Moderators: NadjaNadja, Essie73, Muiz, Maureen95, Firelight
Ianrowan2009 schreef:Ow ik kan ook meepraten hier...
Ik denk een jaar of 15 geleden hadden mijn ouders net een nieuwe keuken.
Prachtig kookeiland met inductie.
Met ook een nieuw pannenset.
En ik moest het eten een keer opzetten.
Dat waren krootjes met aardappels en speklapjes. ( herinnering van gister zou je zeggen haha ) krootjes en aardappels vol aan gezet. En netjes wachten totdat pa en ma thuis kwamen. Opeens hoorde ik de aardappels overkoken dus netjes lager gezet, geen omkijken meer aan.
Toen ze gaar waren wilde ik het afgieten...
zat die pan vast gekookt aan die hagelnieuwe kookplaat
Na die pan los getrokken te hebben van de plaat, wat niet lekker ging met dat kokendhete water, kon ik dus gelukkig die piepers afgieten.
Maar.... daarmee stopte de ellende niet want ik had ook nog die krooten! Glad vergeten Die waren zover ingekookt dat ze voor een deel al verkoolt waren in die pan! Uit frustratie die pan iets te hard neer gezet op een hoekje van die kookplaat, schiet er een stukje van die plaat eraf...
Nou ik kan jullie vertellen dat ik met smart zat te wachten tot mijn ouders thuis kwamen *not*
En dan heb ik nog een verhaal...
Een aantal jaar geleden ging ik voor het eerst bij een vriendin thuis langs.
Haar ouders zouden tegen de avond thuis komen, die had ik ook nog niet eerder ontmoed.
Het plan was dat we eerst brownies gingen bakken en daarna een film gingen kijken terwijl die brownies in de oven stonden, en dan na de film frietjes gingen eten.
Maar tijdens het voorverwarmen van de oven scheen er al iets fout te zijn gegaan. ( wat dat was ben ik nog steeds niet achter )
Na een 20 minuten van de film, ging die vriendin even bij de brownies kijken.
Toen zij die tussendeur open deed... echt ik dacht dat het huis volledig in de fik stond, zoveel rook!!! we zijn naar die keuken gerent en die vriendin trok die (combi) oven open en gooide die kooltjes
( ja dat was er nog van die brownies over )
De tuin in, waar vervolgens de restjes verder uitbrandde.
Ja daar stonden we dan, in een grijs/zwarte keuken wat ooit een witte keuken was
Als eerste heb ik mijn vader gebeld met de vraag of hij kon komen omdat de keuken in de fik had gestaan. Zijn reactie: ownee he!! Waarom brownies?!
Dus hij is toen snel gekomen en toen de ouders van die vriendin thuis kwamen waren ze eerst heel erg geschrokken maar wel heel blij dat wij niks hadden. Maar jemig de pemig wat een krampen heb ik daarvan gehad zeg.
Nu kunnen we er hard om lachen.
De keuken is later weer opnieuw gewit, verzekeringswerk gelukkig.
En die brownies??
Die liggen als lava stenen in hun achtertuin, als aandenken