Het is toch ook van de zotte dat je jezelf naar anderen/buitenstaanders zou moeten verantwoorden waarom je dingen niet eet? Soms is het een eetstoonis (of zit ermeet achter wat je niet 123 kan verklaren) en lijkt het voor een buitenstaander 'zeur niet'. Mensen met anorexia moeten dan ook maar niet miepen en 'gewoon' eten?

Ik denk dat als je partner anorexia heeft, of bijvoorbeeld gluten/lactose/etc intolerantie, dat je dat toch wel weet van elkaar?
Ja, daar wil ik best rekening mee houden. Maar niet met 'lust ik niet'.

Edit: ik ben natuurlijk buitenstaander in het geval van TS en haar vriend. Dat zijn we allemaal hier in dit topic. Maar als er tips/meningen worden gevraagd worden die gegeven. Dan moet er natuurlijk niet vervolgens gevraagd worden waar we ons in godsnaam mee bemoeien.

Nee ik bedoel in het algemeen in het dagelijks leven.

Weet niet of het al gezegd is, maar je kan ook variëren in gerechten met de groenten die hij wel lust.

Bloemkool pizza, bloemkool nasi, boerenkool pizza... Deze 3 vinden wij heerlijk en de bloemkool pizza zelfs lekkerder dan gewone pizzabodem!

Ik heb niet alles gelezen maar misschien kan je een aanvullende vitamines in pil vorm geven.

Lastig TS.. Wel lief dat je er een topic over opent!

Ik ben nog maar 15, maar toen ik jonger was lustte ik ook geen groente. De structuur van groente en wat onderliggende problemen maakten het lastig voor mij om het te eten. Uiteindelijk heb ik tegen alles de welbekende 'lustikniet' gezegd, ook als ik het nog nooit gegeten had. Dat kwam door de structuur en de problemen. Ik had gewoon de energie er niet voor om het te proberen, maar sinds een jaar heb ik dat omgegooid. Problemen of niet, uiteindelijk moet je het gewoon eten. Ik zat 5 minuten geleden nog half-kotsend boven mijn bordje spinazie en kip. Spinazie is voor mij de minst lekkere groente. Maar ik wil beter worden in de sport die ik doe, ik wil gezond zijn en daarom eet ik het. En inderdaad nu ben ik, net zoals jouw vriend, misselijk. Maar omdat ik voor mezelf die knop heb omgezet eet ik het. 'Gore' structuur en smaak of niet, eten met die handel.

Wat ik ermee wil zeggen is, waarschijnlijk gaat hij pas nieuwe groentes eten wanneer hij dit zelf wil. Jullie zijn beiden volwassen, dus aan hem uitleggen 'dat je echt gezond wordt als je je groentjes opeet' gaat hem natuurlijk niet worden. Je zou hem misschien wel kunnen zeggen dat het echt voor zijn eigen gezondheid is en dat ie zelf maar moeten weten of hij het eet of niet.

En qua groentes die hij lust inderdaad variëren met gerechten! Ik vind spinazie bijvoorbeeld redelijk te eten op een volkoren tortilla met stukjes kipfilet (en chilipoeder) en een sausjes van yoghurt, knoflook en z&p. Veel succes!

Dan zou ik er niet moeilijk over doen, doet hij blijkbaar ook niet

ach zo was mijn man ook toen we samen gingen wonen, zijn moeder maakte altijd dan wat anders klaar maar hier is eten wat de pot schaft en nu 8 jaar later lust hij echt bijna alles.
niet altijd alles even graag maar niet lusten of niet zo lekker vinden is een groot verschil.

Daar komt het tijdens de therapieën in de anorexiakliniek i.p. op neer.

Maar goed, ik heb geen partner met anorexia. En ik vind 'lussiknie' idd gezeur je mag blij zijn dat we hier in NL überhaupt elke dag te eten hebben.