Moderators: NadjaNadja, Essie73, Muiz, Maureen95, Firelight
Petrichor schreef:verootjoo schreef:Ik vind niet lusten echt zo'n eerste wereldprobleem
Hier in huis eet iedereen wat de pot schaft (dus wat ik kook) en lust je het niet heb je pech. Morgen eten we weer iets anders.
Je smaak kan overigens ook nog veranderen, als je iets maar vaak genoeg eet wordt het vanzelf minder vies.
Ik ben thuis opgegroeid met veel groentes eten, hij totaal niet. Dus ja zijn smaak is vroeger niet echt ontwikkeld.
Hij doet overigens wel echt zijn best om alles te eten, hij zegt niks zeurt niet maar ik zie het gewoon..
NatasjavE schreef:En anders gaat hij zelf maar koken.
cobiie schreef:Soms is kokhalzen bij het zien of ruiken van eten vooral psychisch, dat kan met behulp van bepaalde therapie verdwijnen.
xLillith schreef:cobiie schreef:Soms is kokhalzen bij het zien of ruiken van eten vooral psychisch, dat kan met behulp van bepaalde therapie verdwijnen.
Het is bij mij zeker ook voor een groot deel psychisch, ik heb dan ook een geschiedenis met eetstoornissen waarvoor ik ook behandeld ben.
En er zit dan ook zeker verbetering in, maar het is en blijft moeilijk. Voor mijn omgeving, maar ook voor mij zelf.
BloemBloem schreef:cobiie schreef:Soms is kokhalzen bij het zien of ruiken van eten vooral psychisch, dat kan met behulp van bepaalde therapie verdwijnen.
Dan wil ik weten welke?
Mijn man is ook een ramp met eten
Petrichor schreef:Goof schreef:Joh, je kan je niet de rest van je leven gaan aanpassen aan zijn beperkte smaak is het wel?
Houd een paar dagen in de week rekening met hem en kook verder vooral wat jij wil en gezond. Lust hij het echt niet? Dan maakt hij zelf toch wat anders of eet hij het met tegenzin.
Wat gebeurt er als je pasta maakt met lekkere groente er doorheen?
Dan wordt hij misselijk.