Bokt.nl

Cinnepin schreef:

Maar het lijkt mij geen geheim dat hij op mp staat? Zo wordt dat nu wel gesuggereerd. Heel vreemd

Cinnepin schreef:

Ik snap oprecht het punt niet waarom het een geheim is dat de pony op mp staat?

LWDaisy schreef:

Ach.. Laat hem nog niet gaan.. Hij is nog veel te jong..

Ik heb mijn merrie op 17 januari dit jaar laten gaan. Ze was nét geen 21 jaar.
Ze stond toen al 11 jaar (!!) op pensioen bij mij. Ik haalde haar op toen ze 9 jaar was - en 6 maanden later kregen wij dezelfde diagnose die jij te horen kreeg. Ik stond toen ook voor de keuze: bijhouden, stoppen met rijden en haar op pensioen sturen.. of verkopen.

Wat nou als ik haar had verkocht? Waar komt ze dan terecht? Ergens waar men niet naar haar lichaam luistert? Waar ze nog 3 jaar gereden wordt, dan echt helemaal stuk gereden is en ze alsnog veel te jong ingeslapen zal worden?

Dikke doei. Ik kan haar ook graag zien van op de grond, daarvoor moet ik echt niet in het zadel zitten.
Ik heb haar als een gek opgespaard. Verhuisd naar 24/7 buiten (met schuilstal, zonder blubberwei ). De eerste jaren nog heel regelmatig in de bossen gaan wandelen, daarna viel die mogelijkheid weg door te verhuizen. Maar toen (ze was ruim 17 jaar ondertussen) ging ze de periode in van lekker relaxen op de wei, vriendjes om mee te kroelen, lekker grazen en hooi happen, in de winter warme slobber in haar buikje, ...

En tot haar 17de sprong en bokte ze in vrijheid nog in het rond als een veulen. Als een gek door de wei galopperen. Pas toen ze rond die leeftijd LA tegen een poortje knalde, kreeg ze een "slecht been". Met datzelfde been liep ze 2 jaar later in een konijnengat. En nog eens anderhalf jaar later liep ze plots heel kreupel op datzelfde been. Ik kreeg haar er weer bovenop (afgelopen december), maar helaas liep ze een maand later opnieuw heel kreupel op datzelfde been. Ik heb haar toen laten gaan, ze had haar rust verdiend..

Ik heb haar 11 jaar op pensioen gehad. 11 jaar waarin we aan de hand wandelden en bitloos & bareback door de bossen trokken. Ik leerde haar vrijheidsdressuur, zolang ze pijnvrij en comfortabel was. Onze band.. die is niet in woorden te bevatten. Graag zien kan echt van op de grond.

Ik heb geen moment spijt, van mijn superdeluxe grasmaaier. Ja, natuurlijk kost het veel centjes, en nee, je kan niet meer rijden.
Was ze die centjes waard? JA. Zou ik het opnieuw doen, als ik terug in de tijd kon? JA, absoluut JA. Want mijn Daisy was echt een topper, en die was ze ook zonder zadel op haar rug. Ik heb haar 11 jaar lang van een zalig lekker leventje mogen laten genieten, en in ruil daarvoor mocht ik elke dag van haar genieten. Ja, ze was elke cent waard, ook al kon ik niet meer rijden.

Spaar hem op. Hij staat comfortabel en pijnvrij en is nog piepjong. Hij heeft nog héél wat goede jaren voor de boeg. Gun hem die alsjeblieft. Laat hem niet gaan omdat hij lichamelijk niet perfect in orde is. Hou van hem, van op de grond.

Als je zou verkopen - hou dan rekening met het risico daarvan. Je weet niet waar hij terecht zal komen. Het was een risico dat ik nooit heb willen nemen - bij mij was Daisy veilig. Ik zou haar never nooit overvragen. Ik heb haar op die manier een pracht van een pensioen mogen geven.
Ik heb nu ontzettend veel verdriet omdat ik haar na 11 jaar en half heb moeten laten gaan - maar ik zou het zo weer opnieuw doen.

Inslapen was hier op die leeftijd absoluut niet aan de orde. Serieus, waarom zou ik dat gedaan hebben? Ze was 9 jaar. Ze had artrose. Ze was pijnvrij en stond er heerlijk comfortabel bij. Inslapen is geen optie dan. Simpel. Dat is niet eerlijk. Niet om die reden. Niet als ze nog pijnvrij zijn en genieten van het leven. Dat is niet eerlijk.

Is dit trouwens het paard dat ik gratis voor adoptie op FB heb zien passeren vanochtend? Hij lijkt me erg lief.. Hou hem, en hou van hem.. Van op de grond.. Dat kan gewoon. Het kost je stalgeld, en ondersteuning qua gewrichten, maar de liefde die je ervoor terug krijgt, die is echt eindeloos en onvoorwaardelijk, en die is het echt meer dan waard.

Ik sluit een foto bij van ons 10-jarig jubileum. Ik heb alles bereikt wat ik wilde voor "mij en mijn paard", en echt, met mijn hand op mijn hart: het is het allemaal waard. Ik heb nergens spijt van. Zij was dat pensioen waard, elke cent, en elke dag dat ik niet kon rijden. Ze had een hart van goud, en dat haar benen dan versleten waren, maakte mij geen reet uit. Ze was fantastisch, ook al was ze lichamelijk niet perfect.
[ [url=m/ss3Hm1.jpg]Afbeelding[/url] ]

Citaat:

Artrose kent vele uitingen. Een veel geloofd misverstand is dat artrose altijd pijn betekend. Dat is niet zo. De pijn is afhankelijk van vele factoren. Factoren die jij in deze niet kent en dus ook niet kunt oordelen of dit paard zich al in de fase van “ dood is verlossing “ begeeft.

Pijn bij artrose is afhankelijk van oa de mate van artrose, mate van belasting, weersomstandigheden zoals vocht, temperatuur maar nog belangrijker de combinatie van beide. Voeding, compensatie vermogen etc..
Pijn kan slechts zelden aanwezig zijn ( bijv bij een specifieke beweging ) of in landurige pijn (24/7 ) bij ver gevorderde vormen. Wat me brengt bij het feit dat de mate van artrose jaren stabiel KAN blijven. Pijn kan varieren van 15 seconden per dag tot 24/7. En alles wat er tussen in zit.

Jammer genoeg denkt men bij het horen van het woord Artrose meestal aan de aller ergste en meest ver gevorderde vorm. En dus is dood de meest humane oplossing en ben je dierenbeul als je dat niet doet.

Citaat:

Ik denk dat jij pijn bij paarden iets teveel vermenselijkt. Want hoe kom je 9 vd 10 achter de achter de artrose? Juist, doordat hij onregelmatig is, en dat is altijd pijn of ongemak.

Citaat:

Soms in mindere mate, soms in meer, maar artrose gaat nooit helemaal weg, en het kan even minder worden, door de zomer, of goed beslag maar het is een illusie dat het helemaal weg is, het ongemak is er altijd.

Citaat:

Alleen veel mensen zien dat niet, wat soms ook komt doordat paarden geen lijdende dieren zijn, maar dieren die in het hier en nu leven en gewoon doorgaan met het leven, ook al lopen ze op 3 benen bij wijze van.

Citaat:

Dan hoor je mensen praten van 'maar hij heeft nog zeveel plezier in het leven' of 'hij kijkt nu nog zo blij uit zijn ogen!' of 'hij is in het begin altijd stijf maar ze moet altijd even opstarten'. Dat is vermenselijking waar het vaak mis gaat, want mensen willen het soms ook gewoon niet zien.

Jeika schreef:

Dat is helemaal niet aan de orde? Ik heb hem nergens gratis ter adoptie staan? Weet niet waar dat vandaan komt.

Everwind schreef:

Waar iedereen nu wel weer aan voorbij gaat; Nee, dit paard lijdt nu op dit moment niet, dus inslapen vanwege de artrose is nu niet noodzakelijk, het paardvriendelijkst ofzo. Maar als de eigenaar het betreffende dier niet wil houden, wat is dan de beste optie?

Schapenwol schreef:

Jeika schreef:

Bedankt voor de reacties en meningen, het wordt wel erg ingewikkeld zo. Als ik zeg dat ik hem wil inslapen krijg ik te horen dat het zonde, egoïstisch en not done is en als ik zeg dat ik dan een ander plekje voor hem zoek is dat ook egoïstisch en een slecht idee. Dan komt het erop neer dat ik hem het best zelf kan houden lijkt me. Iemand zei verleasen, maar daar ben ik zelf dan weer niet zo’n fan van. Heel wat slechte ervaringen mee.
Wat zou een 2nd opinion kunnen opleveren?

Ik zou even goed teruglezen wie er tegen jou zeggen dat inslapen egoïstisch en not done is. Ik weet zeker dat dat geen volwassenen zijn met veel ervaring in de paardenwereld.

Je paard weggeven of verkopen geeft jezelf een beter gevoel maar je geeft je paard een onzekere toekomst met veel risico om slecht terecht te komen.

Een paard nog 20 jaar aanhouden waar je niet op durft te rijden en waar je geen klik mee hebt is niet realistisch. Als je een eigen boerderij hebt en je hebt er nauwelijks kosten aan misschien, maar niet als je een stalling moet betalen.

Mensen die zeggen dat je het dier zelf moet houden, leven wat mij betreft niet in de echte wereld waar je moet werken voor je geld. Het leven is kort, je gaat niet 20 jaar elke maand een groot bedrag uitgeven aan iets dat enkel zorgen en geen plezier brengt. Het leven is geen Penny verhaal.

Schapenwol schreef:

Ninx schreef:

Een klik is er zelden zomaar…. Dat is een sprookje.
Die klik ontstaat door elkaars gebruiksaanwijzing te leren begrijpen

Dat is totaal niet mijn ervaring. Ik heb direct een klik of niet, het is net als verliefdheid bij mij. En als de klik er niet is dan groeit het bij mij ook niet meer.

Ik begrijp dat er mensen zijn die dat heel anders ervaren en bij wie liefde wel groeit. Maar of dat voor TO geldt kan alleen zij weten.

BigOne schreef:

Ik heb artrose , mijn handen functioneren nog net wanneer ik mijn beugels om heb. Ondanks alles wat je er aan kunt doen om de pijn te verzachten is het een onomkeerbaar proces, ook mijn rug en schouders beginnen nu, net eerder weggegaan van een feest waar je moest staan en pijnstilling vergeten.
En mensen die artrose van mensen met artrose bij paarden gaan vergelijken, sorry maar dan zit je er toch wel wat naast.
Wanneer ik op één been land is dat goed te doen, een paard land op één been met een druk van 450 kilo erop. En het paard loopt ook onbelast bij bepaalde bewegingen kreupel . Misschien kan ts het nog wel wat rekken met heel veel zorg en uitstekend beleid maar wanneer de vraag verkopen of inslapen wordt gesteld zou ik kiezen voor inslapen. Dit wordt niet beter en je bespaard het dier een hoop ellende .

Wintu schreef:

Heel eerlijk en dat is puur mijn mening. Dan houd je het aan en verzorg je het naar je beste kunnen. Je weet dat wanneer je een paard koopt, dat blessures kunnen ontstaan of dat er geen klik is met het paard. Is het paard te stuk, dan verlos je het uit zijn lijden, is er geen klik dan verkoop je het dier. Valt dit echter tegelijkertijd samen en kan paard pijnloos functioneren met een aanpassing in het werk, dan maak je er het beste van samen, inzet noem je dat. Ik vind dat persoonlijk niet meer dan een logisch gevolg. Het is immers geen kapotte koffiemachine die je naar de stort brengt, omdat je erachter komt dat thee toch meer je ding is.
In mijn beleving laat je een dier niet hemelen omdat het je nu even zo uit komt en je te bang bent om het dier de beweging te geven die het nodig heeft, volgens de advertentie is het paard erg braaf buiten, werk aan je angst dan, afschuiven op een ander vind ik ook niet kunnen. Dat is van de een de ander zijn probleem maken.