Bokt.nl

**Geplaatst**: 10-02-23 14:46

Geplaatst: 10-02-23 14:46

Er zijn twee dingen die volgens mij nog niet genoemd zijn (maar ik kan het gemist hebben), maar die wel in mij op kwamen: allereerst, is het mogelijk een andere DA te vragen om een second opinion wbt eventuele behandeling? Dat zou mijn eerste stap zijn, want er zijn inderdaad zat paarden die met het juiste management en wat ondersteuning nog jaren mee kunnen ondanks de artrose. Juist omdat hij nog jong is en het lichte artrose is, is het wellicht nog wel te managen.

Daarnaast, zou verleasen eventueel een optie voor je zijn? Dan heb je zelf nog in de hand waar hij is en wat er met hem gebeurt, desnoods betaal jij eventuele supplementen of artrose-specifieke behandelingen, maar neemt iemand anders de dagelijkse zorg en kosten van je over. Dat lijkt mij een mooie tussenweg tussen inslapen en verkoop, want ik snap in jouw situatie ook heel goed dat je niet nog 10-15 jaar wilt betalen voor een paard waar je zelf niet zoveel mee hebt, durft en kan. Het is vanaf de zijlijn wel makkelijk gezegd dat dat egoïstisch is, maar oordelen over de (financiële) situatie van een ander is altijd makkelijk.

Overigens vermoed ik dat lange lijnenwerk en VD nog best wel kunnen inderdaad, mits je blijft kijken naar wat hij aangeeft. Wat pol0 en Elisa ook al zeggen: je bent er waarschijnlijk niet op uit om Z-oefeningen of hogeschooloefeningen met hem te doen, en van een beetje stappen en draven in de bak zal hij ook echt niet ineens binnen een dag verslechteren.

**Geplaatst**: 10-02-23 15:43

Geplaatst: 10-02-23 15:43

Arthrose is nog een hele tijd goed te behandelen. Met tildren kom je al een eind, maar ook met bloedplaatjes bv. Ook zijn er paarden waarvan de arthrose na een tijdje verbeent oftewel aaneengroeit. Ze zijn dan niet zo soepel meer, maar hebben ook geen pijn meer.

**Geplaatst**: 10-02-23 15:48

Geplaatst: 10-02-23 15:48

Ik ken een dierenarts/ revalidatie therapeut die een paard met artrose vaak nog wel wat kan bieden, qua behandeling. Het heet de Healthhoeve en zit in Swolgen. Je kan altijd eens informeren?
Sterkte ermee!

**Geplaatst**: 10-02-23 15:52

Geplaatst: 10-02-23 15:52

Ja als ik deze moeilijke situatie lees dan vraag ik me ook af of iemand anders het dier niet door kan rijden in het bos zodat het braver wordt en TS er uiteindelijk wel op kan.

Zou dat geen optie zijn TS? Ik snap dat je in een lastige situatie zit omdat hij eigenlijk niet helemaal bij je past en je bang bent geworden. Maar vaak is dat toch een kwestie dat een paard een tijdje goed getraind en bevestigd moet worden.

Zelf kun je dan misschien tijdelijk een ander paard rijden waar je weer vertrouwen op krijgt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-02-23 17:20

Re: 5 jarige pony met kogel artrose, inslapen of verkopen?

Geplaatst door de TopicStarter : 10-02-23 17:20

We zijn net terug van de kliniek. Ze hebben uiteindelijk geen echo hoeven maken. Ze hebben dit keer niet onderhuids uitverdoofd maar direct in het gewricht om te kijken of de kreupelheid door de artrose kwam. Gelijk na het inspuiten liep hij bijna helemaal rad. Toen moest ik 10 minuten stappen om hem daarna weer te longeren, toen liep hij helemaal zuiver. Daarom geen echo gemaakt. In overleg met de da ervoor gekozen niet te behandelen. Ik zie mezelf niet meer rijden namelijk en heb me daar bij neergelegd. Volgens de da heeft hij er gewoon op de wei absoluut geen last van en hij vond hem ook nog veel te goed om in te slapen. Dat wordt dan waarschijnlijk toch langzaam een goed huisje zoeken waar hij als weidemaatje kan vertoeven. Er kunnen dus bosritten gemaakt worden, want rechtuit loopt hij goed, maar dan zal de slijtage waarschijnlijk sneller gaan. Dus het best gaat hij naar iemand die niet meerdere keren per week lang op pad wil. Ook voor de kar wordt niet aangeraden, ook niet in het bos. Niet dat ik dat van plan was maar toch. De dierenarts gaat meedenken over een plekje, hij zou hem zeker aanraden als therapiepaard en hij zal informeren bij een kinderboerderij of daar plek is. Hij is aan de hand namelijk ontzettend braaf. Was op de kliniek rustig ook al vond hij dingen eng. Ik doe hem alleen weg als ik er zeker van kan zijn dat hij goed terecht komt, anders hou ik hem voor zolang dat kan.

**Geplaatst**: 10-02-23 17:40

Geplaatst: 10-02-23 17:40

En dat vind ik juist ook een probleem.

Je leest hier toch ook regelmatig dat paarden weg gedaan worden naar een 5 * plekje en toch daarna nog wel in de handel belanden en dus kapot gereden worden omdat de nieuwe eigenaar iemand op zijn blauwe ogen geloofd. En dat is ten koste van het paard jammer genoeg.
Dat zou ik dan weer niet kunnen.

Kortom het is een heel moeilijk probleem helaas.

**Geplaatst**: 10-02-23 17:43

Geplaatst: 10-02-23 17:43

Jeika schreef:
We zijn net terug van de kliniek. Ze hebben uiteindelijk geen echo hoeven maken. Ze hebben dit keer niet onderhuids uitverdoofd maar direct in het gewricht om te kijken of de kreupelheid door de artrose kwam. Gelijk na het inspuiten liep hij bijna helemaal rad. Toen moest ik 10 minuten stappen om hem daarna weer te longeren, toen liep hij helemaal zuiver. Daarom geen echo gemaakt. In overleg met de da ervoor gekozen niet te behandelen. Ik zie mezelf niet meer rijden namelijk en heb me daar bij neergelegd. Volgens de da heeft hij er gewoon op de wei absoluut geen last van en hij vond hem ook nog veel te goed om in te slapen. Dat wordt dan waarschijnlijk toch langzaam een goed huisje zoeken waar hij als weidemaatje kan vertoeven. Er kunnen dus bosritten gemaakt worden, want rechtuit loopt hij goed, maar dan zal de slijtage waarschijnlijk sneller gaan. Dus het best gaat hij naar iemand die niet meerdere keren per week lang op pad wil. Ook voor de kar wordt niet aangeraden, ook niet in het bos. Niet dat ik dat van plan was maar toch. De dierenarts gaat meedenken over een plekje, hij zou hem zeker aanraden als therapiepaard en hij zal informeren bij een kinderboerderij of daar plek is. Hij is aan de hand namelijk ontzettend braaf. Was op de kliniek rustig ook al vond hij dingen eng. Ik doe hem alleen weg als ik er zeker van kan zijn dat hij goed terecht komt, anders hou ik hem voor zolang dat kan.

Fijn dat je duidelijkheid hebt! En voor jezelf ook een keuze hebt gemaakt. Hopelijk vind je snel een goed nieuw huisje voor em!

**Geplaatst**: 10-02-23 17:46

Geplaatst: 10-02-23 17:46

sevke schreef:
Arthrose is nog een hele tijd goed te behandelen. Met tildren kom je al een eind, maar ook met bloedplaatjes bv. Ook zijn er paarden waarvan de arthrose na een tijdje verbeent oftewel aaneengroeit. Ze zijn dan niet zo soepel meer, maar hebben ook geen pijn meer.

Hier een voorbeeld van 27 jaar oud. Op 3 jaar artrose geconstateerd en tot aan zijn 26 stige stabiel gebleven. Pas nu verslechtert het langzaam. Als het aan de omgeving had gelegen was hij al 125 x naar de slager gemoeten.

**Geplaatst**: 10-02-23 17:48

Geplaatst: 10-02-23 17:48

Ik vind het echt een heel naar verhaal voor jou TS :knuffel:

maar wilde je toch nog waarschuwen dat ook als weidemaatje/therapiepaard verkopen (of gratis weggeven) kan in de praktijk betekenen dat je maatje alsnog ergens op een manege terecht komt waar hij ondanks de pijn heel zwaar aan het werk moet. Eenmaal dat je paard eigendom van een ander is heb je daar geen zeggenschap meer over, ongeacht wat er wel en niet afgesproken is. Ook schriftelijke overeenkomsten geven geen bescherming zolang het om de verkoop gaat.

Misschien ben ik teveel doemdenker, maar mijn advies is om er toch eerst bij stil te staan, hoe zou je het vinden mocht hij straks toch bij een malafide handelaar, manege of dergelijke partij terechtkomen? Dat is helaas wat ik met de meeste "weidemaatjes" zie gebeuren, hoe zuur het dan ook mag zijn. Ik wil je trouwens niets verwijten, ik snap helemaal dat je dit paardje niet wilt houden ook gezien je angst. Maar denk er gewoon goed over na voordat je hem weg doet

Misschien is er anders wel iemand op bokt die zo'n pony zoekt?

**Geplaatst**: 10-02-23 18:39

Geplaatst: 10-02-23 18:39

Jeika schreef:
We zijn net terug van de kliniek. Ze hebben uiteindelijk geen echo hoeven maken. Ze hebben dit keer niet onderhuids uitverdoofd maar direct in het gewricht om te kijken of de kreupelheid door de artrose kwam. Gelijk na het inspuiten liep hij bijna helemaal rad. Toen moest ik 10 minuten stappen om hem daarna weer te longeren, toen liep hij helemaal zuiver. Daarom geen echo gemaakt. In overleg met de da ervoor gekozen niet te behandelen. Ik zie mezelf niet meer rijden namelijk en heb me daar bij neergelegd. Volgens de da heeft hij er gewoon op de wei absoluut geen last van en hij vond hem ook nog veel te goed om in te slapen. Dat wordt dan waarschijnlijk toch langzaam een goed huisje zoeken waar hij als weidemaatje kan vertoeven. Er kunnen dus bosritten gemaakt worden, want rechtuit loopt hij goed, maar dan zal de slijtage waarschijnlijk sneller gaan. Dus het best gaat hij naar iemand die niet meerdere keren per week lang op pad wil. Ook voor de kar wordt niet aangeraden, ook niet in het bos. Niet dat ik dat van plan was maar toch. De dierenarts gaat meedenken over een plekje, hij zou hem zeker aanraden als therapiepaard en hij zal informeren bij een kinderboerderij of daar plek is. Hij is aan de hand namelijk ontzettend braaf. Was op de kliniek rustig ook al vond hij dingen eng. Ik doe hem alleen weg als ik er zeker van kan zijn dat hij goed terecht komt, anders hou ik hem voor zolang dat kan.

Misschien heel kort door de bocht in het hele verhaal,maar imo wel erg belangrijk in datzelfde totaalplaatje... Als hij geen pijn heeft in de wei, waarom loopt hij dan kreupel...?

**Geplaatst**: 10-02-23 18:48

Geplaatst: 10-02-23 18:48

Everwind schreef:
Jeika schreef:
We zijn net terug van de kliniek. Ze hebben uiteindelijk geen echo hoeven maken. Ze hebben dit keer niet onderhuids uitverdoofd maar direct in het gewricht om te kijken of de kreupelheid door de artrose kwam. Gelijk na het inspuiten liep hij bijna helemaal rad. Toen moest ik 10 minuten stappen om hem daarna weer te longeren, toen liep hij helemaal zuiver. Daarom geen echo gemaakt. In overleg met de da ervoor gekozen niet te behandelen. Ik zie mezelf niet meer rijden namelijk en heb me daar bij neergelegd. Volgens de da heeft hij er gewoon op de wei absoluut geen last van en hij vond hem ook nog veel te goed om in te slapen. Dat wordt dan waarschijnlijk toch langzaam een goed huisje zoeken waar hij als weidemaatje kan vertoeven. Er kunnen dus bosritten gemaakt worden, want rechtuit loopt hij goed, maar dan zal de slijtage waarschijnlijk sneller gaan. Dus het best gaat hij naar iemand die niet meerdere keren per week lang op pad wil. Ook voor de kar wordt niet aangeraden, ook niet in het bos. Niet dat ik dat van plan was maar toch. De dierenarts gaat meedenken over een plekje, hij zou hem zeker aanraden als therapiepaard en hij zal informeren bij een kinderboerderij of daar plek is. Hij is aan de hand namelijk ontzettend braaf. Was op de kliniek rustig ook al vond hij dingen eng. Ik doe hem alleen weg als ik er zeker van kan zijn dat hij goed terecht komt, anders hou ik hem voor zolang dat kan.

Misschien heel kort door de bocht in het hele verhaal,maar imo wel erg belangrijk in datzelfde totaalplaatje... Als hij geen pijn heeft in de wei, waarom loopt hij dan kreupel...?

En waarom dan niet alsnog het gewricht inspuiten? Je was toch al op de kliniek en je ziet de meeste toch echt wel opknappen hiervan.

Verder eens met wat hierboven wordt gezegd. Ik heb er helaas vroeger ook teveel verhandeld zien worden. Dus zelfs de 3 jarigen met een negatief advies en in principe onbehandelbaar gaan naar de slacht. Ik wil een dier de pijn en het constant verhandelen echt niet aan doen. Laat staan dat iemand zijn nek breekt omdat het dier als braaf en gezond verkocht wordt.
Als TS uit financieel oogpunt of door het gemis van rijden of hebben van een klik de pony niet kan of wil aanhouden, dan zou ik de verantwoordelijkheid niet weg durven geven, mits ik de nieuwe eigenaar door en door vertrouw. Mag wel hopen dat de pony op pijnstilling staat of een supplement ter verlichting?

Succes en sterkte met alles overdenken.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-02-23 19:14

Re: 5 jarige pony met kogel artrose, inslapen of verkopen?

Geplaatst door de TopicStarter : 10-02-23 19:14

Hij loopt op de wei niet kreupel. Rechtuit op het harde is hij ook rad. Alleen als hij op de volte loopt en dan vooral op het harde en alleen rechtsom. hij krijgt nu geen pijnstilling omdat hij dat nu niet nodig heeft: als hij op de paddock staat is er geen pijn die gestild moet worden. De dierenarts vond inspuiten in dit geval vrij zinloos. Ik ga ook niet elke drie maanden terug om weer opnieuw in te laten spuiten als de last die hij ervan ondervindt minimaal is. Ik ga wel een glucosamine supplement aanschaffen. Hij gaat niet met de eerste de beste mee, maar als alle artsen zeggen dat hij nog veel te goed is om af te maken voelt het voor mij echt niet oké om dat alsnog te laten doen. Hij heeft er ook 3 dagen gestaan, dus hebben hem ook kunnen zien na de onderzoeken en in de wei.

**Geplaatst**: 10-02-23 19:32

Geplaatst: 10-02-23 19:32

Jeika schreef:
We zijn net terug van de kliniek. Ze hebben uiteindelijk geen echo hoeven maken. Ze hebben dit keer niet onderhuids uitverdoofd maar direct in het gewricht om te kijken of de kreupelheid door de artrose kwam. Gelijk na het inspuiten liep hij bijna helemaal rad. Toen moest ik 10 minuten stappen om hem daarna weer te longeren, toen liep hij helemaal zuiver. Daarom geen echo gemaakt. In overleg met de da ervoor gekozen niet te behandelen. Ik zie mezelf niet meer rijden namelijk en heb me daar bij neergelegd. Volgens de da heeft hij er gewoon op de wei absoluut geen last van en hij vond hem ook nog veel te goed om in te slapen. Dat wordt dan waarschijnlijk toch langzaam een goed huisje zoeken waar hij als weidemaatje kan vertoeven. Er kunnen dus bosritten gemaakt worden, want rechtuit loopt hij goed, maar dan zal de slijtage waarschijnlijk sneller gaan. Dus het best gaat hij naar iemand die niet meerdere keren per week lang op pad wil. Ook voor de kar wordt niet aangeraden, ook niet in het bos. Niet dat ik dat van plan was maar toch. De dierenarts gaat meedenken over een plekje, hij zou hem zeker aanraden als therapiepaard en hij zal informeren bij een kinderboerderij of daar plek is. Hij is aan de hand namelijk ontzettend braaf. Was op de kliniek rustig ook al vond hij dingen eng. Ik doe hem alleen weg als ik er zeker van kan zijn dat hij goed terecht komt, anders hou ik hem voor zolang dat kan.

Als je hem als weidemaatje weg doet waarmee je ook kunt buitenrijden zou ik hem juist wel laten inspuiten, dat verlicht de pijn én remt de verslechtering/achteruitgang. Overigens is per 3 maanden inspuiten helemaal niet goed en gezond. 1 keer, bij ernstige gevallen hooguit 2 keer per jaar moet voldoende zijn. Veel succes en sterkte met de verkoop!

**Geplaatst**: 10-02-23 19:57

Geplaatst: 10-02-23 19:57

Inspuiten met hyaluronzuur hoeft helemaal niet elke 3 maanden hoor.
De mijne heeft er 1,5 jaar goed op gelopen en misschien wel langer als hij niet ivm meerdere dingen was ingeslapen en hij liep daarvoor ook niet rad op de volte.
Rechtuit zag je er niets aan.
Het was toen en dat is al even geleden wel een dure injectie maar goed ik vond rijden niet het belangrijkste

Maar ik denk als ik je berichten goed lees dat hij oa vanwege het niet meer kunnen longeren niet meer de pony is die je wilt en dan kan ik me voorstellen dat je er geen tijd en energie meer in wilt steken,dit is overigens niet rot bedoelt.

Zo was de mijne eczemer en had daarna een x welsh voor erbij die ook gediagnosticeerd werd met eczeem en ik zag dat hele traject met al het verdriet niet weer zitten.
Ik heb hem verkocht voor een scheitprijs met alle medische info die ik van Utrecht had erbij en een heel eerlijk verhaal.
Ik vond het niet eerlijk naar hem om in te laten slapen omdat ik dat traject niet nog een keer aankon dus super toffe mensen gevonden die echt met hem begaan waren.
Het aller stomste wat ik ooit heb kunnen doen want ze bleek een handelaar en het zo genaamde meisje waar hij voor werd was een banketstaaf smoes.
Na 3 mnd heeft ze hem verkocht voor een hoop geld zonder verhaal en de volgende eigenaar kwam bij mij uit met vragen over zn gezondheid zo is hij vrij snel van hand tot hand gegaan als zijn de goede sportpony.

**Geplaatst**: 10-02-23 20:00

Geplaatst: 10-02-23 20:00

Wat een moeilijke situatie, TS...

Jong al artrose hebben, vind ik persoonlijk een slecht teken. De schade die er zit gaat niet weg. Behandelen kan, maar hoe ver ga je? Hoe ver kán je gaan?

Er kan ingespoten worden met hyaloronzuur, er is ook een ander middel. Mijn bijrijdfjord is met dat andere middel ingespoten nadat hyaluronzuur onvoldoende werkte, kreeg ijzers met een zooltje en meer afwikkeling. Heeft het zo nog een krappe 1.5 jaar gedaan, en is toen op 15 jarige leeftijd ingeslapen. Hij zou niet meer pijnvrij in de wei kunnen, laat staan aan het (grond)werk. Dit was een dier dat graag werkte. Zijn jonge eigenaar heeft uit belang voor het dier gekozen hem direct te laten gaan.

Tip:
denk er eens over na wat een goed leven is voor je pony. Los van huidige problematiek, los van je angst. Wat vindt deze pony geweldig aan het leven? Hoe ziet dat er uit? Wat moet er minimaal aanwezig zijn om dit dier happy te laten wezen?

Denk er dan eens over na wat je kan bieden. Financieel, materieel, en idd in je eigen kunnen.

Zet deze 2 eens onder elkaar. Waar staat de grens?

Ik heb wel een paar aanmerkingen op je dierenarts:
een paard dat onregelmatig is, met uitverdoven zuiver loopt, heeft pijn.
een paard met toch best heftige chronische klachten is niet geschikt voor een kinderboerderij. Daar is geen budget voor gewrichten inspuiten, chronische pijnstilling of dure suplementen.

**Geplaatst**: 10-02-23 20:09

Re: 5 jarige pony met kogel artrose, inslapen of verkopen?

Geplaatst: 10-02-23 20:09

Zo een paard kan makkelijk behandeld/ingespoten worden!
Snap niet waarom je dat niet probeerd. Dat is het minste wat je kunt doen.
Helemaal als je hem weg doet als bospony. Verdiend hij het toch mogelijk pijnvrij te kunnen zijn!?

**Geplaatst**: 10-02-23 20:40

Re: 5 jarige pony met kogel artrose, inslapen of verkopen?

Geplaatst: 10-02-23 20:40

Als er wordt ingespoten is dat vrijwel altijd met een combi van steroiden en pijnstillers.
Van steroiden wordt beweerd (hoewel daar eigenlijk weinig tot geen wetenschappelijke bewijs voor is) dat het collageentoxisch is - maw, dat het 'giftig' is voor kraakbeen. Aangezien artrose kraakbeendegeneratie is, werkt dat dus op langere termijn mogelijk contraproductief.
Pijnstillers maskeren in principe alleen maar, hoewel sommige pijnstillers onder bepaalde omstandigheden een kraakbeenregeneratief effect lijken te hebben.

Áls je laat inspuiten, is inspuiten met hyaluronzuur (lees: extra synoviumvloeistof toevoegen) de minst schadelijke optie.
Bedenk ook dat je met iedere injectie in een gewricht een mogelijke infectie kunt krijgen.

Artrose is momenteel nog steeds op geen enkele wijze te genezen.
Wel is bekend dat belasting van een gewricht het (beperkte) natuurlijke vermogen tot regeneratie van kraakbeen helpt.

**Geplaatst**: 10-02-23 20:49

Re: 5 jarige pony met kogel artrose, inslapen of verkopen?

Geplaatst: 10-02-23 20:49

Ik hoop dat je een goede plek voor hem vindt. Breng hem iig niet naar PZB, want die zijn vaak niet eerlijk over de paarden en pony's die ze herplaatsen. Dus kans dat ie dan alsnog als bakrijpony wordt aangeboden.

**Geplaatst**: 10-02-23 21:32

Geplaatst: 10-02-23 21:32

Heeft hij nu pijn/loopt hij kreupel?

Bij de mijne is ook vrij vroeg artrose geconstateerd in kootholte van zn achterbeen. (Of daar in de buurt, weet ik even niet, is al jaren geleden). Hij was toen een jaar of 8. Hij is nu 24 en wordt nog steeds gereden en heeft er ook nooit last van. Ik kreeg juist van de dierenarts en revalidatiecentra te horen dat rust roest en hij juist regelmatig moest lopen.
En evt supplement erbij.
Het hoeft dus echt niet zo te zijn dat artrose het einde is

**Geplaatst**: 10-02-23 21:50

Re: 5 jarige pony met kogel artrose, inslapen of verkopen?

Geplaatst: 10-02-23 21:50

Ik denk dat je echt heel goed moet beseffen dat de optie 'verkopen naar een plekje als weide maatje/recreatief gebruik waar hij het heel goed gaat hebben', gewoon niet bestaat. Even heel hard maar waarom zou iemand die géén band heeft met deze pony, hem 20 jaar gaan onderhouden (reken vooral even uit wat het kost per jaar) als diegene nu al weet dat hij er nauwelijks wat mee kan en het sowieso een dure is in onderhoud want extra zorg nodig? Ik lees het vaker, weidemaatje, coachpaard ed maar in de praktijk bestaan die plekken niet. Ik weet geen coach die zoveel verdiend dat ze er goed van kunnen leven en een extra paard van kunnen onderhouden zonder problemen. Die willen meestal naast het coachen ook nog wat leuks doen met hun paard. En weidemaatjes kan je overal aankomen, ook ouder, of een pensionklantje oid. Er zijn maar heel, heel weinig mensen die daar voor zoiets aanschaffen en er dan ook de rest van zijn leven verantwoordelijkheid voor nemen.

Ik vind het hele verhaal ontzettend rot voor je ts, laat ik dat voorop stellen. Maar ik zie echt teveel ellende en ik ken geen enkel geval waarin dit goed is afgelopen voor zo'n dier. Ik zou er echt, echt rekening mee houden dat als je hem wegdoet, het niet fijn voor hem gaat zijn.

**Geplaatst**: 10-02-23 21:57

Geplaatst: 10-02-23 21:57

0000 schreef:
Ik denk dat je echt heel goed moet beseffen dat de optie 'verkopen naar een plekje als weide maatje/recreatief gebruik waar hij het heel goed gaat hebben', gewoon niet bestaat. Even heel hard maar waarom zou iemand die géén band heeft met deze pony, hem 20 jaar gaan onderhouden (reken vooral even uit wat het kost per jaar) als diegene nu al weet dat hij er nauwelijks wat mee kan en het sowieso een dure is in onderhoud want extra zorg nodig? Ik lees het vaker, weidemaatje, coachpaard ed maar in de praktijk bestaan die plekken niet. Ik weet geen coach die zoveel verdiend dat ze er goed van kunnen leven en een extra paard van kunnen onderhouden zonder problemen. Die willen meestal naast het coachen ook nog wat leuks doen met hun paard. En weidemaatjes kan je overal aankomen, ook ouder, of een pensionklantje oid. Er zijn maar heel, heel weinig mensen die daar voor zoiets aanschaffen en er dan ook de rest van zijn leven verantwoordelijkheid voor nemen.

Ik vind het hele verhaal ontzettend rot voor je ts, laat ik dat voorop stellen. Maar ik zie echt teveel ellende en ik ken geen enkel geval waarin dit goed is afgelopen voor zo'n dier. Ik zou er echt, echt rekening mee houden dat als je hem wegdoet, het niet fijn voor hem gaat zijn.

Ik ken er één, degene die ik opgevangen heb. Niet gekocht trouwens, maar gekregen van de vorige eigenaar. Maar ik doe het niet weer

je neemt toch de ellende van een ander over, en hoe lief het paard ook is, ik laat me daar niet meer voor gebruiken.
Als het paard van TS een goede betrouwbare buitenrijpony zou zijn, dan is er misschien nog wel vraag naar. Maar nu...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-02-23 22:09

Re: 5 jarige pony met kogel artrose, inslapen of verkopen?

Geplaatst door de TopicStarter : 10-02-23 22:09

Ik geloof en ik weet echt dat er veel slechte mensen zijn, maar ik kan me niet voorstellen dat iedereen foute bedoelingen heeft. En mocht dat wel zo blijken, dan hou ik hem zelf. En nee, ik verkoop hem niet als rijpaard, ik verkoop hem als weidemaatje waar eventueel af en toe een ritje mee gemaakt kan worden. Ik zie daar toch verschil tussen. Inspuiten had ik kunnen laten doen, niet gedaan. Ik vind dat het geld en de risico’s momenteel niet waard, daar mag je van vinden wat je wil. Als hij op de paddock kan lopen en rennen zonder te kreupelen zie ik daar geen dringende noodzaak voor. Heb een glucosamine-msm supplement voor hem gehaald, dat zal hopelijk al wat verlichting geven.

**Geplaatst**: 10-02-23 22:44

Geplaatst: 10-02-23 22:44

Jeika schreef:
Hij loopt op de wei niet kreupel. Rechtuit op het harde is hij ook rad. Alleen als hij op de volte loopt en dan vooral op het harde en alleen rechtsom. hij krijgt nu geen pijnstilling omdat hij dat nu niet nodig heeft: als hij op de paddock staat is er geen pijn die gestild moet worden. De dierenarts vond inspuiten in dit geval vrij zinloos. Ik ga ook niet elke drie maanden terug om weer opnieuw in te laten spuiten als de last die hij ervan ondervindt minimaal is. Ik ga wel een glucosamine supplement aanschaffen. Hij gaat niet met de eerste de beste mee, maar als alle artsen zeggen dat hij nog veel te goed is om af te maken voelt het voor mij echt niet oké om dat alsnog te laten doen. Hij heeft er ook 3 dagen gestaan, dus hebben hem ook kunnen zien na de onderzoeken en in de wei.

Excuus, dan heb ik dat verkeerd begrepen. Omdat je zegt dat je het merkte nadat hij een paar week stil had gestaan en later dat het terug kwam nadat je op de nieuwe plek minder met hem aan de slag kon. En hij ook nu niet rad is, terwijl ik aanneem dat je nu verder ook niks met hem doet. Maar het is dus alleen op de volte rechtsom op het harde. Dat was me niet duidelijk

Wbt artrose, ook mijn dierenarts zegt dat bewegen zorgt voor een betere smering van het aangedane gewricht en dus te prefereren is boven stil zetten.
Ik snap 100% dat je zijn leven niet wilt beeindigen terwijl hij prima pijnvrij rond kan lopen. Maar de realiteit is wel, zoals anderen ook al aangeven, dat er zeer weinig mensen zijn, die een vreemd jong paard aanschaffen, met extra medische risico's, waar ze zomaar 20 jaar aan vast kunnen zitten, puur uit de goedheid van hun hart. Ze zijn er wel, maar op 1 hand te tellen. Vele mensen hebben ze gezocht. Hebben zorgvuldig gescreend, de plek waar hij kwam te staan bezocht, een contract van 3 kantje bijgeleverd en toch stond paard of ponylief binnen enkele weken op mp of de markt als gezond rijpaard. En ga daar dan nog maar eens iets aan doen... Als je er in jouw situatie voor zou kiezen het dier te laten leven, moet je eigenlijk ook jezelf een behoorlijke schop onder je kont geven, hem houden én een manier verzinnen om hem toch in beweging te houden...

Dit klinkt waarschijnlijk veel harder dan het bedoeld is, sorry daarvoor.

**Geplaatst**: 10-02-23 22:51

Geplaatst: 10-02-23 22:51

Jeika schreef:
Ik geloof en ik weet echt dat er veel slechte mensen zijn, maar ik kan me niet voorstellen dat iedereen foute bedoelingen heeft. En mocht dat wel zo blijken, dan hou ik hem zelf. En nee, ik verkoop hem niet als rijpaard, ik verkoop hem als weidemaatje waar eventueel af en toe een ritje mee gemaakt kan worden. Ik zie daar toch verschil tussen. Inspuiten had ik kunnen laten doen, niet gedaan. Ik vind dat het geld en de risico’s momenteel niet waard, daar mag je van vinden wat je wil. Als hij op de paddock kan lopen en rennen zonder te kreupelen zie ik daar geen dringende noodzaak voor. Heb een glucosamine-msm supplement voor hem gehaald, dat zal hopelijk al wat verlichting geven.

Ik begrijp hoe je hem verkoopt en dat je dat eerlijk wil doen. Ik zeg alleen dat de kopers niet eerlijk gaan zijn, of hem ook weer weg doen. Mensen zoeken geen weidemaatjes. Als ze die al nodig hebben door omstandigheden, zijn er vele oplossingen waarvan een jonge pony kopen met een mankement echt helemaal onderaan de lijst staat. En ruiters die handig genoeg zijn om met deze het bos in te gaan, kopen iets waar ze echt mee kunnen rijden.

Nogmaals, ik vind het oprecht rot voor je allemaal. En heel lief dat je een goede oplossing wil en daarin geloofd. Maar in het verkoop verhaal sta je imo heel erg naïef. En mensen zijn zo gehaaid in dit soort situaties, dat kan je je helemaal niet voorstellen want zo steek je zelf niet in elkaar. Maar voor een paar honderd euro winst gaan mensen echt héél ver.

**Geplaatst**: 10-02-23 23:32

Geplaatst: 10-02-23 23:32

Jeika schreef:
We zijn net terug van de kliniek. Ze hebben uiteindelijk geen echo hoeven maken. Ze hebben dit keer niet onderhuids uitverdoofd maar direct in het gewricht om te kijken of de kreupelheid door de artrose kwam. Gelijk na het inspuiten liep hij bijna helemaal rad. Toen moest ik 10 minuten stappen om hem daarna weer te longeren, toen liep hij helemaal zuiver. Daarom geen echo gemaakt. In overleg met de da ervoor gekozen niet te behandelen. Ik zie mezelf niet meer rijden namelijk en heb me daar bij neergelegd. Volgens de da heeft hij er gewoon op de wei absoluut geen last van en hij vond hem ook nog veel te goed om in te slapen. Dat wordt dan waarschijnlijk toch langzaam een goed huisje zoeken waar hij als weidemaatje kan vertoeven. Er kunnen dus bosritten gemaakt worden, want rechtuit loopt hij goed, maar dan zal de slijtage waarschijnlijk sneller gaan. Dus het best gaat hij naar iemand die niet meerdere keren per week lang op pad wil. Ook voor de kar wordt niet aangeraden, ook niet in het bos. Niet dat ik dat van plan was maar toch. De dierenarts gaat meedenken over een plekje, hij zou hem zeker aanraden als therapiepaard en hij zal informeren bij een kinderboerderij of daar plek is. Hij is aan de hand namelijk ontzettend braaf. Was op de kliniek rustig ook al vond hij dingen eng. Ik doe hem alleen weg als ik er zeker van kan zijn dat hij goed terecht komt, anders hou ik hem voor zolang dat kan.

Ik lees al een tijdje mee, maar heb tot nu toe nog niet gereageerd. Ik vind jouw dierenarts niet reëel, hij zegt dat hij veel te goed is om in te slapen, maar dat hij eigenlijk alleen als weidemaatje of therapiepaard geschikt is. Dat houdt voor mij in: niet geschikt om wat voor werk dan ook te doen. Realiseer je heel goed dat als jij hem verkoopt met wat voor contract ook dat het uit jouw handen is. Echt, heel veel verkopen lijken je van het zoals jij het in je hoofd hebt, maar als puntje bij paaltje komt, blijken de kopers toch heel anders te zijns dan jij dacht.
Dan ben je je paard kwijt, je overzicht over wat er met hem gebeurt en raakt hij echt in de handel. Als je geen gevoel hebt met jouw Konik: doen! Maar als je ook maar een beetje gevoel hebt bij hem, en dat lees ik zeker wel uit jouw berichten: verkoop/ geef hem NIET weg, ook niet tegen betaling!
Zorg ervoor dat je hem netjes laat inslapen, met jouw verhaal is er echt wel een dierenarts bij jou in de buurt die dat wil doen. Hij is nog erg nog, de kans dat hij nog 20 jaar van hand tot hand gaat omdat hij als Konik speciaal is, is erg groot en ik neem aan dat je hem dat echt niet wil aandoen!!! Ik zou als ik jou was ervoor kiezen he toch in te laten slapen, met jouw verhaal zijn er echt heel veel dierenartsen die dat met je eens zijn!