben we dan geen band met hem, zeker wel, zijn hartstikke gek op hem.

Dan wil ik je heel veel plezier wensen!! Ik heb de mijne op een heel andere manier leren kennen, toen ik er meer naast stond, dan er op zat, maar vond het zeker niet minder, leuker juist, anders, voor mij enerzijds ook een opluchting dat ik er niet meer op hoefde. Soms stap ik nog op, maar zonder verwachtingen van mij of hem.
Geniet er van!

Precies, soms is afscheid nemen juist omdat je zoveel van ze houdt.

Dan heb je mijn post niet goed gelezen Kinke. Daarin zeg ik namelijk helemaal niet dat je een dier moet aanhouden als het constant pijn heeft of als het constant op pijnstilling moet staan? Ik doelde juist op het feit wanneer het dier gewoon pijnvrij is, dat ik inslapen een te makkelijke optie vindt?
Misschien kan je me quoten waarin ik iets anders beweer, dan kan ik het misschien uitleggen.

Het feit dat velen het paard als middel voor een hobby hebben ipv een dier, tja, hoeveel weidemaatjes en oude dieren of dieren met een bemerking of gedragsproblematiek worden er wel niet aangeboden op mp en ook hier.

Wintu, er zijn situaties waarbij het gewoon niet meer kan. En dan is een paard de handel insturen veel zieliger dan deze in laten slapen.

En mijn dieren zijn mijn hobby, daarom heb ik ze ook. Als ik niet van dieren zou houden zou ik tennissen.

Petje af dat je ondanks de ‘niet allemaal even fijne’ opmerkingen positief blijft reageren hier. Ik had nml al ontvolgd….

Er zijn inderdaad veel leuke dingen te doen, zonder het rijden. Al ben ik persoonlijk ook echt wel een ruiter en word ik na verloop van tijd chagrijnig als ik er alleen maar naast sta. Blijf vooral (als dat kan) lekker rijden op een paard van een kennis, zodat dat stukje gemis ingevuld kan worden. Geniet van je pony en ik hoop dat jullie nog veel mooie momenten mogen beleven.

Nergens, maar dan ook nergens zeg ik dat je tot treurenswaardig moet door gaan met het houden van een paard. Een paard moet comfortabel zijn, ook zonder pijnstilling.
Paarden met wat onder de leden in de handel gooien, daar ben ik fel tegenstander van. Ik herinner me het weiland in Nietap nog veel te goed. Voor mij is er maar een optie, wanneer paard comfortabel is, dan mag ie blijven, mag ie op pensioen en doen we andere dingen dan rijden, gaat dat niet meer, dan laat ik inslapen.

Maar er zijn nog meer situaties, baan kwijtraken zodat je het niet meer kan betalen. Zelf ziek worden, de klik niet hebben met het dier. Allemaal dingen die kunnen gebeuren waarbij de nuance er wel moet zijn.

Laten we het eens zijn, dat we er niet uit gaan komen. Anders wordt het een oeverloze discussie

Opper de overige opties dan eens, buiten houden, weidemaatje of dood. Therapiepaard? Dat gaat hem niet worden, schreef iemand die met therapiepaarden werkt al. Verdere opties kan ik niet bedenken eerlijk gezegd...

Daarnaast denk ik overigens ook niet dat een paard dat een eigenaar heeft die geen plezier in hem heeft, dat ook heel goed doorheeft, wat de band met het baasje en het welzijn van het paard ook niet ten goede komt. Een pony waar de baas te groot voor is, een fokmerrie die genoeg nakomelingen heeft gekregen, een topsportpaard of manegepony die met pensioen mag, die mogen wel zonder schuldgevoel weggedaan worden? Eigenlijk zou ook iedereen die immers moeten houden, iets met dankbaarheid voor de gedane diensten ofzo. Terwijl na verkoop hun paardenleven er meestal behoorlijk op vooruit gaan....

Fijn om te lezen
Misschien is met hem speuren oid ook een optie? Wie weet groeit jullie band ondertussen wel zo, dat jullie uiteindelijk wel dat stapbuitenritje ontspannen kunnen maken, en zo niet, ach dan niet
Veel geluk in de toekomst