Deel 1:
In oktober heb ik besloten om een westernles te nemen, in eerste instantie als ondersteuning voor mijn dressuur/springen/Engelse rijden. Gewoon met een springzadel, maar wel met mijn in Amerika gekochte showhoofdstel. Ik heb geen kinriem, maar dat is niet belangrijk volgens de instructeur, pas als je verder bent. Het wordt dus de eerste keer dat ik mijn hoofdstel met bijbehorende splitreins daadwerkelijk gebruik. De teugelbrug mag ik ook nog wel even vergeten om gewoon wel 'feeling' met de mond te houden.
En zo beginnen we. Mijn ervaring met het westernzadel is een trektocht te paard in Duitsland in westernstyle. Ik herinner me vooral dat de zadels loodzwaar zijn en erg breed zitten. De zadelkamer werd daar bewaakt door een paar honden. Veel zilver aan de zadels en een ander singelsysteem.

Maar goed, ik geef dus aan dat ik een les wil om gewoon te kijken of ik er wat mee kan voor het Engelse rijden. Niet direct om over te stappen. Dus zo gaan we er in.

De eerste indruk: er zitten veel overeenkomsten in, maar ook wel wat verschillen. Er wordt meer buiging gevraagd. Daar ga ik dus aan werken. Ook moet ik mijn paard scherper krijgen.

In de weken er na:
De graspollen uit de bak zijn verdwenen omdat ik weinig/minder op de hoefslag rij.
Mijn teugels zijn doorgestikt en dat vinden mijn vingers niet altijd fijn. Dus op zoek naar andere splitreins. Deze gevonden bij Kramer. 20 euro en ze voelen nog fijn aan ook. Germie kan verder.
Ook wordt er een simpel hoofdstelletje van 20 euro bij aangeschaft, want het showhoofdstel moet toch wel mooi blijven.
Mijn paard lijkt het leuk te vinden, in ieder geval fijner dan net dat extreem verzamelde wat in de Z dressuur nodig is. Ze wordt beduidend losser. Natuurlijk zitten er dingen in die er ingeslopen zijn en er niet zomaar weer uit gaan.
En springen blijven we ook doen

Naast mijn paard kan ik nog een oudere merrie rijden, en heb ik een jonge ruin in training. De ruin is nog geheel groen. En wordt eerst gewoon Engels afgericht door mij.

Hier mijn trots met haar mooie hoofdstel (wat nu weer gewoon voor show in de woonkamer hangt):

[ img ]

Deel 2:

Af en toe een dressuurles, af en toe een westernles. Het gaat goed samen. Ook heb ik een eerste les van 20 minuten met de ruin gehad in het Engelse rijden.
Mijn merrie wordt langer in de hals gereden, en moet nog scherper aan het been. Appuyeren wordt afgewisseld met een buitenrit en een sprongetje.
Ergens hunkert het baasje naar een eigen westernzadel.
Dus er wordt gekeken naar advertenties. En zo wordt een mooi zadel voor mijn merrie gevonden.
Helemaal happy.
[ img ]

Ondertussen verdiept Germie zich in allerlei takken van de sport om eventueel later te gaan doen. In hand dingen lijken vrij saai, barrel racen is leuk voor een keer voor een wakker paard, maar is het niet als tak. Reining lijkt het ook niet te zijn (sliding stops zullen wel nooit lukken), maar horsemanship en trail lijken erg leuk. Een echte focus is er nog niet, maar goed, dan zijn dit de onderdelen.
Germie leest zich wat in, zoekt wat patterns op en in de les wordt gewerkt aan een scherper paard zonder direct op patterns te trainen. Dat doen we buiten de les om.
Het achterwaarts moet scherper, de passen van mijn paard zijn te kort. Ook moet ik wennen aan stil blijven staan na de oefening voordat ik weer wegdraaf.

Een billy Allen bitje lijkt toch fijner dan een gebroken snaffle. Deze bitjes had ik al, want ik heb er ook wel mee in de Engelse sport gereden. HOewel mijn paard bitloos Engels het fijnst rijdt is het met western toch een simpel BA bitje. Springen blijft bitloos.

Een eerste buitenrit met het westernzadel wordt gemaakt. En daar begint het: last van het staartbotje. Balen. Zadel past goed op het paard, maar kennelijk kan de ruiter er niet in zitten. Bijrijder heeft nergens last van.
We rijden dus rustig door en het westernzadel wordt slechts 1 keer per week nog gebruikt. Terug naar het springzadel dus.
Ondertussen wordt een zoektocht begonnen naar een ander zadel. Het is flink balen dat je toch een 500 euro uitgegeven hebt voor een zadel en dat het paard er goed mee loopt, maar dat je als ruiter er niet zo fijn op zit. Het is de eerste keer dat me dit overkomt. Maar bij navraag blijkt het vaker voor te komen. Jammer, balen, niet te merken met een proefrit, maar dan heb je dus en het probleem dat je een niet standaard paard hebt voor een western zadel en dat je als ruiter ook nog kritisch bent.
Dus rustigaan weer rondkijken.

En er wordt een potentieel zadel gevonden van iemand die het paard verkocht heeft. Het zadel kan gepast worden en een week geprobeerd worden. Maar het past gewoon echt niet op mijn paard. Maar het lijkt wel op de ruin te liggen. Die heeft toch nog een ander zadel nodig omdat ik een stoelzit krijg in het oude stubben zadel waar hij mee ingereden is. Ga je een zadel aanschaffen voor een ander paard wat niet op je eigen paard past? Ik besluit het zadel wel te houden. Het zit gewoon echt fijn. Geen last van mijn kont. Een mooie zgn. Equitation seat. Een begrip wat ik dus geleerd heb tijdens de zoektocht naar een ander zadel. Er gaat echter bij het houden van dit zadel wel geld van het budget voor een zadel voor mijn eigen paard af. Een lastige keuze. En natuurlijk levert het zadel van mijn merrie normaal gesproken ook wel weer 500 op, maar toch, ik ben ook iemand die niet verkoopt voordat er iets anders gevonden is wat beter is.
Lastig lastig.

Maar hier het zadel van de ruin, liggend op mijn merrie om te passen:
[ img ]

Ik ben helemaal weg van dat zadel eigenlijk.

Na wat mailtjes en verder zoeken weet ik inmiddels via de fabrikant dat het een roping zadel is met een nieuwprijs van zo'n 2900 dollar. Het zadel is in nieuwstaat, dus het was de aankoopprijs normaal gesproken wel waard.

Een seatsaver wordt ook geprobeerd. Op advies van Eurohorse kom ik op eentje van Cashel uit. Helaas helpt het maar weinig tot niet. Je zit ook meteen weer voelbaar wat breder en ik krijg daardoor dus schuurplekken op nieuwe plaatsen met rijden. Helaas.

In de basis(klassieke) dressuur zitten niet al te veel verschillen met western.
In het Engels rijden zoals 99% van de ruiters het hebben geleerd wél. Ik zou er zelf niet voor kiezen om naast western ook Engels te blijven rijden, voor je paard ook lastig omdat je in je les ook bezig bent met andere zaken.
Waarom maak je niet volledig de overstap of, rij je op je westernzadel lekker buiten en blijf je Engels rijden?
Ik moet er niet aan denken mijn quarter merrie ,die ik zo los mogelijk probeer te rijden, met veel meer druk te gaan rijden omdat ik regelmatig wil springen maar wellicht sta jij daar anders in?
Overigens is een kinriem wel echt aan te raden voor de stabiliteit van je bit. Bij een shank noodzakelijk maar ook bij een snaffle fijner voor je paard

en een bontje op je zadel? je hebt um al weggedaan, maar het is een optie wanneer je fijn zadel vind voor je paard.. (let wel mocht je wedstrijden gaan doen, dan moet het er tijdelijk af) Is extreem trail niets voor je, zie exca

Met trainingen wordt af en toe een deel uit een pattern meegepakt. Het valt op dat western eigenlijk scherper rijden is, maar dat de houding van het paard minder belangrijk is. Ik vind eigenlijk een dressuurproef veel eenvoudiger, haha.

Qua zadels heb je:
marktplaats
Elcid nieuw
Arthurs Westernstore
Eurohorse
Lonestarstore
Ropers ranch
Flevohorse
en nog een aantal kleinere aanbieders die ook komen passen.
Eventueel is er boomloos, maar daar gaat de voorkeur niet naar uit.

Eerste contact Eurohorse is prima, maar er is een kans dat er geen zadel gevonden wordt. Mijn paard is geen quarter en daarom kan het lastig zijn. Dan kost je dat 90 of 95 euro en dan weet je het wel. Maar goed, het geld groeit niet op de rug. Dus niet meteen afwijzen, wel even aan de kant leggen. Een ander punt is dat de tweedehands zadels er behoorlijk aan de prijs zijn en soms zelfs duurder dan de nieuwprijs in Amerika. Nieuw begint bij 2000 euro. Dat is zeker boven het budget.

Lonestarstore: reageert niet op mail en iets bestellen lukt gewoon niet. Telefonisch bereikbaar, willen wel langskomen met een stuk of 4-5 zadels, dan is er altijd eentje die past, prijs rond de 1000 euro nieuw. En naar de laarzen die ik wil bestellen zou even gekeken worden. En dan blijf het stil. Na 4 mailtjes en 2 extra telefoontjes geen reactie. Dus als je zo een zadel wilt verkopen, dan moet je niet bij mij zijn. Helaas, want ze lijken wel veel keus te hebben voor een prijs die ik kan betalen.

Arthurs: in mail kortaf, zo dat ik niet weet of ik er überhaupt mee in zee wil gaan. Maar aan de telefoon prima. Krijgt dus zeker niet direct een nee. Ook wordt er wederom aangegeven dat een kwpner lastig kan zijn. Met pads kun je veel zegt hij.

Ropersranch wil niet langskomen. Heeft een beperkter aanbod, maar soms wel een leuk aanbod. Ik streep het niet direct weg, maar Arthurs en Eurohorse klinken beter.

Elcid: kan ik langskomen, een zadel bekijken, voelen, proberen op mijn paard en dan kijken wat ik wil. Alles kan. Klinkt goed, is helaas eigenlijk boven budget. Niet direct wegstrepen, maar ook niet direct langsgaan.

De andere aanbieders: op dit moment geen aanbod en komen niet langs.

De ruin wordt afwisselend met een springzadel of met een westernzadel gereden en mijn merrie idem. Het dressuurzadel ligt op dit moment thuis, wordt even niet gebruikt. Wil ik gewoon dressuren, dan kan dat prima op het westernzadel of het springzadel. Bit en bitloos blijven afgewisseld worden.

Omdat er mensen zijn die van een foto beweren dat een zadel te klein voor de ruiter is slaat wat twijfel toe, maar weer anderen zeggen dat het echt niet zo is. Ook vind ik zelf dat het prima kan. Dat het prima kan wordt bevestigd na een westernles gereden te hebben met de ruin.

[ img ]

Omdat in de westernwereld achterwaarts al bij 2.5 jarigen gevraagd wordt wordt het de ruin ook meteen aangeleerd, ook al loopt hij nog geen B met winst zeg maar.

Een zadelspin wordt aangeschaft als extra hulpmiddel voor een zadel voor mijn paard, en tevens is een carolapad gelijmd.
Hier wat foto's van de zadelspin met passende of niet passende zadels:
[ img ]
[ img ]
[ img ]
[ img ]
[ img ]
[ img ]

Inmiddels zit er een bitriempje aan. Ik ga nog niet over op een shank, hooguit voor een foto.

Met springen rij ik bitloos en ook zonder aanleuningspoespas. Dus dat is niet verwarrend. Daarnaast vindt mijn paard springen het allerleukst. Ik niet, maar goed, wat lage huppels maak ik wel.
De overstap volledig is er dus nog niet wegens nog wat twijfels, de geschiedenis van mijn rijden en africhtingservaring, enz. En omdat ik natuurlijk geen quarter heb.

En als ik nu een ander paard moest kopen kwam er weer een springpaard ook al heb ik geen springambities in de sport meer. Sorry westernruiters. Ik zie mezelf nog geen quarter kopen, maar dat komt ook omdat ik natuurlijk niet echt bekend ben met het ras. Het zijn zeg maar even voor mijn beeld altijd van die op de voorhand gebouwde paarden (en dat is ook niet altijd zo, dat heb ik ook al gezien). Een kruising (door mijn merrie te laten dekken) levert ook niets op heb ik al begrepen (want dan zou dat misschien nog een optie zijn).

Dan nog even het laatste stukje totdat we weer bij zijn:
Ik besluit met iemand naar Arthurs te gaan om gewoon te kijken, te voelen en te zitten. Afspraak gemaakt en prima ontvangen. Arthurs heeft zeker kijk op de bouw van paarden en met de zadelspin er bij blijven er maar 2 of eventueel 3 potentiele zadels over. Dat vind ik best weinig als je kijkt hoeveel hij er heeft liggen. Haha. Maar goed, raar paard heb ik.
Het is niet dat mij meteen iets duurs wordt aangepraat, maar helaas blijft alleen iets net onder de 2 en dan een viercijferig getal over. Dat was niet de bedoeling. Want er werd eerst echt wel gekeken naar iets rond de 500, maar dat past gewoon niet.

Een goed beeld verder weer thuis, paard loopt niet regelmatig. Dus de zoektocht gestaakt. Inmiddels loopt paard wel weer beter, af en toe nog pasje stijf, dus zoektocht weer opgepakt.
De ruin heeft dus 1lesje western gehad en het gaat goed, ik mag hem meer op voltes rijden.

In principe staat er deze week nog een pasafspraak, maar het paard is nog even het twijfelpunt.

Aan het bezoekje Arthurs nog wel een hoofdstel overgehouden.
[ img ]

Dus tot hier zijn we nu. Echt westernruiter nog niet, maar ik sta er ook niet negatief tegenover. Ergens is het diervriendelijker omdat je niet in een houding gedwongen wordt, anderzijds gaat het ook hier natuurlijk er niet altijd lief aan toe. Maar als ik aan de lieve kant blijf vind ik het zeker een mooie tak van de sport. En dat zelfs met een kwpner

Oh ja, ook nog een boomloos zadel geprobeerd, een Freemax. Ik zou sowieso dan de Cow nemen, en ik kon alleen de buffel in real life zien. Die is het niet. Het zadel is te slap voor mij. Ook vind k de T stukjes waarmee je de fenders in een stukje nylon hangt niet fijn. Je voelt het niet, maar toch. Het is een mooi licht zadel, maar dit is echt alleen iets als de rest afvalt. De zoektocht gaat dus verder naar een boomzadel en verder gewoon kijken waar het schip rijtechnisch strandt.
Ik ben bezig met een basis, dus in dat opzicht geen verstoring met het Engelse rijden.

Af en toe bekijk ik de patterns voor de zgn. horsemanship gevorderd die op fb voorbij komen en dan probeer ik daar een stukje van te rijden. Dat scherp op 'de letter' vind ik wel fijn. DAn weet ik meteen dat mijn paard scherper moet worden.

Waar woon je ongeveer? ik ga altijd naar Country Mill in Nijkerk. Herman is echt top

Het uiterste puntje van Nederland in het noorden. Oftewel alles is ver weg.
Arthurs was dus ook gewoon een dagje uit.

Oh dan zit Nijkerk dichterbij

Nog een 175 km, haha. En ik ken ze niet als westernpassers.

https://www.countrymill.nl/zadelpasserv ... passervice

Bedankt, maar ik heb een zadel van Arthur op proef. Ik heb er 3 geprobeerd.

Maar we gaan van dit:

[ img ]

Naar een bijna ongebruikte Champion Turf:

[ img ]

Rib uit het lijf, had er ook een nieuw ander merkzadel voor kunnen kopen. Twijfel is nog niet geheel weg, want deze heeft eigenlijjk te weinig tooling en ergens ga ik liever voor geheel nieuw. Maar je ziet eigenlijk niet dat deze gebruikt is, dan is het puur dat ik het leer eigenlijk te donker vind en te weinig tooling. Maar deze zat wel het fijnst. Ik kan hier mooi met lange beugels mee rijden en voel mijn kont ook niet.
Ben er dus happy mee.

Zadel is overigens beoordeeld door instructeur, passer (Arthur), een masseur, ikzelf en een bijrijder. Met als extra hulpmiddel een spin en een speciale pad.
De twijfel is er nog steeds wel een beetje. Ergens ben ik nog steeds een Engelse ruiter. Maar ik kan een westernzadel sowieso wel waarderen. Ook als ik er gewoon Engels mee zou blijven rijden (of buitenritten).

Prachtig zadel vind ik het. Met een mooi kleur pad zou het een super mooi plaatje zijn.
Oud-reiningruiter hier. Die eeeeeeeeuwige kleine rondjes mis ik niet, maar verder vind ik het persoonlijk de fijnste en meest veelzijdige tak van western.

Heb je moeite met je aanpassing qua zit gehad?

Ik heb er een Professionals Choice air rider pad bij gekregen en heb zelf nog 2 wollen pads en nu wegens de rui eentje van Kramer van een soort rubber.
Alleen de Professionals Choice heeft een kleurtje, blauw.

Ik weet niet of reinen wat voor ons is. Het lijkt mij zo slijtagegevoelig die slidingstops. Dus ik wil me gaan richten op trail en horsemanship dan. Als het maar leuk is. Ik ben minder fanatiek dan vroeger. En waar ik vroeger echt elke bok uit kon zitten merk ik ook dat dat wat lastiger wordt.

En moeite met aanpassen van de zit? Hoe bedoel je?

Ik rij diverse Engelse zadels en paarden of heb deze gereden, met springzadels, vzh, dressuur, dus nee, ik zit gewoon net zo gemakkelijk in een westernzadel. Het enige wat ik wel merk is dat niet alle westernbeugels fijn zijn, sommige doen gewoon pijn. Ja, ik rij ook gewoon licht in een westernzadel indien nodig. Dat mag ik van mijn instructeur ook gewoon afwisselen.
Wel ben ik na overleg met mijn instructeur op een westernzadel zoeken met 'equitation' seat uitgekomen. Dan zit je net wat meer in een dressuurhouding.
Dus ja, een westernzadel rijdt wel even anders, maar nee, je kunt er ook gewoon op dressuren. En als een paard bokt donder je er nog steeds van af en beugels zijn ook gewoon te verliezen.
En sommige zadels zitten te breed in het kruis zeg maar.
Dat heb je ook bij Engelse zadels.

Het meeste wennen vind ik de teugelbrug. Ik doe dat alleen af en toe nu, niet een hele les of hele training. Eerst paard verder in orde zegt mijn instructeur, daarna komt de afwerking als altijd die brug. Je mist feeling met zo'n brug vind ik. Een ander punt van wennen is toch minder druk/aanleuning. Ik ben meer gewend van ronder en dan heb je toch wat meer druk. Je kunt wel zeggen dat hoort niet, maar zo haal je wel de punten, en ja, ik vind dat veel Engelse ruiters met te veel teugeldruk rijden. Dat is 1 van de redenen geweest om bij het western te kijken.
Verder vind ik de scherpte van de dieren mooi om te zien. Het achterwaarts-halt is wel even apart, normaal draaf je in de Engelse sport direct weg.

Ik heb met de overstap van dressuur naar western toch wel even een dingetje gehad met het iets meer op je kont zitten ipv rechterop, uiteindelijk vond ik dat juist fijner. Lichtrijden deed ik ook gewoon, zeker in het begin. Ik had wel de mazzel met een paard met heerlijk vlakke gangen, dus ik zat op een gegeven moment bijna als een prinses op een schommelstoel.
Ik heb in al mijn jaren eigenlijk weinig tot geen slidingstops gemaakt hoor. Wel eindeloos kleine rondjes gereden, rollbacks gedaan, fencing als voorbereiding op de stops en cirkels cirkels cirkels gereden.

Maar het is ook maar net de aanpak van je instructeur, de een focust eerst daar op en de ander op wat anders, om naar een zelfde doel te komen.
Ik snap niet goed wat je bedoelt met achterwaarts halt?

Ik volg even! Zit ook over een overstap na te denken

Ik heb een instructeur die niet van de reining is. Zelf zou ik best eens een keer het willen voelen, ook een spin e.d. Maar goed, dan moet je dus een stal vinden waar je een les kunt nemen op een manegepaard.

Mijn paard heeft ook geen hoog opgooiende bewegingen. Dat mocht van mij wel, maar zo is ze niet, dat wist ik natuurlijk niet toen ik haar 17 jaar geleden kocht.

In de Engelse sport is in de L2 het onderdeel: halthouden, achterwaars, voorwaarts in draf. Als je dan vanuit het achterwaarts blijft staan dan krijg je lagere punten omdat 'de drang naar voren' weg zou zijn. In de westernsport blijf je wel staan. Dus mijn paard moet het leren, vanuit het achterwaarts halthouden dus. Ze weet gewoon dat je normaal weg moet dan in draf.

Een ander dingetje is recht achterwaarts, mijn paard mocht nooit scheef achterwaarts, en dan zijn er nu oefeningen waarbij je om een pion achterwaarts moet. Nou, dat blijft bij mijn paard gewoon rechtuit gaan hoor.

Ah ja dat maakt het voor mij wel logischer klinken.

Als ik je zo hoor denk ik eigenlijk dat reining juist wel wat voor je is. En dan hoef je echt niet voor de slidingstops te gaan hoor.
Spinnen is leuk. Raar, maar leuk. Mijn eerste spins waren op een paard wat precies wist wat het deed en ik die mee mocht liften. Ik was groen. Letterlijk en figuurlijk. Pas veel later leerde ik het "zelluf doen" op de juiste manier en dan valt het allemaal wel mee.


Edit: en nu mis ik het.

En wat rij je nu dan?

Een spin zou ik ook zeker wel eens willen voelen. Mijn paard kan wel een keertwending om de achterhand, haha. Maar daar zit geen snelheid in en is juist gewoon een stap.

Zoiets een keertje voelen zal helpen bij het aanleren van een ander paard. Ik had al meerdere paarden in de L gereden, daarin zit wijken, maar nooit konden de paarden wijken, maar ach, is maar 1 onderdeel, dus de punten kwamen wel. Tot ik les nam van iemand met mijn eigen paard die begreep dat je soms dingen moet voelen. Ik kan niet exact uitleggen hoe ik leer, maar deels ben ik ook autididaktisch bezig. Als ik denk dat een beweging, in dit geval wijken op een bepaalde manier moet voelen, dan ga ik daar mee bezig. Dan zegt de instr. ja, die pas was goed, voelde je dat? Eh denk het wel. Maar je hebt geen beeld er bij. Dan ga je thuis verder trainen. En dan weer naar de trainer terug. M.b.v. spiegels lukte het om het juiste beeld bij het gevoel te krijgen. Nu kan ik ook zeg maar op gevoel wijken en weet dat het goed gaat. Het nadeel bij het wijken voor mij was dat ik het dus geleerd heb op een paard wat het ook niet kon. Nu kan ik veel gemakkelijker een paard wijken aanleren.

Achterwaarts heb ik de jonge ruin waar ik ook op mag rijden al geleerd, westernruiters beginnen er snel mee. Normaal zou ik wachten tot de L2 in zicht zou komen. Dat is wel een verschilletje zeg maar tussen Engels en Western. Ook het halthouden bij dit jonge dier moet scherper, hij stopt wel, maar binnen een seconde wil hij weer voorwaarts. Dat vind ik knap bij westernpaarden, die staan gewoon en wachten op het volgende commando.

Dan zou ik je aanraden een eigen topic te openen en daar je vragen te stellen. Krijg je vast meer gerichte antwoorden. Dit topic gaat doodlopen als mensen elke keer stronteigenwijs zijn. Kan jij niks aan doen!




TS rijdt geen quarter en is net pas begonnen. Natuurlijk kunnen niet quarters ook leuk basic reinen, zelf ook gedaan, maar met het zogenaamde auto didactisch leren, rijdt je een paard gewoon kapot.

Als je wil "overstappen" ga dan op zoek naar echt goede instructie ( succes, want die is moeilijk te vinden). En zoals er hierboven al gezegd is; goed western rijden is echt niet zoveel anders dan goed "Engels" rijden, er van uit gaande dat het gedaan wordt vanuit de klassieke manier en niet vanuit de show mentaliteit.
Sterker nog; de westernstijl komt rechtsreeks van de klassieke Doma vaquera; de Spaanse stijl van het werken met koeien. Ook de zadels zijn gebaseerd op de Spaanse zadels.
Wij rijden volgens de Californische stijl, die nog meer de Spaanse stijl in ere houdt ; o.a. meer oprichting en verzameling, hoofdzakelijk op bosal en veel werken met koeien maar onze paarden doen ook piaffe en wissels om de pas. En, last but not least, we gebruiken daarvoor goed passende, korte zadels met een diepe zit en niet de vreselijke, zelden passende, sportzadels

Leuk verhaal om te lezen! Je schrijfstijl is erg leuk
Ik rij zelf alles behalve reining, juist om die eeuwige rondjes en het eeuwige galopperen (even overdreven gezegd natuurlijk). Wij rijden voornamelijk horsemanship en trail dat vind ik juist weer de meest veelzijdige opties. maar zo is er ook voor ieder wat wils.

In de basis zijn Engels en Western denk ik niet zo verschillend, maar in het uiteindelijke plaatje wel zoals je zelf al een paar keer omschrijft. Ik zou zelf echt niet meer terug willen naar het Engels

Leuk.

Op dit moment ben ik nog een Engelsrijdende springruiter die meer dressuurambities heeft in een westernzadel.
Maar het is nooit verkeerd om eens ergens anders te kijken. Voorheen had het westernrijden voor mij het beeld van mensen die in de Engelse sport niet konden rijden, die gingen dan van ellende maar westernrijden, scherp bit er in, scherpe sporen en go. En natuurlijk de op de voorhand sjokkende quarters met zo'n engels zadeltje.

Leuk. Gewoon eens rond gaan kijken. Lessen zijn qua prijs ongeveer gelijk aan normale lessen, maar je hebt minder keus. En je kunt een les proberen zonder de uitrusting hoor. Zo ben ik ook begonnen en het schijnt dat sommige dressuurruiters af en toe een westernles meenemen omdat het net een andere insteek heeft.