Vorig onderwerp | Volgend onderwerp
Toevoegen aan eigen berichten Pagina 1 van de 1 [ 6 berichten ]
Plaats een nieuw onderwerp

Welke fase van de hoefbevangenheid?

 
Profiel   

Hoi allemaal!

Ondanks de vele en grote topics heb ik niet helemaal een antwoord gevonden.

Even wat info:

Mijn shetje van 21 jaar met PPID en een verleden van (lange en erge) hoefbevangenheid is 9 maart gevoelig gaan lopen op het harde. Dit werd erger en dat weekend zijn we begonnen met het geven van novacam. Met zijn verleden zijn we inmiddels getraind op het herkennen van hoefbevangenheid. Die maandag contact gehad met de DA, die is langsgeweest, hoefbevangenheid bevestigd (pulsatie en warme hoeven). Oorzaak tot op dusver onbekend, vanwege zijn verleden letten we erg goed op wat hij binnen krijgt. Ook het hooi wat hij krijgt is getest en zit goed. We hadden niks veranderd in zijn voeding/ management. Enige optie die we nu verdenken is een hoge acth waarde, de dosering van zijn medicatie hebben we in het najaar na de eerste test niet gecontroleerd. Dit staat deze week op de planning om te testen, omdat de pijn wat minder lijkt.

We zijn doorgegaan met de novacam, de novacam deed niet veel, hij bleef veel pijn houden en verslechterde. Dosering opgehoogd. Week later vond de DA het niet goed genoeg verbeterd en is buut geadviseerd. Wel was de pulsatie weg en de warmte in zijn hoeven ook en werd er gesteld dat hij uit de acute fase was, maar hij liep nog erg slecht.

Buut moest besteld worden, dus daar moesten we even op wachten en doorgaan met novacam. Hij verbeterde die dagen lichtjes. Na wat advies ingewonnen te hebben bij deskundigen, zijn we niet begonnen met de buut. Hij ging in kleine stapjes vooruit en zijn de novacam af gaan bouwen om te kijken hoe dit zou gaan. Hier ging hij eigenlijk beter van lopen. Dus gestopt met de novacam en begonnen met duivelsklauw.
Daarnaast krijgt hij extra vit E, brandnetel, kleefkruid, magnesium, keltisch zeezout en podo druppeltjes.

Hij loopt nu met zijn schoenen eigenlijk goed (hoe hij normaal liep zonder schoenen), ook wil hij met zijn schoenen weer aandraven zoals hij altijd deed met wandelen. Dit houden we wel nog tegen, maar is een goed teken. Zonder zijn schoenen loopt hij nog erg gevoelig, hij loopt wel beter dan in het begin, maar nog erg op eieren.

We wandelen nu meerdere korte stukjes met hem met schoenen, voor de doorbloeding.

Nu is mijn vraag, wat zorgt ervoor dat hij op dit moment nog pijn heeft als hij uit de acute fase is? Is dat de 'zwelling' van de ontsteking of de aangetaste lamellen?

Mijn tweede vraag is, zijn er mensen met een soortgelijke ervaring en hoelang duurde het voordat ze beter gingen lopen?

Mijn laatste vraag is, zijn er mensen die deze fase herkennen? Geen pulsatie en warme hoeven meer,maar nog wel gevoelig lopen?

Alvast dank allemaal!
Laatste bericht

Link naar dit berichtGeplaatst: 28-03-23 18:49 



 
Profiel   

[ img ]
Onze welshpony werd toen ze ongeveer 20 was ook gediagnosticeerd met PPID (en nog eea). Ze had een lange geschiedenis van hoefbevangenheid. Wij letten altijd heel goed op en toch raakte ze af en toe hoefbevangen, eenmaal zelfs van bermhooi van de tweede snede. Het is echt heel moeilijk. Ze kon nooit vrij de weide in (haar grootste passie) en we waren altijd alert.

Ondanks de prascend werd ze steeds vaker en langer hoefbevangen. We hebben echt altijd heel erg goed (in overleg met de dierenarts) op haar bezigheden en dieet gelet. Het ging dan weer wat beter en dan begon het weer. Heel erg sneu. Hetlopen werd als geheel steeds slechter. Het verbeterde wel, maar werd nooit meer wat het was geweest na eerdere aanvallen. Ze was een enorme vechter, wilde nooit opgeven, tot die laatste dag...

Ik had met veel pijn in mijn hart besloten dat ze maar moest worden ingeslapen. De kinderen wilden graag nog afscheid nemen, we hadden daarom een afspraak voor maandag, zodat ze het weekend konden komen. De dinsdag ervoor lag ze in haar stal, iets wat ze nooit deed. Pijn of niet, ellende of niet, ze stond. Toen niet :( Meteen de dierenarts gebeld en mijn dochter opgehaald (het was eigenlijk ooit haar pony), en zo is Tosca die middag op 24-jarige leeftijd ingeslapen.

Ook jij hebt kans dat het eigenlijk niet echt meer beter wordt; het is vreselijk moeilijk, maar mogelijk moet je ooit zo'n akelige beslissing nemen. Als het goed gaat en je pony vrolijk is kun je nog even, anders, nuja...

Nog een waarschuwing: door haar strenge dieet was ze soms erg mager. De dierenarts ried aan om haar bij te voeren met luzerne (natuurlijk de soort zonder toegevoegde suikers), maar daarvan werd ze onmiddellijk hoefbevangen. Ik hoorde later dat dat vaker voorkomt; sommige paarden /pony's kunnen er niet tegen.

Sterkte!

Link naar dit berichtGeplaatst: 28-03-23 19:26 



 
Profiel   

Hevonen schreef
[ [url=m/Rq8nEq.jpg]Afbeelding[/url] ]
Onze welshpony werd toen ze ongeveer 20 was ook gediagnosticeerd met PPID (en nog eea). Ze had een lange geschiedenis van hoefbevangenheid. Wij letten altijd heel goed op en toch raakte ze af en toe hoefbevangen, eenmaal zelfs van bermhooi van de tweede snede. Het is echt heel moeilijk. Ze kon nooit vrij de weide in (haar grootste passie) en we waren altijd alert.

Ondanks de prascend werd ze steeds vaker en langer hoefbevangen. We hebben echt altijd heel erg goed (in overleg met de dierenarts) op haar bezigheden en dieet gelet. Het ging dan weer wat beter en dan begon het weer. Heel erg sneu. Hetlopen werd als geheel steeds slechter. Het verbeterde wel, maar werd nooit meer wat het was geweest na eerdere aanvallen. Ze was een enorme vechter, wilde nooit opgeven, tot die laatste dag...

Ik had met veel pijn in mijn hart besloten dat ze maar moest worden ingeslapen. De kinderen wilden graag nog afscheid nemen, we hadden daarom een afspraak voor maandag, zodat ze het weekend konden komen. De dinsdag ervoor lag ze in haar stal, iets wat ze nooit deed. Pijn of niet, ellende of niet, ze stond. Toen niet :( Meteen de dierenarts gebeld en mijn dochter opgehaald (het was eigenlijk ooit haar pony), en zo is Tosca die middag op 24-jarige leeftijd ingeslapen.

Ook jij hebt kans dat het eigenlijk niet echt meer beter wordt; het is vreselijk moeilijk, maar mogelijk moet je ooit zo'n akelige beslissing nemen. Als het goed gaat en je pony vrolijk is kun je nog even, anders, nuja...

Nog een waarschuwing: door haar strenge dieet was ze soms erg mager. De dierenarts ried aan om haar bij te voeren met luzerne (natuurlijk de soort zonder toegevoegde suikers), maar daarvan werd ze onmiddellijk hoefbevangen. Ik hoorde later dat dat vaker voorkomt; sommige paarden /pony's kunnen er niet tegen.

Sterkte!



Heftig hoor... het is ook echt een rotziekte.

Mijn pony ging ondanks de PPID en zijn verleden met bevangenheid heel goed afgelopen jaren, ook zaten zijn spieren er allemaal goed op en was hij eindelijk goed op gewicht (hij is inderdaad snel te mager). We reden lekkere ritjes met de sulky en er zat veel (soms ook te veel) pit in! We waren zelfs van plan om een wedstrijdje vaardigheid in te gaan plannen.

Helaas nu dus allemaal even niet..

Ik denk ook wel dat de hoefbevangenheid ooit zijn einde gaat zijn, maar heb hoop dat dat nog niet nu is en hij er bovenop komt!

Link naar dit berichtGeplaatst: 28-03-23 20:34 



 
Profiel   

Misschien is het hoefbeen nu gekanteld? Zou toch een paar foto’s laten maken om te kijken hoe het er voorstaat .

Link naar dit berichtGeplaatst: 28-03-23 20:41 



 
Profiel   

BigOne schreef
Misschien is het hoefbeen nu gekanteld? Zou toch een paar foto’s laten maken om te kijken hoe het er voorstaat .


Yes dat staat op de planning! In 2017 is zijn hoefbeen ook flink gekanteld geweest (de zool stond bol), en dit is wel zo goed als weer helemaal terug gekanteld.

Stel hij zou op dit moment niet gekanteld zijn, kan hij dan nog wel pijn ervaren van de overblijfselen van de ontsteking? Of kan hij op dit moment alleen zijn pijn ervaren doordat het hoefbeen gekanteld is?

Link naar dit berichtGeplaatst: 28-03-23 20:59 



 
Profiel   

Mijn oudje had ook ppid en een te vaak bevangen verleden.

Hij kreeg op een gegeven moment last winterbevangenheid http://paardenhoeven.info/blog/2017/01/21/winterbevangenheid/#:~:text=foto%3A%20Kade%20Smith)-,door%20Remco%20Sikkel,het%20lichaam%20meer%20cortisol%20aanmaakt. Ik weet niet hoe ik de link korter kan maken :o

Hij liep met zn schoenen ook prima en zonder als een natte krant.

Hij knapte op naarmate de temperatuur beter werd, maar hoe het uiteindelijk was gegaan weet ik niet, want hij is als gevolg van slokdarmverstopping/ verlamming ingeslapen.

Het blijven altijd tikkende tijdbommetjes...
Omhoog

Link naar dit berichtGeplaatst: 28-03-23 21:06 

Plaats een nieuw onderwerp  Plaats een reactie
Pagina 1 van de 1 [ 6 berichten ]
Vorig onderwerp | Volgend onderwerp




Zoek naar
Inloggen